ประวัติความเป็นมา
หนูเกิดมาได้ยังไง

นั่งลง แล้วตั้งใจฟังนะคนดี (แหวะเน่า เอาใหม่ๆ)มาม้ะ เดี๋ยวจะมาเขียนให้อ่านคร่าวๆนะค่ะ ว่าบ้านน้อยหลังนี้เกิดมาได้ไง (ค่อยดีหน่อย) อืม... ตอนแรกก็ไม่คิดจะทำขึ้นมาหรอกนะค่ะ (อ้าว....) สงสัยตอนนั้นจะเป็นแบบว่าฉันเล่นเน็ทแล้วฉันทำอะไรได้มั่ง หรือไม่แบบว่าอวดเก่งมั้ง คิดว่าคนอื่นทำได้แล้วเราทำไมจะทำไม่ได้ เรื่องแค่นี้ง่ายๆ แล้วเผอิญ ปากมันดีอ่ะ บอกเค้าซะทั่วอ่ะ ก็แบบว่าอวดเก่งอ่ะ แล้วเผอิญอีกนั่นแหละนางฟ้าก็ไปบอกกับพี่ คนนึงว่า อยากทำเว็บ เดี๋ยวคอยดูเว็บของหนูนะ พี่เขาก็ประมาณว่าเอาสิ เดี๋ยวพี่ช่วย (คอยให้คำปรึกษา) ไอ้เราก็ประมาณว่าได้ใจ มีคนช่วยแล้ววุ้ย ก็ให้พ่อพาไปซื้อหนังสือมาอ่าน อ่านทีแรกเอ๋อเลย คำสั่งอะไรเยอะจัง แล้วจะเริ่มเขียนยังไงเนี่ย ข้อสงสัยมันก็เลยหลั่งไหลพรั่งพรูเข้ามาเต็มสมองเลยอ่ะ แต่เราก็นึกขึ้นได้ว่าพี่เค้าเคยบอกว่ามีอะไร ปรึกษาได้ เราก็กล้าๆกลัวอ่ะ ก็คิดอยู่ในใจว่าจะถามพี่เค้าดีไหม ก็ตอนนั้นยังไม่สนิทกันไง อีกอย่างมันเกรงใจด้วยไง แต่มันไม่มีใครให้ถามแล้วอ่ะ เอาก็เอาเป็นไงเป็นกัน ก็เลยถามพี่เค้าไป พี่เค้าก็ อธิบายให้ฟัง หลังๆเริ่มจะสนิทกัน ก็เลยประมาณว่าได้ใจอีกนั่นแหละ มีอะไรสงสัยหาอะไรไม่ได้ ถามพี่เขาหมด พี่เขาก็ดีหาให้สอนให้แถมยังมีตัวอย่างแนบมาด้วย มันก็เลยทำให้นางฟ้าขี้เกียจไปเลย นิสัยไม่ดีเลย ชอบทรมานคนแก่ (หรือไม่จริง) พี่เขาก็อธิบายชัดเจนนะ แต่นางฟ้าอ่านยังไงก็ไม่รู้เรื่อง ก็ลองทำตามที่พี่เค้าทำให้ดู พอเสร็จ เอ๊ะ! ทำไมมันไม่ได้ล่ะ พิมพ์ไรผิดหว่า ใช้คำสั่งผิดเหรอ แต่นางฟ้าว่า คงเป็นเพราะไม่ตั้งใจทำ ไม่ตั้งใจที่จะศึกษามั้ง ตอนแรกก็รู้สึกท้อนะ ทำไมทำไม่ได้สักที คิดไปคิดมาไม่ทำดีกว่า ยากจัง แต่คิดไปคิดมาอีกนั่นแหละ ถ้าไปบอกคนอื่นว่า นางฟ้าทำไม่ได้ แล้วถ้าเค้ามาถามว่าเว็บเสร็จยัง จะตอบกลับไปว่าไรดี จะโกหกเค้าเหรอ เพื่อนเราทั้งนั้นนะ กลัวเพื่อนๆเค้าคิดว่า ทำไม่ได้ ไม่แน่นี่หว่า แล้วก็กลัวพี่เขาเสียน้ำใจที่อุตส่าห์ ให้คำปรึกษาที่ดีมากๆ ก็เลยลองพยายามดูอีกรอบ เอาใหม่ๆเริ่มต้นใหม่ แถมยังมีการบอกกับตัวเองอีกนะว่า... อีกเดือนกว่าๆเว็บฉันต้องเสร็จ แต่ปรากฏว่าเดือนกว่าๆผ่านไป เว็บนางฟ้าเพิ่งได้แค่หน้าแรก เก่งไหมล่ะ นางฟ้าก็บอกกับพี่เขาว่าเดือนนึง นางฟ้าทำอะไรได้มั่ง พี่เขาก็ดีอีกนั่นแหละ ที่ไม่ว่านางฟ้านะ ตอนแรกก็กลัวพี่เค้าจะพูดว่า... อะไรเดือนนึงทำได้แค่เนี้ยะ!! (ลองพูดแบบนั้นดูสิ ฮึ่ม..) พี่ก็บอกว่าพยายามทำไปเรื่อย มีอะไรปรึกษาได้ (เหมือนเคย) เป็นไงดีไหมล่ะ นานๆจะได้เจอคนดีๆสักที ก็อย่างว่าอ่ะนะทำบุญมาน้อยหง่ะ ก็อยากจะบอกขอบคุณพี่เขาอีกครั้ง ไม่ใช่แค่พี่เขาคนเดียวนะ คนอื่นๆด้วย ที่ทำให้เว็บนี้เป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา อาจจะไม่อลังตระการตานะ แต่ก็ปลื้มอยู่นิดๆอ่ะ ว่าเราก็ทำได้ ถึงแม้อาจจะไม่ดี และแล้วประวัติของบ้านหลังนี้ก็จบอย่าง happy ending (ตรงไหน)