ไม่ซึ้งให้หอม ทีนึงอ้ะ ^_^

กำลังนั่งทบทวนความหลัง
ในครั้งที่เรารักกัน
ในวันที่เธอมีฉัน
เป็นคนสำคัญของหัวใจ
แต่มาวันนี้
ความรู้สึดีๆ กับผันเปลี่ยน
กลายเป็นความหวานจนเลี่ยน
หัวใจเธอจึงเปลี่ยนแปรได้

วันนี้ที่เธอไม่อยู่
ไม่อาจรู้จะทนได้ไหม
แต่ยังไงขอฝากส่งใจ
ให้คนดีรีบไป รีบกลับมา
รับผิดชอบต่อหน้าที่
เธอคนดีคงทำได้
หากมีปัญหาอย่าหวั่นไหว
จงทำใจสู้ต่อไปแล้วมันจะดีเอง

ถ่ายทอดความรู้สึก แสนสุขคลุกเศร้า
ให้กวีช่วยเล่าเป็นนัยนัย
มีทั้งวันเก่าๆที่เราเคยสดใส
และวันที่เธอหยิบยื่นให้ช้ำตรม
มันคงเป็นธรรมดาของความรัก
ต้องมีทั้งอกหักและสุขสม
ไม่มีความรักใดราบรื่นแสนภิรมย์
และรักที่ขมตลอดเวลา
เรื่องราวของเธอคนดี
บทกวีจะบรรยายขับขาน
เพื่อเก็บวันไว้เป็นตำนาน
และเป็นพยานความรักเรา

ความเป็นไประหว่างเรา
ไม่อาจกลับมาอย่างเก่าได้
แต่เราจากกันอย่างเข้าใจ
เจอกันเมื่อไหร่ยังทักทายกัน

ขอบคุณกาลเวลา
ที่พาเธอพารู้จักกัน
ขอบคุณเวลาที่ทำให้เราเข้าใจกัน
และผูกพันกันมากมายกว่าเดิม
อยากหยุดเวลาอยู่ตรงนี้
เวลาที่เธออยู่กับฉัน
ความสุขทั้งโลกมารวมกัน
ไม่มีวันจะเท่าเทียม

รู้สึกเหนื่อยและสับสน
รู้สึกร้อนรนและหวั่นไหว
รู้สึกว่าขาดใครบางคนเข้าใจ
รู้สึกว่าทำไมเราต้องห่างกัน

จะทำทุกอย่างเพื่อเธอ
ขอให้รู้เสมอว่าห่วงหา
ขอให้รู้ว่าตลอดมา
ใครๆไม่มีค่าเทียมเธอ
แล้วเธอหล่ะคนดี
พร้อมที่จะทำเพื่อฉันไหม
หวังว่าใจเราสองใจ
คงไม่มีใคร นอกจาก ซึ่งกันและกัน

ไม่เคยลืมเธอในความรู้สึก
ในใจนึกถึงเธอเสมอ
อยากพบแล้วบอกกับเธอว่า
เธอมีค่าในสายตาฉันเสมอ
แต่ก็ต้องเก็บไว้ในใจ เพราะเธอมีคนใหม่ในใจแทนฉัน
เพราะเธอไม่เคยเห็นฉันเป็นคนสำคัญ
ได้แต่นึกถึงวันที่เรามีกันก็สุขใจ

ก่อนตะวันจะลับฟ้า
ขอมองให้เต็มตาเป็นครั้งสุดท้าย
แม้จะไม่อาจพูดอะไร
แต่ก็ขอเก็บเธอไว้ในใจให้ชัดเจน

อดทนเข้าไว้
พยายามทำใจให้มันแกร่ง
อย่าให้มันอ่อนแรง
จงเข้มแข็งสู้ต่อไป

ทุกชีวิตที่เกิดมาบนโลก
ต้องพบความทุกข์อยู่เสมอ
เพียงแต่มีกำลังใจเวลาพบเจอ
ปัญหาหนักเพียงใดนะเออจะฝ่าไป
และยิ่งมีเธออยู่ข้างๆ
ความทุกข์คงไกลห่างแน่ๆ
เพราะเราต่างคนต่างช่วยกันแน่
ถึงแม้ยากเย็นเพียงใด

เราอยู่ในวัยเรียน
ต้องหมั่นเพียรตั้งใจเรียนหนังสือ
เรื่องความรักอย่าเพิ่งรีบไปฝึกปรือ
เพราะมันคือตัวทำให้ช้ำใจ

แ ค่ ใ ส่ ใ จ
ไม่ต้องการอะไรมากไปกว่านี้
แค่เธอมองมาอย่างปรารถดี
คงทำให้ฉันยิ่งมีกำลัวใจ
เหนื่อยกับการผูกพัน
ที่มีแต่ฉันเป็นฝ่ายให้
ทั้งๆที่ไม่ต้องการอะไรมากจนเกินไป
แค่ใส่ใจกันก็พอ
img border=0 src=ani.gif>
จะเข้มแข็งให้มากกว่านี้
เพื่อเตรียมใจที่จะโดนเธอทำร้าย
ถ้า...อ่อนไหวจนเกินไป
คงจะเสียเธอไปอย่างง่ายดาย
รู้ตัวว่าทนไม่ได้
ก็รักเธอมากมาย
เกินกว่าจะยอมให้ก้าวไปจากกัน

คิดถึง - - เธอตลอดมา
คิดถึง - - ว่าเธอจะลืมฉันไหม
คิดถึง - - ว่าเธอจะกลับมาวันใด
คิดถึง - - หัวใจซึ่งหายไปกับเธอ
เธอจะคิดถึงฉันไหมนะ
หรือจะให้ฉันคิดถึงเก้อ
หรือฉันจะเป็นฝ่ายเดียวที่คิดถึงเธอ
เป็นฝ่ายละเมอเพ้อผู้เดียว

จะพาเธอไปสุดขอบฟ้า
ที่ๆความเหว่ว้าไม่อาจเข้าใกล้
จะทำทุกสิ่งเพียงให้เธอสบายใจ
จะเคียงข้างอยู่ใกล้ๆให้เนิ่นนาน

ปล่อยดวงใจย่ำไปบนถนน
เพื่อปะปนกับผู้คนค้นหาเจ้าความรัก
หวังว่าสักวันคงได้ประจักษ์
กับความรักที่มีค่าน่าใฝ่หาชื่นชม
เขาว่าสุขดีหากมีคนรัก
ได้นอนหนุนตักและพักผ่อน
ยามไม่สบายยังคอยห่วงใยอาวรณ์
หรือแดดร้อนเขาบังให้ร่มเย็น

ทั้งที่รักมากมายขนาดนั้น
ยังทำเหมือนไม่สำคัญ ไม่มีความหมาย
ทำไม่สบตา - - ไม่ทักทาย
ดูคล้ายๆไม่เคยมีใจ
ยังไม่ลืมความหลังครั้งก่อน
ความอาวรณ์ที่ว่าใช่จะลืมได้
จริงอยู่ภายนอกอาจทำเหมือนไม่เป็นไร
แต่ใครจะรู้ความเจ็บปวดข้างในที่ฉันมี

ธุระมากเหลือเกินนะ รู้สึก
น้อยใจอยู่ลึกๆแทบทนไม่ไหว
ไม่มีเวลาให้กัน จนฉันเกือบจะไม่มั่นใจ
ไม่รู้เธอยังเห็นฉันยังสำคัญอยู่ไหมตอนนี้

ฝากหัวใจไว้ให้
สัญญาได้ไหม จะรักษา
อย่าให้มันเจ็บปวดกลับมา
อย่าให้เจ้าของต้องเสียน้ำตา - - ที่ไว้ใจ

มีหัวใจหรือเปล่า
ถามอะไรอย่างนั้นเล่า? มีอะไรสงสัย
แค่ฉันเฉยชาเท่านั้นเหรอ - - เธอถึงคิดว่าไม่มีหัวใจ
แค่ไม่มาอยู่ใกล้ๆเธอก็คิดว่าไม่ได้ห่วงใย ไม่ได้รักกัน
คิดมากน่าคนดี
อย่าเอาเรื่องแค่นี้มาตัดสินความรู้สึกของฉัน
ถ้าไม่มีหัวใจ คงไม่คิดจะมีเธอไว้ผูกพัน
ถ้าไม่มีหัวใจคำถามของเธอสั้นๆ
ก็คงไม่ทำให้ฉัน น้ อ ย ใ จ

คงเห็นแล้วสินะ
ว่าคนอย่างฉันน่ะ เข้มแข็งแค่ไหน
เห็นแล้ว ก็เชิญเธอกลับไป
ไม่ต้องมาแสดงความห่วงใยอะไรนักหนา
- - เคยบอกว่าจะไม่ร้องไห้ - -
เห็นไหม น้ำตาก็ไม่ได้หลั่งไหลเต็มใบหน้า
เชื่อเถอะ - - สำหรับฉันสัญญาก็ต้องเป็นสัญญา
ที่จำเป็นต้องรักษาแม้ทารุณ

ไม่ต้องสัญญาหรอก
ว่าจะบอกรักฉันวันนั้นวันนี้
เพราะฉันต้องรอเธออยู่ดี
ไม่ว่าวันนี้ หรือวันไหน
ไม่ต้องผูกมัดตัวเองหรอก
จะบอกเมื่อไหร่ก็ได้
เพราะถ้าวันพรุ่งนี้เธอเกิดรักใคร
สัญญาของหัวใจ จะมีค่าอะไรเล่าคนดี

เอาไปแค่นี้พอ...จดหมาย
ประมาณสามบรรทัดเห็นจะได้แล้วห้ามต่อว่า
ก็ตอนเธอเขียนจดหมายถึงฉัน - -
- - ก็ไม่เห็นเกินสามบรรทัดนี่นา
จนฉันคนนี้คุ้นเคยสายตายิ่งกว่าอะไร
เขียนมาได้...เหมือนมีใครมาบังคับ
รู้หรือเปล่าคนรับน้อยใจเพียงไหน
จดหมายที่ตอบจะชอบหรือไม่ชอบก็แล้วแต่ใจ
เขียนจดหมายมาน้อยก็ตอบน้อยๆมห้ง่ายดี
เหนื่อยล้า
ทำอย่างไรก็ไม่มีค่าเสียทีตัวฉัน
อีกซักกี่ปี กี่เดือน กี่วัน
คนอย่างฉัน เธอก็ไม่เคยคิดว่าอยู่ในหัวใจ
ทำดีเท่าใดก็เท่านั้น
ไม่เคยได้เป็นคนผูกพัน ชิดใกล้
ดูไปแล้ว ก็เหมือนชีวิตตัวเองขึ้นอยู่กับใคร
จะคิดจะทำอะไรต้อง เ พื่ อ เ ธ อ เข้าไว้ตลอดมา
ความอดทนคงมีแค่นี้
เชิญเธอไปไขว่าคว้าหาคนที่เธอได้ดี - - ดีกว่า
เรื่องของเราก็ขอให้เป็นเรื่องราวเก่าๆคั่นเวลา
อยู่ในความทรงจำที่ว่าครั้งหนึ่งมีคนที่ไม่มีค่า - -
- - มารักเธอ - -

อย่าทำเพื่อฉัน
หากต้องทรมานอย่างนี้
อย่าทนอีกเลย คนดี
ถ้ามันฝืนใจเต็มที่ ก็อย่าทำอีกต่อไป
มีใครอยู่ก็ไปจากฉัน
อย่าให้ความสงสาร มาผูกพันเธอไว้
ถ้าความรักที่มีไม่ใช่ความรักที่มาจากใจ
ก็หยุดทำร้ายตัวเอง - - และคนที่รักเธอมากมายเสียที

ฉันไม่เคยเรียกร้องเข้าใจไหม
ไม่เคยอ้อนวอนขอความรักจากใครตลอดชีวิตนี้
คนที่อยากได้สิ่งที่เจ้าของไม่เต็มใจให้คงไม่มี
และนั่นก็เป็นเพราะคนเราต่างมีศักดิ์ศรีเหมือนๆกัน

เอาอย่างนี้ดีไหม
ต่างคนต่างใช้หัวใจมาคุยกันดีกว่า
ข้ออ้างใดๆในโลกไม่ต้องยกมา
เวลานี้สิ่งที่มีค่าคือหัวใจ
ถามตรงๆยังมั่นคงอยู่หรือเปล่า
สำหรับเธอยังคิดว่าความรักเราเหมือนเดิมไหม
มีความรู้สึกอะไรบ้างที่เปลี่ยนไป
ย้ำนะ ว่าคุยกันด้วยหัวใจเท่านั้น
ไม่ต้องอ้างว่าทุกสิ่งทุกอย่างย่อมเปลี่ยนแปลง
เพราะคนเราไม่มีวันเปลี่ยนแปลงตราบหัวใจยังคงมั่น
ไม่ต้องพูดอะไร ชักแม่น้ำทั้ง 5 ร้อยพัน
จะอยู่หรือจะไปจากฉัน ขอให้เป็นคำพูดสั้นๆจากหัวใจ

ก็ขอเป็นแค่เพื่อน
เมื่อความรักเลือนไปอย่างนั้น
ให้คิดว่าเป็นเพื่อนกัน
ที่เคยผูกพัน ลืมมันไป
พอเจอก็ทายทัก
อย่างคนรู้จักกันได้ไหม
ถามไถ่ความเป็นไป
ทำได้ไหมคนดี
เพราะอย่างน้อยเราก็เคย - - รัก - -
เคยรู้จักลึกซึ้งกว่านี้
จึงอยากให้ความรู้สึกดีๆ
คงอยู่ที่ความเป็นเพื่อนของเรา

ไม่เคยง้อใคคให้คืนดี
ก็จะหยิ่งอย่างนี้มีอะไรไหม
ถึงเธอจะเป็นคนสำคัญอย่างไร
แต่เธอก็ไม่ใช่จะเป็นคนที่ฉันง้อ

จะโกรธฉันก็เชิญเลย
จะนิ่งเฉยเพราะพูดไปไม่มีความหมาย
ถ้าคบกันเรื่องแค่นี้มันใหญ่โตมากมาย
แยกทางกันเสียได้คงดีเหมือนกัน

แล้วจะลืมเธอไปนะคนดี
ลืมความรู้สึกที่เคยมีว่าลึกซึ้งเพียงไหน
เราสองคนพบกัน
ก็เมื่อฉันมีใครอีกคนผูกพัน มนสายไป
ฉันไม่อาจทำร้ายหัวใจเค้าได้
...ไม่อาจทำร้ายคนที่ไม่มีความผิดใดสักนิดเดียว

เธอดีกับฉันเหลือเกิน
แล้วบังเอิญ ที่ฉันก็แพ้ความรู้สึกนี้
บางครั้ง คิดว่าจะเฉยเมยเสียดิบดี
แต่พบเธอ - - ความรู้สึกที่มีก็หวั่นไหวร่ำไป
แล้วใครผิดล่ะเรื่องนี้
เธอ ที่ทำตัวแสนดี หรือที่ฉันห้ามใจไม่ได้
อยากให้พบกันครึ่งทาง
คือเธอเลวร้ายกับฉันบ้างฉันจะได้ปล่อยวางเลิกใส่ใจ
อย่างน้อยก็คือตัดไฟ เลิกเจ็บปวดที่จะต้องคอยเตือนหัวใจ
- - ซ้ำไปซ้ำมา - -

รอโทรศัพท์อยู่รู้บ้างไหม
เดินมาเดินไป จนจะทั่วบ้าน
ใจจดใจจ่อมาเนิ่นนาน
ใครมีธุระไหว้วานก็ไม่ใส่ใจ
มันยากเย็นอะไรนักหนา - - แค่โทรศัพท์
โทรมาเมื่อไหร่ฉันก็รับ มันลำบอกตรงไหน
กดเลข 7 ตัวกับรอสัญญาณมันเสียเวลามากหรือไร
เธอจะให้รอจนหยากไย่ขึ้นตัวใช่ไหมถึงจะได้ฤกษ์โทร

เคยหรือเปล่า
ที่อยู่ๆก็เหงาได้อย่างนี้
เหมือนไม่มีใคร ใส่ใจใยดี
ผู้คนร้อยพัน มากมายก็ไม่ได้ทำให้อุ่นใจ
เคยหรือเปล่า
ที่อยู่ๆก็เหงาจนร้องไห้
ฉันเคยนะ เคยออกบ่อยไป
แต่ไม่ว่ามันจะเกิดขึ้นบ่อยแค่ไหนก็ยังทำใจไม่ได้ซักที
เคยเจ็บปวดอย่างไร ก็เจ็บปวดอย่างนั้น
ไม่เห็นเบาบางลงสักวัน - - แม้วันนี้
จะถามหาความรัก ความห่วงใย ที่ไหนได้
ฉันอยากได้มาลบเลือนความทรมานที่มีอยู่นี่ - - เหลือเกิน

- - อยาคิดว่าฉันไม่รู้ - -
กับเรื่องที่เธอมีใครอยู่ออกนอกหน้า
อย่าคิดว่าฉันไม่มีปัญญา
เพียงแต่ว่าโวยวายไม่เป็น
ทั้งที่รู้ ที่เห็น ถึงไหนๆ
เพียงแต่คิดว่า ก็แค่กำลังจะเสียคนไม่จริงใจ
มันไม่ใช่เรื่องใหญ่พอ จะเอาศักดิ์ศรีไปยื้อไว้ให้ทุเรศตา

นี่แหละนะหัวใจคน
มีฝ่ายดิ้นรน - - ก็ต้องมีฝ่ายคงมั่น
แล้วมันจะแปลกอะไร สำหรับใจเธอกับฉัน
ถ้าตลอดมาฉันจะเห็นเธอเป็นคนสำคัญ
แล้วเธอจะไม่เห็นความสำคัญของฉันเลย

อย่าหาว่าไล่เลยการกระทำแบบนี้
เรียกว่าขอร้องให้ไปดีๆจะเหมาะสมกว่า
ฉันไม่ไร้มารายาทขนาดนั้น แม้จะเจ็บปวดกับเรื่องที่ผ่านมา
แต่วันนี้ ก็ไม่ได้คิดจะถือสาให้รกหัวใจ
ถ้าไปจากชีวิตฉันได้ก็จะขอบคุณ
ดีใจที่ช่วยนำเรื่องวุ่นๆจากไปได้
มีเธอหนึ่งคนชีวิตฉันก็มีแต่เรื่องร้อนรน ไม่รู้อะไรต่ออะไร
ช่วยเลิกลาไปหน่อยได้ไหม เผื่อฉันจะรู้สึกว่าโลกนี้มันสดใสเสียที

จะให้ฉันจริงใจ
จะไม่ให้เห็นความสำคัญของใครมากกว่า
นอกจากเธอจะไม่มีคนอื่นอยู่ในสายตา
ถามนักถามหนาว่าฉันทำได้ไหม
ก็ได้ ไม่เห็นจะยาก
แต่มันต้องมีข้อแม้มาฝากไวให้
ฝากให้คิดดูถือว่ายื่นหมูยื่นแมวกันไป
ไม่ยากหรอก ก็แค่ทำตัวเหมือนที่ขอฉันได้
- - แลกกัน - -

คงกลัวจะไม่มีใครใช่ไหม
ถึงได้มาบอกรักมากมาย อย่างนี้
คงกลัวเหงา ก็เท่านั้น ความรู้สึกที่มี
เลยลงทุนแสดงความใยดีผูกพัน
ถ้าลำบากนักก็ไม่ต้อง
เพราะฉันก็ไม่เคยคิดจะขอร้องให้มารักฉัน
เมื่อไม่ได้มาจากใจ ก็ไม่ได้บังคับให้มาผูกพัน
เมื่อไม่ได้รักกัน - - จะบอกซักกี่ร้อยพันมันก็ไม่ซึ้งใจ

ไม่มีใครอบหรอกการเลิกรา
แต่ถ้ามันไม่มีวิธีดีกว่า ก็ต้องใช้
เพราะเริ่มรู้สึกว่า ตัวเองเริ่มหมดค่าต่อบางหัวใจ
และความผูกพันมันก็เริ่มสั่นไหวจนชัดสายตา
ไม่มีใครที่ไม่เสียใจทั้งนั้น
เลิกกับคนเคยรักกัน จะมีอะไรร้าวรานกว่า
คนไม่เจอกันชั่วครั้งชั่วคราวก็ยังรู้ว่าในที่สุดเค้าต้องกลับมา
แต่คนที่ตัดสินใจเลิกรา ไม่มีวันรู้หรอกว่า
- - จะได้พบหน้ากันวันใด

ถ้าการเข้าไปในชีวิตใครสักคน
ทำให้ชีวิตเขาต้องร้อนรนจนสุดทนไหว
ทำให้เค้าต้องวุ่นวายใจ
แล้วทำไมไม่เลือกการเดินจากชีวิตเขาไปนะเรา
- - เพื่อจะทำให้ชีวิตใครดีขึ้นมา
เราอาจจะต้องแลกกับการอยู่อย่างว้าเหว่เงียบเหงา
แลกกับการไม่มีใครอยู่ใกล้ไม่มีใครเป็นเงา
และชีวิตเราจะกลายเป็นฝ่ายว่างเปล่าทดแทนไป
- - ฉันอาจจะรักเธอมากมายนะคนดี
แต่ถ้าทำให้เธอไม่มีความสุขอย่างนี้ฉันก็ทนไม่ได้
จริงอยู่ที่ว่าเมื่อเราต่างร้างลาฉันจะเจ็บปวดหัวใจ
แต่ถ้ามันจะทำให้เธฮเหมือนพบชีวิตใหม่ฉันก็ยินดี

พอเลย ถ้าคิดจะอธิบาย
ฉันรู้ - - มันก็ข้อแก้ตัวง่ายๆเท่านั้น
โธ่ นานเท่าไหร่แล้วสำหรับความผูกพัน
ทำไมนิสัยเธอ คนอย่างฉันจะไม่เข้าใจ
- - รักเธอมากไปก็อย่างนี้ - -
ถือดี คิดว่าฉันจะไม่จากไปไหน
ขอโทษที ความคิดที่เธฮมี คงผิดไป
เพราะฉันพร้อมเสมอที่จะตัดเยื่อใย
กับคนที่ไม่เคยจริงใจต่อกัน
>
ไม่อยากเป็นแล้วคนอดทน
อยากเป็นคนหนึ่งคน ที่รู้สึกอย่างไรก็ได้
- - อดทนไปแค่นั้นมันอึดอัดใจ - -
ต้องทนเก็บความรู้สึกเอาไว้มากขึ้นทุกที
ฉันดีเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งร้ายเท่านั้น
ได้ใจ - - คงคิดว่าฉันไม่อาจทำอะไรไปกว่านี้
แต่เสียใจ คนเราเมื่อดีได้ ทำไมจะไม่กล้าไม่ดี
เมื่อจริงใจกับเธฮแล้วเป็นอย่างนี้ ก็ลองเรรวนกันซะที
- - ให้รู้กันไป - -

มันชดใช้ความรู้สึกได้ไหมถามจริงๆ
กับเพียงแต่เธอย้อนมาหลังจากทอดทิ้งคนนี้
- - มันทดแทนกับเวลาที่เสียไปได้ไหมถามที<
ตอบฉันสิ เงียบอยู่ทำไม - -
ฉันเจ็บปวดแค่ไหน รู้หรือเปล่า
ทรมานกับความเปลี่ยวเหงา รู้บ้างไหม
เธอจะเอาอะไรมาทดแทน ความรู้สึกที่เสียไป
แค่กลับมาอยู่ใกล้ๆเท่านั้น่ะเหรอ เพียงพอ
กลับไปเถอะฉันต้องการแค่นี้
ไม่ต้องเอาหัวใจมาให้กันฉันขอ
ขอร้องด้วยใจไปเถอะอย่ารีรอ
เพราะถึงเธอจะกลับมาสานต่อรอยร้าวในใจ
- - มันก็ไม่อาจลบเลือน - -

ไม่ได้เลือกฉันใช่ไหม
ตอบมาตรงๆก็ได้ อย่าทำหลบสายตาอย่างนี้
นานมากแล้ว ที่รู้ตัวว่าไม่มีค่า
วันนี้ - - ขอคำตอบที่มั่นใจเสียที
ว่าอะไรเป็นอะไร
เขาคนนั้น คนที่เพิ่งก้าวเข้ามา
เธอจะปฏิเสธใครๆว่าไม่ได้รักเขามากกว่าอย่างไรได้
จะหลอกฉัน หลอกคนอื่นอีกร้อยพันนั่นก็ตามใจ
แต่เคยคิดบ้างไหม - - ว่าจะหลอกตัวเองได้นานแค่ไหนกัน
ที่ฉันคิดอยู่ ก็รู้ว่าไม่ผิดซักอย่าง
แต่อยากฟังเธอพูดบ้าง ก่อนจะไปจากฉัน
คำพูดจากปากคนที่เคยรักมากเคยฝากหัวใจผูกพัน
อยากฟังจริงๆว่า "ไ ม่ ไ ด้ รั ก ฉั น"
จากคนที่ครั้งหนึ่งเคยบอกว่า - - ความรักไม่มีวันเปลี่ยนแปลง

จะมาหาความเห็นใจอะไรที่นี่
กลับไปเถอะฉันคนนี้ ไม่มีให้
จะมีแต่คำว่า - - สาแก่ใจ
ที่เธอไปไหนได้ไม่ไกล - - ก็ย้อนมา
เคยทอดทิ้งฉันไว้ ไม่เหลียวแล
เคยทำให้ฉันพอใจกับควาาพ่ายแพ้ - - หมดค่า
แล้วมันจะแปลกอะไรถ้าวันนี้เธอจะได้ แค่ความเฉยชา
จงจำไว้เถอะว่า - - มันถึงเวลาของกรรมเวร

อาจไม่ได้พบหน้า
แต่เราก็มีภาพกันและกันอยูาในสายตา หรือไม่ใช่
เธอไม่เคยลืมฉัน ฉันไม่เคยลืมเธอ เสมอไป
แล้วการพบกันจะสำคัญอะไร - - คนดี
อาจไม่ได้อยู่ใกล้
แต่ความคิดถึง ก็ไม่เคยหวั่นไหวกับระยะทางแค่นี้
ความรู้สึกในใจ ไคยทำให้เราห่างไกลซักนาที
ความผูกพันที่เรามี ยังอบอุ่นเต็มหัวใจ
อาจไม่ได้โอบกอด ทุกครั้งที่คิดถึง
แต่เธอก็ยังอยู่ในความคำนึง ไม่ว่าที่ไหน
อย่าพูดเลย ว่าเราสองคนอยู่กันห่างไกล
เพราะมันจะไม่มีความหมาย - -
- - ตราบเท่าที่หัวใจสองหัวใจใกล้กัน

ไม่สบายใจเลยมาหา
อยากพบหน้า ฟังคำปลอบโยนยามเหนื่อยล้าใกล้ๆ
แต่เธอกลับไม่มีแม้เยื่อใย
แววตาที่มีให้ก็เฉยชา
ทำไมเปลี่ยนไปเร็วเช่นนี้
ไหนเคยบอกว่าฉันสำคัญกับเธอนักหนา
วันนี้อยากกลับมานอนหนุนตักพักวางเรื่องต่างๆนานา
แต่เธอกลับทำให้ฉันรู้สึกว่ามารบกวนเวลาของใคร
ไม่มีใครทำให้ฉันอุ่นใจเลยมาหา
แต่มันทำให้เธออึดอัดมากกว่าต่อไปไม่มาก็ได้
เหนื่อยเหลือเกินแม้แต่คนคุ้นเคยยังหมางเมินไม่ใส่ใจ
และนับประสาอะไรจะหว้งว่าคนอื่นไกล - - จะใยดี

ไม่อยากไปเจอหน้าเธอเลยเช้านี้
กลัวแสดงท่าทางไม่ดี ให้เธอเห็น
มันคงเป็นการทำใจที่แสนลำบาก ยากเย็น
ที่ต้องไปฝืนใจคุยเล่นเหมือนไม่รู้สึกอะไร
เก็บเรื่องของเธอไปคิดเมื่อคืน
เพียงแค่เห็นเธอไปสนิทกับคนอื่น ก็หวั่นไหว
เช้าขึ้นมา มันก็เลยยิ่งว้าวุ่นใจ
ไม่รู้จะปั้นสีหน้าแบบไหน ไปทักทายเธอดี
ขออนุญาตเถอะสักวัน
อย่าได้ต้องมาเจอหน้ากันเลยนะวันนี้
ทำใจได้เมื่อไหร่จะไปหาทันที
เพียงแต่ขอเวลาลบล้างความรู้สึกที่มี
เพื่อความรู้สึกที่ดียามเจอด้วย

เพราะเป็นรักครั้งแรกฉันเข้าใจ
เธอจึงอาจไม่ลืมเขาได้ - - จนวันนี้
แต่มันยุติธรรมแล้วหรือไรคนดี
ที่เธอคิดถึงแต่คนรักที่เคยมีจนลืมฉันไป
อยู่กับเขาแล้วดีอย่างนี้ - - อย่างนั้น
แล้วอยู่กับฉัน มันไม่ดีใช่ไหม
ทุกครั้งที่ พูดถึงเขา เธอรู้หรือเปล่า ฉันปวดใจ
มันเหมือนเธอพร้อมจะจากไกล ถ้าเพียงแค่เขากลับมา
วันนี้ กับการตัดสินใจ
เพียงพอแล้ว ที่จะให้ใครมองว่าไร้ค่า
เมื่ออยู่กับฉันแล้วคิดถึง ใครคนนั้นตลอดเวลา
ฉันไม่รู้เหมือนกันว่า ตัวเองจะอยู่ให้รกหูรกตาทำไม

ไม่ต้องกลับมาหาถ้าจะให้ดี
ปล่อยให้ฉันอยู่ของฉันอย่างนี้ - -
ยังจะมีความสุขกว่า - -
ความอ้างว้างที่ทรมานฉันก็อยู่กับมันเสียจนชินชา
จนถึงวันนี้ก็ไม่รู้แล้วว่า อะไรคือน้ำตา
- - อะไรคือความปวดใจ - -
ไม่รู้สึกว่าขาดอะไรแล้ว ตอนนี้
ชีวิตมันเติมเต็มดี - - วางใจได้
เพระาอยู่คนเดียวมาเนิ่นนาน โดยไม่มีใคร
เมื่อคิดจะกลับมาใหม่
จึงรู้สึกว่า มันเกินพอดีไป เกินความต้องการ
ขอเถอะ ข้ออ้างว่าหวังดี
ฉันคนนี้ไม่ได้อยู่ในฐานะที่ต้องมาสงสาร
เป็นห่วงตัวเองดีกว่า - - กับเวลาข้างหน้าอีกเนิ่นนาน
เมื่อได้รับคำปฏิเสธจากฉัน เธอคิดจะซมซานไปที่ใด

ไม่ว่าวันี้ก็วันข้างหน้า
อย่างไรเธอก็ต้องไปจากฉันสุดตา จนได้
ไม่เร็วก็ช้า เธอก็ต้องร้างลา ห่างไกล
และไม่ว่าเมื่อไหร่ ฉันก็ต้องเป็นฝ่ายทำใจอยู่ดี
บอกตรงๆก็ได้ ฉันไม่เชื่อใจเธอ
ไม่เคยเชื่อสักนิดว่าเธอจะมั่นคง กับฉันคนนี้
ดูดูไปแล้ว ความหวั่นไหวของเธอยังมี
และมันก็มากพอ ที่ฉันจะบอกกับเธอเสียทีว่าไม่ไว้ใจ
- - เรื่องมัดใจเธอให้อยู่คงไม่มีวัน
และไม่เคยเลยที่ฉันจะคิดว่าทำได้
รู้ตัวมานาน คนอย่างฉันไม่เคยได้ความมั่นคงจากใคร
โดยเฉพาะกับคนช่างหวั่นไหว - - ยิ่งไม่ต้องหวังเลยว่าจะได้
- - มันมหัศจรรย์ - -

อย่ามาอ้างเลยว่าฉันห่างเหิน
อย่ามาอ้างเลยว่าฉันหมางเมิน ไม่เอาใจใส่
เนิ่นนานผ่านมา ไม่เห็นมีปัญหาอะไร
เธอก็บอกเองใช่ไหม ว่าเข้าใจฉันตลอดเวลา
ฉันไม่ค่อยมีเวลา เธอก็รู้
แล้วดูสิดู มันอะไรกันนักหนา
เคยบอกว่าเข้าใจ เธอมีคนพิเศษคนใหม่ตำตา
ไหนอธิบายให้ฟังสิว่า - - มันเป็นไปได้อย่างไร
อย่าโทษเลยว่าเพราะเวลาไม่มี
โทษตัวเองดีกว่าที่รักษาความมั่นคงไม่ได้
อย่างน้อยที่สุด คนอย่างฉัน เมื่อมีเธอก็ไม่เคยมีใคร
แต่คนอย่างเธอ มีฉันแล้วก็ยังหลายใจ คิดดูให้ดีสิว่า
- - คนทำลายเยื่อใย น่ะใครกัน - -

นั่งอ่านหนังสือได้ทั้งคืน
หัวใจมันตื่นเต้นตั้งแต่เธอโทรมาหา
กำลังคิดถึงพอดี เธอก็โทรมา
ตกลงคืนนี้ ฉันก็เลยไม่ได้หลับตาเพราะว่าดีใจ
อยากให้โทรมาบ่อยๆ
ยิ่งใกล้สอบก็ช่วยโทรมาหาหน่อยได้ไหม
เพราะช่วงนั้น ฉันกำลังต้องการกำลังใจ
และที่สำคัญที่นั่งอ่านหนังสือทั้งคืนอยู่ไหว
- - - นั่นแหละผลพลอยได้ที่ดี - -

ค น ใ จ ร้ า ย
เมื่อไหร่จะคืนหัวใจที่เอาไป กลับมาหา
เธอจากฉันไปวันนั้น ก็ได้แต่รอเวลา
วันที่ได้หัวใจคืนมา เหมือนใครๆ
เอาไปชั่วครั้วชั่วคราวไม่ว่า
แต่ที่นานๆทีจะคืนเจ้าของมา มันรับไม่ไหว
ปล่อยให้ฉันกลายเป็นคน ไม่มีหัวใจ
ในขณะที่เธอพาใจฉันตะลอนๆไปสุดสายตา
อยากเก็บช่วงเวลาที่เธอมาอยู่ใกล้ๆ

เกลียดเหลือเกินแล้ว เวลาที่เธอร้างไกล มันเหว่ว้า
รู้หรือเปล่า การกลับมาของเธอทำให้คนบางคนมีชีวิตชีวา
และการที่เธอจากลา ก็ทำให้คนบางคน
เหมือนไม่มีชีวิตชีวา - - ได้เช่นกัน

หยุดร้องไห้เถอะนะที่รัก
รู้แน่ชัดว่าเขาไม่สนใจ
คนอื่นยังมีอีกถมไป
ก็หาใหม่แค่นั้นก็สิ้นเรื่อง

รับได้ไหมล่ะ คนธรรมดา
คนที่รักเธอมากกว่า คนในชีวิตที่ผ่านมา คนไหนๆ
มีให้เท่านี้ จะอยู่กับฉันได้ไหมคนดี หรือจะไป
ฉันไม่มีอะไรมากมาย รู้แต่ถ้ามีเธอ
ฉันดูแลเธอได้แล้วกัน




อย่าลืมแบ่งปันความรักให้กับคนรอบข้างนะค่ะ ^_^