นิยามความผูกพัน
วันนี้. . . เราอาจรู้สึกผูกผันต่อสิ่งหนึ่ง จนคิดว่าเราขาดไม่ได้ แต่เวลาจะทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไป สักวันเราจะรู้ว่า . . . สิ่งที่เราผูกพันในวันนี้ เป็นแค่ส่วนหนึ่งที่เติมชีวิตเรา ไม่ใช่...ทั้งหมดของชีวิตเรา
วันหนึ่ง . . . หากเรามีโอกาสได้เจอกับิ่งที่ถูกใจสิ่งใหม่ ที่เราคิดว่าเราพึงใจ ปรารรถนา ต้องการ ขาดไม่ได้ เราก็จะเริ่มผูกพันกับสิ่งใหม่ได้ในเวลาไม่นานนัก เมื่อเวลากนึ่งผ่านไป จะสอนเราเองว่า... ความผูกพันกับสิ่งใดๆในช่วงเวลาหนึ่ง จะเป็นความสุขในช่วงเวลานั้นๆ อย่าไปยึดติด อย่าได้ไปใช้ชีวิตทั้งชีวิตลุ่มหลง... คิดเสียว่าเราโชคดี ที่มีโอกาสผูกพันกับสิ่งเรารัก
ความผูกพันก็เหมือนกับความรัก หรืออาจจะเป็นผลพวงที่มาจากความรัก หากเรารักใครคนใดคนหนึ่งมาก เราก็จะรู้สึกผูกพันมาก แต่ความผูกพันที่ว่า. . .ไม่ได้หมายถึงการหยุดตัวเองไว้กับสิ่งนั้นๆ เพราะคนเราทุกคนย่อมผุกพันกับหลายๆสิ่ง เปรียบเสมือนเรามีแก้วน้ำอยู่หนึ่งใบ ในยามเช้า. . .เราอาจต้องใช้แก้วใบนี้ดื่มนม พออากาศร้อนหน่อย...เราอาจต้องการน้ำเย็นๆ บางครั้งที่เราไม่สบาย เราอาจต้องการน้ำอุ่น ใจเราก็เหมือนกับแก้วน้ำ ต้องเติมสิ่งต่างๆ ในเวลาที่แตกต่างกัน... ตามความเหมาะสม หากเราเติมน้ำเย็นลงไปในแก้วน้ำ แล้วเติมน้ำร้อนลงไปในทันที ในแก้วใบเดียวกัน เราก็จะพบว่า...แก้วใบนั้นก็จะร้าว แล้วเริ่มแตก ซึ่งก็เหมือนกับใจเรา
ความผูกพันต่อสิ่งใดสิ่งหนึ่งในช่วงเวลาหนึ่งนั้นไม่ผิด ถ้าเราค่อยๆปรับใจ...ปรับตัวของเราเอง...ให้กลับคืนในเวลาที่ควร เพราะอย่างน้อยที่สุด เราก็มีโอกาาาาสได้ผูกพัน ซึ่งก็เหมือนกับเรามีโอกาสได้รักนั่นเอง
ถ้าคุณมีความสุขที่เห็นเค้เดินกับคนอื่น...คือ . . . ความรัก ถ้าคุณ เหงา เศร้า คิดถึงเค้า อยากเจอ อยากคุย ... คือ ... ความรัก ถ้าคุณร้อนรนที่เค้าอยู่กับใครๆที่ไม่ใช่คุณ...คือ...ความใคร่ อยากเก็บไว้เป็นเจ้าของคนเดียว ถ้าคุณเมามายเค้าลูบหลังไหล่ ดูแล คือ ความรักที่บริสุทธิ์ใจ ถ้าคุณเมามาย เค้ากอดและสัมผัสร่างกาย คือ ความใคร่จากเค้าของคุณ ถ้าคุณเข้าหาแต่เค้าหนี คือ
ความใคร่ ที่หมดเยื่อใยแล้ว ถ้าคุณหนีแต่เค้าวิ่งตาม.....คือ......ความรักที่ยังไม่มีจุดจบ ถ้าคุณร้องไห้ ให้กับคนที่ไม่มีเยื่อใยในตัวคุณ คุณคือ คนโง่ และบ้าอย่างน่าอาย แต่ถ้าคุณพอใจ...จงรัก...และมอบความรักให้กับเค้า แม้มันจะไม่กลับมาหาคุณก็ตาม จงดีใจที่ได้รักซะวันนี้ ดีกว่าที่มานั่งเสียใจในวันหน้า จงภูมิใจที่มีความใคร่...เสน่หา แม้มันจะไม่ย้อนกลับมาอีกต่อไป