~ เ พ ลิ น นิ ท า น ~ ~
เ รื่ อ ง
ก ร ะ เ ป๋ า วิ เ ศ ษ
|
ที่ชายป่าแห่งนี้
มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นอยู่ประปราย เนินหญ้าสีเขียวขจีตัดกับสีน้ำเงิน สีของกระเป๋าใบหนึ่ง
ใครหนอลืมกระเป๋าที่สวยงามนี้ไว้ได้ เช้าวันนี้ ลูกหนูตัวหนึ่งออกมาวิ่งเล่น
และเห็นกระเป๋าสีน้ำเงินใบนี้เข้าจึงเข้าไปลูบคลำ
"กระเป๋าใบนี้เข้าท่าดีจัง
มันมิดชิดเหมาะสำหรับเก็บอาหาร"
ลูกหนูคิดได้ดังนี้ ก็รีบวิ่งกลับไปที่โพรง
นำช็อกโกแลตที่ซ่อนไว้แบกมาใส่ลงในกระเป๋าสีน้ำเงิน เพียงชั่วพักเดียว กระเป๋าสีน้ำเงินก็เริ่มสั่นคลอน
มีเสียงดังคลุกคลิก...คลุกคลิกอยู่ข้างใน สักพักทุกอย่างก็เงียบกริบ ลูกหนูยืนมองดูด้วยความประหลาดใจ
และยังสังเกตเห็นว่ากระเป๋าสีน้ำเงินใบนี้มีขนาดใหญ่ขึ้นกว่าเดิมอีก และหนักอึ้งจนลูกหนูลากไม่ไหวเลยทีเดียว
ขณะนั้นเองกระต่ายน้อย อุ้มหัวผักกาดผ่านมาเห็นเข้าก็ร้องทัก
"สวัสดีจ้ะลูกหนู
นั่นกระเป๋าของใครน่ะ สวยดีจัง"
ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันจ้ะ เห็นมันวางอยู่ตรงนี้
และตอนนี้ฉันก็ใช้มันเป็นที่เก็บอาหาร"
กระต่ายน้อยฟังพลางเดินวนไปรอบๆกระเป๋าสีน้ำเงิน
"มันมิดชิดดี
งั้นฉันขอฝากหัวผักกาดไว้ด้วยเถอะ"
ทั้งสองช่วยกันหย่อนหัวผักกาดลงกระเป๋าสีน้ำเงิน เพียงชั่วครู่หนึ่ง...กระเป๋าสีน้ำเงินก็เริ่มสั่นคลอน
มีเสียงดังคลุกคลิก...คลุกคลิกอยู่ข้างใน กระต่ายน้อยกระโดดถอยหลังด้วยความตกใจ
และเมื่อกระเป๋าหยุดนิ่ง มันก็มีขนาดใหญ่ขึ้นกว่าเดิมอีก
"มาช่วยกันลากกระเป๋าสีน้ำเงินใบนี้ไปซ่อนกันเถอะ" ลูกหนูเอ่ยขึ้น ทั้งสองช่วยกันผลัก แต่กระเป๋าสีน้ำเงินก็ไม่ขยับเขยื้อนเลยสักนิดเดียว
"ฮะ...ฮ่า...นั่นเจ้าสองคนกำลังทำอะไรอยู่"
หมาจิ้งจอกย่องมาตอนไหนก็ไม่รู้
ในมือถือไส้กรอกมาด้วย
"เรากำลังช่วยกันลากกระเป๋าเสบียงไปเก็บจ้ะ" หมาจิ้งจอกฟังหูผึ่ง
"กระเป๋าเสบียงเหรอ ดีจัง
ฉันกำลังหาที่ซ่อนไส้กรอกอยู่พอดี"
แล้วหมาจิ้งจอกก็เอาไส้กรอกหย่อนลงไปในกระเป๋าสีน้ำเงิน กระเป๋าสีน้ำเงินสั่นคลอน
มีเสียงคลุกคลิก...คลุกคลิกอยู่ข้างใน และเมื่อหยุดนิ่ง แล้วกระเป๋าสีน้ำเงินก็มีขนาดใหญ่ขึ้นกว่าเดิมอีก
ทั้งสามช่วยกันลาก แต่กระเป๋าสีน้ำเงินก็ไม่ขยับเขยื้อนเลย
หมีใหญ่เดินผ่านมาเห็นเข้าก็หัวเราะขบขันเป็นการใหญ่
"กระเป๋าใบแค่นี้เอง
ฉันช่วยจัดการให้ก็ได้"
แล้วหมีใหญ่ก็ฝากน้ำผึ้งที่ถือมาลงในกระเป๋าสีน้ำเงิน กระเป๋าสีน้ำเงินเริ่มสั่นคลอน
มีเสียงคลุกคลิก...คลุกคลิกอยู่ข้างใน และเมื่อมันหยุดนิ่งกระเป๋าก็มีขนาดใหญ่ขึ้นกว่าเดิมอีก
ทั้งสี่ช่วยกันผลักกระเป๋าสีน้ำเงิน ถึงแม้หมีใหญ่จะมีแรงมากแต่ก็ไม่ทำให้กระเป๋าขยับเขยื้อนได้เลย
ทั้งสี่นอนแผ่หมดแรง สัตว์อื่นๆ ที่ผ่านมาเห็นเข้า ต่างช่วยกันลากกระเป๋าสีน้ำเงินใหญ่
แต่มันก็ไม่ขยับเขยื้อนไปไหน และแล้วก็มีสิ่งที่น่าประหลาดเกิดขึ้น จู่ๆกระเป๋าสีน้ำเงินใบใหญ่ก็เริ่มสั่นคลอน
แรงขึ้นทุกที และในที่สุดกระเป๋าก็เปิดปากกว้าง ไส้กรอก หัวผักกาด น้ำผึ้ง ช็อกโกแลต
ก็กระเด็นออกมาจากกระเป๋า สัตว์ทั้งสี่ยืนมองดูด้วยความประหลาดใจ
เพราะของแต่ละชิ้นมีขนาดใหญ่กว่าเดิมมาก หมีใหญ่เดินเข้าไปดูใกล้ๆ
"อาหารเยอะแยะอย่างนี้
เราทั้งสี่กินกันไม่หมดแน่ๆ เรามาจัดงานเลี้ยงฉลองกันเถอะ" ลูกหนูอาสาเป็นคนบอกข่าว...ไม่นานนักสัตว์ต่างๆ ก็เริ่มทยอยมาที่ลานหญ้าแห่งนี้
ทั้งหมดพูดคุยกันถึงกระเป๋าสีน้ำเงินใบใหญ่ด้วยความประหลาดใจ งานเลี้ยงเริ่มขึ้นด้วยความสนุกสนาน
อาหารถูกแบ่งปันกินกันจนอิ่มหนำ จวนค่ำทั้งหมดจึงแยกย้ายกันกลับรังนอน
กระเป๋าสีน้ำเงินใบใหญ่ ที่เปิดอยู่และอาหารข้างในก็ถูกนำออกมาจนหมดเกลี้ยง
ก็กลับเป็นกระเป๋าสีน้ำเงินใบเล็กเท่าเดิมวางอยู่บนลานหญ้าเขียวขจีแห่งนี้
|
|
ที่มา : นิตยสาร สวนเด็ก ปีที่ 1 ฉบับที่ 12 เดือน
กุมภาพันธ์ ปี 2533 : หน้า 38 - 39 เรื่อง : พี่อี๊ด
|