ค ลิ นิ ก เ ด็ ก ดี (dek:D) * อี สุ ก อี ใ ส * โรคอีสุกอีใสเป็นโรคที่พบบ่อยในเด็กวัยเรียน แต่จริงๆแล้วพบได้ในทุกอายุ แม้แต่เด็กทารกอายุ 1 เดือน เพราะเนื่องจากภูมิคุ้มกันโรคนี้ของมารดาถ่ายทอดไปยังลูกน้อยมาก แต่โดยทั่วไปอาการไม่รุนแรง ยกเว้นมารดาไม่มีภูมิคุ้มกันเลย เด็กทารกนั้นก็อาจมีอาการรุนแรงมากได้ ภาวะแทรกซ้อน สำคัญและพบบ่อยคือ ตุ่มอีสุกอีใส กลายเป็นหนอง ทำให้เกิดแผลเป็น สาเหตุเนื่องจากการรักษาความสะอาดของผิวหนังไม่ดี ไม่เพียงพอ นอกจากผลแทรกซ้อนนี้แล้วก็ได้แก่ ปอดบวม, สมองอักเสบ, เลือดออกง่ายๆ และอีสุกอีใสกระจายทั่วทุกระบบ แต่ผลแทรกซ้อนเหล่านี้ พบได้น้อยมาก และมักพบในผู้ป่วยที่เป็นโรคมะเร็งในเม็ดเลือดขาว หรือผู้ป่วยที่ป่วยเป็นโรคภูมิคุ้มกันบกพร่องทั้งหลาย อาการ โดยทั่วไปผู้ป่วยจะมีอาการหลังจากได้รับเชื้อประมาณ 2 สัปดาห์ โดยจะมีไข้พร้อมๆกับผื่น ผื่นนี้จะเป็นตุ่มใสภายใน 6-8 ช.ม. แต่ในผู้ใหญ่อาจจะมีไข้นำมาก่อน 1-2 วัน แล้วจึงมีผื่นขึ้น บางคนก็เป็นมาก มีตุ่มใสและแตกออกได้ แผลที่เกิดจากโรคอีสุกอีใสจะไม่เป็นแผลเป็น นอกจากจะกลายเป็นหนอง เนื่องจากมีการติดเชื้อโรคซ้ำเติม ระยะแพร่เชื้อและการติดต่อ โดยทั่วไปประมาณ 1 วัน ก่อนผื่นขึ้น จนผื่นขึ้นไปแล้ว 6 วัน จะเป็นระยะที่มีการแพร่เชื้ออีสุกอีใสของผู้ป่วยไปสู่ผู้อื่น โดยการสัมผัส, ไอ และจาม การรักษา เนื่องจากโรคอีสุกอีใส เกิดจากเชื้อไวรัส จึงไม่มียารักษา การรักษาจึงเป็นการรักษาตามอาการ เช่น กินยาลดไข้ เมื่อมีไข้, กินยาแก้แพ้ผื่นคันเมื่อคัน และรักษาความสะอาดของผิวหนังโดยการอาบน้ำด้วยสบู่ยา และต้องเช็ดตัวให้แห้งสนิทหลังอาบน้ำ การป้องกัน โรคอีสุกอีใสยังไม่มีวัคซีนป้องกัน เพราะเป็นโรคที่ไม่อันตราย แต่ควรให้เป็นตั้งแต่ตอนเป็นเด็ก เพราะจะได้ไม่เขินหากมาเป็นโรคนี้ตอนเป็นผู้ใหญ่ ที่มา : นิตยสาร สวนเด็ก ปีที่ 2 ฉบับที่ 20 เดือน ตุลาาคม ปี 2533 : หน้า 17 เรื่อง : พญ. สุพิณ มหาพรรณ

ห น้ า แ ร ก | ^ น่ า รู้ ^ | ค ลิ นิ ก เ ด็ ก ดี | น ก ก ร ะ เ ต็ น | ~ เ พ ลิ น นิ ท า น ~ ~