Ada
damak dan ipuh,
Naik ke bukit nampak sampitnya,
Emas perak senang di sepuh,
Ada
rumah tidak berpintu,
Ada pintu tidak bertingkap,
Rimau garang memang begitu,
Mengaum saja tidak menangkap.
Kalau besi nampak karatnya.
Anak
keling berjual kudi,
Mari nak jual di Kedai Tima
Kita hidup biarlah berbudi,
Itu tanda bersahabat lama.
Ada
satu panglima raja,
Duduk di kerusi kepala meja,
Date line esok menjelang tiba,
Ada ke patut tanya nak buat apa?.
Ada
satu anak limbungan,
Pergi ke pasar membeli kacang,
Memang jalak anak sabungan,
Biasa mati di tengah gelanggang
Cik Kiyah pergi ke hulu,
Sampai di hulu mencuci kain,
Cari ganti sabar dahulu,
Ini belum mahu pada yang lain.
Ada satu anak semarang,
Pakai cukin kain jarang,
Kalau tidak tunas di batang,
Pokok yang mana boleh di tebang,
Ada
seorang nama Cik Daud,
Tanam bunga di tepi kolam,
Musim ini musim ribut,
Bolehkah karam di laut dalam.
Air
pasang di Sungai Muar,
Burung gagak di pohon beringin,
Adik seorang sebagai penawar,
Hati tidak kepada yang lain.
Akar
nibung meresap-resap,
Akar mati dalam perahu,
Terbakar kampung nampak berasap,
Terbakar hati siapa yang tahu.
Alang-alang
bawa ke kandang,
Daun bayam di sayur manis,
Rindu siang bawa bertanding,
Rindu malam bawa menangis.
Dari
Rawang ke Mersing,
Singgah berhenti di Pulau Sialu,
Hati risau bertambah runsing,
Kepada siapa hendak mengadu.
Jolok
nangka di kampung hilir,
Berselang kain ke pasar lama,
Jangan disangka pada yang lahir,
Namun batin tak pernah sama.
Laju-laju
perahu laju,
Laju sampai ke Surabaya,
Lupa kain lupakan baju,
Tapi jangan lupakan saya.
Naik
perahu ke Tanjung Tuan,
Hendak tangkap ikan pari,
Kalau tidak kerana tuan,
Saya tidak sampai ke mari.