|
|
|
แผนแม่บทเทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการศึกษาของประเทศสิงคโปร์ ประเทศสิงคโปร์มีการพัฒนาอุตสาหกรรมเทคโนโลยีสารสนเทศมาเกือบ 20 ปี ทำให้มีความพร้อมกว่าชาติอื่นๆในเอเซียอีกหลายประเทศยกเว้นประเทศญี่ปุ่น การที่สิงคโปร์ได้มีโอกาสเตรียมความพร้อมด้านบุคลากรสารสนเทศมาเป็นระยะเวลานาน จึงสามารถหาแรงงานที่มีทักษะ ความรู้และความชำนาญได้ง่าย ประเทศสิงคโปร์ได้ริเริ่มโครงการสิงคโปร์วัน (Singapore One) ขึ้นเพื่อเป็นเครือข่ายคอมพิวเตอร์ที่มุ่งเน้นงานด้านเนื้อหาสาระมัลติมีเดีย และส่งเสริมปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้ใช้กับมัลติมีเดีย (interactivity) ที่ครอบคลุมการให้บริการหลายๆด้าน ทั้งการบริหารรัฐกิจ การศึกษา ธุรกิจและอุตสาหกรรม โดยมุ่งเน้นให้ประเทศเป็นศูนย์กลางของโลก ทั้งยังมีการรวมตัวกับบริษัทเอกชนข้ามชาติเพื่อจัดทำซอฟต์แวร์มัลติมีเดียสำหรับเครือข่ายดังกล่าว ให้สามารถรองรับบริการต่างๆของภาครัฐและข้อมูลข่าวสารด้านการศึกษาได้ กระทรวงศึกษาธิการของประเทศสิงคโปร์ (Ministry of Education: MOE) ได้มีการร่วมวางแผนกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เช่น คณะกรรมการคอมพิวเตอร์แห่งชาติ (National Computer Board: NCB) และ องค์การโทรคมนาคมของสิงคโปร์ (Telecom Authority of Singapore: TAS) เพื่อจัดทำแผนแม่บทเทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการศึกษา (Master Plan for IT in Education 1997-2002) ขึ้นเป็นแม่แบบในการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการพัฒนาการศึกษา และมีฐานะเป็นยุทธศาสตร์หลักเพื่อการแข่งขันในศตวรรษที่ 21 แผนแม่บทฉบับนี้มุ่งสร้างทรัพยากรมนุษย์ที่เป็นเลิศ โดยมีพื้นฐานของความเชื่อที่ว่า ยุทธวิธีในการสร้างระบบการเรียนการสอนที่มีเทคโนโลยีสารสนเทศเป็นพื้นฐานจะช่วยให้เด็กมีทักษะความคิดสร้างสรรค์ ความสามารถที่จะเรียนรู้ด้วยตนเอง และต่อเนื่องรวมไปถึงการสื่อสารที่มีประสิทธิภาพ แผนแม่บทเทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการศึกษาของประเทศสิงคโปร์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อขยายความสามารถในการเข้าถึงเทคโนโลยีสารสนเทศของคนรุ่นใหม่ เพื่อให้มีโอกาสในการเรียนรู้ที่เท่าเทียมกัน ให้เด็กทุกคนสามารถพัฒนาปรับปรุงความรู้ของตนเองได้จากหลักสูตรที่มีเนื้อหาเทคโนโลยีสารสนเทศที่เข้มข้นและโรงเรียนที่มีความพร้อม โดยโรงเรียนจะต้องปรับเปลี่ยนให้สอดคล้องและสมดุลระหว่างการเรียนรู้ข้อเท็จจริง (factual knowledge) และการเข้าใจหลักแนวคิดและวิธีการเรียนรู้ต้องเน้นที่การแสวงหาข้อมูลที่สอดคล้องและตรงมากกว่าการรับข้อมูลเพียงอย่างเดียว มีการเน้นการเพิ่มทักษะในการประยุกต์ใช้ข้อมูลในการแก้ไขปัญหา รวมทั้งสื่อสารให้มีประสิทธิภาพมากที่สุด มีเป้าหมายให้ครูมีทักษะรอบด้านและกว้างขวางมากขึ้น มีความเข้มแข็งในฐานะ “ผู้ชี้แนะ” นักเรียนสามารถเพิ่มระดับการเรียนรู้ด้วยตนเอง และช่วยเปิดโอกาสเสริมสร้างการเรียนรู้และกระตุ้นการใฝ่รู้ของนักเรียนให้มากขึ้น ทำให้นักเรียนสามารถเรียนเชิงรุก (active learning) และเรียนด้วยตนเอง (independent learning) ทั้งนี้ เทคโนโลยีสารสนเทศจะเป็นเครื่องมือสำคัญที่จะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงดังกล่าว แผนแม่บทเทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการศึกษาของประเทศสิงคโปร์ ยังกำหนดให้มีมาตรฐานระดับชาติในเรื่องโครงสร้างพื้นฐานเทคโนโลยีสารสนเทศภายในปี 2002 เพื่อวางแนวทางให้โรงเรียนปฏิบัติตาม โดยกำหนดให้มีการพัฒนาครูทุกคนด้านเทคโนโลยีสารสนเทศอย่างต่อเนื่อง และมีการกำหนดว่า ภายในปี 2002 นักเรียนจะใช้เวลาร้อยละ 30 ของหลักสูตรโดยใช้เทคโนโลยีสารสนเทศตามเป้าหมายของแผนแม่บท มีการกำหนดอัตราส่วนคอมพิวเตอร์ ไว้ 1 เครื่องต่อนักเรียน 2 คน ภายในปีเดียวกัน ครูจะมีความพร้อมและความถี่ในการใช้คอมพิวเตอร์ทั้งในชั่วโมงเรียนและหลังเวลาเรียน เพื่อสามารถเข้าถึงแหล่งข้อมูล เตรียมแผนการสอน ส่งบทเรียน ส่งงานและโต้ตอบกับนักเรียน ติดต่อกับเพื่อนครูและหัวหน้า และทำงานด้านบริหาร กระทรวงศึกษาธิการของประเทศสิงคโปร์สนับสนุนเงินให้ครูซื้อคอมพิวเตอร์ของตัวเอง มีการกำหนดให้ครูมีโน้ตบุ๊ค 1 เครื่องต่อ 2 คน มีการสร้างโครงข่ายในทุกโรงเรียน มีอินเทอร์เน็ตและสื่อการเรียนการสอนอิเล็กทรอนิกส์ในทุกชั้นเรียน และในที่สุดจะมีการเชื่อมต่อถึงกันผ่านระบบเครือข่ายพื้นที่กว้าง (Wide Area Network: WAN) สำหรับแผนแม่บทเทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการศึกษาฉบับปัจจุบันของประเทศสิงคโปร์ (Masterpaln II for IT in Education (2003-2007) นั้น ได้มีการกำหนดวัตถุประสงค์ไว้อย่างชัดเจนว่าทั้งครูและนักเรียนต้องใช้เทคโนโลยีสารสนเทศอย่างมีประสิทธิผล โดยโรงเรียนจะมีอิสระในการใช้งบประมาณด้านเทคโนโลยีสารสนเทศ รวมทั้งการสนับสนุนด้านการวิจัยด้วย ประเทศสิงคโปร์ได้มีการกำหนดวิสัยทัศน์ด้าน E-Learning ไว้ว่า จะต้องเป็นศูนย์กลางของ E-Learning ในภูมิภาค และมีการวางยุทธศาสตร์หลักๆด้านนี้ไว้ 5 ด้านคือ 1) ลดความเหลื่อมล้ำในการเข้าถึงอินเทอร์เน็ต (Digital Divide) 2) พัฒนาทักษะของแรงงาน 3) ปลูกฝังการเรียนรู้ตลอดชีวิต 4) ช่วยพาประเทศไปสู่สภาพเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนโดยเทคโนโลยีสารสนเทศ และ 5) สนับสนุนการเติบโตของภาคธุรกิจ ทั้งนี้ประเทศสิงคโปร์ได้เน้นการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน เพิ่มศักยภาพของบุคลากรด้าน E-Learning และการใช้ภาวะผู้นำ
เอกสารอ้างอิง วิเชียร ชุติมาสกุล. การพัฒนาและประยุกต์ใช้เทคโนโลยีมัลติมีเดียเพื่อการพาณิชย์ เกษตร อุตสาหกรรม และการบริการทางสังคมอื่นๆ. สำนักงานเลขานุการคณะกรรมการเทคโนโลยีสารสนเทศแห่งชาติ. 2543. เสถียร อุสาหะ. IT เพื่อการศึกษาในประเทศสิงคโปร์. [On-line]. Accessed April 10, 2003. Available: http://www.moe.go.th/main2/article/article _singapor01 .htm. 2543. E-Learning in Singapore. (December 6, 2002). Daniel Tan. Presented on the seminar: The Development of E-Learning. Continuing Education Center, Chulalongkorn University
|
|
![]() |
![]() |
|
ศูนย์เทคโนโลยีทางการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ |
โทร: 0 2247 8551 โทรสาร: 0 245 9038 |