Je kan verven
Maar je kan ook behangen
Dat vergt vaardigheid
Daarvoor heb ik geen tijd
Het laat me eigenlijk koud
Je kan kort zijn
Maar je kan ook verlangen
Dat is een bezigheid die mij meer bezighoudt
Arme schooier
In z'n dromen gevangen
Hij ziet verrukt hoe zij
Tegen hem aangedrukt
Gewillig voor hem valt
Het ontwaken
Met het pijnlijk verlangen
Naar het moment dat altijd toekomst blijven zal
Ooh verlangen
Het zit te bonken in m'n kop
Al weken zit ik in het slop
Hoe raak ik hier nog bovenop
Verlangen
Oh het strelen van haar schouders en wangen
Waar is m'n droomprinses, waar is m'n minnares
Waar is m'n liefste bruid?
Het verdrinken in dat vreselijk verlangen
Zoiets hou ik geen weken, maanden, eeuwen uit
Ohh, verlangen...
Vijf minuten, zolang kan ik niet wachten
Vier minuten, zolang kan ik niet wachten
Ik kan niet wachten, ik kannie, kannie, kannie
Kan niet kort zijn
Kan alleen maar verlangen
Dat is de bezigheid die mij gevangen houdt