ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ (3-16) ΣΕΛΙΔΕΣ

 

Με θέματα «αμυντικών» προμηθειών και δαπανών ασχολούνται, ως γνωστόν, πάμπολλα «ειδικά» περιοδικά, τόσο στο εξωτερικό, όσο και στην χώρα μας. Ιδιαίτερα με τα θέματα των «αμυντικών» προμηθειών και δαπανών των ΗΠΑ, ασχολούνται και όλα τα μη-ειδικά, γενικοτέρου ενδιαφέροντος, έντυπα και μη, μέσα μαζικής «ενημέρωσης».

Η ενασχόλησή τους αυτή, ωστόσο, «κάπου χάνει»...

Η λατρεία, που τρέφουν, για την «σύγχρονη» (και την μελλοντική) τεχνολογία, τους οδηγεί στην εξαγωγή λαθεμένων συμπερασμάτων.

Πολύ συχνά, σχεδόν πάντα, τους κάνει να πέφτουν θύματα (και, δυστυχώς, να συμπαρασύρουν το κοινό τους) της διαφήμισης των βιομηχανιών όπλων, που κάνουν τα πάντα, προκειμένου να πουλήσουν τα προϊόντα τους και, φυσικά, τα παρουσιάζουν πολύ αποτελεσματικότερα απ’ ό,τι είναι στην πραγματικότητα.

Ξεχνούν ότι στον ίδιο δρόμο τους οδηγεί και η προπαγάνδα της κυβέρνησης των ΗΠΑ και των συμμαχικών τους κυβερνήσεων, που πασχίζει να πείσει τους αντιπάλους για την «ανωτερότητα» των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων κι υπηρεσιών  ασφαλείας τους, ώστε να αποτρέπει κάθε επιθετική, αλλά και αμυντική τους διάθεση.

Θαμπωμένοι από τον αναμφισβήτητο πλούτο των ΗΠΑ αρνούνται να δουν την πραγματικότητα - ιστορικά βεβαιωμένη από την τύχη των χρυσοφόρων Μήδων, των Συβαριτών, της Ρωμαϊκής παρακμής...

Ποιά είναι, λοιπόν, η πραγματικότητα ;

1. Αυτή που «κατεργάζεται τέχνας», κατ’ αρχήν, είναι η πενία και όχι η ευμάρεια.

Για τον φτωχό, η ευφυΐα είναι ο μόνος τρόπος επιβίωσης. Για τον πλούσιο, στην καλύτερη περίπτωση, είναι απλώς «χόμπυ». Η αλήθεια αυτή αποδεικνύεται περίτρανα από τους - περίφημους πλέον - χαρτοκόπτες, με τους οποίους οι αεροπειρατές ξεγέλασαν τα εξελιγμένα συστήματα ανίχνευσης όπλων των αεροδρομίων των ΗΠΑ, στις 11/9/2001. Ουσιαστικότερη, εν πάση περιπτώσει, απόδειξη αποτελεί η ίδια η ανάπτυξη της στρατηγικής του «ασυμμέτρου» πολέμου.

2. Η μακροχρόνια ευμάρεια και, άρα, η μη-αντιμετώπιση προβλημάτων οδηγεί στον βαθμιαίο εκφυλισμό του εγκεφάλου.

Οι επιστήμονες και οι τεχνικοί, που κατασκευάζουν τα όπλα των ΗΠΑ, στην μεγάλη τους πλειοψηφία, προέρχονται από άλλες χώρες.

3. Οι πολίτες των ΗΠΑ, τουλάχιστον, όσοι ανήκουν στην τρίτη και πέρα γενιά μεταναστών κι έχουν βολευτεί δεν έχουν καμμιά όρεξη ν’ αφήσουν την βολή τους και να πάνε να πολεμήσουν, και μάλιστα έξω από την χώρα τους.

Οι στρατιώτες των ΗΠΑ δεν είναι, λοιπόν, παρά αναλώσιμο κρέας για το σφαγείο, φτωχοδιάβολοι μισθοφόροι, που δεν νοιάζονται παρά για την πάρτη τους και για τους οποίους, φυσικά, η ηγεσία των ΗΠΑ κι οι βολεμμένοι συν-ΗΠΑνθρωποί τους δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή. Χαρακτηριστικές του κλίματος, που επικρατεί, ήταν οι έντονες αποδοκιμασίες των στρατιωτών κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Donald Rumsfeld στο Κουβέϊτ και στο Κατάρ (7-8-9/12/2004), όταν στην απαίτησή τους : «Να μάς δώσετε αλεξίσφαιρους θώρακες», ο υπουργός απάντησε κυνικά : «Αυτός είναι ο στρατός στον οποίο υπηρετείτε. Δεν μπορούμε να τον αλλάξουμε». Η κατακραυγή, που ξεσήκωσαν οι δηλώσεις του, τον ανάγκασαν να υπογράφει ιδιοχείρως τις χιλιάδες συλλυπητήριες επιστολές προς τους οικείους όσων σκοτώνονται καθημερινά στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν.

4. Η στρατιωτική ισχύς των ΗΠΑ, λοιπόν, δεν έχει παρά ελάχιστη σχέση με την «προηγμένη» τεχνολογία. Στηρίζεται αποκλειστικά στον αριθμό των μισθοφόρων που υπηρετούν στις ένοπλες δυνάμεις και στον όγκο των συμβατικών (και εν πολλοίς πεπαλαιωμένων) όπλων και πυρομαχικών που διαθέτει.

Η αλήθεια, λοιπόν, είναι πως οι ΗΠΑ μπορούν να διεξαγάγουν μόνο «μαζικό» πόλεμο, προκαλώντας τεράστιες καταστροφές και εκατόμβες θυμάτων, με βόμβες και πυραύλους. Είναι εντελώς ανίκανες να διεξαγάγουν μικρότερες επιχειρήσεις. Σύμφωνα δε με πρόσφατες πληροφορίες μας, οι βιομηχανίες τους αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στην όλο και μεγαλύτερη ζήτηση πυρομαχικών, με αποτέλεσμα, οι ΗΠΑ εξαρτώνται όλο και περισσότερο από βιομηχανίες ξένων χωρών.

5. Αυτή είναι, με λίγα λόγια, η πραγματικότητα, που δικαιώνει απόλυτα τον Σαντάμ Χουσεΐν όταν δήλωνε, την ημέρα που οι ΗΠΑ ανακοίνωναν την κατάληψη της Βαγδάτης : «ΤΩΡΑ, ΛΟΙΠΟΝ, ΑΡΧΙΖΕΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ».