PROSTY DOWÓD NA NIEISTNIENIE JUDEO-CHRZEŚCIJAŃSKIEGO BÓSTWA
Celem niniejszego artykułu nie jest udowodnienie, że bóg nie istnieje, a jedynie stwierdzenie, że na podstawie Biblii można udowodnić, iż bóg judeo-chrześcijański istnieć nie może. O tym bogu można powiedzieć następujące zdanie (0): "Bóg jest wszechmocny, wszystkowiedzący, wieczny, nieskończenie miłosierny i miłujący wszystkich ludzi, jest dobrocią i jest jedynym bogiem". Zdanie to można podzielić na mniejsze zdania logiczne:
1. Bóg jest wszechmocny.
2. Bóg jest wszystkowiedzący.
3. Bóg jest wieczny.
4. Bóg jest nieskończenie miłosierny
5. Bóg kocha wszystkich ludzi.
6. Bóg jest dobrocią.
7. Bóg jest jedyną taką istotą, która spełnia warunek (3).
Każdemu z tych zdań można przypisać określoną wartość logiczną: prawda lub fałsz. Zdanie (0) jest koniunkcją zdań (1) - (7) i można je zapisać:
(0) = (1) i (2) i (3) i (4) i (5) i (6) i (7)
Zdanie (0) jest prawdziwe wtedy, i tylko wtedy gdy
prawdziwe są wszystkie zdania (1) - (7). Zdanie (0) jest nieprawdziwe jeśli
choć jedno ze zdań (1) - (7) jest nieprawdziwe. Aby więc udowodnić
nieprawdziwość stwierdzenia, że byt obdarzony takimi cechami
istnieje (a jest to właśnie judeo-chrześcijański bóg)
wystarczy udowodnić, że przynajmniej jeden z tych warunków nie jest
spełniony. Ponieważ źródłem chrześcijańskiej
religii jest Biblia dowód przeprowadzę na podstawie Księgi Rodzaju. W
niniejszym rozumowaniu posłużę się dwoma cytatami:
Pan Bóg wziął zatem człowieka i umieścił go w ogrodzie Eden, aby uprawiał go i doglądał. A przy tym Bóg dał człowiekowi taki rozkaz: "Z wszelkiego drzewa tego ogrodu możesz spożywać według upodobania; ale z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść, bo gdy z niego spożyjesz, niechybnie umrzesz." Kś. Rodz. 2, 15-17.
oraz:
A wąż był bardziej przebiegły niż wszystkie zwierzęta lądowe, które Pan Bóg stworzył. On to rzekł do niewiasty: Czy rzeczywiście Bóg powiedział: Nie jedzcie owoców ze wszystkich drzew tego ogrodu? Niewiasta odpowiedziała wężowi: Owoce z drzew tego ogrodu jeść możemy, tylko o owocach z drzewa, które jest w środku ogrodu, Bóg powiedział: Nie wolno wam jeść z niego, a nawet go dotykać, abyście nie pomarli. Wtedy rzekł wąż do niewiasty: Na pewno nie umrzecie! Ale wie Bóg, że gdy spożyjecie owoc z tego drzewa, otworzą się wam oczy i tak jak Bóg będziecie znali dobro i zło. Kś. Rodz. 3, 1-5.
Rozważmy cytat pierwszy. Mamy dwie możliwości:
1. Bóg wiedział, że człowiek złamie
jego zakaz, spożyje owoc z zakazanego drzewa i zostanie za to ukarany: on i
wszystkie następne pokolenia.
2. Bóg nie wiedział, że człowiek złamie zakaz.
Ze stwierdzenia 1., że Bóg nie jest ani specjalnie miłosierny, ani człowieka nie kocha. Nie jest miłosierny, bo nie potrafi wybaczyć. Jest jednocześnie okrutny, bo skazuje człowieka na najgorszą z kar. Jest także niesprawiedliwy ponieważ kara ta dotyka również potomków pierwszych ludzi. Bóg nie kocha ludzi ponieważ ktoś kto kocha nie krzywdzi obiektu swojej miłości (nie licząc osób z zaburzeniami psychicznymi). Ze stwierdzenia 2., że bóg nie jest wszystkowiedzący, bo nie znał przyszłości. Z cytatu 1. wynika, że albo bóg nie jest wszystkowiedzący [~(2)], albo bóg nie kocha ludzi i nie jest miłosierny [~ (5) i ~ (4)].
Rozważając cytat 2. można rozpatrzyć następujące możliwości:
3. Bóg stworzył zło i szatana.
4. Bóg stworzył szatana, ale nie stworzył zła.
5. Bóg nie stworzył ani zła ani szatana.
Ze stwierdzenia 3. wynika, że bóg nie jest dobrocią. Zło musi być częścią natury boga. Gdyby bowiem bóg był dobrocią to wszystko co stworzył byłoby dobre. A przecież zło dobre z definicji nie jest. Szatan nie mógłby się zbuntować przecie bogu i zejść na drogę zła, gdyby jego zaczątki nie znajdowały się w nim od początku, tzn. od chwili jego stworzenia przez boga. Ze stwierdzenia 4. wynika, że istnieje byt, którego bóg nie stworzył. Wynika z tego, że istnieje co najmniej jeden byt, o którym można stwierdzić, że jest wieczny. Wieczny być musi ponieważ nie został stworzony przez boga. Bóg jednak stworzył szatana jako istotę dobrą. Szatan gdyby był doskonałym dziełem dobrego boga nie mógłby ulec pokusie i przejść na stronę zła. Aby tak się mogło stać dzieło stworzenia nie mogło być doskonałe, ani dobre. W procesie stwarzania zło musiało brać udział, w przeciwnym wypadku żadna istota stworzona przez boga nie uległaby pokusie zła. Ze stwierdzenia 5. wynika , że zarówno szatan jak i samo zło (nie wchodząc w szczegóły czy są tożsame, czy nie) istnieli niezależnie od boga. Wnioski stwierdzenia 4. odnoszą się również do tego stwierdzenia. Jeśli Bóg nie stworzył zła, to kochając ludzi powinien je zniszczyć. Jeśli tego nie zrobił, to: nie kocha ludzi nie potrafi (nie jest wszechmocny) nie wiedział do czego to doprowadzi (nie jest wszystkowiedzący) cierpienie i ból sprawiają mu radość lub są mu potrzebne, tzn. jest okrutny (nie kocha ludzi) Z cytatu drugiego wynika więc, że{ bóg nie jest dobrocią) [~ (6)] lub nie jest jedynym wiecznym bytem [~ (7)]} i { bóg nie kocha ludzi [~ (5)] lub bóg nie jest wszechmocny [~ (1)] lub bóg nie jest wszystkowiedzący [~ (2)]}.
Podsumowując całe rozumowanie należy
stwierdzić, że bóg taki jakiego z Biblii wywodzi chrześcijaństwo
istnieć nie może, ponieważ z Biblii wynika, że nie mogą
być jednocześnie spełnione wszystkie twierdzenia jakie do niego są
odnoszone. Prowadzi to nieuchronnie do stwierdzenia, że Biblia tworzy wewnętrznie
sprzeczny logicznie system aksjomatyczny. Twierdzenia jakie bowiem można z
niej wyprowadzić są sprzeczne z twierdzeniami, które są dla tego
systemu aksjomatami. Ponieważ Biblia jest niezaprzeczalnie bogatym źródłem
bredni, przeprowadzenie takiego rozumowania na dowolnej księdze nie powinno
dla nikogo stanowić problemu. Jest to dobre ćwiczenie na logiczne myślenie.
Jakub
Kozielec,
Papiland, grudzień 1999
Tekst pochodzi ze strony"Horyzont"