รัชกาลที่ 9 พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช |
พระอนุชาธิราชองอาจเหลือ ยามเมื่อทรงรับราชย์ตามประสงค์ ทรงทุกข์เศร้างานพระศพสำเร็จลง ประชาชนวอนอย่าทรงทิ้งคนไท พระเจ้าอยู่หัวภูมิพลฯ ทรงยินชัด นึกในพระทัยไม่ขัดอัชฌาศัย เสด็จศึกษาเพื่อมาเป็นหลักชัย จวบสมัยได้ประสบพบอนงค์ |
![]() |
![]() |
หม่อมราชวงค์สิริกิติ์ธิดาทูต เธอช่างพูดรับเสร็จอย่างสูงส่ง พระเคราะห์ร้ายโจมจู่สู่พระองค์ อุบัติเหตุณ์รถทรงในต่างแดน โปรดให้ราชทูตส่งสองธิดา ผู้จงรักพระจักรามาเฝ้าแหน หม่อมราชวงค์สิริกิติ์คิดทดแทน พระเดชพระคุณดีแสนจนหายประชวร |
ยี่สิบเก้ากรกฎามหาสวัสดิ์ ธำมรงค์เพชรสองกะรัตสุดสงวน แหวนหมั้นของพระราชินีมีค่าควร พระจักรีทรงมั่นนวลวรสุดา |
![]() |
![]() |
พระเสด็จนิวัติพระนคร ถวายเพลิงภูธรพระเชษฐา ราชาภิเษกสมรสกำหนดมา บรมราชาภิเษกนั้นเป็นบั้นปลาย |
พระเจ้าอย่หัวพระราชินีศรีกษัตริย์ |
|
![]() |
ทรงปกครองด้วยจักรพรรดิวัตระ |
สองพระองค์ทรงมีพระโอรส สามธิดาพระยศปรากฏหล้า ช่วยพระชนกนาถราชมาตา ปฏิบัติภาระกิจของแผ่นดิน |
|
![]() |
สมัยกาลผ่านแล้วสองร้อยปี |
สมเด็จพระบรมราชินีนาถ ทรงประกาศรับสมัครผ้รักศิลป์ ชวนชาวไร่ชาวนาในแผ่นดิน มาเรียนงานหัตถศิลป์พื้นถิ่นไทย ลูกหลาน "พูนสมบัติ" "สวัสดิ์ศรี" ทราบข่าวดีใครชำนาญงานด้านไหน ต่างชวนญาติพี่น้องของตนไป สมัครเป็นครูสอนศิลป์ไทยด้วยใจภักดิ์ ชาวชนบทเกิดมากยากกว่าเก่า การเลี้ยงชีพอับเฉาทุกข์ร้อนหนัก บ้างค้าขายได้กำไรใจดำนัก ไม่ตระหนักถึงคนยากลำบากเลย |
|
![]() |
ต่างแข่งขันเอารัดเอาเปรียบกัน |
ผู้จะแก้มลมัยให้ไทยรอด เห็นแต่ยอดเยาวชนคนไทยหมาย เร่งเล่าเรียนเริ่มการงานเลี้ยงกาย ขยับขยายแก้ถิ่นไทยให้คืนดี |
|
![]() |
ค่อยสั่งสอนลูกหลานกาลภายหน้า |
บรรพบุรุษสร้างประเทศเขตสยาม ควรติดตามใส่ใจใฝ่ถนอม อย่าปันใจให้ชาติอื่นมาปนปลอม ไม่ควรยอมศัตรูเชือดเลือดไทยจาง ไทยเท่านั้นนึกถึงการสมานฉันท์ ร่วมบากบั่นป้องไทยไม่หมองหมาง คิดให้ดีทำวันนี้อย่าเลือนลาง เยาวชนคือผ้สร้างชาติต่อไป |
|
![]() |
ขอฝันใฝ่ในฝันอันเหลือเชื่อ |
พระนวมินทรราชาทรงปรากฏ ขจรยศบรรลือหล้าฟ้าแจ่มใส ยอดกษัตริย์พัฒนาไพร่ฟ้าไทย ทรงเหนื่อยยากเพียงใดไทยควรตรอง |
|
![]() |
การเป็นพ่อเมืองไทยมิใช่ง่าย |