จงเป็นอาทิตย์เมื่ออุทัย
รวมบทกวีพิมพ์อยู่ในนิตยสารต่างๆ ในช่วงปี พ.ศ.
๒๔๘๘-๒๕๒๒ รวมเล่มครั้งแรก พ.ศ.๒๕๓๒

ทวีปวร (ทวีป วรดิลก)
(พ.ศ.๒๔๗๑ - )



		จงเป็นอาทิตย์เมื่ออุทัยเป็นหนังสือรวมบทกวีในรอบสี่ทศวรรษ ของ
	"ทวีปวร" นับแต่ทศวรรษ ๒๔๙๐ จนถึงปัจจุบันส่วนใหญ่ของบทกวีได้สะท้อนชีวิตและ
	ทัศนะของผู้แต่งต่อสถานการณ์ร้อนร้ายของบ้านเมืองที่ได้เผชิญ  บทกวีการเมืองของ
	ทวีปวร ได้เริ่มต้นจากความสงสัยหรือความไม่พอใจต่อระบบเผด็จการในทศวรรษ ๒๔๙๐ 
	เป็นต้นมา ความไม่พอใจขยายเหตุผลของมันเองเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ ตามความรุนแรงทาง
	การเมือง  ถึงขั้นมีการใช้อาวุธและมีการฆาตกรรมการเมืองที่ทวีปวรเคยเรียกว่า ยุคท็อป
	บู๊ตทมิฬ  ความรู้สึกไม่พอใจ เคียดแค้น สิ้นหวัง หรือพลังใจต่อการเคลื่อนไหวต่อสู้ของ
	ประชาชน เป็นแรงบันดาลใจที่ทำให้บทกวีทุกชิ้นมีชีวิตและเปี่ยมด้วยพลัง  ในเวลาที่เคียด
	แค้น  ทวีปวรประกาศภาษาแค้นของเขา เวลาที่รันทดหดหู่ใจ เขารินภาษาอันเจ็บปวดนั้น
	ออกมาจากเบื้องลึก เวลาที่ปลึกปลอบผองเพื่อน และตนเอง เขาค่อยบรรจงใช้ภาษาอัน
	สงบกดความรู้สึกเลวร้าย ให้ผู้สิ้นหวัง เชื่อมั่นว่าจะมีวันพรุ่งนี้ ลีลากวีของทวีปวร หนัก
	แน่น เปี่ยมด้วยความองอาจแม้ในวันเวลาอันมืดมิด ทวีปวรเขียนบทกวีจากหัวใจของเขา
	อย่างแท้จริง

		ในบทกวี ที่สุดของชีวิต (๒๔๘๖-๒๔๙๐) เป็นงานชิ้นแรกๆ ของทวีปวร ได้
	รำพันตัดพ้อความผิดหวัง (ของตนเอง) ไว้ดังนี้
	
		"ที่สุดดุจดังหวังวาด		ชีวิตผิดพลาดมาดหมาย
		ที่สุดดุจสว่างพร่างพราย     	กลับกลายมืดหมองครองครวญ
		สุดที่ชีวิตคิดหวัง		ภินท์พังพิมานพร่ำกำสรวล
		สุดที่ชีวิตคิดมวล		แลล้วนทลายลับดับไป" (หน้า ๙)
 
		เขาเย้ยหยันความเจ็บปวดไว้ว่า
	
		"นี่หรือคือพรอมสรร    		จากสวรรค์ชี้ชัดขัดเขิน
		นี่หรือคือโลกวิโยคเกิน		ดำเนินโดยนำกรรมกง" (หน้า ๙)
	
		ในบรรยากาศการเมืองของสังคมไทยร้อนไปด้วยสงครามเย็น ซึ่งรัฐบาลโหม
	กระแสต่อต้านคอมมิวนิสต์  ขณะเดียวกับบรรยากาศของโลกเวลานั้นโลกคอมมิวนิสต์
	กำลังก้าวขึ้นสู่ฐานะเข้มแข็งขึ้นทุกที  และกลายเป็นขวัญใจของขบวนการทั้งโลก

		บรรยากาศการเมืองอย่างนี้ เป็นโอกาสให้งานกวีของทวีปวร ก้าวสู่ยุคใหม่ 
	เหตุการณ์การเมือง บรรยากาศการเมือง กรณีทางการเมือง และอารมณ์ของผู้คน ใน
	บรรยากาศการต่อสู้เพื่อเสรีภาพ นี้เป็นการเปิดโอกาสใหม่ๆ อีกชนิดหนึ่งให้วงการกวี
	ถ่ายทอดอัจฉริยภาพของตนออกมา  

		ในจำนวนบทกวีการเมืองที่โด่งดังของทวีปวร วรรคของที่ตรึงใจนิสิตนัก
	ศึกษา ประชาชนผู้อยู่ในขบวนการต่อสู้กับอำนาจเผด็จการและอำนาจที่ไม่เป็นธรรม สื่อ
	มาก็คือ "ชัยชนะจะสมปองต้องต่อสู้" และ "จงเป็นอาทิตย์เมื่ออุทัย เกรียงไกรในพลัง
	สร้างสรรค์" ซึ่งแม้ไม่ใช่วรรคที่ไพเราะที่สุด แต่เป็นวรรคอันเป็นที่สุดแห่งภารกิจของ 
	กวีการเมือง ที่ทวีปวรได้ทำในชีวิตของตนเอง


กลับไปหนังสือประเภทกวีนิพนธ์