เสเพลบอยชาวไร่ เป็นนวนิยาย  ที่ผู้แต่งเรียกว่านวนิยายแห่งชนบท
	มีเนื้อหาสะท้อนโลกียวิสัย

		เนื้อหาของเรื่อง
		ผู้แต่ง ให้ลมหายใจ แจ้ง ใบตอง  เฉ่ มะเขือพวง  ทอง มะขาม อ่อน  ฝืด   	
	ตำแย และฯลฯ  ด้วยความชำนิทางภาษาและดูแปลก นับแต่ชื่อของเขาหล่อน เรียก
	ความรู้สึกสนใจ  ฉากของเรื่อง คือ ชนบทที่ผู้คนยังเป็นสุข (หรืออาจทุกข์) ตามอัตภาพ 
	รัฐดูจะเข้าไปเกี่ยวข้องน้อยเต็มที่ ชีวิตพออยู่พอกินเพราะมีความสมบูรณ์ของธรรม
	ชาติ ลักษณะทางสังคมยังให้ความสนใจแก่กันจนมีประเด็นนินทาอย่างสราญรมย์  กลุ่ม
	ตัวละครที่มีแจ้ง ใบตอง เป็นสายใยหรือแกนสัมพันธ์ เขาเป็นโลกียชนระดับไม่ล้ำหน้า
	ไปกว่าวิถีชีวิตส่วนใหญ่ของสังคมไทย แม้พวกเขาจะเป็นคนส่วนน้อยที่อาจจะล่วงศีล
	ข้อกาเม  ขโมยไก่วัดหรือบางรายพี้กัญชาและกินใบกระท่อม  แต่ยังคงมีบรรทัดฐาน
	วัดใจเรื่องความดีงาม