|
พลายมลิวัลลิ์ และ เรื่องสั้นบางเรื่อง พ.ศ.๒๔๘๙
ถนอม มหาเปารยะ |
พลายมลิวัลลิ์ เป็นนิยายเรื่องสั้น ที่เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับความรักของ คนและสัตว์ ที่สะท้อนภาพการทำป่าไม้ที่ศรีราชาในยุคก่อนได้ดี เนื้อเรื่อง เริ่มต้นด้วยตัวละครชายที่มีศักดิ์เป็นถึงหม่อมเจ้าซึ่งพลัดหลงจากเรือมาอยู่ บนเกาะสีชัง โดยไม่ยอมแสดงตัวว่าเป็นใคร และต้องการใช้ชีวิตแบบชาวบ้านธรรมดา เขาได้พบและผูกพันกับพลายมลิวัลลิ์ช้างของบริษัทศรีราชาอย่างลึกซึ้ง มลิวัลลิ์มัก แสดงความรักและให้การคุ้มครองกับคนที่มันชอบ และในทางตรงกันข้ามจะทำร้ายคน อื่นๆ ที่เข้ามาอยู่ใกล้กับคนที่มันรักเหมือนกับการหวงของ นอกจากนิสัยรักอย่างแรง กล้าแบบนี้แล้วมลิวัลลิ์ยังเป็นช้างที่ชอบกินเหล้าอีกด้วย โดยเฉพาะเหล้าขาวหรือที่ชาว บ้านแถวศรีราชาสมัยนั้น ให้ชื่อว่า ไอ้เผือก หม่อมเจ้าสุริยาจึงผูกมิตรกับมลิวัลลิ์ ด้วย เหล้าขาวนี้เอง ดังที่ว่า "...ในลานใหญ่เบื้องหน้า เขาเห็นมลิวัลลิ์กำลังคุกเข่าใช้งวงลูบไล้ ตามตัวชายคนหนึ่งที่นอนซบอยู่ข้างๆ ตัวมัน ในยามที่มันอยู่ในอารมณ์ดี มลิลวัลลิ์รู้จักแสดงตัวเป็นมิตร รู้จักจะให้ความคุ้มครองแก่บุคคลที่ชอบ อัธยาสัยของมัน" มลิวัลลิ์เป็นช้างที่ค่อนข้างแตกต่างจากช้างเชือกอื่น มันไม่กลัวใคร แม้ กระทั่งการลงโทษด้วยการโบยอย่างหนัก มลิวัลลิ์จึงทำให้คนงานในบริษัทศรีราชา รู้สึกกลัว ไม่อยากเข้าใกล้คนที่มันชอบ และต้องคอยระวังตัวระวังอารมณ์ของมัน แต่ช้างนี้เป็นที่ต้องการของบริษัทป่าไม้นี้อย่างมาก เพราะมันทำงานได้มากเท่ากับช้าง ถึงสามเชือก หม่อมเจ้าสุริยา ในฐานะชาวบ้านธรรมดา ได้อาศัยทำงานอยู่กับบริษัทป่าไม้ เป็นเวลาถึง ๒ ปี เมื่อทราบข่าวว่าภรรยาเขา ซึ่งคิดว่าหม่อมเจ้าสุริยาเสียชีวิต กำลังจะ แต่งงานกับลูกชายเจ้าของบริษัทป่าไม้นี้ เขาจึงขอทำงานอยู่ที่บริษัทนี้ต่อไปพร้อมไปกับ ความสัมพันธ์กับมลิวัลลิ์ได้เพิ่มพูนขึ้นแล้ววันหนึ่งก็เกิดเหตุการณ์ที่ทำให้ทุกอย่างเปลี่ยน ไป เมื่อภรรยา ลูกและสามีใหม่เดินทางมาเยี่ยมดูงานที่บริษัท หม่อมเจ้าสุริยาได้ลอบมา ดูลูกชายและแสดงความรักลูกออกมาทางสายตาและการกระทำ มลิวัลลิ์รับรู้ได้ถึงความ รู้สึกของหม่อมเจ้าสุริยา ด้วยความอิจฉาจึงจะเข้าทำร้ายเด็กชายที่คนของมันรัก ทำให้ หม่อมเจ้าสุริยาเข้าขวางและเสียชีวิตลงด้วยฝีมือของมลิวัลลิ์ในที่สุด เรื่องสั้นอื่นๆ ของผู้แต่งที่น่าสนใจ ที่มีเนื้อหาเกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ ภายในครอบครัว โดยเฉพาะพ่อ และลูกชาย หรือความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างมนุษย์ต่อ มนุษย์ และมนุษย์ต่อสัตว์ เรื่อง อันชนกชนนี (พ.ศ. ๒๔๙๒) เป็นเรื่องที่มีบทสนทนาและพล็อตเรื่องที่ค่อนข้างดี เป็นเรื่องราวของพ่อ (อดีตเป็นหลวง) ที่ติดเหล้าอย่างหนักจนบางครั้งควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ คราวที่รู้สึกตัว ก็จะพร่ำพรรณนาความดีของลูก พ่อไปมีครอบครัวใหม่ที่มีสภาพตกต่ำกว่าเดิมมาก แต่ยังคงแวะเวียนมาขอเงินจากลูกๆ เป็นประจำ วันหนึ่งหลังจากมาขอเงินลูกชาย แล้วเมื่อลูกชายมาส่งที่บ้าน พ่อซึ่งตกอยู่ใต้อิทธิพลของเหล้าและสภาพสังคมใหม่ โดยเฉพาะแม่เลี้ยงกลับกลายเป็นคนที่ใช้วาจาไม่สุภาพและคำพูดเสียดแทงลูกชายอยู่ ตลอดเวลา จนในที่สุดลูกชายก็ลากลับไป เรื่อง วันนี้ฉันมีความสุข (พ.ศ.๒๔๙๒) เป็นเรื่องราวที่กล่าวถึง ชีวิตเด็กชายคนหนึ่งซึ่งกำพร้าแม่มาตั้งแต่เกิด คน ที่เลี้ยงดูคืออาและพ่อ วันหนึ่งพ่อกลับบ้านมาพร้อมกับแม่ใหม่ โดยที่พ่อไม่บอกล่วง หน้า ทำให้ลูกชายและอารู้สึกไม่พอใจ แต่ด้วยความเข้าใจและจิตใจที่เปิดกว้างของแม่ ใหม่ ทำให้ลูกชายและอายอมรับสมาชิกคนใหม่นี้เข้าไว้ในครอบครัวในที่สุด ผู้เขียนได้ บรรยายความรู้สึกของเด็กๆ ตลอดจนความผูกพันกับเพื่อนหรือสัตว์เลี้ยง และการไม่ เหยียดเชื้อชาติโดยเฉพาะชาวจีนที่ทำมาหากินในเมืองไทย เรื่อง อันความกรุณาปราณี (พ.ศ.๒๔๙๒) เป็นเรื่องราวความผูกพันระหว่างคนขับรถและเด็กหญิงตัวน้อยที่ชอบดอก ไม้เป็นชีวิตจิตใจ เด็กน้อยอาศัยอยู่กับแม่และแมว ออกมาวิ่งเล่นในซอย และพบกับคน ขับรถจนเกิดความผูกพันกันขึ้นมา วันหนึ่งเด็กหญิงไม่สบาย คนขับรถนำดอกไม้สดที่ วางในรถไปเยี่ยม ทำให้นายจ้างไม่พอใจและเปลี่ยนไปใช้ดอกไม้ประดิษฐ์แทน เด็ก น้อยไม่สบายหนักขึ้น และได้รอเพื่อนที่เป็นคนขับรถคนนี้มาเยี่ยมเป็นครั้งสุดท้าย พร้อม กับช่อดอกไม้ก่อนที่เธอจะหมดลมหายใจไป |
