Data Computer's House

หนังสือ "โทบิต" TOBIT หรือ TOBIAS
[01] [02] [03] [04] [05] [06] [07] [08] [09] [10] [11] [12] [13] [14]

บทที่ 1
1. เรื่องราวของโทบิต บุตรของโทบิเอล บุตรชายของอานาบิเอล บุตรของอาดูเอล บุตรของกาบะเอล ผู้สืบตระกูลมาจากอาสิเอล
2. และเผ่านัฟทาลี ในรัชสมัยของแชลมาเนเสอร์ กษัตริย์ของคนอัสซีเรีย ท่านถูกจับตัวไปจากทิสะเบซึ่งอยู่ทางภาคใต้ของเคเดชแห่งนัฟทาลี ในกาลิลี เหนืออาเชอร์

ความยากลำบากของโทบิต
คุณความดีของโทบิต

3. ข้าพเจ้าโทบิต ได้ดำเนินชีวิตในหนทางแห่งความจริง และความชอบธรรม ตลอดชีวิตของข้าพเจ้า ได้ให้ทานมากมายแก่พี่น้องและเพื่อนร่วมชาติที่ถูกเนรเทศไปยังนีนะเวห์ ในประเทศอัสซีเรีย
4. เช่นเดียวกับข้าพเจ้า เมื่อข้าพเจ้ายังอยู่ในบ้านเมืองของข้าพเจ้าในแผ่นดินอิสราเอล สมัยที่ข้าพเจ้ายังเป็นหนุ่มอยู่ เผ่านัฟทาลีทั้งเผ่าซึ่งเป็นบรรพบุรุษของข้าพเจ้า ปลีกตัวออกห่างจากวิหารในกรุงเยรูซาเล็ม เยรูซาเล็มเป็นเมืองที่ได้รับเลือกจากบรรดาเผ่าทั้งหลายในอิสราเอลให้เป็นสถานที่ถวายยัญบูชา ให้เป็นที่สร้าง
5. พระวิหารซึ่งเป็นที่ประทับของพระเป็นเจ้าสำหรับชนในอนาคต แต่เผ่าทั้งหลายที่พากันปลีกตัวดังกล่าว นิยมถวายบูชาแก่วัวบาอัล (ซึ่งตระกูลเยโรโบอัมกษัตริย์แห่งอิสราเอลเป็นผู้สร้างขึ้นที่ดาน บนเนินเขากาลิลี) ตระกูลนัฟทาลีซึ่งเป็นบรรพบุรุษของข้าพเจ้าก็ได้ปฏิบัติเช่นเดียวกัน
6. ส่วนข้าพเจ้านั้น มักจะจาริกไปเยรูซาเล็มแต่เพียงผู้เดียว เพื่อปฏิบัติตามกำหนดบทบัญญัติซึ่งผูกมัดอิสราเอลทั้งหมดเสมอไป ข้าพเจ้านำเอาผลแรกและหนึ่งในสิบของพืชผลทั้งหมด รวมทั้ง
7. ขนแกะที่ตัดเป็นครั้งแรกด้วย ข้าพเจ้านำเอาสิ่งเหล่านี้ไปมอบให้บรรดาสมณะผู้เป็นลูกหลานของอาโรน ยังพระแท่นบูชา ข้าพเจ้ามอบส่วนหนึ่งในสิบจากผลทั้งหมด ให้แก่บุตรของเลวีผู้รับใช้อยู่ในเยรูซาเล็ม แต่หนึ่งในสิบส่วนที่สองนั้น ข้าพเจ้าจะขาย
8. เงินที่ได้มาข้าพเจ้าก็จะนำเอาไปใช้ที่เยรูซาเล็มทุกปี หนึ่งในสิบส่วนที่สาม ข้าพเจ้าจะมอบให้แก่ผู้มีสิทธิรับ ดังที่เดโบราห์ผู้เป็นมารดาของบรรพบุรุษข้าพเจ้าได้สั่งไว้ เหตุว่าบิดาทิ้งข้าพเจ้าไว้
9. เป็นเด็กกำพร้า เมื่อข้าพเจ้าเติบโตขึ้น ข้าพเจ้าก็แต่งงานกับอันนาผู้เป็นคนเผ่าเดียวกับข้าพเจ้า เธอให้บุตรแก่ข้าพเจ้าคนหนึ่ง ชื่อว่า โทบิยาห์
10. เมื่อข้าพเจ้าถูกจับตัวส่งไปยังนีนะเวห์นั้น ญาติพี่น้องและเพื่อนร่วมชาติของข้าพเจ้าทุกคน รับประทานอาหารของชน
11.,12. ต่างศาสนา แต่ข้าพเจ้าไม่ยอมรับประทาน เหตุว่าข้าพเจ้ารำลึกถึง
13. พระเป็นเจ้าด้วยสิ้นสุดจิตใจ พระผู้สูงสุดโปรดให้ข้าพเจ้าเป็นที่พอพระทัยของกษัตริย์แชลมาเนเสอร์ ข้าพเจ้าได้เป็นผู้ซื้อ
14. เสบียงให้พระองค์ ข้าพเจ้ามักจะเดินทางไปยังมีเดีย ข้าพเจ้าฝากเหรียญเงินราคาประมาณสิบตาเลน
15. ไว้กับกาบะเอล พี่น้องของกาเบียส ครั้นเมื่อกษัตริย์แชลมาเนเสอร์สิ้นพระชนม์แล้ว เซนนาเดอริบ โอรสของพระองค์ก็เสด็จขึ้นครองราชย์แทน สมัยพระองค์ทรงครองราชย์นั้น ถนนหนทางก็ไม่ปลอดภัย ข้าพเจ้าไม่อาจเดินทางไปมีเดียได้อีกต่อไป

ความกล้าหาญของท่านในการฝังศพผู้ที่ถูกฆ่า

[Go Top]

บทที่ 3.
1. แล้วข้าพเจ้าก็ร้องห่มร้องไห้ด้วยความเสียใจ พลางอธิษฐานภาวนาด้วยความระทมใจว่า

นางซาราห์
นางซาราห์ถูกกล่าวหา

7. ในวันเดียวกันนั้นเอง ที่เอกบาทานาในมีเดีย ซาราห์ธิดารากุเอล ก็ถูกสาวใช้ของบิดาติเตียนเอา
8. เหตุว่านางได้มีสามีถึงเจ็ดคน สามีของนางแต่ละคนถูกอัสโมเดอัสเจ้าปีศาจร้านฆ่าเสียก่อนที่จะได้อยู่ร่วมกันแบบสามีภรรยา สาวใช้กล่าวแก่นางว่า "คุณนายไม่ทราบดอกหรือว่า คณนายนั่นเองเป็นผู้ฆ่าสามี คุณนายมีสามีถึงเจ็ดคนแล้ว แต่ก็ยังมิได้รับผลประโยชน์อะไรจากพวกเขาเลยแม้สักคนเดียว
9. คุณนายมาทุบตีพวกเราทำไม หากพวกเขาตายกันไปหมดแล้ว ทำไมคุณนายไม่ตายตามเขาไปด้วยเล่า ขออย่าให้เราได้เห็นบุตรหรือธิดาของคุณนายเลย"
10. เมื่อนางได้ยินดังนี้ก็รู้สึกช้ำใจมาก จนคิดอยากผูกคอตาย แต่แล้วนางคิดในใจว่า "เราเป็นลูกคนเดียวของบิดา หากเราทำไปดังนั้น ก็เป็นการนำความเสื่อมเสียมาให้บิดาเรา แล้วเราก็ทำให้วัยชราของท่านจบลงด้วยความเสียอกเสียใจ"
11. นางจึงภาวนาใกล้หน้าต่างว่า

คำตอบต่อการภาวนา 16. คำภาวนาของทั้งสองได้รับการสดับ ต่อเบื้องพระพักตร์อันรุ่งโรจน์ของพระเป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่
17. ราฟาเอลได้ถูกส่งมาช่วยทั้งสอง มาลอกความมืดมัวออกจากตาของโทบิต มาจัดให้ซาราห์ธิดาของ รากุเอล สมรสกับโทบิยาห์ มีสิทธิที่รับนางไว้เป็นภรรยา ในขณะนั้น โทบิตก็เข้าไปในบ้าน และซาราห์ธิดาของรากุเอลก็ลงมาจากห้องข้างบน

[Go Top]

การเดินทางของโทบิยาห์และการแต่งงานกับซาราห์

บทที่ 4 คำตักเตือนของโทบิด
1 ในวันนั้น โทบิตจำได้ว่าตนได้ฝากเงินไว้กับกาบะเอลที่ราเกสในมีเดีย ท่านกล่าวกับตนเองว่า
2 "เราขอความตาย ดังนั้นทำไมเราจึงมิได้เรียกโทบิยาห์ลูกของเรา เพื่อจะได้แจ้งให้เขาทราบเรื่องเงินทองก่อนที่เราจะตายเล่า?"
3 ท่านจึงเรียกโทบิยาห์ ลูกชายมากล่าวว่า "ลูกรัก เมื่อพ่อตายไปแล้ว ลูกจะฝังพ่อเสีย แล้วอย่าได้ทอดทิ้งแม่ของเจ้า จงเคารพนบนอบแม่ของเจ้าตลอดชีวิต ทำแต่สิ่งที่ท่านพอใจ อย่าได้ทำให้ท่านเสียใจ
4 ลูกรัก จงจำไว้ ก่อนที่เจ้าจะเกิดนั้น ท่านได้เผชิญอันตรายมากมายเพื่อเจ้า เมื่อท่านตายแล้วก็ขอให้ฝังท่านไว้ข้างๆ พ่อในหลุมเดียวกัน"
5 "ลูกรัก จงระลึกถึงพระเจ้า องค์พระเป็นเจ้าของเราตลอดแห่งชีวิตของลูก อย่ายอมทำบาปหรือละเมิดกฎบัญญัติของพระองค์ เจริญชีวิตโดยชอบธรรมตลอดชีวิตของลูก อย่าได้หลงไปในทางที่ผิด
6 หากเจ้าทำสิ่งที่ชอบธรรม กิจกรรมของเจ้าก็จะเป็นผลสำเร็จ
7 จงแบ่งสมบัติของเจ้าไว้ให้เป็นทานแก่ผู้เจริญชีวิตอย่างชอบธรรม อย่าปล่อยให้ตาเจ้ารู้สึกเสียดายของที่เจ้าให้เป็นทานไป อย่าหันหลังให้คนจน แล้วพระองค์จะเมินพระพักตร์ไปจากเจ้า
8 จงให้ทานตามส่วนทรัพย์สมบัติที่เจ้ามี มีมากก็ให้มาก มีน้อยก็ให้น้อย แต่อย่าเป็นคนใจแคบ
9 การกระทำดังกล่าวก็เท่ากับสะสมทรัพย์สมบัติไว้ในยามขัดสน
10 เหตุว่าเมตตาจิตนั้นช่วยให้เจ้าพ้นจากความตาย ป้องกันมิให้เจ้าเข้าไปสู่ความมืดมน
11 งานเมตตาจิตนั้นเป็นเครื่องบูชาอันดีเลิศในสายพระเนตรของพระเจ้าสูงสุด สำหรับผู้ประกอบกิจเมตตานั้น
12 "ลูกรัก ระวังอย่ากระทำกิจลามกใดๆ ทั้งสิ้น ก่อนอื่นจงเลือกภรรยาจากผู้ที่สืบตระกูลจากบรรพบุรุษของเจ้า อย่าไปแต่งงานกับหญิงต่างชาติ ซึ่งมิได้อยู่ในตระกูลบรรพบุรุษของเจ้า เหตุว่าเราเป็นบุตรบรรดาประกาศก ลูกรัก จงจำไว้ว่า โนอาร์ อับราฮัม อิสอัค และยาโคบ บรรพบุรุษของเราตั้งแต่ดึกดำบรรพ์ ต่างเลือกภรรยาจากญาติพี่น้องของท่านทั้งนั้น และท่านก็ได้รับพรในบรรดาลูกหลานของท่าน และชนชาติของท่านจะได้แผ่นดินเป็นมรดก
13 ดังนั้น ลูกรักของพ่อ ลูกจงรักพี่น้องของลูก ใจของลูกอย่าได้ดูหมิ่นพี่น้องหรือบุตรธิดาของชนเผ่าเดียวกัน โดยการไม่ยอมเลือกภรรยาของเจ้าจากบรรดาชนในชาติของลูก เหตุว่า ความหยิ่งยโสนำมาซึ่งความหายนะและความปั่นป่วนมากมาย ความเกียจคร้านย่อมทำให้เกิดความขัดสนและยากจน เหตุว่าความเกียจคร้านคือบ่อเกิดของความอดอยาก"
14 "อย่าเก็บค่าจ้างของผู้ที่ทำงานให้เจ้าค้างคืนไว้ จงจ่ายให้เขาทันที หากเจ้ารับใช้พระเป็นเจ้าพระองค์ก็จะประทานรางวัลตอบแทน ลูกรัก จงระมัดระวังตัวไม่ว่าจะทำอะไร ให้ความประพฤติของเจ้าตรงต่อระเบียบวินัย
15 สิ่งใดเจ้าเกลียดก็อย่าทำสิ่งนั้นแก่ผู้อื่น อย่าดื่มเหล้าองุ่นจนเมา อย่าให้ความมัวเมาติดตัวเจ้าในระหว่างเดินทาง"
16 "จงให้อาหารของเจ้าแก่ผู้ที่หิวโหย และให้เสื้อผ้าของเจ้าแก่ผู้ที่ไม่มี ของของเจ้าที่เหลือใช้ ก็จงให้เป็นทาน อย่าให้ไปอย่างเสียมิได้
17 เจ้าจงวางอาหารบนหลุมฝังศพของผู้ชอบธรรม แต่อย่าให้อะไรแก่คนบาปเลย"
18 จงขอคำแนะนำจากคนฉลาดสุขุมทุกท่าน อย่าหมิ่นประมาทคำแนะนำใดๆ ที่มีประโยชน์
19 จงสรรเสริญองค์พระเป็นเจ้าเสมอไปในทุกกรณี วอนขอพระองค์ทรงบันดาลให้วิถีชีวิตของเจ้าเที่ยงตรง ให้หนทางและจุดมุ่งหมายของเจ้าสำเร็จสมประสงค์ทุกประการ ด้วยว่าไม่มีชาติใดที่ได้รับความปรีชาฉลาด แต่พระเป็นเจ้าทรงประทานทุกสิ่งทุกอย่างที่ดี พระองค์จะทรงผลักผู้ใดให้ตกต่ำลงก็ได้ ตามแต่พระองค์จะทรงพอพระทัย ดังนั้น ลูกรัก จงจำคำเหล่านี้ไว้ อย่าให้เลือนไปจากจิตใจของเจ้า
20 "บัดนี้ พ่อจะอธิบายให้ลูกฟังถึงเรื่องเงินจำนวนสิบเหรียญที่พ่อฝากไว้กับกาบะเอล บุตรของกาบริยาห์ ที่ราเกส ในมีเดีย
21 ลูกรัก อย่าได้หวาดกลัวเพราะเรายากจนลง ลูกจะมีทรัพย์มากมาย หากลูกรู้จักเคารพยำเกรงพระเป็นเจ้า และยับยั้งการทำบาปทุกชนิด จงทำเฉพาะสิ่งที่สบพระทัยพระองค์เท่านั้น" [Go Top]

บทที่ 6. การเผชิญภัย
1. เขาทั้งสองเดินทางต่อไป พอตกเย็นก็มาถึงแม่น้ำไทกริส ทั้งสองก็พักอยู่ที่นั่น
2. เด็กหนุ่มลงไปอาบน้ำในแม่น้ำ มีปลาตัวหนึ่งผุดขึ้นมาจากแม่น้ำ ทำท่าเหมือนว่าอยากจะกลืนเขาทีเดียว
3. แต่เทวดาบอกเขาว่า "จับปลาตัวนั้นเถอะ"
4. เด็กหนุ่มก็จับปลาโยนขึ้นไปบนบก เทวดากล่าวแก่เขาว่า "จงแล่ปลา เอาหัวใจ ตับและดีมันออกมา เอาไปเก็บไว้ในที่ปลอดภัย"
5. เด็กหนุ่มก็ทำตามเทวดาสั่ง แล้วทั้งสองก็เอามาปิ้งกินกัน
6. ทั้งสองเดินทางต่อไปจนเข้ามาใกล้เอกบาทานา เด็กหนุ่มจึงกล่าวกับเทวดาว่า "ท่านอาสาริยาห์ครับ ตับ หัวใจ และดีของปลานั้นจะมีประโยชน์อะไร?"

การแต่งงานระหว่างโทบิยาห์กับซาราห์
9. ราฟาเอลก็ทำการเจรจาสู่ขอซาราห์ รากุเอลกล่าวแก่โทบิยาห์ว่า
10. "ขอให้ท่านจงกินจงดื่มและสนุกร่าเริงเถิด เหตุว่าท่านมีสิทธิได้บุตรสาวของข้าพเจ้า แต่ขอให้ข้าพเจ้าอธิบายเรื่องราวให้ท่านทราบอย่างตรงไปตรงมา
11. ข้าพเจ้าได้มอบบุตรสาวของข้าพเจ้าให้กับสามีทั้งเจ็ดคนแล้ว เมื่อเขาเข้าไปหาเธอทั้งเจ็ดคนต่างก็ตายในคืนนั้น แต่บัดนี้ ขอให้ท่านสนุกสนานกันไปก่อนเถิด" โทบิยาห์กล่าวขึ้นว่า "ข้าพเจ้าจะไม่รับประทานสิ่งใดที่นี่เลย จนกว่าท่านจะให้คำมั่นสัญญาแก่ข้าพเจ้า"
12. รากุเอลจึงกล่าวว่า "ท่านจงรับตัวบุตรสาวของข้าพเจ้าไปเถิด ตามกฎท่านเป็นญาติของเธอ เธอก็ย่อมเป็นของท่าน ขอพระเป็นเจ้าผู้ทรงเมตตาบันดาลให้ท่านประสบแต่สิ่งที่ดีเถิด"
13. แล้วท่านก็เรียกซาราห์บุตรสาวของท่าน จูงมือนางแล้วมอบตัวนางให้เป็นภรรยาของโทบิยาห์ พลางกล่าวว่า "นี่แน่ะจงรับนางไปเถิด ตามกฎของโมเสส นำตัวนางไปหาบิดาของท่าน"
14. ท่านให้พรทั้งสอง แล้วเรียกเอดนาภรรยาของท่านมาท่านเอาสมุดม้วนออกมาเขียนคำสัญญา ต่างฝ่ายต่างก็ประทับตราผนึก
15. แล้วทุกคนก็เริ่มรับประทานอาหาร รากุเอลเรียกเอดนาภรรยาของตนมา กล่าวว่า
16. "น้องช่วยจัดห้องหับอีกห้องหนึ่ง แล้วพาซาราห์เข้าไปในห้องนั้น" นางก็ทำตามที่ท่านสั่ง
17. นางพาลูกสาวเข้าไปในห้องนั้น หญิงสาวก็เริ่มร้องห่มร้องไห้ เมื่อเห็นลูกสาวร้องไห้ ผู้เป็นมารดาก็ปลอบโยนว่า
18. "ลูกรักทำใจกล้าหาญไว้นะลูก ขอให้พระเจ้าแห่งฟ้าและแผ่นดิน ได้ประทานความชื่นชมยินดีให้แก่ลูกแทนความทุกข์นี้เถิด ทำใจไว้เถิดลูก" [Go Top]

งานวิวาห์มงคล
19. หลังจากนั้น ท่านก็จัดงานวิวาห์มงคลให้ทั้งสอง เป็นเวลาถึงสิบสี่วัน
20. ก่อนที่วันฉลองจะสิ้นสุดลง รากุเอลสาบานว่าจะมิให้โทบิยาห์จากไป จนกระทั่งงานมงคลสิบสี่วันนั้นจะสิ้นสุดลง
21. หลังจากนั้นจะให้โทบิยาห์ เอาทรัพย์สมบัติครึ่งหนึ่งของท่านติดตัวกลับไปหาบิดาของเขาด้วยความปลอดภัย แล้วเสริมว่า "สมบัติอีกครึ่งหนึ่งจะเป็นของท่าน เมื่อข้าพเจ้ากับภรรยาตาย" [Go Top]

บทที่ 9. พบเงินที่สูญไป
1. โทบิยาห์ก็เรียกราฟาเอลมากล่าวกับท่านว่า
2. "อาสาริยาห์พี่ชายข้าพเจ้า ท่านจงนำคนใช้หนึ่งคนกับอูฐสองตัวไปหากะบาเอล ที่ราเกสในมีเดีย ไปเอาเงินมาให้ข้าพเจ้าแล้วนำท่านมาร่วมงานวิวาห์มงคลด้วย
3. รากุเอลสาบานว่าจะไม่ปล่อยให้ข้าพเจ้าไป
4. ส่วนบิดาข้าพเจ้าก็นั่งนับวันนับคืน หากข้าพเจ้ามัวชักช้าอยู่ ท่านก็จะเสียใจมาก"
5. ราฟาเอลออกเดินทาง แล้วค้างแรมอยู่กับรากุเอล ราฟาเอลมอบใบสำคัญให้กาบะเอล ท่านก็นำถุงเงินที่ยังมีตราประทับไว้ออกมา และมอบให้แก่ราฟาเอล
6. วันรุ่งขึ้นทั้งสองก็ตื่นนอน แต่เช้ามาร่วมในงานวิวาห์มงคล กาบะเอลก็ให้พรโทบิยาห์กับภรรยาของเขา [Go Top]

โทบิยาห์กลับบ้าน-การรักษาโทบิต ให้หายจากตาบอด

บทที่ 10. ความเป็นห่วงของบิดามารดา
1. ฝ่ายโทบิตผู้บิดาก็นั่งนับวันนับคืน เมื่อกำหนดวันเวลาของการเดินทางผ่านพ้นไปและทั้งสองยังมิได้กลับ
2. ท่านจึงกล่าวว่า "เขาอาจถูกหน่วงเหนี่ยวไว้ หรือว่า กาบะเอลคงเสียชีวิตไปแล้ว และไม่มีใครให้เงินเขา"
3., 4. ท่านเป็นทุกข์มาก ภรรยากล่าวแก่ท่านว่า "ลูกเราคงตายไปแล้ว การล่าช้าของเขาพิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าเขาตายไปแล้ว"
5. แล้วนางก็เริ่มร้องไห้ กล่าวว่า "แม่จะไม่มีความทุกข์ได้อย่างไรลูกรัก ในเมื่อแม่ปล่อยให้ลูกผู้เป็นเสมือนแก้วตาของแม่ จากแม่ไป"
6. โทบิตกล่าวแก่นางว่า "นิ่งเสียเถิด อย่าห่วงไปเลย ลูกเราไม่เป็นอะไร"
7. นางตอบว่า "หยุดเสียเถิด อย่ามาหลอกลวงดิฉันเลย ลูกดิฉันตายไปแล้ว" แล้วทุกวันนางก็ออกไปที่ถนนที่ซึ่งทั้งสองออกเดินทางตอนกลางวันนางไม่รับประทานอะไรเลย ตลอดคืนนางก็ไม่ได้หยุดร่ำไห้ไว้ทุกข์แก่โทบิยาห์บุตรของนาง จนกระทั่งถึงวันที่สิบสี่แห่งงานวิวาห์มงคล ซึ่งรากุเอลสาบานไว้ว่าจะให้โทบิยาห์อยู่บ้านตน

การจากไปจากเอกบาทานา
ในเวลานั้นโทบิยาห์กล่าวแก่รากุเอลว่า "ส่งข้าพเจ้ากลับไปเถิด เหตุว่าบิดามารดาของข้าพเจ้าคงจะล้มเลิกความหวังที่จะได้เห็นข้าพเจ้าอีกต่อไปแล้ว"
8. แต่บิดาของภรรยาเขากล่าวว่า "อยู่กับข้าพเจ้าเถิด ข้าพเจ้าจะส่งคนไปหาบิดาของท่านเอง แล้วเล่าเรื่องต่าง ๆ ให้บิดาท่านทราบ"
9. โทบิยาห์ตอบว่า "ไม่ได้หรอก ท่านต้องส่งข้ากลับไปหาบิดา"
10. รากุเอลจึงลุกขึ้นมอบซาราห์ผู้เป็นภรรยาให้แก่เขา พร้อมกับทรัพย์สมบัติครึ่งหนึ่ง อันประกอบด้วย ทาส ฝูงสัตว์ และเงินทอง
11. หลังจากที่ท่านให้พรทั้งสองแล้ว ท่านก็ให้เขาออกเดินทางพลางกล่าวว่า "ลูกรัก ขอพระเป็นเจ้าแห่งสรวงสวรรค์ ช่วยให้เจ้ารุ่งเรือง ก่อนที่พ่อจะตาย"
12. ท่านกล่าวแก่บุตรสาวของท่านว่า "จงนับถือบิดามารดาของสามีเจ้า บัดนี้ ท่านทั้งสองเป็นบิดามารดาของเจ้าแล้ว ขอให้พ่อได้รับข่าวคราวอันดีงามเกี่ยวกับตัวลูกเถิด"
13. แล้วท่านก็จูบลาลูกสาว เอดนากล่าวแก่โทบิยาห์ว่า "ขอให้พระเจ้าแห่งสรวงสวรรค์ นำลูกกลับไปด้วยความปลอดภัย ขอให้พระองค์โปรดให้แม่ได้เห็นลูกหลานของลูก เพื่อแม่จะได้ชื่นชมยินดีเฉพาะเบื้องพระพักตร์พระเป็นเจ้า แม่ขอฝากลูกสาวของแม่ไว้กับลูกด้วย ขออย่าได้ทำให้เธอต้องชอกช้ำน้ำใจเลย" [Go Top]

บทที่ 11. การเดินทางกลับบ้าน
1. หลังจากนั้น โทบิยาห์ก็ออกเดินทาง พลางสรรเสริญพระเป็นเจ้า ที่พระองค์ได้ทรงโปรดให้การเดินทางของตนเป็นผลสำเร็จ โทบิยาห์ให้พรรากุเอลและเอดนาภรรยาของท่าน "แล้วเขาก็พากันเดินทางต่อไป จนเข้ามาใกล้นีนะเวห์
2. ราฟาเอลจึงกล่าวว่าแก่โทบิยาห์ว่า "น้องชาย ท่านจำมิได้หรือว่า ท่านปล่อยบิดาของท่านไว้ในสภาพใด
3. ให้เราเดินทางขึ้นหน้าภรรยาของท่านไปจัดเตรียมบ้านช่องเสียก่อนจะดีกว่า
4. ท่านจงเอาดีปลาติดตัวท่านไปด้วย" ทั้งสองเดินทางล่วงหน้าไป สุนัขก็ติดตามไปด้วย
5., 6. อันนากำลังนั่งมองหาบุตรของนางอยู่ที่ถนน นางเห็นบุตรกำลังเดินมา จึงกล่าวกับบิดาของโทบิยาห์ว่า "ดูโน่นซิ ลูกชายของท่านกำลังเดินมา และชายหนุ่มที่ไปกับเขาก็มาด้วย "
7. ราฟาเอลกล่าวว่า "โทบิยาห์ ข้าพเจ้าทราบว่าบิดาของท่านจะหายตาบอด
8. ดังนั้นให้ท่านเอาดีปลาเจิมนัยน์ตาบิดาท่าน เมื่อท่านรู้สึกแสบ ท่านก็ถูตา แล้วฝ้าขาวก็หลุดหายไป แล้วบิดาของท่านก็จะเห็นท่านได้"

โทบิตหายตาบอด
9. อันนาวิ่งไปหาทั้งสอง นางโอบกอดบุตรชาย พลางกล่าวว่า "ลูกรัก แม่พบลูกแล้ว บัดนี้แม่พร้อมที่จะตาย"
10. แล้วทั้งสองก็ร้องไห้ โทบิตเริ่มเดินไปที่ประตู และสะดุดล้ม
11. บุตรชายก็รีบไปประคองบิดาไว้ แล้วก็เอาดีปลาโรยที่ตาของบิดา พลางกล่าวว่า "ทำใจดีๆ ไว้เถิดครับ คุณพ่อ"
12., 13. เมื่อโทบิตรู้สึกแสบนัยน์ตา ท่านก็เริ่มถู แล้วฝ้าขาวก็หลุดออกจากนัยน์ตาของท่าน
14. ท่านก็เห็นบุตรชาย จึงกอดเขาไว้แน่น ท่านร้องไห้พลางกล่าวว่า "สาธุการ แด่พระองค์ ข้าแต่พระเป็นเจ้า สาธุการแด่พระนามของพระองค์ตลอดกาล สาธุการแด่บรรดาผู้ศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์
15. เหตุว่าพระองค์ทรงโปรดให้ข้าพระองค์ได้รับความทุกข์ แต่ก็ได้ทรงสำแดงพระเมตตาแก่ข้าพระองค์ บัดนี้ ข้าพระองค์เห็นโทบิยาห์ลูกชายแล้ว" แล้วบุตรของท่านก็เข้าไปในบ้านด้วยความปิติยินดี เล่าให้บิดาฟังถึงเรื่องสำคัญที่เกิดขึ้นแก่ตัวเขาที่มีเดีย
16. แล้วโทบิต ก็ออกไปพบลูกสะใภ้ที่ประตูเมืองนีนะเวห์ ใจก็ชื่นชมสรรเสริญพระเป็นเจ้า ผู้ที่เห็นท่านในขณะที่ท่านเดินทางไปนั้น ก็พากันประหลาดใจที่ท่านมองเห็นได้
17. โทบิตขอบพระคุณพระเป็นเจ้าต่อหน้าคนเหล่านั้น ที่พระองค์ได้ทรงแสดงพระเมตตาต่อท่าน เมื่อโทบิตเดินเข้ามาใกล้ซาราห์ลูกสะใภ้ ท่านก็ให้พรนางว่า "พ่อขอต้อนรับลูก สาธุการแด่พระเป็นเจ้าที่ได้ทรงนำลูกมากับเรา ขอให้บิดามารดาของลูกได้รับพรด้วย" ดังนั้น จึงมีการชื่นชมสนุกสนานในระหว่างพี่น้องที่นีนะเวห์
18., 19. อาหิคาห์และนาดับหลานชายของท่านก็มาด้วย เขาก็พากันฉลองงานมงคลสมรสของโทบิยาห์กันใหญ่โตเป็นเวลาเจ็ดวัน [Go Top]

ราฟาเอลเผยตัว

บทที่ 12. ค่าจ้างของราฟาเอล
1. แล้วโทบิตจึงเรียกโทบิยาห์ไปหาท่าน กล่าวกับบุตรชายว่า "ลูกรัก จงอย่าลืมชำระค่าจ้างให้บุคคลที่ไปกับลูก ลูกควรจะเพิ่มเงินให้เขาอีก"
2. โทบิยาห์ตอบว่า "คุณพ่อครับ คงไม่มีอะไรเสียหายแก่ลูกเลย หากลูกจะแบ่งทรัพย์สมบัติที่ลูกนำกลับมาให้แก่เขาครึ่งหนึ่ง
3. เหตุว่าเขานำลูกกลับมาหาคุณพ่อด้วยความปลอดภัย เขารักษาภรรยาของลูก ไปเอาเงินแทนลูก แล้วเขายังแถมรักษาคุณพ่ออีกด้วย"
4., 5. "สมควรแล้วลูก" โทบิตกล่าวตอบ แล้วท่านก็เรียกเทวดาเข้ามา กล่าวว่า "ขอให้ท่านได้กรุณารับทรัพย์ที่ท่านทั้งสองเอาติดตัวมาไปครึ่งหนึ่งเถิด"

คำตักเตือน
6. แล้วเทวดาก็เรียกทั้งสองไปพูดเป็นส่วนตัวว่า "ขอให้ท่านทั้งสองจงสรรเสริญพระเป็นเจ้า และขอบพระคุณพระองค์ จงเทิดทูนพระเกียรติพระองค์ และขอบพระคุณพระองค์ต่อหน้าสิ่งที่มีชีวิตทั้งหลาย สำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่พระองค์ได้ทรงกระทำให้แก่ท่าน การสรรเสริญพระเป็นเจ้า การเทิดพระเกียรติพระนามพระองค์ และการประกาศพระราชกิจของพระองค์อย่างเหมาะสมนั้น นับว่าดีมาก
7. การรักษาความลับของกษัตริย์นับว่าเป็นสิ่งที่ดี ส่วนการเผยแพร่พระราชกิจของพระเป็นเจ้านั้นนับว่ายอดเยี่ยม จงทำดีไว้เถิด แล้วความชั่วจะมาไม่ถึงตัวท่าน
8. การอธิษฐานภาวนาและการจำศีลอดอาหารนั้น นับว่าดี แต่การให้ทานควบกับความชอบธรรมนั้นประเสริฐทั้งสอง เป็นเจ้าของสิ่งเล็กสิ่งน้อยอย่างชอบธรรมดีกว่ามีทรัพย์สินมากมายอย่างอยุติธรรม การให้ทานย่อมดีกว่าการสะสมทองคำ
9. เพราะการทำบุญให้ทานนั้น ช่วยให้พ้นจากความตาย จะช่วยลบล้างบาปทุกชิ้นให้สิ้นไป บรรดาประกอบกิจเมตตา และเพียบพร้อมด้วยคุณธรรมจะมีชีวิตเต็มเปี่ยมเพียบพร้อม
10. แต่ผู้ที่ทำบาปกรรม ก็คือ ศัตรูชีวิตของตนเอง"

ความตายของโทบิตและโทบิยาห์
12. เมื่ออันนาสิ้นใจ โทบิยาห์ก็ฝังนางไว้เคียงข้างกับบิดาของตน แล้วโทบิยาห์ก็กลับไปยังเอกบาทานาพร้อมกับภรรยาและลูกๆ ของท่าน ไปอยู่กับรากุเอล บิดาภรรยาของท่าน
13. ท่านเลี้ยงดูพ่อตาแม่ยายอย่างสมเกียรติ ท่านจัดงานศพบิดามารดาภรรยาของท่านอย่าง เหมาะสม ท่านได้รับมรดกของบิดามารดาของภรรยารวมทั้งมรดกของโทบิตบิดาของท่าน
14. ท่านสิ้นใจที่เอกบาทานาในมีเดีย เมื่ออายุได้หนึ่งร้อยยี่สิบปี แต่ก่อนที่ท่านจะสิ้นชีวิต ท่านได้ยินว่าข่าวว่า นีนะเวห์ซึ่งเนบูคัดเนสซาร์และอาหสุเอรัสได้ยึดไว้นั้นถูกทำลาย ก่อนที่ท่านจะสิ้นชีวิต ท่านได้มีโอกาสชื่นชมยินดีในนีนะเวห์ [Go Top]

[01] [02] [03] [04] [05] [06] [07] [08] [09] [10] [11] [12] [13] [14] [Goto Menu]