- 1 เมื่อพระเยซูเจ้าเสด็จลงมาจากภูเขา ประชาชนเป็นอันมากได้ติดตามพระองค์
- 2 ทันใดนั้น คนโรคเรื้อนคนหนึ่งมาเฝ้าพระองค์ กราบลงทูลว่า "พระเจ้าข้า ถ้าพระองค์พอพระทัย ก็ทรงสามารถรักษาข้าพเจ้าให้หายได้"
- 3 พระองค์ทรงยื่นพระหัตถ์สัมผัสเขา ตรัสว่า "เราพอใจ จงหายเถิด" โรคเรื้อนก็หายไปทันที
- 4 พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาอีกว่า "ระวัง อย่าบอกให้ใครทราบเลย จงไปแสดงตนแก่สมณะและถวายเครื่องบูชาตามที่โมเสสกำหนด เพื่อเป็นพยานหลักฐานแก่คนทั้งหลาย"
พระเยซูเจ้าทรงรักษาผู้รับใช้ของนายร้อย
- 5 เมื่อพระองค์เสด็จเข้าเมืองคาเปอรนาอุม นายร้อยคนหนึ่งเข้ามาเฝ้าพระองค์ ทูลอ้อนวอนว่า
- 6 "พระองค์เจ้าข้า ผู้รับใช้ของข้าพเจ้าเป็นอัมพาตนอนอยู่ที่บ้าน ต้องทรมานอย่างสาหัส"
- 7 พระเยซูเจ้าจึงตรัสกับเขาว่า "เราจะไปรักษาเขาให้หาย"
- 8 แต่นายร้อยทูลตอบว่า "พระองค์เจ้าข้า ข้าพเจ้าไม่สมควรให้พระองค์เสด็จเข้ามาในบ้านของข้าพเจ้า แต่ขอพระองค์ตรัสเพียงคำเดียวเท่านั้น ผู้รับใช้ของข้าพเจ้าก็จะหายจากโรค
- 9 ข้าพเจ้าเป็นคนอยู่ใต้บังคับบัญชา แต่ยังมีทหารอยู่ใต้บังคับบัญชาด้วย ข้าพเจ้าบอกคนนี้ว่า "ไป" เขาก็ไป บอกอีกคนหนึ่งว่า "มา" เขาก็มา ข้าพเจ้าบอกผู้รับใช้ว่า "ทำนี่" เขาก็ทำ
- 10 เมื่อพระเยซูเจ้าทรงได้ยินเช่นนี้ ทรงรู้สึกประหลาดพระทัย จึงตรัสแก่บรรดาผู้ติดตามว่า "เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า เรายังไม่เคยพบใครมีความเชื่อมากเช่นนี้ในอิสราเอลเลย
- 11 เราบอกท่านทั้งหลายว่า คนเป็นอันมากจะมาจากทิศตะวันออกและตะวันตก และจะนั่งร่วมโต๊ะ กับอับราฮัม อิสอัคและยาโคบในอาณาจักรสวรรค์
- 12 แต่บุตรแห่งอาณาจักรจะถูกขับไล่ออกไปในที่มืดข้างนอก ที่นั่น จะมีแต่การร่ำไห้ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันด้วยความสิ้นหวัง"
- 13 แล้วพระเยซูเจ้าจึงตรัสกับนายร้อยว่า "จงไปเถิด จงเป็นไปตามที่ท่านเชื่อนั้นเถิด" ผู้รับใช้ของเขาก็หายจากโรคในเวลานั้นเอง
พระเยซูเจ้าทรงรักษามารดาของภรรยาเปโตร
- 14 เมื่อพระเยซูเจ้าเสด็จเข้าไปในบ้านของเปโตร ทรงเห็นมารดาของภรรยาเปโตรนอนป่วยเป็นไข้อยู่
- 15 พระองค์จึงทรงจับมือนาง ไข้ก็หาย นางจึงลุกขึ้นและปรนนิบัติรับใช้พระองค์
พระเยซูเจ้าทรงรักษาผู้ป่วยจำนวนมาก
- 16 เย็นวันนั้น ประชาชนนำผู้ถูกปิศาจสิงจำนวนมากมาเฝ้าพระองค์ พระองค์ทรงขับปิศาจเหล่านี้ออกไปด้วยพระวาจา และทรงบำบัดรักษาผู้ป่วยทุกคน
- 17 เพื่อให้พระวาจาที่ได้ตรัสไว้ทางประกาศกอิสยาห์เป็นความจริงว่า พระองค์ทรงรับเอาความอ่อนแอของเราไว้ และทรงแบกความเจ็บป่วยของเรา
ศิษย์ของพระเยซูเจ้าต้องอุทิศตนโดยไม่มีเงื่อนไข
- 18 พระเยซูเจ้าทรงเห็นประชาชนห้อมล้อมพระองค์ จึงทรงสั่งบรรดาศิษย์ให้ข้ามทะเลสาบไปอีกฟากหนึ่ง
- 19 ธรรมาจารย์คนหนึ่งเข้ามาทูลว่า "พระอาจารย์ ข้าพเจ้าอยากติดตามพระองค์ไปทุกแห่งที่พระองค์จะไป"
- 20 พระเยซูเจ้าจึงตรัสกับเขาว่า "สุนัขจิ้งจอกยังมีโพรง นกในอากาศยังมีรัง แต่บุตรแห่งมนุษย์ไม่มีที่จะวางศีรษะ"
- 21 ศิษย์อีกคนหนึ่งทูลว่า "พระองค์เจ้าข้า ขอทรงอนุญาตให้ข้าพเจ้าไปฝังศพบิดาของข้าพเจ้าเสียก่อน"
- 22 แต่พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาว่า "จงตามเรามา และปล่อยให้คนตายฝังคนตายของตนเถิด"
พระเยซูเจ้าทรงทำให้พายุสงบ
- 23 พระเยซูเจ้าเสด็จลงเรือ บรรดาศิษย์ติดตามพระองค์ไปด้วย
- 24 ทันใดนั้น เกิดพายุแรงกล้าในทะเลสาบ คลื่นสูงจนไม่เห็นเรือ แต่พระองค์บรรทมหลับอยู่
- 25 บรรดาศิษย์จึงเข้ามาปลุกพระองค์ ทูลว่า "พระองค์เจ้าข้า ช่วยด้วยเถิด เรากำลังจะพินาศอยู่แล้ว!"
- 26 พระองค์จึงตรัสกับเขาว่า "ทำไมจึงตกใจกลัวเล่า ท่านช่างมีความเชื่อน้อยเหลือเกิน?" แล้วทรงลุกขึ้น บังคับลมและทะเล ท้องทะเลก็สงบราบเรียบอย่างยิ่ง
- 27 คนทั้งหลายต่างพากันประหลาดใจ พูดว่า "ท่านผู้นี้เป็นใครหนอ ลมและทะเลจึงยอมเชื่อฟังเช่นนี้?"
ชาวกาดาราผู้ถูกปิศาจสิง
- 28 พระเยซูเจ้าเสด็จข้ามฟากมาถึงดินแดนของชาวกาดารา ผู้ถูกปิศาจสิงสองคนออกจากบริเวณหลุมศพมาเฝ้าพระองค์ ทั้งสองคนดุร้ายมากจนไม่มีใครเดินผ่านทางนั้นได้
- 29 ทันใดนั้น ทั้งสองคนร้องตะโกนว่า "ข้าแต่บุตรของพระเจ้า ท่านมายุ่งกับเราทำไม ท่านมาที่นี่เพื่อทรมานเราก่อนเวลาหรือ?"
- 30 ไม่ไกลจากที่นั่นมีหมูฝูงใหญ่กำลังหากินอยู่
- 31 พวกปิศาจจึงอ้อนวอนพระองค์ว่า "ถ้าท่านขับไล่พวกเรา ขอได้ส่งเราเข้าไปอยู่ในหมูฝูงนั้นเถิด"
- 32 พระองค์ตรัสกับมันว่า "จงไปเถิด" พวกปิศาจจึงได้ออกไปสิงในหมู หมูทั้งฝูงจึงพากันวิ่งกระโจนจากหน้าผาลงไปในทะเลสาบจมน้ำตาย
- 33 และพวกคนเลี้ยงหมูหนีเข้าไปในเมืองเล่าเรื่องทั้งหมดนี้และเรื่องผู้ถูกปิศาจสิงด้วย
- 34. คนทั้งเมืองจึงพากันออกมาเฝ้าพระเยซูเจ้า เมื่อเห็นพระองค์ ก็ได้ขอร้องพระองค์ให้เสด็จออกไปจากเขตแดนของเขา
- 2 ทันใดนั้น คนโรคเรื้อนคนหนึ่งมาเฝ้าพระองค์ กราบลงทูลว่า "พระเจ้าข้า ถ้าพระองค์พอพระทัย ก็ทรงสามารถรักษาข้าพเจ้าให้หายได้"
พระเยซูเจ้าทรงรักษาคนโรคเรื้อน
[15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [HOME]
