มัทธิว บทที่ 12 MATTHEW Chapter 12
บรรดาศิษย์เด็ดรวงข้าวในวันสับบาโต
- 1 ครั้งหนึ่ง พระเยซูเจ้าเสด็จผ่านนาข้าวสาลีในวันสับบาโต บรรดาศิษย์รู้สึกหิว จึงเด็ดรวงข้าวมากิน
- 2 เมื่อชาวฟาริสีสังเกตเห็นดังนั้น จึงทูลพระองค์ว่า "ดูซิ ศิษย์ของท่านกำลังทำสิ่งต้องห้ามในวันสับบาโต"
- 3 พระองค์ตรัสตอบว่า "ท่านไม่ได้อ่านหรือว่ากษัตริย์ดาวิดและผู้ติดตามได้ทำอะไรเมื่อหิวโหย? -
- 4 พระองค์ได้เสด็จเข้าไปในพระนิเวศน์ของพระเจ้า ได้เสวยขนมปังที่ตั้งถวายพร้อมกับบรรดาผู้ติดตาม ขนมปังนั้นผู้ใดจะรับประทานไม่ได้ นอกจากบรรดาสมณะเท่านั้น
- 5 ท่านไม่ได้อ่านในธรรมบัญญัติหรือว่า ในวันสับบาโตนั้น บรรดาสมณะในพระวิหารย่อมละเมิดวันสับบาโตได้โดยไม่มีความผิด
- 6 เราบอกท่านทั้งหลายว่า ที่นี่มีสิ่งยิ่งใหญ่กว่าพระวิหารเสียอีก
- 7 ถ้าท่านเข้าใจความหมายของคำที่ว่า "เราพอใจความเมตตากรุณา มิใช่พอใจเครื่องบูชา" ท่านคงจะไม่กล่าวโทษผู้ไม่มีความผิด
- 8 เพราะบุตรแห่งมนุษย์เป็นนายเหนือวันสับบาโต"
พระเยซูเจ้าทรงรักษาชายมือลีบ
- 9 พระเยซูเจ้าเสด็จจากที่นั่นเข้าไปในศาลาธรรม
- 10 ทรงพบชายมือลีบคนหนึ่ง ประชาชนบางคนถามพระองค์ว่า "ธรรมบัญญัติอนุญาตให้รักษาโรคในวันสับบาโตหรือไม่?" ทั้งนี้เพื่อจะหาเหตุฟ้องพระองค์
- 11 แต่พระองค์ทรงตอบเขาว่า "ท่านใดมีแกะอยู่ตัวเดียว และแกะนั้นตกบ่อในวันสับบาโต เขาจะไม่ไปจับมันฉุดขึ้นมาดอกหรือ?
- 12 มนุษย์คนหนึ่งย่อมมีค่ากว่าแกะมากนัก ดังนั้น ธรรมบัญญัติจึงอนุญาตให้ทำความดีได้ในวันสับบาโต"
- 13 แล้วพระองค์ตรัสกับชายผู้นั้นว่า "จงเหยียดมือเถิด เขาได้เหยียดมือ และมือนั้นก็หายเป็นปกติเหมือนกับมืออีกข้างหนึ่ง
- 14 ชาวฟาริสีจึงไปชุมนุมปรึกษากันว่าจะกำจัดพระองค์ได้อย่างไร
พระเยซูเจ้าทรงเป็น "ผู้รับใช้ของพระยาห์เวห์"
- 15 พระเยซูเจ้าทรงทราบเรื่องนี้ จึงเสด็จไปจากที่นั่น ผู้คนเป็นอันมากติดตามพระองค์ไป พระองค์ทรงรักษาทุกคนให้หายจากโรค
- 16 แต่ทรงกำชับเขามิให้แพร่งพรายให้ผู้ใดทราบ
- 17 ทั้งนี้ เพื่อให้พระวาจาที่ตรัสทางประกาสกอิสยาห์เป็นความจริงว่า
- 18 นี่คือผู้รับใช้ที่เราได้เลือกสรรไว้ นี่คือผู้ที่เรารัก ซึ่งเราโปรดปราน เราจะประทานจิตของเราให้แก่เขา และเขาจะประกาศความยุติธรรมแก่นานาชาติ
- 19 เขาจะไม่ทะเลาะวิวาท และจะไม่ส่งเสียงเอ็ดอึง จะไม่มีใครได้ยินเสียงของเขาตามลานสาธารณะ
- 20 เขาจะไม่หักต้นอ้อที่ช้ำแล้ว เขาจะไม่ดับไส้ตะเกียงที่ยังริบหรี่อยู่
- 21 จนกว่าเขาจะทำให้ความยุติธรรมมีชัยชนะ นานาชาติจะมีความหวังในนามของเขา
พระเยซูเจ้าและเบเอลเซบุล
- 22 ครั้งหนึ่ง มีผู้นำคนตาบอดเป็นใบ้และถูกปิศาจสิงคนหนึ่งมาเฝ้าพระองค์ พระองค์ทรงรักษาเขาให้หาย คนนั้นก็พูดได้และมองเห็น
- 23 ประชาชนทุกคนต่างประหลาดใจพูดว่า "คนนี้เป็นโอรสของกษัตริย์ดาวิดใช่ไหม?"
- 24 เมื่อชาวฟาริสีได้ยินเช่นนี้ ก็พูดว่า "คนนี้ขับไล่ปิศาจด้วยอำนาจของเบเอลเซบุล เจ้าแห่งปิศาจนั่นเอง"
- 25 พระเยซูเจ้าทรงทราบความคิดของเขา จึงตรัสว่า "อาณาจักรใดแตกแยกกันเองย่อมพินาศ เมืองใดหรือครอบครัวใดแตกแยกกันเองย่อมจะตั้งอยู่ไม่ได้
- 26 ถ้าซาตานขับไล่ซาตาน มันก็แตกแยกกันเอง แล้วอาณาจักรนั้นจะตั้งอยู่ได้อย่างไร?
- 27 ถ้าเราขับไล่ปิศาจด้วยอำนาจของเบเอลเซบุล พวกพ้องของท่านขับไล่ปิศาจด้วยอำนาจของใครเล่า? เพราะฉะนั้น พวกพ้องของท่านจะเป็นผู้ตัดสินท่าน
- 28 แต่ถ้าเราขับไล่ปิศาจด้วยพระจิตของพระเจ้า ก็หมายความว่าพระอาณาจักรของพระเจ้ามาถึงท่านแล้ว
- 29 "ผู้ใดจะสามารถเข้าไปในบ้านของผู้เข้มแข็งและปล้นทรัพย์สินของเขาได้ ถ้าไม่มัดผู้เข้มแข็งไว้เสียก่อน? เมื่อทำเช่นนี้แล้วเท่านั้น เขาจึงสามารถปล้นบ้านนั้นได้
- 30 "ผู้ใดไม่อยู่กับเรา ย่อมเป็นปฏิปักษ์กับเรา ผู้ใดไม่รวบรวมสิ่งต่างๆไว้กับเรา ย่อมทำสิ่งเหล่านั้นกระจัดกระจายไป
- 31 เพราะฉะนั้น เราบอกท่านทั้งหลายว่า มนุษย์จะได้รับการอภัยบาปทุกชนิดรวมทั้งคำผรุสวาทด้วย แต่คำผรุสวาทต่อพระจิตเจ้าจะไม่ได้รับการอภัยเลย
- 32 ใครที่กล่าวร้ายต่อบุตรแห่งมนุษย์จะได้รับการอภัย แต่ใครที่กล่าวร้ายต่อพระจิตของพระเจ้าจะไม่ได้รับการอภัยเลยทั้งในโลกนี้และในโลกหน้า
คำพูดชี้ให้เห็นความคิดในใจ
- 33 "ถ้าท่านปลูกต้นไม้พันธุ์ดี ผลก็ย่อมดีด้วย ถ้าท่านปลูกต้นไม้พันธุ์เลว ผลย่อมเลวด้วย ท่านจะรู้จักต้นไม้จากผลของมัน
- 34 เจ้าสัญชาติงูร้ายเอ๋ย เจ้าจะพูดดีได้อย่างไรในเมื่อเจ้าเป็นคนเลว? ปากย่อมพูดสิ่งที่ท่วมท้นอยู่ในใจ
- 35 คนดีย่อมนำสิ่งดีออกจากขุมทรัพย์ที่ดีของตน ส่วนคนเลวย่อมนำสิ่งเลวออกจากขุมทรัพย์ที่เลวของตน
- 36 เราบอกท่านทั้งหลายว่า ในวันพิพากษา มนุษย์จะต้องรายงานถึงคำพูดไร้สาระทุกคำiที่เขาได้พูด
- 37 เพราะท่านจะพ้นโทษหรือถูกลงโทษก็จากคำพูดของท่าน"
เครื่องหมายของประกาศกอิสยาห์
- 38 เวลานั้น ชาวฟาริสีและธรรมาจารย์บางคนทูลพระเยซูเจ้าว่า "พระอาจารย์ พวกเราต้องการเห็นเครื่องหมายอัศจรรย์ประการหนึ่งจากท่าน
- 39 พระองค์ทรงตอบว่า "คนชั่วร้ายและไม่ซื่อสัตย์ต้องการเห็นเครื่องหมายนี้รึ! จะไม่มีเครื่องหมายใดให้เห็น เว้นแต่เครื่องหมายของประกาศกโยนาห์เท่านั้น
- 40 โยนาห์อยู่ในท้องปลาสามวันสามคืนฉันใด บุตรแห่งมนุษย์ก็จะอยู่ในท้องแผ่นดินสามวันสามคืนฉันนั้น
- 41 ในวันพิพากษา ชาวเมืองนีนะเวห์จะลุกขึ้นและกล่าวโทษคนยุคนี้ เพราะชาวนีนะเวห์ได้กลับใจ เมื่อได้ฟังคำเทศน์ของโยนาห์ แต่ที่นี่มีผู้ยิ่งใหญ่กว่าโยนาห์อีก
- 42 ในวันพิพากษา พระราชินีแห่งทิศใต้ จะทรงลุกขึ้นและทรงกล่าวโทษคนยุคนี้ เพราะพระนางเสด็จมาจากสุดปลายแผ่นดิน เพื่อฟังพระปรีชาสุขุมของกษัตริย์ซาโลมอน แต่ที่นี่มีผู้ยิ่งใหญ่กว่ากษัตริย์ซาโลมอนอีก
ปิศาจกลับมาอีก
- 43 "เมื่อปิศาจออกไปจากมนุษย์แล้ว มันท่องเที่ยวไปในที่แห้งแล้งเพื่อหาที่พัก เมื่อไม่พบ
- 44 มันจึงพูดว่า "ข้าจะกลับไปยังบ้านของข้าที่ข้าได้จากมา" เมื่อกลับมาถึงมันพบว่าบ้านนั้นว่าง ปัดกวาดตกแต่งไว้เรียบร้อย
- 45 มันจึงไปพาปิศาจอื่นอีกเจ็ดตนที่ร้ายกว่ามัน เข้ามาอาศัยที่นั่น สภาพสุดท้ายของมนุษย์ผู้นั้นจึงเลวร้ายกว่าสภาพเดิม คนชั่วร้ายของยุคนี้จะเป็นเช่นนี้"
ญาติพี่น้องแท้จริงของพระเยซูเจ้า
- 46 ขณะที่พระเยซูเจ้ากำลังตรัสกับประชาชนอยู่นั้น มารดาและพี่น้องของพระองค์มายืนอยู่ข้างนอก ต้องการจะพูดกับพระองค์ (47)
- 48 พระองค์จึงทรงตอบผู้ที่มาทูลนั้นว่า "ใครเป็นมารดา? ใครเป็นพี่น้องของเรา?"
- 49 แล้วทรงยื่นพระหัตถ์ชี้บรรดาศิษย์ ตรัสว่า "นี่คือมารดาและพี่น้องของเรา
- 50 เพราะผู้ที่ปฏิบัติตามพระประสงค์ของพระบิดาของเราผู้สถิตในสวรรค์
ผู้นั้นเป็นพี่น้องชายหญิงและเป็นมารดาของเรา" - 2 เมื่อชาวฟาริสีสังเกตเห็นดังนั้น จึงทูลพระองค์ว่า "ดูซิ ศิษย์ของท่านกำลังทำสิ่งต้องห้ามในวันสับบาโต"
[15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [HOME]
