พระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญมัทธิว
    มัทธิว บทที่ 14    MATTHEW Chapter 14

      กษัตริย์เฮโรดและพระเยซูเจ้า

      1 เวลานั้น กษัตริย์เฮโรดทรงได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับพระเยซูเจ้า
      2 จึงตรัสกับข้าราชบริพารว่า "คนนี้คือยอห์นผู้ทำพิธีล้างที่ได้กลับคืนชีพจากบรรดาผู้ตาย เพราะฉะนั้นเขาจึงมีอำนาจทำอัศจรรย์ได้"

      ยอห์น ผู้ทำพิธีล้างถูกสั่งตัดศีรษะ

      3 กษัตริย์เฮโรดได้ทรงสั่งให้จับกุมยอห์นล่ามโซ่และขังคุกไว้ เพราะเรื่องของนางเฮโรเดียส ภรรยาของฟิลิปพระอนุชา
      4 ยอห์นเคยทูลกษัตริย์เฮโรดว่า "ไม่ถูกต้องที่พระองค์ทรงรับนางมาเป็นมเหสี"
      5 กษัตริย์เฮโรดปรารถนาจะฆ่ายอห์น แต่ทรงเกรงประชาชน เพราะประชาชนคิดว่ายอห์นเป็นประกาศก
      6 ในวันเฉลิมพระชนมพรรษาของกษัตริย์เฮโรด บุตรสาวของนางเฮโรเดียสได้เต้นรำต่อหน้าแขกรับเชิญเป็นที่พอพระทัยกษัตริย์เฮโรดอย่างยิ่ง
      7 พระองค์จึงทรงสัญญาและทรงสาบานจะประทานทุกสิ่งที่นางทูลขอ
      8 นางจึงทูลตามคำแนะนำที่ได้รับจากมารดาว่า "โปรดประทานศีรษะของยอห์นผู้ทำพิธีล้างใส่ถาดมาให้หม่อมฉันที่นี่เถิด"
      9 กษัตริย์ทรงเป็นทุกข์ แต่เพราะได้ทรงสาบานไว้ และเพราะเห็นแก่ผู้รับเชิญ จึงทรงสั่งให้ประทานตามที่นางขอ
      10 กษัตริย์เฮโรดทรงส่งคนไปตัดศีรษะของยอห์นในคุก
      11 เขาจึงนำศีรษะของยอห์นใส่ถาดมาส่งให้หญิงสาว หญิงสาวจึงนำไปให้มารดา
      12 บรรดาศิษย์ของยอห์นได้มารับศพไปฝัง แล้วแจ้งข่าวให้พระเยซูเจ้าทรงทราบ

      พระเยซูเจ้าทรงทวีขนมปังครั้งแรก

      13 เมื่อพระเยซูเจ้าทรงทราบข่าวนี้ ได้เสด็จออกจากที่นั่น ลงเรือไปยังที่สงัดตามลำพัง เมื่อประชาชนทราบก็พากันเดินเท้า จากเมืองต่างๆมาเฝ้าพระองค์
      14 เมื่อเสด็จขึ้นจากเรือ ทรงเห็นประชาชนมากมายก็ทรงสงสาร และทรงรักษาผู้เจ็บป่วยให้หายจากโรคภัย
      15 เมื่อถึงเวลาเย็น บรรดาศิษย์เข้ามาทูลพระองค์ว่า "สถานที่นี้เป็นที่เปลี่ยว และเป็นเวลาเย็นมากแล้ว ขอพระองค์ทรงอนุญาตให้ประชาชนไปตามหมู่บ้านเพื่อซื้ออาหารเถิด"
      16 พระเยซูเจ้าตรัสว่า "เขาไม่จำเป็นต้องไปจากที่นี่ ท่านทั้งหลายจงหาอาหารให้เขากินเถิด"
      17 เขาทูลตอบว่า "ที่นี่เรามีขนมปังเพียงห้าก้อนกับปลาสองตัวเท่านั้น"
      18 พระองค์จึงตรัสว่า "เอามาให้เราที่นี่เถิด"
      19 พระองค์ทรงสั่งให้ประชาชนนั่งลงบนพื้นหญ้า ทรงรับขนมปังห้าก้อนกับปลาสองตัวขึ้นมา ทรงแหงนพระพักตร์ขึ้นมองท้องฟ้า ทรงกล่าวถวายพระพร ทรงบิขนมปังส่งให้บรรดาศิษย์ไปแจกแก่ประชาชน
      20 ทุกคนได้กินจนอิ่ม แล้วยังเก็บเศษที่เหลือได้ถึงสิบสองกระบุง
      21 จำนวนคนที่กินมีผู้ชายประมาณห้าพันคน ไม่นับผู้หญิงและเด็ก

      พระเยซูเจ้าทรงดำเนินบนผิวน้ำ

      22 หลังจากนั้น พระเยซูเจ้าทรงสั่งให้บรรดาศิษย์ลงเรือข้ามทะเลสาบล่วงหน้าพระองค์ไปทันที ขณะที่พระองค์ทรงจัดให้ประชาชนกลับไป
      23 เมื่อทรงอำลาประชาชนแล้ว พระองค์ก็เสด็จขึ้นไปบนภูเขาเพื่ออธิษฐานภาวนาตามลำพัง ครั้นเวลาค่ำ พระองค์ทรงอยู่ที่นั่นเพียงพระองค์เดียว
      24 ส่วนเรืออยู่ห่างจากฝั่งหลายร้อยเมตร กำลังแล่นโต้คลื่นอย่างหนักเพราะทวนลม
      25 เมื่อถึงยามที่สี่ พระองค์ทรงดำเนินบนทะเลไปหาบรรดาศิษย์
      26 เมื่อบรรดาศิษย์เห็นพระองค์ทรงดำเนินอยู่บนทะเลดังนั้น ต่างตกใจมากกล่าวว่า "ผีมา" และส่งเสียงอื้ออึงด้วยความกลัว
      27 ทันใดนั้นพระเยซูเจ้าตรัสแก่เขาว่า "ทำใจให้ดี! เราเอง! อย่ากลัวเลย"
      28 เปโตรiทูลตอบว่า "พระเจ้าข้า ถ้าเป็นพระองค์ก็จงสั่งให้ข้าพเจ้าเดินบนน้ำไปหาพระองค์เถิด"
      29 พระองค์ตรัสว่า "มาเถิด" เปโตรจึงลงจากเรือ เดินบนน้ำไปหาพระเยซูเจ้า
      30 แต่เมื่อเห็นว่าลมแรง เขาก็กลัวและเริ่มจมลง แล้วร้องว่า "พระเจ้าข้า ช่วยข้าพเจ้าด้วย"
      31 ทันใดนั้นพระเยซูเจ้าทรงยื่นพระหัตถ์จับเขา ตรัสว่า "ท่านช่างมีความเชื่อน้อยจริง สงสัยทำไมเล่า?"
      32 เมื่อพระองค์เสด็จขึ้นมาประทับในเรือพร้อมกับเปโตรแล้ว ลมก็สงบ
      33 คนที่อยู่ในเรือจึงเข้ามากราบนมัสการพระองค์ทูลว่า "พระองค์ทรงเป็นพระบุตรของพระเจ้าอย่างแท้จริง"

      พระเยซูเจ้าทรงรักษาผู้เจ็บป่วยที่เมืองเยนเนซาเรท

      34 พระเยซูเจ้าได้ทรงข้ามฟากพร้อมกับบรรดาศิษย์มาขึ้นฝั่งที่เมืองเยนเนซาเรท
      35 ผู้คนที่นั่นจำพระองค์ได้ จึงส่งข่าวต่อๆกันไปทั่วบริเวณนั้น เขาได้นำผู้เจ็บป่วยทุกคนมาเฝ้าพระองค์
      36 ทูลขอสัมผัสเพียงฉลองพระองค์เท่านั้น และทุกคนที่สัมผัสแล้ว ก็หายจากโรคภัย


    [01] [02] [03] [04] [05] [06] [07] [08] [09] [10] [11] [12] [13] [14]
    [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [HOME]