มัทธิว บทที่ 15 MATTHEW Chapter 15
- 1 เวลานั้น ชาวฟาริสีและธรรมาจารย์จากกรุงเยรูซาเล็มมาเฝ้าพระเยซูเจ้า ทูลว่า
- 2 "ทำไมศิษย์ของท่านละเลยขนบธรรมเนียมของบรรพบุรุษ? เขาไม่ล้างมือเมื่อรับประทานอาหาร
- 3 พระองค์ตรัสตอบว่า "แล้วท่านล่ะ ทำไมจึงละเมิดบทบัญญัติของพระเจ้าเพื่อปฏิบัติตามขนบธรรมเนียมของท่าน"
- 4 เช่น พระเจ้าตรัสว่า "จงนับถือบิดามารดา" และ "ใครสาปแช่งบิดามารดา ต้องมีโทษถึงตาย"
- 5 แต่ท่านสอนว่า "ผู้ใดบอกบิดามารดาว่า สิ่งที่ลูกจะนำมาช่วยพ่อแม่ได้นั้น ลูกได้ถวายพระเสียแล้ว
- 6 ผู้นั้นก็ไม่จำเป็นจะต้องช่วยเหลือบิดามารดาอีกต่อไป" ด้วยเหตุนี้ ท่านทั้งหลายทำให้พระวาจาของพระเจ้าเป็นโมฆะเพื่อปฏิบัติตามขนบธรรมเนียมของท่าน
- 7 คนหน้าซื่อใจคดเอ๋ย! ประกาศกอิสยาห์ได้กล่าวไว้อย่างถูกต้องถึงท่านทั้งหลายว่า
- 8 ประชาชนเหล่านี้ ให้เกียรติเราเพียงแต่ปาก แต่ใจของเขาอยู่ห่างไกลจากเรา
- 9 เขานมัสการเราอย่างไร้ความหมาย เขาสั่งสอนบัญญัติของมนุษย์เหมือนกับเป็นสัจธรรม" สิ่งที่บริสุทธิ์และสิ่งที่เป็นมลทิน
- 10 พระเยซูเจ้าทรงเรียกประชาชนเข้ามา ตรัสว่า "จงฟังและเข้าใจเถิด
- 11 สิ่งที่เข้าไปทางปากไม่ทำให้มนุษย์มีมลทิน แต่สิ่งที่ออกมาจากปากต่างหากทำให้มนุษย์มีมลทิน"
- 12 บรรดาศิษย์จึงเข้ามาทูลพระองค์ว่า "พระองค์ทรงทราบหรือไม่ว่าพวกฟาริสีรู้สึกไม่พอใจเมื่อได้ยินคำนี้?"
- 13 พระองค์ทรงตอบว่า "ต้นไม้ต้นใดที่พระบิดาของเราผู้สถิตในสวรรค์มิได้ทรงปลูกไว้ จะถูกถอนทิ้งเสีย
- 14 ปล่อยเขาเถิด เขาเป็นคนตาบอดที่นำทางคนตาบอดด้วยกัน ถ้าคนตาบอดนำทางคนตาบอด ทั้งสองคนก็จะตกลงไปในคู"
- 15 เปโตรทูลพระองค์ว่า "โปรดอธิบายข้อความที่เป็นปริศนานี้เถิด"
- 16 พระเยซูเจ้าทรงตอบว่า "ท่านก็ไม่เข้าใจด้วยหรือ?
- 17 ท่านไม่เข้าใจหรือว่าสิ่งต่างๆที่เข้าไปในปากย่อมลงไปในท้องแล้วถูกขับถ่ายลงท่อระบายไป
- 18 แต่สิ่งที่ออกมาจากปากนั้น ออกมาจากใจ สิ่งเหล่านี้แหละทำให้มนุษย์มีมลทิน
- 19 ใจเป็นที่เกิดของความคิดชั่วร้าย การฆ่าคน การมีชู้ การสำส่อน การลักขโมย การเป็นพยานเท็จ การใส่ร้าย
- 20 การกระทำเหล่านี้ทำให้มนุษย์มีมลทิน ส่วนการรับประทานโดยไม่ล้างมือ ไม่ทำให้มนุษย์มีมลทิน"
พระเยซูเจ้าทรงรักษาบุตรสาวของหญิงชาวคานาอัน
- 21 พระเยซูเจ้าเสด็จจากที่นั่น มุ่งไปเขตเมืองไทระและเมืองไซดอน
- 22 ทันใดนั้น หญิงชาวคานาอันคนหนึ่งจากเขตแดนนี้ร้องว่า "โอรสกษัตริย์ดาวิดเจ้าข้า โปรดเมตตาข้าพเจ้าด้วยเถิด บุตรสาวของข้าพเจ้าถูกปิศาจสิงต้องทรมานมาก"
- 23 แต่พระองค์มิได้ตรัสตอบประการใด บรรดาศิษย์จึงเข้ามาทูลพระองค์ว่า "โปรดประทานตามที่นางทูลขอเถิด เพราะนางร้องตะโกนตามหลังพวกเรามา"
- 24 พระองค์ทรงตอบว่า "เราถูกส่งมาเพื่อแกะที่พลัดหลงไปของวงศ์วานอิสราเอลเท่านั้น
- 25 แต่นางเข้ามากราบพระองค์ทูลว่า "พระเจ้าข้า โปรดช่วยข้าพเจ้าด้วยเถิด"
- 26 พระองค์ทรงตอบว่า "ไม่สมควรที่จะเอาขนมปังของลูก มาโยนให้ลูกสุนัขกิน" นางทูลว่า
- 27 "ถูกแล้วพระเจ้าข้า แต่ลูกสุนัขก็ยังได้กินเศษอาหารที่ตกจากโต๊ะของนาย"
- 28 พระเยซูเจ้าจึงตรัสกับนางว่า "หญิงเอ๋ย ความเชื่อของเจ้ายิ่งใหญ่ จงเป็นไปตามที่เจ้าปรารถนาเถิด" และบุตรสาวของนางก็หายเป็นปกติตั้งแต่บัดนั้น
พระเยซูเจ้าทรงรักษาผู้ป่วย
- 29 พระเยซูเจ้าเสด็จจากที่นั่นมายังทะเลสาบกาลิลีแล้วเสด็จขึ้นบนภูเขาประทับนั่งที่นั่น
- 30 ประชาชนมากมายเข้ามาเฝ้าพระองค์ นำคนง่อย คนแขนขาพิการ คนตาบอด คนใบ้ และคนเจ็บอื่นๆจำนวนมากมาไว้แทบพระบาท พระองค์ทรงรักษาเขาให้หายจากโรคภัย
- 31 เมื่อประชาชนเห็นคนใบ้พูดได้ คนขาพิการหายเป็นปกติi คนง่อยเดินได้ คนตาบอดแลเห็นได้ เขาต่างประหลาดใจและสรรเสริญพระเจ้าแห่งอิสราเอล
อัศจรรย์การทวีขนมปังครั้งที่สอง
- 32 พระเยซูเจ้าทรงเรียกบรรดาศิษย์เข้ามา ตรัสว่า "เราสงสารประชาชน เพราะเขาอยู่กับเรามาสามวันแล้ว และเวลานี้ไม่มีอาหารรับประทาน เพราะไม่อยากปล่อยให้เขากลับบ้านโดยไม่ได้รับประทานอาหาร เขาจะหมดเรี่ยวแรงขณะเดินทาง
- 33 บรรดาศิษย์จึงทูลว่า "ในที่เปลี่ยวเช่นนี้ เราจะหาขนมปังจากที่ไหนให้ประชาชนเหล่านี้รับประทานอิ่มได้?"
- 34 พระเยซูเจ้าตรัสว่า "ท่านมีขนมปังกี่ก้อน?" เขาทูลว่า "เจ็ดก้อนกับปลาเล็กๆอีกสองสามตัว"
- 35 พระองค์ทรงสั่งให้ประชาชนนั่งลงที่พื้นดิน
- 36 ทรงหยิบปลาและขนมปังเจ็ดก้อนนั้น ตรัสขอบพระคุณพระเจ้า ทรงแบ่งขนมปังและปลา ประทานให้บรรดาศิษย์ เขาได้แจกจ่ายให้แก่ประชาชน
- 37 ทุกคนรับประทานจนอิ่ม และยังเก็บเศษที่เหลือได้อีกถึงเจ็ดตะกร้า
- 38 คนที่รับประทานมีผู้ชายประมาณสี่พันคน ไม่นับผู้หญิงและเด็ก
- 39 พระองค์ทรงส่งประชาชนกลับไป แล้วเสด็จลงเรือไปยังเขตเมืองมากาดัน
- 2 "ทำไมศิษย์ของท่านละเลยขนบธรรมเนียมของบรรพบุรุษ? เขาไม่ล้างมือเมื่อรับประทานอาหาร
[15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [HOME]
