--> [อารามแม่พระแห่งปวงเทวา อ.สามพราน จ.นครปฐม

พระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญมัทธิว
มัทธิว บทที่ 27 MATTHEW Chapter 27

พระเยซูเจ้าทรงถูกนำไปพิจารณคดีต่อหน้าปิลาต

1. ครั้นรุ่งเช้า บรรดาหัวหน้าสมณะและผู้อาวุโสของประชาชนได้ประชุมปรึกษาพร้อมกัน ทุกคนกล่าวโทษพระเยซูเจ้าเพื่อประหารชีวิตพระองค์

2. เขามัดพระองค์แล้วนำไปมอบให้ปิลาต ผู้ว่าราชการ

ยูดาสฆ่าตัวตาย

3. เมื่อยูดาสผู้ทรยศต่อพระเยซูเจ้าเห็นว่าพระองค์ทรงถูกตัดสินประหารชีวิต ก็รู้สึกเสียใจ จึงนำเงินสามสิบเหรียญไปคืนให้แก่หัวหน้าสมณะและผู้อาวุโส

4. กล่าวว่า "ข้าพเจ้าได้ทำบาปที่ได้ขายโลหิตของผู้บริสุทธิ์" เขาเหล่านั้นตอบว่า "ธุระอะไรของเราเล่า? เป็นเรื่องของเจ้าต่างหาก"

5. ยูดาสจึงโยนเงินทิ้งไว้ในพระวิหาร แล้วไปแขวนคอตาย

6. บรรดาหัวหน้าสมณะจึงเก็บเงินนั้น กล่าวว่า "เป็นการไม่ถูกต้องที่จะเก็บเงินนี้ไว้ในคลังศักดิ์สิทธิ์ เพราะมันเป็นค่าโลหิต"

7. เขาทั้งหลายจึงได้ปรึกษากัน แล้วนำเงินนั้นไปซื้อนาแปลงหนึ่งของช่างหม้อทำเป็นสุสานสำหรับคนต่างเมือง

8. เพราะฉะนั้นนาแปลงนั้นจึงมีชื่อว่า "นาเลือด" จนถึงวันนี้

9. ดังนี้ พระดำรัสที่ตรัสไว้ทางประกาศกเยเรมีย์จึงเป็นความจริงว่า "เขาทั้งหลายได้นำเงินสามสิบเหรียญอันเป็นราคาค่าตัวซึ่งลูกหลานอิสราเอลได้ตีราคาเขาไว้

10. เอาไปซื้อนาของช่างหม้อ ตามที่พระเจ้าทรงบัญชาข้าพเจ้า"

พระเยซูเจ้าต่อหน้าปิลาต

11. ขณะนั้น พระเยซูเจ้าประทับยืนอยู่ต่อหน้าผู้ว่าราชการ ผู้ว่าราชการจึงถามพระองค์ว่า "ท่านเป็นกษัตริย์ของชาวยิวหรือ?" พระเยซูเจ้าทรงตอบว่า "ท่านพูดเองนะ"

12. แต่เมื่อบรรดาหัวหน้ามหาสมณะและผู้อาวุโสกล่าวหาพระองค์ พระองค์มิได้ทรงตอบอะไร

13. ปิลาตจึงถามพระองค์ว่า "ท่านไม่ได้ยินเขากล่าวหาท่านหลายประการทีเดียวหรือ?"

14. แต่พระองค์มิได้ตรัสตอบประการใด ทำให้ผู้ว่าราชการประหลาดใจมาก

15. มีประเพณีที่ผู้ว่าราชการต้องปล่อยนักโทษคนหนึ่งตามคำขอร้องของประชาชนในวันฉลอง

16. เวลานั้น มีนักโทษอุกฉกรรจ์คนหนึ่งชื่อ บารับบัส

17. ดังนั้น เมื่อประชาชนมาชุมนุมกันปิลาตจึงถามว่า "ท่านทั้งหลายต้องการให้ข้าพเจ้าปล่อยผู้ใด ปล่อยบารับบัส หรือเยซูที่เรียกว่าพระคริสต์?"

18. ปิลาตทราบอยู่แล้วว่า เขาได้จับพระองค์มามอบให้เพราะความอิจฉา

19. ขณะที่ปิลาตนั่งอยู่บนบัลลังก์ศาลนั้น ภรรยาของเขาส่งคนมาบอกว่า "อย่าไปยุ่งเกี่ยวกับผู้ชอบธรรมคนนี้เลย เพราะวันนี้ ฉันได้ฝันถึงเรื่องของคนคนนี้ จึงไม่สบายใจมาก"

20. แต่บรรดาหัวหน้าสมณะและผู้อาวุโสได้เสี้ยมสอนยุยงประชาชนเพื่อขอให้ปล่อยบารับบัส และประหารพระเยซูเจ้า

21. ผู้ว่าราชการจึงถามว่า "ในสองคนนี้ ท่านอยากให้ข้าพเจ้าปล่อยคนไหน?" พวกเขาตอบว่า "บารับบัส"

22. ปิลาตจึงถามว่า "ถ้าเช่นนั้น จะให้ข้าพเจ้าทำอะไรกับเยซู ซึ่งมีชื่อว่า พระคริสต์?" ทุกคนตอบว่า "ให้เขาถูกตรึงกางเขน!"

23. ปิลาตถามอีกว่า "เขาได้ทำผิดอะไร?" แต่ประชาชนร้องตะโกนดังยิ่งขึ้นว่า "ให้เขาถูกตรึงกางเขน!"

24. เมื่อปิลาตเห็นว่าไม่มีประโยชน์อะไรมีแต่จะวุ่นวายยิ่งขึ้น จึงเอาน้ำมาล้างมือต่อหน้าประชาชน กล่าวว่า "ข้าพเจ้าไม่ขอเกี่ยวข้องกับโลหิตของผู้นี้ เรื่องนี้เป็นธุระของท่าน"

25. ประชาชนทุกคนตอบว่า "ขอให้เลือดของเขาตกเหนือเราและเหนือลูกหลานของเราเถิด!"

26. แล้วปิลาตได้สั่งให้ปล่อยบารับบัส สั่งให้โบยตีพระเยซูเจ้า แล้วส่งพระองค์ให้เขานำไปตรึงบนไม้กางเขน

พระเยซูเจ้าทรงถูกสวมมงกุฎหนาม

27. แล้วบรรดาทหารของผู้ว่าราชการนำพระเยซูเจ้าเข้าไปในจวน และเรียกทหารทั้งกองมาพร้อมกัน

28. เขาเปลื้องฉลองพระองค์ออก นำเสื้อคลุมสีม่วงแดงมาคลุมให้

29. นำหนามมาสานเป็นมงกุฎสวมพระเศียร ให้พระองค์ถือไม้อ้อในพระหัตถ์ขวา แล้วคุกเข่าลงเฉพาะพระพักตร์ เยาะเย้ยพระองค์ว่า "ข้าแต่กษัตริย์ของชาวยิว! ขอทรงพระเจริญเทอญ"

30. เขาถ่มน้ำลายรดพระองค์ ฉวยไม้อ้อฟาดพระเศียร

31. เมื่อได้เยาะเย้ยพระองค์แล้ว เขาก็ถอดเสื้อคลุมออกเสีย นำฉลองพระองค์สวมให้ดังเดิม แล้วจึงพาพระองค์ไปตรึงบนไม้กางเขน

พระเยซูเจ้าทรงถูกตรึงบนไม้กางเขน

32. ขณะที่บรรดาทหารนำพระองค์ออกไปนั้น เขาได้พบชายชาวไซรีนคนหนึ่งชื่อ ซีโมน จึงเกณฑ์ให้แบกไม้กางเขนของพระองค์

33. เมื่อมาถึงสถานที่แห่งหนึ่งซึ่งเรียกว่า กลโกธา แปลว่า เนินหัวกระโหลก

34. ทหารนำเหล้าองุ่นผสมดีมาให้พระองค์ดื่ม พระองค์ทรงชิมแล้ว ไม่ยอมดื่ม