ยด 1:3-4 เจตนารมณ์ของจดหมาย
(3) ท่านที่รักทั้งหลาย ข้าพเจ้าปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะเขียนถึงท่านเรื่องความรอดพ้นซึ่งเราได้รับร่วมกัน ข้าพเจ้าจึงเห็นว่า จำเป็นต้องเขียนเตือนท่านให้ต่อสู้เพื่อป้องกันความเชื่อที่พระเจ้าประทานแก่บรรดาผู้ศักดิ์สิทธิ์ครั้งเดียวตลอดไป
(4) บางคนแอบแฝงเข้ามาในกลุ่มท่านทั้งหลาย พระคัมภีร์เขียนไว้นานแล้วว่าคนเหล่านี้จะถูกตัดสินลงโทษ เขาเป็นคนอธรรม บิดเบือนพระหรรษทานของพระเจ้าของเรา เป็นข้อแก้ตัวในความประพฤติผิดศีลธรรมและปฏิเสธพระเยซูคริสต์ ผู้ทรงเป็นเจ้านายและทรงเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้าเพียงพระองค์เดียวของเรา

ยด 1:5-7 ผู้สอนผิดจะต้องถูกลงโทษ
(5) ท่านรู้เรื่องทั้งหมดนี้อยู่แล้ว แต่ข้าพเจ้าปรารถนาจะเตือนท่านอีกครั้งหนึ่งให้ระลึกว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงช่วยให้ชนชาติหนึ่งรอดพ้นจากแผ่นดินอียิปต์ หลังจากนั้นพระองค์ยังทรงทำลายผู้ไม่เชื่อพระองค์
(6) และทรงทำลายทูตสวรรค์ที่ไม่พอใจในอำนาจที่ตนได้รับจากพระเจ้า ละทิ้งที่อาศัยของตน พระองค์จึงทรงจองจำไว้ด้วยพันธนาการนิรันดร ทรงคุมขังคนเหล่านั้นไว้ในที่มืดจนถึงการพิพากษาในวันยิ่งใหญ่นั้น
(7) ชาวเมืองโสดม ชาวเมืองโกโมราห์ และชาวเมืองที่อยู่รอบ ๆ ประพฤติผิดศีลธรรมเช่นเดียวกับทูตสวรรค์เหล่านั้น ปล่อยตัวตามกิเลสตัณหาผิดธรรมชาติ จึงได้รับโทษในไฟนิรันดร เรื่องดังกล่าวเป็นตัวอย่างสำหรับเรา

ยด 1:8-10 ผู้สอนผิดกล่าวล่วงเกินพระเจ้า
(8) คนเพ้อฝันเหล่านี้ก็เช่นเดียวกัน เขาทำให้ร่างกายของตนเป็นมลทิน ดูหมิ่นอำนาจของพระเจ้า กล่าวคำหยาบคายต่อบรรดาทูตสวรรค์
(9) อัครทูตสวรรค์มีคาเอล เมื่อโต้เถียงกับปีศาจเรื่องศพของโมเสส ยังไม่กล้าพูดดูหมิ่นปีศาจ ท่านเพียงแต่พูดว่า “ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกล่าวโทษเจ้าเถิด”
(10) แต่คนเหล่านี้กลับพูดคำหยาบคายต่อทุกสิ่งที่เขาไม่รู้ และต่อสิ่งที่เรารู้โดยสัญชาตญาณเหมือนสัตว์เดียรัจฉาน จึงทำให้เขาพินาศ

ยด 1:11-16 พฤติกรรมเลวร้ายของผู้สอนผิด
(11) ความวิบัติจงเกิดแก่เขา เขาดำเนินตามทางของคาอิน ปล่อยตัวไปตามความหลงผิดของบาลาอัมเพราะเห็นแก่สินจ้าง และพินาศไปเหมือนกับโคราห์ที่เป็นกบฎ
(12) เขาเป็นอุปสรรคเมื่อท่านทั้งหลายชุมนุมกันในงานเลี้ยงฉันพี่น้อง เขาร่วมโต๊ะอย่างไม่อายเพียงเพื่อจะกิน เขาเป็นเมฆไร้ฝนที่ลอยไปตามลม เป็นต้นไม้ในฤดูออกผลที่ไม่มีผลและถูกถอนราก จึงตายสองครั้ง
(13) เป็นคลื่นทะเลบ้าคลั่งที่พ่นกิจการน่าอายของตนออกมาราวกับฟอง เป็นดาวที่พลัดออกไปจากวงโคจรที่พระเจ้าทรงจัดความมืดทึบตลอดนิรันดรไว้
(14) เอโนคผู้เป็นอัยกาคนที่เจ็ดนับตั้งแต่อาดัมพยากรณ์ถึงคนเหล่านี้ไว้ว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าเสด็จมาพร้อมกับบรรดาผู้ศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์ จำนวนนับหมื่น
(15) เพื่อพิพากษามนุษย์ทุกคน และกล่าวโทษคนอธรรมเพราะกิจการอธรรมทั้งหลายที่เขากระทำและเพราะถ้อยคำหยาบคายที่คนบาปไม่นับถือพระเจ้ากล่าวร้ายต่อพระองค์”
(16) คนเหล่านี้เป็นคนชอบบ่น ไม่พอใจสภาพของตน ประพฤติตามราคะตัณหา พูดจาโอหังอวดดี ประจบสอพลอโดยหวังประโยชน์เพื่อตนเอง

ยด 1:17-19 คำเตือน
(17) ท่านที่รักทั้งหลาย จงระลึกถึงถ้อยคำที่บรรดาอัครสาวกของพระเยซูคริสต์ องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรากล่าวไว้
(18) เขาบอกท่านว่า “ในวาระสุดท้าย จะมีผู้เยาะเย้ยเกิดขึ้น เขาเหล่านี้จะประพฤติตามราคะตัณหาอันเลวร้ายของตน”
(19) คนเหล่านี้เป็นผู้ทำให้เกิดความแตกแยก ดำเนินชีวิตใฝ่ต่ำตามธรรมชาติ ไม่มีพระจิตเจ้าเป็นผู้นำ

ยด 1:20-23 ต้องรักอย่างไร
(20) ท่านที่รักทั้งหลาย จงเสริมสร้างตนเองจากพื้นฐานความเชื่อศักดิ์สิทธิ์ยิ่งของท่าน จงอธิษฐานภาวนาในพระจิตเจ้า
(21) จงมีความรักอย่างมั่นคงในพระเจ้า ขณะที่รอคอยพระกรุณาของพระเยซูคริสต์ องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา เพื่อจะได้รับชีวิตนิรันดร
(22) จงสงสารคนที่อ่อนแอ
(23) จงช่วยเขาให้รอดพ้นโดยดึงเขาออกมาจากไฟ จงสงสารคนอื่นด้วย แต่ต้องมีความระมัดระวัง จงอยู่ห่างแม้กระทั่งเสื้อที่เปื้อนมลทินของเขา