- 1 หลังจากเหตุการณ์เหล่านี้ ก็มาถึงวันฉลองวันหนึ่งของชาวยิว พระเยซูเจ้าเสด็จขึ้นไปยังกรุงเยรูซาเล็ม
- 2 ที่กรุงเยรูซาเล็ม ใกล้กับประตูแกะ มีสระชื่อเป็นภาษาฮีบรูว่า เบเธสดา มีระเบียงล้อมรอบอยู่ห้าด้าน
- 3 ตามระเบียงเหล่านี้ มีผู้เจ็บป่วยนอนอยู่เป็นจำนวนมาก เช่น คนตาบอด คนง่อย และคนเป็นอัมพาต
- 5 ที่นั่น มีชายคนหนึ่งป่วยมาสามสิบแปดปีแล้ว
- 6 พระเยซูเจ้าทอดพระเนตรเห็นเขานอนอยู่ที่นั่น และทรงทราบว่าเขาป่วยมานาน จึงตรัสแก่เขาว่า "ท่านอยากจะหายไหม?"
- 7 ผู้ป่วยนั้นตอบว่า "ท่านขอรับ ไม่มีใครช่วยจุ่มข้าพเจ้าลงในสระเมื่อน้ำกระเพื่อม พอข้าพเจ้ามาถึง คนอื่นก็ลงไปก่อนแล้ว"
- 8 พระเยซูเจ้าจึงตรัสแก่เขาว่า "จงลุกขึ้น ยกแคร่ที่นอน และเดินไปเถิด"
- 9 ชายผู้นั้นก็หายเป็นปกติทันที เขายกแคร่ที่นอน และเริ่มเดินไป วันนั้นเป็นวันสับบาโต
- 10 ชาวยิวจึงพูดกับชายที่หายป่วยนั้นว่า "วันนี้เป็นวันสับบาโต ท่านแบกแคร่ที่นอนไม่ได้
- 11 เขาจึงตอบว่า "คนที่รักษาข้าพเจ้าให้หายบอกข้าพเจ้าว่า "จงยกแคร่ที่นอน และเดินไปเถิด""
- 12 เขาเหล่านั้นถามว่า "คนนั้นเป็นใคร คนที่บอกท่านให้ยกแคร่ที่นอน และเดินไป?"
- 13 แต่ชายที่หายป่วยไม่ทราบว่าเป็นใคร เพราะพระเยซูเจ้าเสด็จหลบไปแล้วท่ามกลางประชาชนที่อยู่ที่นั่น
- 14 ต่อมา พระเยซูเจ้าทรงพบชายผู้นั้นอีกในวิหาร จึงตรัสแก่เขาว่า "ท่านหายเป็นปกติแล้ว อย่าทำบาปอีก มิฉะนั้น เหตุร้ายกว่านี้จะเกิดขึ้นแก่ท่าน"
- 15 ชายผู้นั้นจากไป แล้วบอกกับชาวยิวว่าพระเยซูเจ้าทรงเป็นผู้รักษาเขาให้หาย
- 16 ชาวยิวเริ่มเบียดเบียนพระเยซูเจ้าเพราะพระองค์ทรงกระทำการนี้ในวันสับบาโต
- 17 แต่พระเยซูเจ้าทรงยืนยันว่า "พระบิดาของเราทรงทำงานอยู่เสมอ เราก็ทำงานด้วยเช่นกัน"
- 18 เพราะคำยืนยันนี้ ชาวยิวจึงยิ่งพยายามจะฆ่าพระองค์ให้ได้ เพราะพระองค์ไม่เพียงแต่ละเมิดวันสับบาโตเท่านั้น แต่ยังทรงเรียกพระเจ้าเป็นพระบิดาของพระองค์อีกด้วย ซึ่งเป็นการทำตนเสมอพระเจ้า
- 19 พระเยซูเจ้าตรัสแก่เขาว่า"เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่าพระบุตรไม่สามารถทำสิ่งใดได้ตามใจของตน แต่ทำเฉพาะสิ่งที่ได้เห็นพระบิดาทรงกระทำเท่านั้น เพราะสิ่งใดที่พระบิดาทรงกระทำ พระบุตรก็ย่อมกระทำเช่นเดียวกัน
- 20 เพราะพระบิดาทรงรักพระบุตรและทรงสำแดงให้พระบุตรเห็นทุกสิ่งที่ทรงกระทำและจะทรงสำแดงให้พระบุตรเห็นการกระทำที่ยิ่งใหญ่กว่านี้อีก เพื่อให้ท่านทั้งหลายรู้สึกพิศวง
- 21 พระบิดาทรงทำให้ผู้ตายกลับคืนชีวิต และประทานชีวิตให้ฉันใดพระบุตรก็ประทานชีวิตให้แก่ผู้ที่พอพระทัยฉันนั้น
- 22 เพราะพระบิดาไม่ทรงพิพากษาผู้ใดแต่ทรงมอบการพิพากษาทั้งสิ้นให้แก่พระบุตรi
- 23 เพื่อทุกคนจะได้ถวายพระเกียรติแด่พระบุตรดังที่เขาถวายพระเกียรติแด่พระบิดา ผู้ที่ไม่ถวายพระเกียรติแด่พระบุตรก็ไม่ถวายพระเกียรติแด่พระบิดาผู้ทรงส่งพระบุตรมา
- 24 เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่าผู้ที่ฟังวาจาของเราและมีความเชื่อในพระองค์ผู้ทรงส่งเรามาก็ย่อมมีชีวิตนิรันดรและไม่ต้องถูกพิพากษา แต่เขาได้ผ่านจากความตายเข้าสู่ชีวิตแล้ว
- 25 เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่าเวลานั้นกำลังจะมาถึง และขณะนี้ก็กำลังเริ่มแล้วเมื่อผู้ตายจะได้ยินพระสุรเสียงของพระบุตรของพระเจ้า และผู้ที่ได้ยินแล้วจะมีชีวิต
- 26 เพราะพระบิดาทรงมีชีวิตในพระองค์เองฉันใดพระองค์ก็ประทานให้พระบุตรมีชีวิตในตนฉันนั้น
- 27 พระบิดาได้ประทานให้พระบุตรมีอำนาจพิพากษาเพราะพระบุตรทรงเป็นบุตรแห่งมนุษย์
- 28 ท่านทั้งหลายอย่าแปลกใจในเรื่องนี้เลยเพราะถึงเวลาแล้วที่ทุกคนในหลุมศพจะได้ยินพระสุรเสียงของพระบุตรและจะออกมา
- 29 ผู้ที่ได้ทำความดีจะกลับคืนชีวิตมารับชีวิตนิรันดรส่วนผู้ที่ทำความชั่ว ก็จะกลับคืนชีวิตมารับโทษทัณฑ์
- 30 เราไม่สามารถทำอะไรได้ตามใจของเราเราได้ยินมาอย่างไร เราก็พิพากษาอย่างนั้นและคำพิพากษาของเราก็ถูกต้อง เพราะเรามิได้แสวงหาที่จะทำตามใจของเราแต่ทำตามพระประสงค์ของพระองค์ผู้ทรงส่งเรามา
- 31 ถ้าเราเป็นพยานยืนยันให้ตนเองคำยืนยันของเราก็ใช้ไม่ได้
- 32 แต่ยังมีอีกผู้หนึ่งที่เป็นพยานยืนยันให้เราและเราทราบว่า คำยืนยันของเขาถึงเรานั้นเป็นความจริง-
- 33 ท่านทั้งหลายได้ส่งคนไปถามยอห์นและยอห์นก็ได้เป็นพยานยืนยันถึงความจริง
- 34 เราไม่ต้องการคำยืนยันจากมนุษย์แต่เรากล่าวเช่นนี้เพื่อท่านทั้งหลายจะได้รอดพ้น
- 35 ยอห์นเป็นเหมือนตะเกียงที่จุดอยู่ สว่างไสวท่านทั้งหลายก็พอใจที่จะชื่นชมกับแสงสว่างของเขาอยู่ชั่วระยะเวลาหนึ่งเท่านั้น
- 36 แต่เรามีคำยืนยันที่ยิ่งใหญ่กว่าคำยืนยันของยอห์นคืองานที่พระบิดาทรงมอบหมายให้เรากระทำจนสำเร็จงานที่เรากำลังกระทำอยู่นี้ เป็นพยานถึงเราว่าพระบิดาได้ทรงส่งเรามา
- 37 พระบิดาผู้ทรงส่งเรามายังทรงเป็นพยานถึงเราอีกด้วยท่านทั้งหลายไม่เคยได้ยินพระสุรเสียงของพระองค์ทั้งไม่เคยเห็นพระพักตร์ของพระองค์
- 38 และพระวาจาของพระองค์ไม่เคยอยู่ในท่านเพราะท่านไม่มีความเชื่อในผู้ที่พระองค์ทรงส่งมา
- 39 ท่านทั้งหลายค้นคว้าพระคัมภีร์เพราะคิดว่า ท่านจะพบชีวิตนิรันดรได้ในพระคัมภีร์นั้นพระคัมภีร์นี้เองเป็นพยานถึงเรา
- 40 แต่ท่านก็ไม่ยอมมาหาเราเพื่อจะมีชีวิต!
- 41 เราไม่ต้องการเกียรติจากมนุษย์
- 42 แต่เรารู้จักท่านทั้งหลายเราทราบดีว่าท่านไม่รักพระเจ้าเลย
- 43 เรามาในพระนามของพระบิดาของเราแต่ท่านทั้งหลายมิได้ต้อนรับเราถ้าผู้อื่นมาในนามของตนท่านทั้งหลายก็ต้อนรับเขา
- 44 แล้วท่านจะมีความเชื่อได้อย่างไรเมื่อท่านแสวงหาเกียรติจากกันและกันแต่ไม่แสวงหาเกียรติที่มาจากพระเจ้า พระองค์เดียว
- 45 ท่านทั้งหลายอย่าคิดว่าเราจะกล่าวหาท่านเฉพาะพระพักตร์ของพระบิดาผู้ที่กล่าวหาท่านมีอยู่แล้ว คือโมเสสซึ่งท่านไว้วางใจ
- 46 ถ้าท่านเชื่อโมเสสจริงๆแล้วท่านก็คงจะเชื่อเราด้วยเพราะโมเสสได้เขียนถึงเรา
- 47 แต่ถ้าท่านไม่เชื่อข้อเขียนของโมเสสแล้วท่านจะเชื่อวาจาของเราได้อย่างไรเล่า?"ี
- 2 ที่กรุงเยรูซาเล็ม ใกล้กับประตูแกะ มีสระชื่อเป็นภาษาฮีบรูว่า เบเธสดา มีระเบียงล้อมรอบอยู่ห้าด้าน
พระเยซูเจ้าทรงรักษาผู้ป่วยที่สระเบเธสดา