6 แต่คนเหล่านั้นไม่สามารถตอบคำถามนี้ได้
การเลือกที่นั่งในงานเลี้ยง
7 พระเยซูเจ้าทรงสังเกตเห็นผู้รับเชิญต่างเลือกที่นั่งที่มีเกียรติ จึงตรัสอุปมากับเขาว่า
8 "เมื่อมีใครเชิญท่านไปในงานมงคลสมรส อย่าไปนั่งในที่ที่มีเกียรติ เพราะถ้ามีคนสำคัญกว่าท่านได้รับเชิญมาด้วย
9 เจ้าภาพที่เชิญท่านและเชิญเขาจะมาบอกท่านว่า "จงให้ที่นั่งแก่ผู้นี้เถิด" แล้วท่านจะต้องอับอายไปนั่งที่สุดท้าย
10 แต่เมื่อท่านได้รับเชิญ จงไปนั่งในที่สุดท้ายเถิด เพื่อว่าเจ้าภาพที่เชิญท่านจะมาบอกท่านว่า "เพื่อนเอ๋ย จงไปนั่งในที่ที่ดีกว่านี้เถิด" แล้วท่านจะได้รับเกียรติต่อหน้าผู้ร่วมโต๊ะทั้งหลาย
11 เพราะทุกคนที่ยกตนขึ้นจะถูกกดให้ต่ำลง แต่ทุกคนที่ถ่อมตนลง จะได้รับการยกย่องให้สูงขึ้น"
การเลือกเชิญแขก
12 แล้วพระองค์ตรัสกับผู้ที่ได้เชิญพระองค์ว่า "เมื่อท่านจัดเลี้ยงอาหารเที่ยงหรืออาหารค่ำ อย่าเชิญมิตรสหาย พี่น้องหรือเพื่อนบ้านที่มั่งมี มิฉะนั้น เขาจะเชิญท่านเป็นการตอบแทน
13 แต่เมื่อท่านจัดงานเลี้ยง จงเชิญคนยากจน คนพิการ คนง่อย คนตาบอด
14 แล้วท่านจะเป็นสุข เพราะคนเหล่านั้นไม่มีสิ่งใดตอบแทนท่านได้ ท่านจะได้รับการตอบแทนจากพระเจ้าเมื่อผู้ชอบธรรมจะกลับคืนชีวิต
ข้ออ้างของแขกรับเชิญ
15 ผู้ร่วมโต๊ะคนหนึ่งได้ยินเช่นนี้จึงทูลพระองค์ว่า "ผู้ที่รับประทานอาหารในพระอาณาจักรของพระเจ้าย่อมเป็นสุข!"
16 พระองค์ตรัสกับเขาว่า "ชายผู้หนึ่งจัดงานเลี้ยงใหญ่และเชิญคนเป็นจำนวนมาก
17 เมื่อถึงเวลางาน เขาส่งผู้รับใช้ไปบอกผู้รับเชิญทั้งหลายว่า "เชิญมาเถิด ทุกอย่างพร้อมแล้ว"
18 แต่ทุกคนต่างพากันขอตัว คนแรกกล่าวว่า "ข้าพเจ้าได้ซื้อที่นาไว้แปลงหนึ่ง จำเป็นต้องไปดู จึงขออภัยที่มางานเลี้ยงไม่ได้"
19 อีกคนหนึ่งกล่าวว่า "ข้าพเจ้าได้ซื้อโคไว้ห้าคู่ กำลังจะไปทดลองดู จึงขออภัยที่มางานเลี้ยงไม่ได้"
20 อีกคนหนึ่งกล่าวว่า "ข้าพเจ้าเพิ่งแต่งงาน จึงไม่สามารถมาได้"
21 "ผู้รับใช้กลับมารายงานทุกอย่างแก่นายของตน นายจึงโกรธมาก พูดแก่ผู้รับใช้ว่า "จงรีบออกไปตามลานสาธารณะและตามถนนในเมือง จงพาคนยากจน คนพิการ คนตาบอดและคนง่อยเข้ามาที่นี่เถิด"
22 ผู้รับใช้กลับมาบอกนายว่า "นายขอรับ ข้าพเจ้าได้กระทำตามคำสั่งของท่านแล้ว แต่ยังมีที่ว่างอีก"
23 นายจึงบอกผู้รับใช้ว่า "จงออกไปตามทางเดินและตามรั้วต้นไม้ เร่งเร้าผู้คนให้เข้ามาเพื่อทำให้คนเต็มบ้านของเรา
24 เราบอกท่านทั้งหลายว่า ไม่มีผู้ที่ได้รับเชิญคนใดจะได้ลิ้มรสอาหารของเรา""
การสละทุกสิ่งซึ่งเป็นที่รัก
25 ประชาชนจำนวนมากกำลังเดินไปกับพระเยซูเจ้า พระองค์จึงทรงผินพระพักตร์มาตรัสกับเขาทั้งหลายว่า
26 "ถ้าผู้ใดติดตามเราโดยไม่รักเรามากกว่าบิดามารดา ภรรยา บุตร พี่น้องชายหญิง และแม้กระทั่งชีวิตของตนเอง ผู้นั้นไม่สามารถเป็นศิษย์ของเราได้
27 ผู้ใดไม่แบกกางเขนของตนและติดตามเรา ผู้นั้นไม่สามารถเป็นศิษย์ของเราได้เช่นเดียวกัน
การสละทรัพย์สมบัติ
28 "ท่านผู้ใดเล่าที่ต้องการสร้างหอคอยจะไม่คำนวณค่าใช้จ่ายก่อนว่าเขามีเงินพอสร้างให้เสร็จหรือไม่?
29 มิฉะนั้นเมื่อวางรากฐานไปแล้ว แต่สร้างไม่สำเร็จ ทุกคนที่เห็นจะหัวเราะเยาะเขา กล่าวว่า
30 "คนนี้เริ่มก่อสร้างแต่ไม่สามารถทำให้สำเร็จ"
31 หรือว่ากษัตริย์องค์ใดที่ทรงยกทัพไปทำสงครามกับกษัตริย์อีกองค์หนึ่ง จะไม่ทรงคำนวณก่อนว่า ถ้าใช้กำลังพลหนึ่งหมื่นคน จะเผชิญกับศัตรูที่มีกำลังพลสองหมื่นคนได้หรือไม่?
32 ถ้าไม่ได้ ขณะที่อีกฝ่ายหนึ่งยังอยู่ห่างไกล พระองค์จะได้ทรงส่งทูตไปเจรจาขอสันติภาพ
33 ดังนั้น ทุกท่านที่ไม่ยอมสละทุกสิ่งที่ตนมีอยู่ ก็ไม่สามารถเป็นศิษย์ของเราได้
คนกระตือรือร้นหมดไป
34 "เกลือเป็นสิ่งดี แต่ถ้าเกลือจืดไปแล้ว จะเอาอะไรมาทำให้เค็มอีกเล่า?
35 เกลือนั้นย่อมไม่มีประโยชน์ทั้งสำหรับดินและสำหรับเป็นปุ๋ย มีแต่จะถูกโยนทิ้งเท่านั้น
ใครที่มีหูสำหรับฟัง ก็จงฟังเถิด!"
