พระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญลูกา
    ลูกา บทที่ 21   LUKE Chapter 21

    เศษเงินของหญิงหม้าย

      1 พระเยซูเจ้าทอดพระเนตรเห็นคนมั่งมีกำลังใส่เงินถวายลงในตู้ทาน
      2 ทรงเห็นหญิงหม้ายยากจนคนหนึ่งใส่เหรียญทองแดงสองเหรียญลงในตู้ทานด้วย
      3 จึงตรัสว่า "เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า หญิงหม้ายยากจนคนนี้ทำทานมากกว่าทุกคน
      4 เพราะทุกคนนำเงินที่เหลือใช้มาทำทาน แต่หญิงคนนี้ขัดสนอยู่แล้ว ยังนำเงินทั้งหมดสำหรับเลี้ยงชีพมาทำทาน"

      คำปราศรัยเรื่องการทำลายกรุงเยรูซาเล็ม
      บทนำ
      5 ขณะนั้นบางคนให้ข้อสังเกตว่าพระวิหารมีหินและของถวายตกแต่งอย่างงดงาม พระเยซูเจ้าจึงตรัสว่า
      6 "สักวันหนึ่ง ทุกสิ่งที่ท่านเห็นอยู่นี้ จะไม่มีก้อนหินเหลือซ้อนกันอยู่เลย"
      7 เขาจึงทูลถามพระองค์ว่า "พระอาจารย์ เหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้นเมื่อไร และมีเครื่องหมายใดบอกว่าเหตุการณ์นี้กำลังจะเกิดขึ้น?"

      เครื่องหมายเตือน

      8 พระองค์ตรัสตอบว่า "จงระวังอย่าให้ใครหลอกลวงท่านได้ หลายคนจะมาอ้างนามของเรา กล่าวว่า "ฉันเป็นพระคริสต์" และ "เวลากำหนดมาถึงแล้ว" อย่าตามเขาไป
      9 เมื่อท่านทั้งหลายได้ยินข่าวลือเรื่องสงครามและการปฏิวัติ จงอย่าตกใจ เหตุการณ์เหล่านี้จำเป็นต้องเกิดขึ้นก่อน แต่ยังไม่ถึงวาระสุดท้าย"
      10 แล้วพระองค์ตรัสกับเขาว่า "ชาติหนึ่งจะลุกขึ้นต่อสู้กับอีกชาติหนึ่ง อาณาจักรหนึ่งจะลุกขึ้นต่อสู้กับอีกอาณาจักรหนึ่ง
      11 แผ่นดินไหว โรคระบาดและความอดอยากอย่างใหญ่หลวงจะเกิดขึ้นหลายแห่ง จะมีเหตุการณ์น่าสะพรึงกลัว และเครื่องหมายยิ่งใหญ่จะเกิดขึ้นในท้องฟ้า
      12 "แต่ก่อนที่เหตุการณ์ทั้งหมดนี้จะเกิดขึ้น เขาจะจับกุมท่าน จะเบียดเบียนท่าน จะนำท่านไปไต่สวนในศาลาธรรม และจองจำท่านในคุก เขาจะนำท่านไปยืนต่อหน้ากษัตริย์และผู้ว่าราชการเพราะนามของเรา
      13 -และนี่จะเป็นโอกาสให้ท่านเป็นพยานถึงเรา
      14 จงตกลงใจว่าท่านจะไม่หาคำแก้ตัวไว้ก่อน
      15 เราจะให้คำพูดและปรีชาญาณแก่ท่าน ซึ่งศัตรูของท่านจะไม่สามารถต้านทานหรือโต้แย้งได้
      16 บิดามารดา พี่น้อง ญาติและมิตรสหายจะทรยศต่อท่าน บางท่านจะต้องถูกประหารชีวิตด้วย
      17 ท่านทั้งหลายจะเป็นที่เกลียดชังของทุกคนเพราะนามของเรา
      18 แต่เส้นผมบนศีรษะของท่านจะไม่สูญเสียไปแม้เพียงเส้นเดียว
      19 ท่านจะรักษาชีวิตของท่านไว้ด้วยความยืนหยัดมั่นคง

      กรุงเยรูซาเล็มถูกทำลาย

      20 "เมื่อท่านทั้งหลายเห็นกรุงเยรูซาเล็มถูกกองทัพล้อมไว้ ก็จงรู้ไว้เถิดว่าความพินาศของนครนั้นใกล้เข้ามาแล้ว
      21 เวลานั้นให้ผู้ที่อยู่ในแคว้นยูเดียหนีไปยังภูเขา ให้ผู้ที่อยู่ในกรุงรีบออกไปเสีย ผู้ที่อยู่ในชนบทก็อย่าเข้ามาในกรุง
      22 เพราะว่าวันเหล่านั้นจะเป็นวันพิพากษาลงโทษ ข้อความที่เขียนไว้ในพระคัมภีร์จะเป็นความจริงทุกประการ
      23 น่าสงสารหญิงมีครรภ์และหญิงแม่ลูกอ่อนในวันนั้น! ทุกขเวทนาใหญ่หลวงจะครอบคลุมทั่วแผ่นดินและพระพิโรธจะลงมาเหนือชนชาตินี้
      24 บางคนจะล้มตายด้วยคมดาบ บางคนจะถูกจับเป็นเชลยไปอยู่ในประเทศต่างๆ กรุงเยรูซาเล็มจะถูกคนต่างศาสนาเหยียบย่ำจนกว่าจะครบเวลาที่พระเจ้าทรงกำหนดไว้

      ภัยพิบัติในจักรวาล และการเสด็จมาอย่างรุ่งโรจน์ของบุตรแห่งมนุษย์

      25" จะมีเครื่องหมายในดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์และดวงดาวต่างๆ ชนชาติต่างๆบนแผ่นดินจะกังวล หวาดกลัวเสียงกึกก้องของทะเลที่ปั่นป่วน
      26 มนุษย์จะสลบไปเพราะความกลัวและการสังหรณ์ถึงเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นในโลก เพราะอำนาจในท้องฟ้าจะสั่นสะเทือน
      27 หลังจากนั้นประชาชนทั้งหลายจะเห็นบุตรแห่งมนุษย์เสด็จมาในเมฆ ทรงพระอานุภาพและพระสิริรุ่งโรจน์อันยิ่งใหญ่
      28 เมื่อเหตุการณ์ทั้งปวงนี้เริ่มเกิดขึ้น ท่านทั้งหลายจงยืนตรง เงยศีรษะขึ้นเถิด เพราะในไม่ช้าท่านจะได้รับการปลดปล่อยเป็นอิสระแล้ว"

      เวลาแห่งการเสด็จมา

      29 พระองค์ตรัสอุปมาให้เขาเหล่านั้นฟังว่า "จงมองดูต้นมะเดื่อและต้นไม้ทั้งหลายเถิด
      30 เมื่อมันแตกใบอ่อน ท่านย่อมรู้ว่าฤดูร้อนใกล้เข้ามาแล้ว
      31 เช่นเดียวกันเมื่อท่านเห็นสิ่งเหล่านี้เกิดขึ้น ก็จงรู้เถิดว่าพระอาณาจักรของพระเจ้าใกล้เข้ามาแล้ว
      32 เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่าคนในชั่วอายุนี้จะไม่ล่วงลับไปก่อนที่เหตุการณ์ทั้งหมดนี้จะเกิดขึ้น
      33 ฟ้าดินจะผ่านพ้นไป แต่วาจาของเราจะไม่ผ่านพ้นไปเลย

      คำเตือนให้เตรียมพร้อม

      34 "จงระวังไว้ให้ดี อย่าปล่อยใจของท่านให้หมกมุ่นอยู่ในความสนุกสนานรื่นเริง ความเมามายและความกังวลถึงชีวิตนี้ มิฉะนั้น วันนั้นจะมาถึงท่านอย่างฉับพลัน
      35 เหมือนบ่วงแร้ว เพราะวันนั้นจะลงมาเหนือทุกคนที่อาศัยอยู่บนแผ่นดิน
      36 ท่านทั้งหลายจงตื่นเฝ้าอธิษฐานภาวนาอยู่ตลอดเวลาเถิด เพื่อท่านจะมีกำลังหนีพ้นเหตุการณ์ทั้งปวงที่จะเกิดขึ้นนี้ไปยืนอยู่เฉพาะพระพักตร์บุตรแห่งมนุษย์ได้"

      พระเยซูเจ้าทรงสั่งสอนในพระวิหารเป็นวันสุดท้าย

      37 ในเวลากลางวัน พระเยซูเจ้าทรงสั่งสอนในพระวิหาร แต่ในเวลากลางคืนพระองค์ทรงออกไปประทับค้างแรมอยู่บนเนินเขาที่เรียกว่าภูเขามะกอกเทศ
      38 ประชาชนมาเฝ้าพระองค์ในพระวิหารตั้งแต่เช้าตรู่ เพื่อฟังพระองค์


           
    [01] [02] [03] [04] [05] [06] [07] [08] [09] [10] [11]
    [12] [13] [14][15] [16] [17] [18] [19][20] [21] [22] [23] [24] [HOME]