มาระโก บทที่ 4 MARK Charpter 4
- 1 พระเยซูเจ้าทรงเริ่มสั่งสอนที่ริมทะเลสาบอีกครั้งหนึ่ง ประชาชนจำนวนมากมาชุมนุมห้อมล้อมพระองค์จนต้องเสด็จลงไปประทับอยู่ในเรือในทะเลสาบ ส่วนประชาชนทั้งหมดอยู่บนฝั่ง
- 2 พระองค์ทรงสอนเขาหลายเรื่องเป็นอุปมา ในการสอนนั้น พระองค์ตรัสว่า
- 3 "จงฟังเถิด! มีชายคนหนึ่งออกไปหว่านเมล็ดพืช
- 4 ขณะที่เขากำลังหว่านอยู่นั้น บางเมล็ดตกอยู่ริมทางเดิน นกก็จิกกินจนหมด
- 5 บางเมล็ดตกบนพื้นหินที่มีดินอยู่เล็กน้อย ก็งอกขึ้นทันทีเพราะดินไม่ลึก
- 6 แต่เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้น ก็ถูกแดดเผา และเหี่ยวแห้งไปเพราะไม่มีราก
- 7 บางเมล็ดตกในพงหนาม ต้นหนามก็ขึ้นคลุมมันไว้ จึงไม่เกิดผล
- 8 บางเมล็ดตกในที่ดินดี จึงงอกขึ้นเติบโต และเกิดผลสามสิบเท่าบ้าง หกสิบเท่าบ้าง ร้อยเท่าบ้าง"
- 9 แล้วพระองค์ตรัสว่า "ใครมีหูสำหรับฟัง ก็จงฟังเถิด!"
เหตุผลที่พระเยซูเจ้าตรัสเป็นอุปมา
- 10 เมื่อพระองค์ประทับอยู่ตามลำพัง คนที่อยู่รอบๆพระองค์กับอัครสาวกทั้งสิบสองคนทูลถามเรื่องอุปมา
- 11 พระองค์ตรัสตอบว่า "พระเจ้าโปรดให้ท่านทั้งหลายทราบธรรมล้ำลึกเรื่องพระอาณาจักรของพระเจ้า แต่สำหรับคนที่อยู่ภายนอก ทุกสิ่งแสดงออกเป็นเพียงอุปมา
- 12 เพื่อว่า เขาจะมองแล้วมองเล่า แต่ไม่เห็น ฟังแล้วฟังเล่า แต่ไม่เข้าใจ มิฉะนั้นแล้วเขาคงได้กลับใจ และพระเจ้าคงจะทรงให้อภัยเขา"
พระเยซูเจ้าทรงอธิบายอุปมาเรื่องผู้หว่าน
- 13 พระองค์ตรัสว่า "ท่านไม่เข้าใจอุปมานี้ แล้วจะเข้าใจอุปมาอื่นๆได้อย่างไรเล่า?
- 14 ผู้หว่านพืชนั้นหว่านพระวาจา
- 15 เมล็ดที่ตกริมทางหมายถึงบุคคลซึ่งรับพระวาจาที่หว่าน เมื่อเขาได้ฟังพระวาจา ซาตานก็มาช่วงชิงพระวาจาที่หว่านในตัวเขาไปเสีย
- 16 เช่นเดียวกัน เมล็ดที่ตกบนหินหมายถึงบุคคลที่ได้ฟังพระวาจา และมีความยินดีรับไว้ทันที
- 17 แต่เขาไม่มีรากในตัว จึงไม่มั่นคง เมื่อเผชิญความยากลำบากหรือถูกข่มเหงเพราะพระวาจานั้น เขาก็ยอมแพ้ทันที
- 18 เมล็ดที่ตกในพงหนามหมายถึงบุคคลที่ฟังพระวาจา
- 19 แต่ความวุ่นวายในทางโลก ความลุ่มหลงในทรัพย์สมบัติ และความโลภในสิ่งอื่นๆเข้ามาปกคลุมพระวาจาไว้ จึงไม่เกิดผล
- 20 ส่วนเมล็ดพืชที่หว่านลงไปในดินดี หมายถึงบุคคลที่ฟังพระวาจาแล้ว รับไว้ จึงเกิดผลสามสิบเท่า หกสิบเท่า และร้อยเท่า"
การรับและการถ่ายทอดคำสอนของพระเยซูเจ้า- 21 พระเยซูเจ้ายังตรัสอีกว่า "เขาจุดตะเกียงวางไว้ใต้ถังหรือใต้เตียงหรือ? มิใช่ตั้งไว้บนเชิงตะเกียงหรือ?
- 22 เช่นเดียวกัน ไม่มีสิ่งใดที่ซ่อนอยู่จะไม่ปรากฏชัดแจ้ง ไม่มีสิ่งใดที่ปิดบังไว้ จะไม่ปรากฏออกมา
- 23 ใครมีหูสำหรับฟัง ก็จงฟังเถิด!"
อุปมาเรื่องการตวง
- 24 พระองค์ตรัสอีกว่า "จงตั้งใจฟังให้ดี ท่านตวงให้เขาอย่างไร เขาก็จะตวงให้ท่านอย่างนั้น -และจะเพิ่มให้อีกด้วย
- 25 ผู้ที่มีมาก จะได้รับมากขึ้น ส่วนผู้ที่มีน้อย สิ่งเล็กน้อยที่เขามีจะถูกริบไปด้วย"
อุปมาเรื่องพืชที่เจริญเติบโตขึ้นเอง
- 26 พระองค์ยังตรัสอีกว่า "พระอาณาจักรของพระเจ้ายังเปรียบเสมือนคนที่นำเมล็ดพืชไปหว่านในดิน
- 27 เขาจะหลับหรือตื่น กลางคืนหรือกลางวัน เมล็ดนั้นก็งอกงามเติบโตขึ้น เป็นเช่นนี้ได้อย่างไรเขาไม่ทราบ
- 28 ดินนั้นมีพลังให้เกิดผลในตนเอง ครั้งแรกก็เป็นลำต้น แล้วก็ออกรวง ต่อมาก็มีเมล็ดเต็มรวง
- 29 เมื่อข้าวสุกเกิดผลแล้ว เขาก็ใช้คนไปเก็บเกี่ยวทันที เพราะถึงฤดูเก็บเกี่ยวแล้ว"
อุปมาเรื่องเมล็ดมัสตาร์ด
- 30 พระองค์ตรัสอีกว่า "เราจะเปรียบพระอาณาจักรของพระเจ้าอย่างไร? หรือจะใช้อุปมาอะไรอธิบายเรื่องนี้?
- 31 พระอาณาจักรเปรียบเหมือนเมล็ดมัสตาร์ดซึ่งเมื่อหว่านในดิน ก็เป็นเมล็ดเล็กกว่าเมล็ดทั้งปวงทั่วแผ่นดิน
- 32 แต่ครั้นได้หว่านแล้ว ก็งอกขึ้นและกลายเป็นต้นไม้ใหญ่กว่าพืชผักทุกชนิด มีกิ่งก้านใหญ่โตจนบรรดานกในอากาศมาพักอาศัยร่มเงาของมันได้"
การใช้อุปมา
- 33 พระองค์ตรัสเป็นอุปมาเช่นนี้อีกมากตามที่เขาเหล่านั้นสามารถฟังเข้าใจได้
- 34 พระองค์มิได้ตรัสแก่เขาโดยไม่ใช้อุปมา แต่เมื่อทรงอยู่เฉพาะกับบรรดาศิษย์ก็ทรงอธิบายทุกเรื่องให้แก่เขาเหล่านั้น
พระเยซูเจ้าทรงทำให้พายุสงบ
- 35 ครั้นเวลาเย็นวันเดียวกันนั้น พระเยซูเจ้าตรัสแก่บรรดาศิษย์ว่า "เราจงข้ามไปฝั่งทะเลสาบด้านโน้นกันเถิด"
- 36 บรรดาศิษย์จึงละทิ้งประชาชนไว้ และออกเรือที่พระองค์ประทับอยู่นั้นไป มีเรือลำอื่นๆติดตามไปด้วย
- 37 ขณะนั้นเกิดพายุแรงกล้า คลื่นซัดเข้าเรือจนน้ำเกือบจะเต็มเรืออยู่แล้ว
- 38 พระองค์บรรทมหนุนหมอนอยู่ที่ท้ายเรือ บรรดาศิษย์จึงปลุกพระองค์ทูลว่า "พระอาจารย์ พระองค์ไม่สนพระทัยที่พวกเรากำลังจะตายอยู่แล้วหรือ?!"
- 39 พระองค์จึงทรงลึกขึ้น บังคับลม ตรัสแก่ทะเลว่า "เงียบซิ! จงสงบลงเถิด!" ลมก็หยุด ท้องทะเลราบเรียบอย่างยิ่ง
- 40 แล้วพระองค์ตรัสแก่เขาว่า "ตกใจกลัวเช่นนี้ทำไม? ท่านยังไม่มีความเชื่อหรือ?"
- 41 เขาเหล่านั้นมีความกลัวอย่างมาก พูดกันว่า "ท่านผู้นี้เป็นใครหนอ? ลมและทะเลจึงยอมเชื่อฟังเช่นนี้"
- 2 พระองค์ทรงสอนเขาหลายเรื่องเป็นอุปมา ในการสอนนั้น พระองค์ตรัสว่า
อุปมาเรื่องผู้หว่าน
