มาระโก บทที่ 6 MARK Charpter 6
- 1 พระเยซูเจ้าเสด็จออกจากที่นั่นกลับไปยังถิ่นกำเนิดของพระองค์ บรรดาศิษย์ติดตามไปด้วย
- 2 ครั้นถึงวันสับบาโตพระองค์ทรงเริ่มสั่งสอนในศาลาธรรม ผู้ฟังมากมายต่างประหลาดใจ และพูดว่า "เขาเอาเรื่องทั้งหมดนี้มาจากไหน? ปรีชาญาณที่เขาได้รับมานี้คืออะไร? อะไรคืออัศจรรย์ที่สำเร็จด้วยมือของเขา?
- 3 คนนี้เป็นช่างไม้ ลูกนางมารีย์ เป็นพี่น้องของยากอบ โยเสท ยูดาและซีโมนไม่ใช่หรือ? พี่สาวน้องสาวของเขาก็อยู่ที่นี่กับพวกเรามิใช่หรือ?" คนเหล่านั้นรู้สึกสะดุดใจและไม่ยอมรับพระองค์
- 4 พระเยซูเจ้าตรัสแก่เขาว่า "ประกาศกย่อมไม่ถูกเหยียดหยามนอกจากในถิ่นกำเนิดท่ามกลางวงศ์ญาติ และในบ้านของตน"
- 5 พระองค์ไม่ทรงสามารถทำอัศจรรย์ที่นั่นได้ นอกจากทรงปกพระหัตถ์รักษาผู้เจ็บป่วยบางคนให้หายจากโรคภัย
- 6 พระองค์ทรงประหลาดพระทัยที่เขาเหล่านั้นไม่มีความเชื่อ
พระเยซูเจ้าทรงส่งอัครสาวกทั้งสิบสองคน
พระองค์เสด็จไปทรงสั่งสอนตามหมู่บ้านต่างๆในบริเวณนั้น- 7 ทรงเรียกอัครสาวกทั้งสิบสองคนเข้ามาพบ และทรงเริ่มส่งเขาเป็นคู่ๆ ประทานอำนาจเหนือปิศาจ
- 8 ทรงกำชับเขามิให้นำสิ่งใดไปด้วย นอกจากไม้เท้าเท่านั้น -ไม่ให้มีอาหาร ไม่ให้มีย่าม ไม่ให้มีเศษเงินใส่ไถ้
- 9 ให้สวมรองเท้าได้ แต่มิให้เอาเสื้อสำรองไปด้วย
- 10 พระองค์ตรัสแก่เขาว่า "ถ้าท่านเข้าไปในบ้านใด จงพักอยู่ที่นั่นจนกว่าจะออกเดินทางต่อไป
- 11 ถ้าที่ใดไม่ต้อนรับท่าน หรือไม่ฟังท่าน จงออกจากที่นั่นพลางสลัดฝุ่นจากเท้าไว้เป็นพยานปรักปรำเขา"
- 12 บรรดาอัครสาวกจึงได้ไปเทศน์สอนคนทั้งหลายให้กลับใจ
- 13 ได้ขับไล่ปิศาจจำนวนมาก ได้เจิมน้ำมันผู้เจ็บป่วยหลายคน และรักษาเขาให้หายจากโรคภัย
กษัตริย์เฮโรดและพระเยซูเจ้า
- 14 กษัตริย์เฮโรดทรงได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับพระเยซูเจ้า เพราะพระนามของพระเยซูเจ้าได้เลื่องลือไป บางคนกล่าวว่า "ยอห์น ผู้ทำพิธีล้างได้กลับคืนชีพจากบรรดาผู้ตายแล้ว เพราะฉะนั้นเขาจึงมีอำนาจทำอัศจรรย์ได้"
- 15 บางคนกล่าวว่า "เขาคือเอลียาห์" บางคนก็กล่าวว่า "เขาเป็นประกาศกคนหนึ่งเหมือนกับประกาศกคนอื่น"
- 16 แต่เมื่อกษัตริย์เฮโรดทรงได้ยินเช่นนี้ ได้ตรัสว่า "ยอห์นคนที่เราให้ตัดศีรษะ ได้กลับคืนชีพมาอีก"
ยอห์น ผู้ทำพิธีล้างถูกสั่งตัดศีรษะ
- 17 กษัตริย์เฮโรดองค์นี้ได้ทรงใช้คนไปจับกุมยอห์น และล่ามโซ่ขังคุกไว้ เพราะเรื่องของนางเฮโรเดียส ภรรยาของฟีลิปพระอนุชา ซึ่งกษัตริย์เฮโรดได้ทรงรับมาเป็นมเหสี
- 18 ยอห์นเคยทูลกษัตริย์เฮโรดว่า "ไม่ถูกต้องที่พระองค์ทรงรับภรรยาของน้องชายมาเป็นมเหสี"
- 19 นางเฮโรเดียสจึงโกรธแค้นและปรารถนาจะฆ่ายอห์นเสีย แต่ฆ่าไม่ได้
- 20 เพราะกษัตริย์เฮโรดยังทรงเกรงยอห์นอยู่ ทรงทราบว่ายอห์นเป็นคนชอบธรรมและศักดิ์สิทธิ์ จึงทรงป้องกันไว้ เมื่อกษัตริย์เฮโรดได้ทรงฟังยอห์น จึงทรงรู้สึกสับสน แต่ก็ทรงยินดีที่จะฟัง
- 21 ครั้นมีโอกาสเหมาะสม กษัตริย์เฮโรดทรงจัดให้มีงานเลี้ยงขุนนางกับนายทหารชั้นผู้ใหญ่และคนสำคัญในแคว้นกาลิลี เนื่องในโอกาสคล้ายวันพระราชสมภพของพระองค์
- 22 บุตรสาวของนางเฮโรเดียสออกมาเต้นรำเป็นที่พอพระทัยของกษัตริย์เฮโรด และเป็นที่พอใจของผู้รับเชิญ กษัตริย์จึงตรัสแก่หญิงสาวนั้นว่า "เจ้าอยากได้อะไรก็ขอมาเถิด เราจะให้"
- 23 และยังทรงสาบานอีกว่า "เจ้าขออะไรเราก็จะให้ แม้จะเป็นครึ่งหนึ่งของอาณาจักรของเราก็ตาม"
- 24 หญิงสาวจึงออกไปถามมารดาว่า "ลูกจะขออะไรดี?" มารดาตอบว่า "จงขอศีรษะของยอห์น ผู้ทำพิธีล้าง"
- 25 หญิงสาวจึงรีบกลับมาทูลกษัตริย์ทันทีว่า "หม่อมฉันขอศีรษะของยอห์นผู้ทำพิธีล้างใส่ถาดมาให้เดี๋ยวนี้"
- 26 กษัตริย์ทรงเป็นทุกข์อย่างยิ่ง แต่เพราะได้ทรงสาบานไว้ และเพราะทรงเห็นแก่ผู้รับเชิญ ไม่ทรงปรารถนาจะขัดใจหญิงสาว
- 27 จึงทรงสั่งเพชฌฆาตไปตัดศีรษะของยอห์นมาทันที
- 28 เพชฌฆาตได้ไปตัดศีรษะของยอห์นในคุก แล้วใส่ถาดนำมาส่งให้หญิงสาว หญิงสาวจึงนำไปให้มารดา
- 29 เมื่อบรรดาศิษย์ของยอห์นทราบเรื่อง ก็มารับศพของท่าน นำไปฝังไว้ในคูหา
อัศจรรย์การทวีขนมปังครั้งแรก
- 30 บรรดาอัครสาวกได้กลับมาเฝ้าพระเยซูเจ้าและทูลรายงานให้ทรงทราบถึงทุกสิ่งที่เขาได้ทำและได้สอน
- 31 พระองค์จึงตรัสแก่เขาว่า "ท่านทั้งหลายจงมาพักผ่อนกับเราตามลำพังในที่สงัดระยะหนึ่งเถิด" เพราะว่ามีคนไปมาจนพวกเขาไม่มีเวลาแม้กระทั่งจะรับประทานอาหาร
- 32 พระเยซูเจ้าพร้อมกับบรรดาอัครสาวกจึงลงเรือไปยังที่สงัดตามลำพัง
- 33 ประชาชนหลายคนได้เห็นพระเยซูเจ้ากับบรรดาอัครสาวกแล่นเรือออกไป ก็คาดคะเนได้ว่า พระองค์จะทรงไปที่ใด จึงรีบเดินเท้าออกจากเมืองต่างๆไปที่นั่นและไปถึงก่อน
- 34 เมื่อเสด็จขึ้นจากเรือ ทรงแลเห็นประชาชนมากมายก็ทรงสงสาร เพราะเขาเหล่านั้นเป็นดังฝูงแกะไม่มีคนเลี้ยง พระองค์จึงทรงเริ่มสั่งสอนเขาหลายเรื่อง
- 35 เนื่องจากเป็นเวลาเย็นมากแล้ว บรรดาศิษย์จึงเข้ามาเฝ้าพระองค์ ทูลว่า "สถานที่นี้เป็นที่เปลี่ยวและเป็นเวลาเย็นมากแล้ว
- 36 ขอพระองค์ทรงอนุญาตให้ประชาชนไปซื้ออาหารกินตามชนบทและตามหมู่บ้านรอบๆนี้เถิด"
- 37 พระองค์ตรัสตอบว่า "ท่านทั้งหลายจงหาอาหารให้เขากินเถิด" บรรดาศิษย์จึงทูลว่า "พวกเราจะต้องไปซื้ออาหารสักสองร้อยเหรียญมาให้เขากินหรือ?"
- 38 พระองค์ตรัสว่า "ท่านมีขนมปังกี่ก้อน? ไปดูซิ" บรรดาศิษย์ไปดูแล้วกลับมารายงานว่า "มีขนมปังอยู่ห้าก้อนกับปลาสองตัว"
- 39 พระองค์จึงทรงสั่งให้ทุกคนนั่งลงเป็นกลุ่มๆตามพื้นหญ้าสีเขียว
- 40 เขาก็นั่งลงเป็นกลุ่มๆ กลุ่มละร้อยคนบ้าง ห้าสิบคนบ้าง
- 41 พระองค์ทรงรับขนมปังห้าก้อนกับปลาสองตัวขึ้นมา ทรงแหงนพระพักตร์ขึ้นมองท้องฟ้า แล้วทรงกล่าวถวายพระพร ทรงบิขนมปังส่งให้บรรดาศิษย์ไปแจกจ่ายให้แก่ประชาชน ทั้งยังทรงแบ่งปลาสองตัวแจกจ่ายให้ทุกคนด้วย
- 42 ทุกคนได้กินจนอิ่ม
- 43 แล้วยังเก็บเศษขนมปัง และปลาที่เหลือได้ถึงสิบสองกระบุงเต็ม
- 44 จำนวนคนที่กินขนมปังครั้งนั้นมีผู้ชายถึงห้าพันคน
พระเยซูเจ้าทรงดำเนินบนน้ำ
- 45 หลังจากนั้น พระเยซูเจ้าทรงสั่งให้บรรดาศิษย์ลงเรือข้ามฟากล่วงหน้าไปที่เมืองเบธไซดาทันที ขณะที่พระองค์ทรงให้ประชาชนกลับไป
- 46 เมื่อทรงอำลาจากเขาแล้ว พระองค์ก็เสด็จขึ้นไปบนภูเขาเพื่อทรงอธิษฐานภาวนา
- 47 ครั้นถึงเวลาค่ำเรืออยู่ที่กลางทะเลสาบ พระองค์ทรงอยู่บนฝั่งตามลำพัง
- 48 พระองค์ทรงเห็นว่าบรรดาศิษย์ต้องกรรเชียงเรืออย่างเหน็ดเหนื่อยเพราะทวนลมอยู่ ครั้นถึงเวลาประมาณยามที่สี่ พระองค์ทรงดำเนินบนทะเลไปหาเขา ทรงตั้งพระทัยจะผ่านเขาไป
- 49 บรรดาศิษย์เห็นพระองค์ทรงดำเนินอยู่บนทะเล ก็คิดว่าเป็นผี จึงส่งเสียงร้องอื้ออึง
- 50 เพราะทุกคนได้แลเห็นพระองค์ จึงตกใจกลัว แต่ทันใดนั้น พระองค์ตรัสแก่เขาว่า "ทำใจให้ดี! เราเอง! อย่ากลัวเลย"
- 51 แล้วพระองค์เสด็จไปหาเขาในเรือ และลมก็หยุด บรรดาศิษย์รู้สึกประหลาดใจอย่างยิ่ง
- 52 เพราะยังไม่เข้าใจเรื่องขนมปัง ใจของเขายังแข็งกระด้างอยู่
พระเยซูเจ้าทรงรักษาผู้เจ็บป่วยที่เมืองเยนเนซาเร็ธ
- 53 พระเยซูเจ้าได้ทรงข้ามฟากพร้อมกับบรรดาศิษย์ มาจอดเรือขึ้นฝั่งที่เมืองเยนเนซาเร็ธ
- 54 เมื่อขึ้นจากเรือผู้คนก็จำพระองค์ได้ทันที
- 55 ประชาชนทั่วบริเวณนั้นพากันรีบมาหา นำผู้เจ็บป่วยนอนบนแคร่มาเฝ้าพระองค์ ณ สถานที่ที่เขาได้ยินว่าพระองค์ประทับอยู่
- 56 ไม่ว่าพระองค์เสด็จไปที่ใด ในหมู่บ้าน ในเมือง หรือในชนบท เขาก็นำผู้เจ็บป่วยมาวางตามลานสาธารณะ ทูลขอพระองค์ให้เขาสัมผัสเพียงชายฉลองพระองค์เท่านั้น และทุกคนที่สัมผัสแล้วก็หายจากโรคภัย
- 2 ครั้นถึงวันสับบาโตพระองค์ทรงเริ่มสั่งสอนในศาลาธรรม ผู้ฟังมากมายต่างประหลาดใจ และพูดว่า "เขาเอาเรื่องทั้งหมดนี้มาจากไหน? ปรีชาญาณที่เขาได้รับมานี้คืออะไร? อะไรคืออัศจรรย์ที่สำเร็จด้วยมือของเขา?
พระเยซูเจ้าเสด็จกลับมาที่เมืองนาซาเร็ธ
