มาระโก บทที่ 9 MARK Charpter 9
- 1 พระองค์ยังตรัสแก่บรรดาศิษย์อีกว่า "เราบอกความจริงแก่ท่านว่า บางท่านที่ยืนอยู่ที่นี่จะไม่ลิ้มรสความตายจนกว่าจะเห็นพระอาณาจักรของพระเจ้ามาถึงพร้อมด้วยพระอานุภาพ"
พระเยซูเจ้าทรงสำแดงองค์อย่างรุ่งโรจน์
- 2 ต่อมาอีกหกวัน พระเยซูเจ้าทรงพาเปโตร ยากอบ และยอห์นขึ้นไปบนภูเขาสูงตามลำพัง แล้วพระวรกายของพระองค์ก็เปลี่ยนไปต่อหน้าเขา
- 3 ฉลองพระองค์กลับมีสีขาวเจิดจ้า ขาวผ่องอย่างที่ไม่มีช่างซักฟอกคนใดในโลกสามารถทำให้ขาวเช่นนั้นได้
- 4 แล้วประกาศกเอลียาห์กับโมเสสสำแดงตนสนทนาอยู่กับพระเยซูเจ้า
- 5 เปโตรจึงทูลพระเยซูเจ้าว่า "พระอาจารย์เจ้าข้า ที่นี่สบายน่าอยู่จริงๆ เราจงสร้างเพิงขึ้นสามหลังเถิด หลังหนึ่งสำหรับพระองค์ หลังหนึ่งสำหรับโมเสส อีกหลังหนึ่งสำหรับประกาศกเอลียาห์"
- 6 เขาไม่รู้ว่ากำลังพูดอะไรเพราะศิษย์ทั้งสามต่างตกใจกลัว
- 7 ครั้นแล้วเมฆก้อนหนึ่งลอยลงมาปกคลุมเขาไว้ มีเสียงหนึ่งออกมาจากเมฆนั้นว่า "ผู้นี้เป็นบุตรสุดที่รักของเรา จงฟังท่านเถิด"
- 8 ทันใดนั้น ศิษย์ทั้งสามเหลียวมองรอบๆ ไม่เห็นผู้ใดอยู่กับตนนอกจากพระเยซูเจ้าเท่านั้น
คำถามเกี่ยวกับประกาศกเอลียาห์
- 9 ขณะที่กำลังลงจากภูเขา พระองค์ตรัสสั่งเขามิให้เล่าเหตุการณ์ที่ได้เห็นให้ผู้ใดฟัง จนกว่าบุตรแห่งมนุษย์จะกลับคืนชีพจากบรรดาผู้ตาย
- 10 ศิษย์ทั้งสามก็เก็บเรื่องนี้ไว้ไม่บอกใครแต่ยังอดหารือระหว่างกันไม่ได้ว่า "จนกว่าจะกลับคืนชีพจากบรรดาผู้ตาย"นี้ หมายความว่าอย่างไร
- 11 เขาจึงทูลถามพระองค์ว่า "เหตุใดบรรดาธรรมาจารย์กล่าวว่า ประกาศกเอลียาห์จะต้องมาก่อน?"
- 12 พระองค์ตรัสกับเขาว่า "ใช่แล้ว เอลียาห์มาก่อนเพื่อจัดทุกสิ่งให้เข้าสภาพเดิม แล้วพระคัมภีร์เขียนไว้อย่างไรเกี่ยวกับบุตรแห่งมนุษย์? พระคัมภีร์เขียนว่าบุตรแห่งมนุษย์จะต้องรับทุกข์ทรมานอย่างมาก และถูกเหยียดหยาม
- 13 ฉะนั้นเราบอกท่านว่า "ประกาศกเอลียาห์ได้มาแล้ว และประชาชนทั้งหลายได้กระทำกับเขาตามความพอใจ ดังที่มีเขียนถึงเขาไว้ในพระคัมภีร์"
คนถูกปิศาจสิง
- 14 เมื่อพระเยซูเจ้าเสด็จลงจากภูเขาพร้อมกับศิษย์ทั้งสามมาพบศิษย์คนอื่น ก็ทรงเห็นประชาชนจำนวนมากห้อมล้อมบรรดาศิษย์เหล่านั้น ธรรมาจารย์บางคนกำลังถกเถียงกับเขา
- 15 ทันทีที่เห็นพระองค์ ประชาชนทั้งหลายต่างประหลาดใจและและวิ่งเข้ามาทักทายพระองค์
- 16 พระองค์ตรัสถามบรรดาศิษย์ว่า "ท่านกำลังถกเถียงเรื่องอะไรหรือ?"
- 17 คนหนึ่งในกลุ่มชนตอบว่า "พระอาจารย์เจ้าข้า ข้าพเจ้าได้พาบุตรชายที่มีปิศาจใบ้สิงอยู่มาเฝ้าพระองค์
- 18 เมื่อปิศาจสิง มันผลักเขาให้ล้มลง น้ำลายฟูมปาก กัดฟัน และตัวแข็งทื่อ ข้าพเจ้าได้ขอให้ศิษย์ของพระองค์ขับไล่มัน แต่เขาทำไม่สำเร็จ"
- 19 พระองค์ตรัสตอบว่า "คนหัวดื้อ เชื่อยาก เราจะต้องอยู่กับท่านอีกนานเท่าใด? จะต้องทนท่านอีกนานเท่าใด? จงพาเด็กมาพบเราเถิด"
- 20 เขาจึงพาเด็กนั้นมาเฝ้าพระองค์ เมื่อเห็นพระองค์ ปิศาจก็ทำให้เด็กชักล้มลงกับพื้นดิน กลิ้งไปมา น้ำลายฟูมปาก
- 21 พระเยซูเจ้าทรงถามบิดาของเด็กว่า "เป็นดังนี้นานเท่าไรแล้ว" เขาทูลตอบว่า "ตั้งแต่ยังเป็นเด็กเล็กๆ"
- 22 หลายครั้งปิศาจได้ผลักเด็กลงในกองไฟ บางทีได้ผลักลงในน้ำเพื่อให้ตาย ถ้าพระองค์ทรงสามารถทำสิ่งใดได้ ก็ทรงกรุณาช่วยเราด้วยเถิด"
- 23 พระเยซูเจ้าตรัสว่า "ถ้าสามารถน่ะหรือ ทุกสิ่งสามารถเป็นไปได้ทั้งนั้นสำหรับผู้มีความเชื่อ"
- 24 ทันใดนั้นบิดาของเด็กก็ร้องว่า "ข้าพเจ้าเชื่อ โปรดช่วยความเชื่ออันเล็กน้อยของข้าพเจ้าด้วยเถิด!"
- 25 เมื่อพระเยซูเจ้าทอดพระเนตรเห็นประชาชนเข้ามามากยิ่งขึ้น พระองค์จึงตรัสสำทับปิศาจว่า "เจ้าปิศาจหนวกใบ้ เราสั่งเจ้าให้ออกจากเด็กคนนี้ และอย่ากลับเข้ามาอีกเลย"
- 26 ปิศาจจึงร้องเสียงดังและทำให้เด็กมีอาการชักอย่างรุนแรง แล้วปิศาจก็ออกไป เด็กนอนนิ่งเหมือนคนตาย จนคนส่วนมากพูดกันว่า "เขาตายแล้ว"
- 27 แต่พระเยซูเจ้าทรงจับมือเด็ก ทรงช่วยพยุงให้ลุกขึ้น เขาก็ยืนขึ้น
- 28 เมื่อพระองค์เสด็จเข้าไปในบ้านหลังหนึ่ง บรรดาศิษย์ทูลถามพระองค์เป็นการส่วนพระองค์ว่า "ทำไมพวกเราจึงขับไล่มันไม่ได้?"
- 29 พระองค์ตรัสตอบว่า "ปิศาจชนิดนี้ขับไล่ออกไม่ได้เลย นอกจากด้วยการอธิษฐานภาวนาเท่านั้น"
พระเยซูเจ้าทรงทำนายครั้งที่สองถึงพระทรมาน
- 30 พระเยซูเจ้าเสด็จออกจากที่นั่นพร้อมกับบรรดาศิษย์ผ่านแคว้นกาลิลี พระองค์ไม่ทรงประสงค์จะให้ใครรู้
- 31 ทรงสั่งสอนบรรดาศิษย์ และตรัสว่า "บุตรแห่งมนุษย์จะถูกมอบในเงื้อมมือของคนทั้งหลาย เขาจะประหารชีวิตพระองค์ แต่เมื่อถูกประหารแล้ว ในวันที่สามพระองค์จะกลับคืนชีพ"
- 32 บรรดาศิษย์ไม่เข้าใจพระวาจานี้ แต่ก็ไม่กล้าทูลถามพระองค์
- 2 ต่อมาอีกหกวัน พระเยซูเจ้าทรงพาเปโตร ยากอบ และยอห์นขึ้นไปบนภูเขาสูงตามลำพัง แล้วพระวรกายของพระองค์ก็เปลี่ยนไปต่อหน้าเขา
