พระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญมาระโก
    มาระโก บทที่ 10   MARK  Charpter 10

      คำถามเรื่องการหย่าร้าง
      1 พระเยซูเจ้าเสด็จออกจากที่นั่นเข้าไปในเขตแคว้นยูเดียและอีกฟากหนึ่งของแม่น้ำจอร์แดน ประชาชนได้มาเฝ้าพระองค์อีกครั้งหนึ่ง พระองค์จึงทรงสอนเขาอีกเช่นเคย
      2 ชาวฟาริสีบางคนทูลถามหวังจะจับผิดพระองค์ว่า "เป็นการถูกต้องหรือไม่ที่ชายจะหย่ากับภรรยา?"
      3 พระองค์ทรงตอบเขาว่า "โมเสสได้บัญญัติไว้ว่าอย่างไร?
      4 เขาทูลตอบว่า "โมเสสอนุญาตให้ทำหนังสือหย่าร้างและหย่ากันได้"
      5 พระเยซูเจ้าตรัสตอบว่า "เพราะใจดื้อหยาบกระด้างของท่าน โมเสสจึงได้เขียนบัญญัติข้อนี้ไว้
      6 แต่เมื่อแรกสร้างโลกนั้นพระเจ้าทรงสร้างมนุษย์ให้เป็นชายและหญิง
      7 เพราะฉะนั้น ชายจะละบิดามารดา
      8 และชายหญิงจะเป็นเนื้อเดียวกัน ดังนี้ เขาจึงไม่เป็นสองอีกต่อไป แต่เป็นเนื้อเดียวกัน
      9 เพราะฉะนั้นสิ่งที่พระเจ้าทรงรวมกันไว้ มนุษย์อย่าได้แยกเลย"
      10 เมื่อกลับเข้าไปในบ้านแล้ว บรรดาศิษย์ทูลถามถึงเรื่องนี้อีก
      11 พระองค์จึงตรัสตอบว่า "ผู้ใดหย่าร้างภรรยา และแต่งงานกับอีกคนหนึ่ง ก็ทำผิดประเวณีต่อภรรยาคนเดิม
      12 และถ้าหญิงคนหนึ่งหย่ากับสามีไปแต่งงานกับอีกคนหนึ่ง ก็ทำผิดประเวณีเช่นเดียวกัน"

      พระเยซูเจ้าและเด็กเล็กๆ

      13 มีผู้นำเด็กเล็กๆมาเฝ้าพระเยซูเจ้าเพื่อทรงสัมผัสอวยพร แต่บรรดาศิษย์กลับดุว่าคนเหล่านั้น
      14 เมื่อทรงเห็นเช่นนี้ พระองค์ทรงรู้สึกกริ้ว ตรัสแก่บรรดาศิษย์ว่า "ปล่อยให้เด็กเล็กๆมาหาเราเถิด อย่าห้ามเลย เพราะพระอาณาจักรของพระเจ้าเป็นของคนที่เหมือนเด็กเหล่านี้
      15 เราบอกความจริงแก่ท่านว่า ผู้ใดไม่รับพระอาณาจักรของพระเจ้าอย่างเด็กเล็กๆ เขาจะไม่เข้าสู่พระอาณาจักรนั้นเลย"
      16 แล้วพระองค์ทรงอุ้มเด็กเหล่านั้นไว้ ปกพระหัตถ์ และประทานพระพร

      เศรษฐีหนุ่ม

      17 ขณะที่พระองค์กำลังทรงพระดำเนินอยู่ระหว่างทาง ชายคนหนึ่งรีบเข้ามาคุกเข่าลง ทูลถามว่า "พระอาจารย์ผู้ทรงความดี ข้าพเจ้าต้องทำอะไรเพื่อจะได้ชีวิตนิรันดร?"
      18 พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาว่า "ทำไมเรียกเราว่าผู้ทรงความดี? ไม่มีใครทรงความดีนอกจากพระเจ้าเท่านั้น
      19 ท่านก็รู้จักบทบัญญัติแล้ว คือ อย่าฆ่าคน อย่าล่วงประเวณี อย่าลักขโมย อย่าเป็นพยานเท็จ อย่าฉ้อโกง จงนับถือบิดามารดา"
      20 ชายผู้นั้นทูลว่า "พระอาจารย์ ข้าพเจ้าได้ปฏิบัติตามบทบัญญัติเหล่านี้ทุกข้อมาตั้งแต่เป็นเด็กแล้ว"
      21 พระเยซูเจ้าทอดพระเนตรเขาด้วยพระทัยเอ็นดู ตรัสกับเขาว่า "ท่านยังขาดสิ่งหนึ่ง จงไปขายทุกสิ่งที่มี มอบเงินให้คนยากจน และท่านจะมีขุมทรัพย์ในสวรรค์ แล้วจงติดตามเรามาเถิด"
      22 เมื่อได้ฟังพระวาจานี้ ชายผู้นั้นหน้าสลดลงเป็นทุกข์ แล้วจากไป เพราะเขามีทรัพย์สมบัติมากมาย

      อันตรายจากทรัพย์สมบัติ

      23 พระเยซูเจ้าทอดพระเนตรโดยรอบ แล้วตรัสแก่บรรดาศิษย์ว่า "ยากจริงหนอที่คนมั่งมีจะเข้าสู่พระอาณาจักรของพระเจ้า!"
      24 บรรดาศิษย์แปลกใจต่อพระวาจานี้ พระเยซูเจ้าจึงตรัสอีกว่า "ลูกเอ๋ย ยากจริงหนอที่จะเข้าสู่พระอาณาจักรของพระเจ้า!
      25 อูฐจะลอดรูเข็มยังง่ายกว่าคนมั่งมีเข้าสู่พระอาณาจักรของพระเจ้า"
      26 บรรดาศิษย์ยิ่งประหลาดใจมากขึ้น พูดกันว่า "ดังนี้ ใครเล่าจะสามารถรอดพ้นได้?"
      27 พระเยซูเจ้าทอดพระเนตรบรรดาศิษย์แล้วตรัสว่า "สำหรับมนุษย์เป็นไปไม่ได้ แต่สำหรับพระเจ้าเป็นเช่นนั้นได้ เพราะพระองค์ทรงทำได้ทุกสิ่ง"

      รางวัลของการสละทุกสิ่ง

      28 เปโตรทูลพระเยซูเจ้าว่า "ข้าพเจ้าทั้งหลายได้สละทุกสิ่ง และติดตามพระองค์แล้ว"
      29 พระเยซูเจ้าตรัสว่า "เราบอกความจริงแก่ท่านว่า ไม่มีใครที่ละทิ้งบ้านช่อง พี่น้องชายหญิง บิดามารดา บุตรหรือไร่นาเพราะเห็นแก่เรา และเพราะเห็นแก่ข่าวดี
      30 จะไม่ได้รับตอบแทนร้อยเท่า ณ บัดนี้ เขาจะได้บ้านช่อง พี่น้องชายหญิง มารดา บุตร ไร่นา-พร้อมกับการเบียดเบียนในโลกนี้ และในโลกหน้าจะได้ชีวิตนิรันดร
      31 หลายคนที่เป็นกลุ่มแรกจะกลับเป็นกลุ่มสุดท้าย และกลุ่มสุดท้ายจะกลับกลายเป็นกลุ่มแรก"

      พระเยซูเจ้าทรงทำนายครั้งที่สามถึงพระทรมาน

      32 บรรดาศิษย์กำลังเดินทางขึ้นไปยังกรุงเยรูซาเล็ม พระเยซูเจ้าเสด็จนำเขาไป เขาต่างประหลาดใจ ผู้ติดตามต่างมีความกลัว พระองค์ทรงพาอัครสาวกทั้งสิบสองคนออกไปตามลำพังอีกครั้งหนึ่ง ทรงบอกเขาถึงเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นกับพระองค์ว่า
      33 "บัดนี้ พวกเรากำลังขึ้นไปยังกรุงเยรูซาเล็ม บุตรแห่งมนุษย์จะถูกมอบแก่บรรดามหาสมณะและบรรดาธรรมาจารย์ เขาจะตัดสินประหารชีวิตพระองค์ และมอบพระองค์ให้คนต่างชาติ
      34 สบประมาทเยาะเย้ย ถ่มน้ำลายรด โบยตี และฆ่าเสีย แต่หลังจากนั้นสามวัน พระองค์จะทรงกลับคืนชีพ"

      b>บุตรของเศเบดีขออภิสิทธิ์

      35 ยากอบและยอห์น บุตรของเศเบดี เข้ามาทูลพระองค์ว่า "พระอาจารย์ ข้าพเจ้าทั้งสองปรารถนาให้พระองค์ทรงกระทำตามที่ข้าพเจ้าจะขอนี้"
      36 พระองค์ตรัสถามว่า "ท่านปรารถนาให้เราทำสิ่งใด?"
      37 ทั้งสองทูลตอบว่า "ขอโปรดให้ข้าพเจ้าคนหนึ่งนั่งข้างขวา อีกคนหนึ่งนั่งข้างซ้ายของพระองค์ในพระสิริรุ่งโรจน์เถิด"
      38 พระเยซูเจ้าตรัสว่า "ท่านไม่รู้ว่ากำลังขออะไร ท่านสามารถดื่มถ้วยซึ่งเราจะดื่มได้ไหม หรือรับการล้างที่เราจะรับได้หรือไม่?"
      39 ทั้งสองทูลว่า "ได้ พระเจ้าข้า" พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาว่า "ถ้วยที่เราจะดื่มนั้น ท่านจะได้ดื่ม และการล้างที่เราจะรับนั้น ท่านก็จะได้รับ
      40 แต่การที่จะนั่งข้างขวาหรือข้างซ้ายของเรานั้น ไม่ใช่หน้าที่ของเราที่จะให้ แต่สงวนไว้สำหรับผู้ที่พระเจ้าทรงจัดเตรียมไว้

      ผู้นำต้องรับใช้ผู้อื่น

      41 เมื่อได้ยินดังนั้น อัครสาวกอีกสิบคนรู้สึกโกรธยากอบและยอห์น
      42 พระเยซูเจ้าจึงทรงเรียกเขาทั้งหมดมาพบ ตรัสว่า "ท่านทั้งหลายย่อมรู้ว่า คนต่างชาติที่คิดว่าตนเป็นหัวหน้าย่อมเป็นเจ้านายเหนือผู้อื่น และผู้เป็นใหญ่ย่อมใช้อำนาจบังคับ
      43 แต่ท่านทั้งหลายไม่ควรเป็นเช่นนั้น ผู้ใดที่ปรารถนาจะเป็นใหญ่จะต้องทำตนเป็นผู้รับใช้ผู้อื่น
      44 และผู้ใดที่ปรารถนาจะเป็นคนที่หนึ่งในหมู่ท่าน ก็จะต้องทำตนเป็นผู้รับใช้ทุกคน
      45 เพราะบุตรแห่งมนุษย์มิได้มาเพื่อให้ผู้อื่นรับใช้ แต่มาเพื่อรับใช้ผู้อื่น และมอบชีวิตของตนเป็นสินไถ่เพื่อมวลมนุษย์"

      คนตาบอดที่เมืองเยรีโค

      46 พระเยซูเจ้าเสด็จมาถึงเมืองเยรีโคพร้อมกับบรรดาศิษย์ ขณะที่พระองค์เสด็จออกจากเมืองเยรีโคพร้อมกับบรรดาศิษย์และประชาชนจำนวนมาก บารทิเมอัส-บุตรของทิเมอัส คนขอทานตาบอดนั่งอยู่ริมทาง
      47 เมื่อได้ยินว่าพระเยซูชาวนาซาเร็ธกำลังเสด็จผ่านมา เขาก็เริ่มส่งเสียงร้องตะโกนว่า "ข้าแต่พระเยซู โอรสของกษัตริย์ดาวิด เจ้าข้า โปรดเมตตาข้าพเจ้าเถิด"
      48 หลายคนได้ดุเขาให้เงียบ แต่เขากลับตะโกนดังยิ่งกว่าเดิมว่า "พระโอรสของกษัตริย์ดาวิด เจ้าข้า โปรดเมตตาข้าพเจ้าเถิด"
      49 พระเยซูเจ้าทรงหยุด ตรัสว่า "ไปเรียกเขามาซิ" เขาก็เรียกคนตาบอดพลางกล่าวว่า "ทำใจดีๆไว้ ลุกขึ้น พระองค์กำลังเรียกเจ้าแล้ว"
      50 คนตาบอดก็สลัดเสื้อคลุมทิ้ง กระโดดเข้าไปเฝ้าพระเยซูเจ้า
      51 พระเยซูเจ้าตรัสว่า "เจ้าอยากให้เราทำอะไรให้เจ้า?" คนตาบอดทูลว่า "รับบูนี ให้ข้าพเจ้าแลเห็นเถิด"
      52 พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาว่า "ไปเถิด ความเชื่อของเจ้าได้ช่วยเจ้าให้รอดพ้นแล้ว" ทันใดนั้น เขากลับแลเห็นและเดินทางติดตามพระองค์ไป


          
    [01] [02] [03] [04] [05] [06] [07] [08] [09] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [HOME]