พระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญมาระโก
    มาระโก บทที่ 13   MARK  Charpter 13

      คำปราศรัยเรื่องอวสานกาล

      บทนำ

      1 ขณะที่พระเยซูเจ้าเสด็จออกจากพระวิหาร ศิษย์คนหนึ่งทูลพระองค์ว่า "ดูซิ พระอาจารย์ ก้อนหินและอาคารเหล่านี้ช่างใหญ่โตจริงๆ!
      2 พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาว่า "ท่านเห็นอาคารใหญ่เหล่านี้ไหม? จะไม่มีก้อนหินเหลือซ้อนกันอยู่เลย ทุกอย่างจะถูกทำลาย"
      3 เมื่อพระองค์ประทับนั่งบนภูเขามะกอกเทศ ตรงข้ามกับพระวิหาร เปโตร ยากอบ ยอห์น และอันดรูว์ทูลถามพระองค์เป็นการส่วนตัวว่า
      4 "โปรดบอกให้เราทราบเถิดว่า เหตุการณ์เหล่านี้จะเกิดขึ้นเมื่อไร? และจะมีเครื่องหมายใดบอกว่าเหตุการณ์ทั้งหมดเหล่านี้กำลังจะเกิดขึ้น?"

      ความทุกข์จะเริ่มขึ้น

      5 พระเยซูเจ้าจึงตรัสตอบว่า "จงระวังอย่าให้ใครหลอกลวงท่านได้
      6 หลายคนจะอ้างนามของเรากล่าวว่า "เราเป็นพระคริสต์" และจะหลอกลวงคนจำนวนมากให้หลงผิดไป
      7 เมื่อท่านทั้งหลายได้ยินข่าวลือเรื่องสงครามทั้งใกล้และไกล จงอย่าตกใจ เหตุการณ์เหล่านี้จำเป็นต้องเกิดขึ้น แต่ยังไม่ถึงวาระสุดท้าย
      8 ชนชาติหนึ่งจะลุกขึ้นต่อสู้กับอีกชนชาติหนึ่ง อาณาจักรหนึ่งจะลุกขึ้นต่อสู้กับอีกอาณาจักรหนึ่ง แผ่นดินไหวและความอดอยากจะเกิดขึ้นหลายแห่ง จะเป็นเหมือนการเริ่มต้นของความทุกข์ในการคลอดบุตร
      9" จงระวังตัวให้ดี เขาจะมอบท่านให้ศาล ท่านจะถูกทุบตีในศาลาธรรม และท่านจะยืนต่อหน้าผู้ว่าราชการและกษัตริย์เพราะเรา เพื่อเป็นพยานถึงเราต่อหน้าพวกเขา
      10 แต่ก่อนหน้านั้นข่าวดีจะต้องได้รับการประกาศแก่ชนทุกชาติแล้ว
      11 "เมื่อเขานำท่านไปส่งมอบนั้น จงอย่าเป็นกังวลไปเลยว่าจะต้องพูดอะไร แต่จงพูดตามที่พระเจ้าทรงดลใจในเวลานั้นเถิด เพราะว่าผู้พูดนั้นไม่ใช่ท่าน แต่เป็นพระจิตเจ้า
      12 พี่น้องจะกล่าวโทษกัน พ่อจะกล่าวโทษลูก ลูกจะลุกขึ้นมากล่าวหาพ่อแม่เพื่อให้ถูกประหารชีวิต
      13 ท่านทั้งหลายจะเป็นที่จงเกลียดจงชังของทุกคนเพราะนามของเรา แต่ผู้ใดยืนหยัดอยู่จนถึงวาระสุดท้ายผู้นั้นก็จะรอดพ้น

      ความทุกข์เวทนาอย่างใหญ่หลวงของกรุงเยรูซาเล็ม

      14 "เมื่อใดที่ท่านทั้งหลายเห็นผู้ทำลายที่น่ารังเกียจยืนอยู่ในที่ไม่สมควร (ให้ผู้อ่านเข้าใจเองเถิดว่าหมายถึงอะไร) เมื่อนั้น ให้ผู้ที่อยู่ในแคว้นยูเดียหนีไปยังภูเขา
      15 ผู้ที่อยู่บนดาดฟ้าก็อย่าลงมาเก็บข้าวของในบ้าน
      16 ผู้ที่อยู่ในทุ่งนา จงอย่ากลับไปเอาเสื้อคลุมที่บ้าน
      17 น่าสงสารหญิงมีครรภ์และหญิงม่ายแม่ลูกอ่อนในวันนั้น!
      18 จงอธิษฐานภาวนาอย่าให้เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในฤดูหนาว
      19 เพราะในเวลานั้น จะมีความทุกขเวทนาอย่างที่ไม่เคยมีตั้งแต่พระเจ้าทรงสร้างโลกมาจนถึงบัดนี้ และจะไม่มีต่อไปอีกเลย
      20 ถ้าองค์พระผู้เป็นเจ้ามิได้ทรงให้วันเหล่านั้นสั้นลงแล้ว มนุษย์ทุกคนก็จะพินาศ แต่พระองค์ทรงให้วันเหล่านั้นสั้นลงเพราะทรงเห็นแก่ผู้ที่พระองค์ทรงเลือกสรรไว้
      21 "เวลานั้น ถ้าผู้ใดจะกล่าวแก่ท่านว่า "พระคริสต์อยู่ที่นี่" หรือ "พระคริสต์อยู่ที่นั่น" จงอย่าเชื่อ
      22 เพราะจะมีพระคริสต์เทียม และประกาศกเทียมหลายคนเกิดขึ้น จะทำเครื่องหมายอัศจรรย์และปาฏิหาริย์เพื่อหลอกลวงผู้ที่พระเจ้าทรงเลือกสรรไว้
      23 ท่านทั้งหลายจงระวังให้ดี เราได้กล่าวถึงเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ให้ฟังไว้ก่อนแล้ว

      การเสด็จมาของบุตรแห่งมนุษย์

      24 "ในวันเหล่านั้นเมื่อทุกขเวทนาผ่านไปแล้ว ดวงอาทิตย์จะมืดไป ดวงจันทร์จะไม่ส่องแสง
      25 ดวงดาวจะตกจากท้องฟ้า และอานุภาพบนท้องฟ้าจะสั่นสะเทือน
      26 เมื่อนั้นประชาชนทั้งหลายจะเห็นบุตรแห่งมนุษย์เสด็จมาในเมฆ ทรงพระอานุภาพและพระสิริรุ่งโรจน์อันยิ่งใหญ่
      27 เมื่อนั้น พระองค์จะทรงใช้บรรดาทูตสวรรค์ไปรวบรวมบรรดาผู้ที่ทรงเลือกสรรจากทั้งสี่ทิศ จากปลายแผ่นดินจนสุดขอบฟ้า

      เวลาแห่งการเสด็จมาของบุตรแห่งมนุษย์

      28 "จงเรียนคำอุปมาเรื่องต้นมะเดื่อเทศเถิด เมื่อมันแตกกิ่งอ่อนและผลิใบ ท่านย่อมทราบว่าฤดูร้อนใกล้เข้ามาแล้ว
      29 ท่านก็เช่นเดียวกัน เมื่อเห็นสิ่งเหล่านี้เกิดขึ้น ก็จงรู้เถิดว่าพระองค์ทรงใกล้เข้ามา อยู่ที่ประตูแล้ว
      30 เราบอกความจริงแก่ท่านว่า คนในชั่วอายุนี้จะไม่ล่วงพ้นไปก่อนที่เหตุการณ์เหล่านี้จะเกิดขึ้น
      31 ฟ้าดินจะล่วงพ้นไป แต่วาจาของเราจะไม่ล่วงพ้นไปเลย
      32 "ส่วนเรื่องวันและเวลานั้น ไม่มีใครรู้เลย ทั้งบรรดาทูตสวรรค์ และแม้แต่พระบุตร นอกจากพระบิดาเพียงพระองค์เดียว

      จงระวังตัวไว้ให้พร้อม

      33 "จงระวัง จงตื่นเฝ้าเถิด เพราะท่านไม่รู้ว่าวันเวลานั้นจะมาถึงเมื่อไร
      34 เหมือนกับชายคนหนึ่งที่ก่อนจะเดินทางออกจากบ้านได้มอบอำนาจให้แก่ผู้รับใช้ ให้แต่ละคนมีงานของตนและยังได้สั่งคนเฝ้าประตูให้คอยตื่นเฝ้าไว้
      35 เพราะฉะนั้น ท่านทั้งหลายจงตื่นเฝ้าเถิด เพราะท่านไม่รู้ว่าเจ้าของบ้านจะมาเมื่อไร อาจจะมาเวลาค่ำ เวลาเที่ยงคืน ตอนไก่ขัน หรือเวลารุ่งเช้า
      36 ถ้าเขากลับมาโดยฉับพลัน อย่าให้เขาพบท่านกำลังหลับอยู่
      37 สิ่งที่เราบอกแก่ท่าน เราก็บอกแก่ทุกคนด้วยว่า จงตื่นเฝ้าเถิด!"


          
    [01] [02] [03] [04] [05] [06] [07] [08] [09] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [HOME]