กลิ่นรวงทอง

 

      เพลง "กลิ่นรวงทอง"  จิตรแต่งขึ้นโดยได้รับอิทธิพลจากเพลง "กลิ่นโคลนสาบควาย" ที่แต่งทำนองและเนื้อร้องโดย ไพบูลย์   บุตรขัน  เพลงกลิ่นรวงทอง  พรรณาถึงการยืนหยัดต่อสู้กับธรรมชาติของชาวนา  กว่าผืนนาจะเปลี่ยนเป็น ทุ่งรวงทองได้   ชาวนาต้องลงแรง ทุ่มโถมเหนื่อย แสนเหนื่อยกว่าจะได้ข้าวออกมาแต่ละเมล็ด

      บทเพลงดังกล่าว จิตร แต่งขึ้นเพื่อมอบให้กับชาวนาแห่งอำเภอ สว่างแดนดิน  สกลนคร  ซึ่งจิตรได้เข้าไปร่วมใช้ชีวิตคลุกคลีอยู่ด้วย ในบั้นปลายของชีวิต  เมื่อตัดสินใจในแนวทางต่อสู้ของตัวเองแล้ว

 

      ท่ามกลางแดดแผดเปลวร้อนผ่าวดังไฟ  กลางผืนดินนาไร่ ใต้ฟ้ากว้างไกลสุดตา ใครหนอทนกรำงานกลางนา ไล่ความดุ่มกุมไถฟันฝ่า คราดนาล้าเมื่อยระบม
      รุ่งจนค่ำ  ปักดำชุ่มฉ่ำเหงื่อนอง แปลงผืนนางามผ่อง เป็นทุ่งรวงทองน่าชม ยามหนาวยืนฝืนสู้แรงลม  จับเคียวเกี่ยวข้าวมัดก้อนกลม ระดมแรงนวดสุดใจ
      จากแรงเป็นรวงเหลืองงามจนขาว  เป็นข้าวหอมกรุ่น น้ำแรง เนื่องหนุนนั้นมากเพียงไหน รสข้าวละมุนหวานอุ่นละไม ด้วยหยาดเหงื่อใคร หวานเอ๋ยน้ำใจของหมู่ชาวนา
      อย่าดูถูกชาวนาเห็นว่าอับเฉา  มือถือเคียวชันเข่า  เกี่ยวข้าวเลี้ยงเราผ่านมา  ความหวังเอยของเราชาวนา สักวันหนึ่งเมฆร้ายเคลื่อนคลา ชาวนาสุขสันต์รื่นรมย์