สาธารณสมบัติของแผ่นดิน
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
มาตรา 1304 บัญญัติว่า
"สาธารณสมบัติของแผ่นดินนั้น
รวมทรัพย์สินทุกชนิดของแผ่นดินซึ่งใช้เพื่อสาธารณประโยชน์หรือสงวนไว้เพื่อประโยชน์
ร่วมกัน เช่น
(1)
ที่ดินรกร้างว่างเปล่า
และที่ดินซึ่งมีผู้เวนคืน
หรือทอดทิ้ง
หรือกลับมาเป็นของแผ่นดินโดยประการอื่นตามกฎหมายที่ดิน
(2)
ทรัพย์สินสำหรับพลเมืองใช้ร่วมกัน
เป็นต้นว่าที่ชายตลิ่ง
ทางน้ำ ทางหลวง
ทะเลสาบ
(3)
ทรัพย์สินใช้เพื่อประโยชน์ของแผ่นดินโดยเฉพาะ
เป็นต้นว่า
ป้อมและโรงทหาร
สำนักราชการบ้านเมือง
เรือรบ อาวุธยุทธภัณฑ์"
ที่ชายตลิ่งที่น้ำท่วมถึงเป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดิน
ต่อมากลายเป็นที่งอกริมตลิ่งเชื่อมติดกับที่ดินของจำเลยที่
1 มีปัญหาว่า
ใครเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์
ศาลฎีกาได้วินิจฉัยไว้ในคำพิพากษาศาลฎีกาที่
149/2543 ว่า
เดิมที่พิพาทเป็นที่ชายตลิ่งที่น้ำท่วมถึงจึงเป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดินสำหรับพลเมืองใช้ร่วมกันตาม
ป.พ.พ.ม.1304(2)
ที่พิพาทเพิ่งกลายเป็นที่งอกหลังจากมีการสร้างถนนเมื่อ
4 ถึง 5 ปีมานี้ ดังนั้น
ก่อนหน้าที่พิพาทเป็นที่งอก
แม้โจทก์จะ
ครอบครองมานานเท่าใดก็ไม่ได้กรรมสิทธิ์
หลังจากที่พิพาทกลายเป็นที่งอกที่เชื่อมติดกับที่ดินของจำเลยที่
1 ที่งอกพิพาท
จึงเป็นกรรมสิทธิ์ของจำเลยที่
1 ด้วย
เมื่อโจทก์ครอบครองยังไม่ถึง
10 ปี
โจทก์จึงไม่ได้กรรมสิทธิ์ตาม
ม.1382
(คำพิพากษาศาลฎีกาของสำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ปี 2543 เล่ม 1 หน้า 62)
Thailegal
12/01/44
|
