| การส่งสำเนาเอกสาร
ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง
มาตรา 90
วางหลักไว้ว่า
ให้คู่ความฝ่ายที่อ้างอิงเอกสารเป็นพยานหลักฐานเพื่อสนับสนุนข้ออ้างหรือข้อเถียง
ของตนตามมาตรา 88
วรรคหนึ่ง
ยื่นต่อศาลและส่งให้คู่ความฝ่ายอื่นซึ่งสำเนา
เอกสารนั้นก่อนวันสืบพยานไม่น้อยกว่า
7 วัน
ในกรณีที่คู่ความฝ่ายใดยื่นคำแถลงหรือคำร้องขออนุญาตอ้างอิงเอกสารเป็นพยาน
หลักฐานตามมาตรา 88
วรรคสองหรือวรรคสาม
ให้ยื่นต่อศาลและส่งให้คู่ความ
ฝ่ายอื่นซึ่งสำเนาเอกสารนั้น
พร้อมกับการยื่นคำแถลงหรือคำร้องดังกล่าว
เว้นแต่
ศาลจะอนุญาตให้ยื่นสำเนาเอกสารภายหลังเมื่อมีเหตุอันสมควร
ผลของการไม่ยื่นสำเนาเอกสารให้แก่คู่ความอีกฝ่ายหนึ่ง
มาตรา 87 ห้ามมิให้
รับฟังเอกสารดังกล่าวเป็นพยานหลักฐาน
เว้นแต่ศาลเห็นว่าเพื่อประโยชน์แห่ง
ความยุติธรรม
จำเป็นต้องสืบพยานหลักฐานอันสำคัญซึ่งเกี่ยวกับประเด็นข้อสำคัญ
ในคดีโดยฝ่าฝืนบทบัญญัติดังกล่าว
ปัญหาว่า
สำเนาเอกสารที่โจทก์แนบท้ายฟ้องแล้ว
จะต้องส่งสำเนาเอกสารดังกล่าว
ให้คู่ความฝ่ายอื่นตามมาตรา
90 อีกหรือไม่
ศาลฎีกาได้วินิจฉัยเป็นคำพิพากษา
ศาลฎีกาที่ 9501/2542 ว่า
เจตนารมณ์ของการส่งสำเนาเอกสารตาม
ป.วิ.พ. ม.90
มุ่งประสงค์เพียงให้ฝ่าย
ที่ถูกอ้างเอกสารมายันได้มีโอกาสตรวจสอบเอกสารก่อน
เพื่อจะได้ซักค้านพยาน
ได้ถูกต้อง
ไม่เสียเปรียบแก่กัน
เมื่อโจทก์ได้แนบสำเนาเอกสารดังกล่าวมาท้าย
คำฟ้อง
ย่อมนับได้ว่าตรงตามเจตนารมณ์ของกฎหมายแล้ว
แม้โจทก์จะมิได้แสดง
ความจำนงขอถือเอาเอกสารท้ายคำฟ้องแทนการส่งสำเนาให้คู่ความ
หรือโจทก์
มิได้ขออนุญาตศาลขอถือเอาเอกสารท้ายคำฟ้องแทนการส่งสำเนาให้แก่คู่ความ
ก็ตาม
ไม่มีผลทำให้คดีโจทก์ต้องเสียไป
(คำพิพากษาศาลฎีกาของสำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ปี 2542 เล่ม 12 หน้า 250)
Thailegal
11/11/43
|
