มงคลชีวิต ประสิทธิ์พร

อันทรัพย์สิน ถิ่นฐาน ทั้งบ้านช่อง
อีกเงินทอง ไร่นา มหาศาล
      เป็นสมบัติ ของตัว ได้ชั่วกาล
จะต้องผ่าน จากกัน เมื่อวันตาย
      ส่วนความดี มีความสัตย์ สมบัติแท้
ถึงตัวแก่ กายดับ ไม่ลับหาย
     จะสถิตย์ ติดแน่น แทนร่างกาย
ถึงตัวตาย ชื่อยังอยู่ เชิดชูเอย


		ความดี
		อันทรัพย์สิน ถิ่นฐาน ทั้งบ้านช่อง อีกเงินทอง ไร่นา มหาศาล เป็นสมบัติ ของตัว ได้ชั่วกาล จะต้องผ่าน จากกัน เมื่อวันตาย ส่วนความดี มีความสัตย์ สมบัติแท้ ถึงตัวแก่ กายดับ ไม่ลับหาย จะสถิตย์ ติดแน่น แทนร่างกาย ถึงตัวตาย ชื่อยังอยู่ เชิดชูเอย
		๒๕๐๔
		* ภายใต้ดวงอาทิตย์นี้ ไม่มีการสูญเสีย ใดๆ ที่น่าเสียใจ เท่ากับการเสียเวลา เสียเวลาเพียงหนึ่งวินาที ก็เท่ากับ สูญเสียส่วนหนึ่งของชีวิต อายุที่เรา ได้นั้นคือชีวิตที่เราสูญเสียไป * ความกังวลใจ คือศัตรูของชีวิต อดีตคือความฝัน อนาคตคือความไม่แน่นอน ปัจจุบันเท่านั้น ที่เราจะแก้ไขได้ ไม่มีใครสร้างความเดือดร้อนให้แก่เราได้ นอกจากตัวเราเอง
		๒๕๐๕
		* การทำความดี มีได้ทุกโอกาส ความประมาท ทำให้พลาดจากความดี * ความดี ให้ความอิ่มใจในเบื้องหลัง ให้ความสมหวังในเบื้องหน้า * ความชั่ว ให้ความขุ่นใจในเบื้องหลัง ให้ความผิดหวังในเบื้องหน้า * จงพอใจในชีวิตของตัวเอง โดยมิต้องไปเปรียบเทียบชีวิตของผู้อื่น
		๒๕๐๖
		* ไม่ยินดีในสิ่งที่ตนได้ ไม่พอใจในสิ่งที่ตนมี เป็นคนอาภัพอับโชคที่สุด * ยินดีในสิ่งที่ตนได้ พอใจในสิ่งที่ตนมี เป็นคนโชคดีที่สุด * มัวเมาในสิ่งที่ตนได้ หลงไหลในสิ่งที่ตนมี คือการสร้างเรือนจำขังตัวเอง * เห็นโทษในสิ่งที่ตนได้ เห็นภัยในสิ่งที่ตนมี คือความเป็นอิสระในโลก
		๒๕๐๗
		* คาถากันความทุกข์ เมื่อได้ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข ให้ เสกคาถาว่า เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป เมื่อสิ่งเหล่านี้เสื่อมสิ้นไปจะได้ไม่ทุกข์ใจ เมื่อประสบกับความเสื่อมลาภ เสื่อมยศ นินทา ทุกข์ ให้เสกคาถาว่า เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป จะได้ไม่ทุกข์ทรมานใจ * การแก้ปัญหา การแก้ปัญหายุ่งยากของชีวิตไม่ได้ อยู่ที่การเพิ่มปริมาร หรือแก้ด้วย การหลบหนี แต่จะแก้ได้ด้วยการ ศึกษาให้รู้เหตุที่มาของความยุ่งยากนั้น การค้นให้พบต้นเหตุนั้นแล คือการแก้ปัญหาชีวิต
		๒๕๐๘
		* ถ้าทำใจร้อน จะร้อนใจภายหลัง * ถ้าทำมักง่าย จะวุ่นวายภายหลัง * ถ้าเห็นแก่ได้ จะเสียใจภายหลัง * ถ้าเห็นแก่กิน จะถูกดูหมิ่นเหยียดหยาม * ถ้าพูดพล่อยๆ จะเสื่อมถอยความนับถือ * ถ้าสบายเมื่อหนุ่ม จะกลุ้มจใจเมื่อแก่ * ถ้าทำตามใจชอบ จะได้รับสิ่งที่ไม่ชอบใจ * ถ้าทำบาปแลกบุญ จะขาดทุนเรื่อยไป * ถ้าเห็นแก่ธรรม สุขเลิศล้ำตลอดกาล
		๒๕๐๙
		* คนที่ไม่รักษาเวลา คือคนที่ฆ่าตัวเอง * อดีตคือความฝัน ปัจจุบันคือภาพมายา อนาคตคือความไม่แน่นอน * ไม่มีอะไรเป็นของเรา แม้แต่ตัวของเราเอง * โกรธคนอื่น เหมือนจุดไฟเผาตัวเอง * เมตตาคนอื่น เหมือนสร้างบ้านให้ตัวเอง * อย่าระแวงคนอื่น ยิ่งกว่าระวังตัวเอง * ชีวิตไม่พอกับตัณหา เวลาไม่พอกับความต้องการ * ที่พักครั้งสุดท้ายของชีวิต คือป่าช้า
		๒๕๑๐
		* ถ้าทำตัวแข่งกับสังคม ความล่มจมจะตามมา * ถ้าทำงานเห็นแก่หน้า จะพบกับปัญหาเรื่อยไป * ถ้าทำต้ัวเห็นแ่ก่ได้ อย่าหวังน้ำใจจากเพื่อนฝูง ถ้ากลัวเกินไป จะทำอะไรไม่สำเร็จ ถ้ากล้าจนเกินงาม จะพบกับความเดือดร้อน * ถ้าขาดความพอดี จะเป็นหนี้ตลอดกาล * ถ้าหวังแต่ความสนุก จะพบความทุกข์มหันต์ * ถ้าขาดความยั้งคิด ชีวิตจะหมดความหมาย * ถ้าทำใจให้สงบ จะพบกับความสุขเยือกเย็น
		๒๕๑๑
		* ถ้ามีความพอดี จะเป็นเศรษฐีในเรือนยาจก * ถ้ามีแต่ความงก จะเป็นยาจกในเรือนเศรษฐี * ถ้ามีเมตตาจิต จะมีญาติมิตรทั่วบ้าน * ถ้าเมตตาเกินประมาณ จะพบคนพาลทั่วเมือง * ถ้าคิดถึงแต่ความหลัง จะพบรังแห่งความเศร้า * ถ้ามีแต่ความมัวเมา จะพบความปวดร้าวภายหลัง * ถ้าทำดีเพื่อเด่น จะถูกเขม่นจากญาติมิตร * ถ้าทำความดีด้วยน้ำจิต จะมีชีวิตอยู่อย่างสบาย * ถ้าหวังพึ่งแต่คนอื่น จะต้องกลืนน้ำตาตัวเอง * ถ้ารู้จักใช้เวลา ชีวิตจะมีค่ากว่านี้
		๒๕๑๒
		* อย่าพยายามทำคนอื่นให้เหมือนใจเรา เพราะเราก็ทำให้เหมือนใจคนอื่นไม่ได้ * อย่าทำตัวเป็นผู้รับฝ่ายเดียว จงทำตัวเป็นผู้ให้ด้วย * อย่าทำตัวให้เด่นกว่างาน จงพยายามทำงานให้เด่นกว่าตัว * อย่าทำบ้านให้แข็งแรงกว่าพื้นฐาน จงทำพื้นฐานให้แข็งแรงกว่าบ้าน * อย่าพยายามทำสิ่งที่ได้ให้เท่ากับใจ จงพยายามทำใจให้เท่ากับสิ่งที่ได้
		๒๕๑๓
		* ถ้าไม่กินอยู่เท่าที่มี จะได้เป็นเศรษฐีเงินกู้ * ถ้ามั่วสุมกับอบายมุข จะพบความทุกข์ในเบื้องปลาย * ถ้าทำหูเบาเอาเขาว่า จะต้องน้ำตาตกใน * ถ้าพูดโดยไม่คิด เท่ากับพ่นลมพิษใส่คนอื่น * ถ้าจริงจังกับโลกเกินไป จะต้องตายเพราะความเศร้า * ถ้าต้องการความเป็นอิสระ ให้พยายามเอาชนะตัวเอง * ถ้าไม่รู้จักความทุกข์ จะพบกับความสุขได้ที่ไหน * ถ้าไม่ยอมปล่อยวาง จะพบกับความว่างได้อย่างไร * ถ้าหาความสุขจากความมัวเมา เท่ากับจับเงาในกระจก
		๒๕๑๔
		* ถ้าอยากเป็นคนงาม อย่าวู่วามโกรธง่าย * ถ้าอยากเป็นคนสบาย อย่าเบื่อหน่ายความเพียร * ถ้าอยากเป็นคนมั่งมี อย่าเป็นคนดีแต่จ่าย * ถ้าอยากเป็นคนนำสมัย อย่าทำลายวัฒนธรรม * ถ้าอยากเป็นคนมีเกียรติ อย่าเหยียดหยามคนอื่น * ถ้าอยากมีความรู้ อย่าลบหลู่อาจารย์ * ถ้าอยากหาความสำราญ อย่าล้างผลาญสมบัติ * ถ้าอยากเป็นคนมีอำนาจ อย่าขาดความยุติธรรม * ถ้าอยากเป็นคนดัง อย่าหวังความสงบ
		๒๕๑๕
		* เป็นอยู่เท่าที่มี ดีกว่าเป็นเศรษฐีเงินผ่อน * ทำการงานอยุ่กับบ้าน ดีกว่าสุขสำราญในบ่อน * แสวงลาภจากงาน ดีกว่าบนบานบวงสรวง * ไม้เท้าของคนเฒ่า ดีกว่าลูกเต้าอกตัญญู * รักกันฉันท์พี่น้อง ดีกว่าเงินทองเป็นไหนๆ * ปิดปากไว้ไม่พูดจา ดีกว่านินทาเพื่อนบ้าน * ยอมลำบากเมื่อหนุ่ม ดีกว่าจะกลุ้มเมื่อแก่ * อยู่คนเดียวอย่างสงบ ดีกว่าคบคนพาล * คอกตักเตือนตัวเอง ดีกว่าเพ่งโทษคนอื่น * ทำความดีแล้วดัง ดีกว่าถูกชังเพราะทำชั่ว
		๒๕๑๖
		* ถ้ากินอยู่เกินฐานะ ชีวิตจะขระขระเดือดร้อน * ยอมลำบากเมื่อตอนต้น ดีกว่ายากจนทีหลัง * เป็นอยู่อย่างหมดหวัง คือการขุดหลุมฝังตัวเอง * ชีวิตคือการต่อสู้ จงเป็นอยู่ด้วยความอดทน * ถ้าตกอยู่ใต้อำนาจยาเสพติด เท่ากับเผาชีวิตทั้งเป็น * ถ้ามัวเมาเอาแต่ดัง ชีวิตจะพังเพราะชื่อเสีย * ถ้าจะเป็นผู้ใหญ่ อย่าเชื่อง่ายหูเบา * อำนาจวาสนา คือที่มาของความกังวล * โลกจะลุกเป็นไฟ เพระาใจขาดธรรมะ * ชีวิตจริง ไม่เหมือนฝัน
		๒๕๑๗
		* ถ้าชนะด้วยอาวุธ จะสิ้นสุดด้วยความแค้น ใช้ธรรมะชนะแทน ความขุ่นแค้นจะหายไป * ถ้าเสรีไม่มีเขต จะเป็นเหตุให้วุ่นวาย ถ้าเสรีตามกฎหมาย ความวุ่นวายสงบลง * ถ้าผู้ใหญ่ตามใจว่า จะชักพาให้เดือดร้อน ถ้าผู้น้อยฝืนคำสอน จะเดือดร้อนไปทั่วเมือง * ถ้าทำงานมุ่งเพื่อตัว จะหมองมัวชั่วชีวิต ถ้าทำงานเพื่ออุทิศ สิ้นชีวิตชื่อยังอยู่ * เป็นพระไม่สังวร จะถ่ายถอนความศรัทธา เป็นชาวบ้านไม่เสาะหา จะนำพาให้ล่มจม
		๒๕๑๘
		* ประชาธิปไตยตามใจว่า คือที่มาแห่งความวุ่นวาย * สังคมจะเป็นธรรม เพราะไม่เหยียบย่ำคนอื่น * คนไม่เคารพกฎหมาย เหมือนวัวควายไม่มีคอก * ดูบ้านเมืองดูที่ความสะอาด ดูประชาชาติดูที่ความสามัคคี * ดูคนดี ดูที่งาน ดูลูกหลาน ดูที่ความเคารพ * ดูหญิง ดูที่ความอาย ดูชาย ดูที่ความกล้าหาญ * ดูพระดูที่กิจวัตร ดูคฤหัสถศ์ ดูที่ความขยัน * เพ่งโทษตนเป็นบัณฑิต เพ่งความผิดคนอื่นเป็นพาล * เสียเงินทองไม่เป็นปัญหา เท่ากับเสียเวลาและเสียใจ
		๒๕๑๙
		* ถ้าใช้กฎหมู่ จะอยู่อย่างรำคาญ ใช้อำนาจทางศาล จะสำราญทั่วเมือง * เห็นผู้ใหญ่ว่าโง่ เห็นนักเลงโตว่าฉลาด เห็นพ่อแม่ไม่สามารถ คืออุบาทว์บ้านเมือง * เห็นคุกเป็นบ้าน สุราบานเป็นเพื่อน บ้านเรือนเป็นศาลา คือที่มาของความวิบัติ * ส่งเสริมการพนัน แข่งขันความมั่งมี ไม่เชื่อคนแต่เชื่อผี จะมั่งมีได้อย่างไร * ความสุขโลกีย์ มีได้ชั่วคราว ความสุขยืนยาว ต้องเข้าหาธรรม
		๒๕๒๐
		* ปฎิรูปจะได้ผล ประชาชนต้องร่วมใจ * ถ้าจะทำงานเพื่อชาต อย่าแสวงหาอำนาจเพื่อตัว * ถ้าจะทำงานเพื่อศาสนา อย่าแสวงหาอามิส * อยากให้ไทยคงเป็นไทย อย่าทำลายวัฒนธรรม * ความวิบัติของชาติ คือผู้มีอำนาจแตกสามัคคี * สังคมมากว่าส่วนตัว ชีวิตครอบครัวจะเดือดร้อน * เป็นทุกข์เพราะความจน ดีกว่าทนทุกข์เพราะความเป็นหนี้ * ประดับกายด้วยความดี มีราศีกว่าประดับเพชร * ฆ่าสัตว์ได้โทษ ฆ่าความโกรธได้บุญ * อยากจะหนีความทุกข์ อย่าหวังความสุขทางกาย
		๒๕๒๑
		* ปฎิบัติดัดนิสัย เป็นการแก้ไขที่ถูกต้อง * ถ้ารักประเทศชาติ อย่าถือโอกาสร่ำรวย * ถ้าอยากเป็นคนก้าวหน้า อย่่ามัวอิจฉาคนอื่น * อยากเป็นชายจริงหญิงแท้ อย่าเปลี่่ยนแปรประเพณี * คุณค่าของสัตว์อยู่ที่กาย คุณค่าหญิงชายอยู่ที่ความประพฤติ * ภัยใหญ่ของชีวิต คือความลุ่มหลง * ถูกบัณฑิตนินทา ดีกว่าถูกพาลยกย่อง * ถ้าไม่อยากให้ผิดหวัง ให้ระวังอย่างโลภ * ถ้าไม่อยากให้จิตวุ่นวาย ให้นึกถึงตายไว้บ้าง * ถ้าไม่อยากจะเศร้าโศก ให้มองโลกเป็นอนิจจัง
		๒๕๒๒
		* เป็นอยู่อย่างเกียนคร้าน จะล้างผลาญสมบัติ เป็นอยู่อย่างประหยัด จะได้สมบัติจากตัวเอง * เจริญทางวัตถุ จะคุกรุ่นเป็นไฟ เจริญทางจิตใจ จะแจ่มใสสงบ * มีธรรมเป็นอำนาจ จะปราศจากเวรภัย มือธรรมเป็นใหญ่ เวรภัยจะตามมา * ความสุขแบบชาวโลก มีทุกข์โศกเป็นผล ความสุขอริยชน มีผลเป็นความสงบ * เลิกเห็นแก่ตัวได้เมื่อไร จะสุขใจเมื่อนั้น
		๒๕๒๓
		* ไม่ทำการงาน คบอันธพาล มัีวสุขสำราญ ไม่นานหมดตัว * มัวเมาอามิส หลงยาเสพติด ทำการทุจริต ยาพิษสังคม * อวดดื้อถือตน ไม่ฟังเหตุผล ยุแยงแฝงกล คือคนทำลาย * แ้ก้ด้วยการเพิ่ม จะเสริมปัญหา แก้ด้วยปัญญา ปํญหาจะลด * โลกนี้สับสน เพราะคนมุ่งรบ โลกนี้สงบ เพราะความเคารพธรรม
		๒๕๒๔
		* ขยันหมั่นไว้จะได้ดี แต่อย่ามีความโลภ * หวังได้ทรัพย์จาการพนัน คือความเพ้อฝันของคนสิ้นคิด * ความหลงไหลอยายมุข คือความทุกข์ของครอบครัว * ปัญหาเศรษฐกิจและจิตใจ ต้องแก้ไขพร้อมกัน * การพํฒนาที่ถูกทาง คือการเสริมสร้างคนดี * ดูคนดี ดูที่การกระทำ ดูผู้นำ ดูที่การเสียสละ * ศัตรูของประเทศชาติ คือประชาราษฎร์ขาดสามัคคี * ความคิดริษยา เหตุที่มาของการแตกแยก * ชีวิตที่ยุ่งยาก เพราะมีความอยากมากเกินไป * หมั่นนึกถึงความตาย คืออุบายแห่งความไม่ประมาท
		๒๕๒๕
		* คนเกียจตร้านไม่ทำงาน เป็นคนพิการของสากล * คนที่หวังพึ่งโชคชะตา เป็นคนปัญญาอ่อน * คนที่ท้อถอยเบื่อหน่าย เป็นคนตายก่อนหมดอายุ * คนที่มัวเมาเอาแต่เงิน จะห่างเหินจากญาติมิตร * กินเหล้าเพื่อเข้าสังคม เป็นค่านิยมที่่ผิด * ภัยที่น่ากลัวคือความตาย ทางแห่งความฉิบหายคืออบายมุข * ไม่หลงของเก่า ไม่เมาของใหม่ เป็นหัวใจการพัฒนา * คนเก่งๆมีมาก คนที่หายากคือคนดี * ความวิตกกังวลใจ เป็นโรคร้ายของชีวิต * ความยิ้มแย้มแจ่มใส เป็นอุบายสร้างสันติ
		๒๕๒๖
		* ตัวอย่างที่ไม่ดีในสังคม สร้างค่านิยมที่ให้โทษ * ความง่ายอยู่ที่ปาก ความยากอยู่ที่ทำ * ทำดีไม่มีประมาณ ก่อความรำคาญให้คนอื่น * สู้รบแบบพุทธะ คือการเอาชนะตัวเอง * ระวังหูของเรา ดีกว่าเฝ้่าปิดปากคนอื่น * เหนื่อยกายหลับสนิท เหนื่อยจิตหลับไม่ลง * พยับแดดลวงตา โลกมายาลวงใจ * ไม่หยุดไม่ถึงพระ ไม่ละไม่ถึงธรรม
		๒๕๒๗
		* ลำบากเพราะการงาน ดีกว่าสำราญแล้วกลุ้ม * มั่งมีเพราะประหยัด อัตคัตเพราะฟุ่มเฟือย * คุณความดีมีมาก ส่วนที่หายากคือคนทำดี * ทำอะไรตามใจว่า สร้างปํญหาให้ตัวเอง * อามิสเป็นเพียงสิ่งอาศัย ความสุขใจอยู่ที่ความสงบ * ความสุขที่ได้จากตัณหา มีค่าเท่ากับความทุกข์ * สะดวกนักมักมักง่าย สบายนักมักลืมตัว * การรู้จักปล่อยวาง เป็นวิถีทางสงบสุข
		๒๕๒๘
		* เวลาไม่ได้ทำให้คนเสียคน คนต่างหากทำให้เสียเวลา * เหล้าไม่ได้ทำให้คนเมา คนต่างหากเมาเหล้า * สัตว์ไม่ได้โหดร้ายกว่าคน คนต่างหากโหดร้ายกว่าสัตว์ * ศีลธรรมไม่ได้เสื่อม คนต่างหากเสื่อมจากศีลธรรม * ความสุขใจไม่ได้อยู่ที่ความสมปราถนา การรู้จักทำใจ เมื่อไม่สมปราถนาต่างหาก เป็นความสุข
		๒๕๒๙
		* สังคมวุ่นวาย เพราะอบายมุข * ทำแล้วไม่พูด ดีกว่าพูดแล้วไม่ทำ * มีทรัพย์อับปัญญา จะพาให้เดือดร้อน * เป็นอยู่อย่างเรียบง่าย คืออุบายการประหยัด * แต่งแต่กายไร้ค่า ถ้าไม่แต่งใจ * คิดเอาแต่ได้ จะเสียใจภายหลัง * เป็นอยู่อย่างบัณฑิต จะมีชีวิตอย่างปลอดภัย * จงทำตามความถูกต้อง อย่าทำเพราะความถูกใจ * ทำอารมณ์ให้ผ่องใส เป็นอุบายแก้ทุกข์
		๒๕๓๐
		* พัฒนาไปจะไร้ผล ถ้าทุกคนหวังแต่เงิน * อยู่นานไปจะไร้ชาติ ถ้าขาดความสามัคคี * คิดไปก็ไร้คุณ ถ้ามัีววุ่นอยู่แต่คิด * ทำไปก็ไร้ค่า ถ้าไม่กล้าจะทำจริง * ยิ่งทำไปยิ่งได้บุญ ถ้าเกื้อกูลกันและกัน * ภาวนาไปให้ใจสงบ จะได้พบสันติภาพ
		๒๕๓๑
		* บอกบุญบ่อยๆ จะถอยศรัทธา บอกถูกเวลา ศรัทธาเจริญ * ถ้าผูกใจเจ็บ จะเจ็บใจเรา ถ้าเมตตาเขา ใจเราสบาย * ความคิดริษยา พาใจให้วุ่น เมตตาการุณย์ อบอุ่นไมตรี * ความกังวลใจ เป็นภัยเป็นพิษ สำรวมความคิด ชีวิตเบิกบาน * โลกที่สับสน เพราะคนวุ่นวาย จะสุขสบาย เป็นเรื่องของคน * ถ้าปล่อยก็ว่าง ถ้าวางก็เบา ถ้าเอาก็หนัก
		๒๕๓๒
		* ถ้าจะพัฒนาเขา ไม่พัฒนาตัวเราก่อน * ขยันไม่สันโดษ ทุุกข์โทษจะตามมา * บ้านเมืองจะพินาศ เพราะคนในชาติกอบโกย * ระฆังดังเมื่อคนดี คนดีไม่ต้องตีก็ดัง * ลืมอะไรก็ลืมได้ แต่อย่าหลงไหลลืมตัว * ทำอะไรตามอารมณ์ ทุกข์ระทมจะตามมา * หลงทางเหนื่อยกาย หลงงมงายให้แต่โทษ * ความดีอยู่ที่การเสียสละ ชัยชนะอยู่ที่ขันติธรรม
		๒๕๓๓
		* ดูตัวเราคอยเฝ้าดูความผิด ดูญาติมิตรให้พินิจความดี * หลงอามิสมืดมิดมัวตา หลงปริญญาเพิ่มมานะทิฐิ * ขับรถช้าๆ เทวาดาคุ้มครอง ขับรถคะนองผีจองเฝ้าป่าช้า * หญิงชายจะไร้เพศ ถ้าปฎิเสธศีลธรรม * โลกนี้ไม่มีปัญหา ถ้าศึกษาให้รู้ความจริง * สิ่งที่ได้มาเปล่าคือความเฒ่าชรา สิ่งที่ตั้องแสวงหาคือคุณค่าของชีวิต * โลกนี้ไม่มีอะไรใหม่ นอกจากความเคลื่อนไหว เปลี่ยนแปลง
		๒๕๓๔
		* ความร้อนอบอ้าวจะมาก่อนฝน ความลำบากยากจน จะมาก่อนความสุข * โลกนี้แจ่มใสสำหรับคนใจกว้าง โลกนี้เวิ้งว้างสำหรับคนใจดำ * วาจาอ่อนหวานลูกหลานใกล้ชิด วาจาเป็นพิษญาติมิตรห่างไกล * อดีตจะหมดจดอนาคตจะสดใส ต้องแก้ไขที่ปัจจุบัน * ถ้าถือคนบ้า ถ้าท้าคนเมา ถ้าเข้าคนผิด จะเป็นพิษแก่ตัว
		๒๕๓๕
		* อุปสรรคปัญหา เป็นที่มาของความสำเร็จ * ทำดีไม่ได้ผล เพราะทำตนลุ่มๆดอนๆ * มีเงินล้นฟ้า ไม่เท่าค่าของคน * ทำความดีแล้วตาย ดีกว่าอยุ่สบายไม่ทำประโยชน์ * คนดียินดีทำทาน คนอันธพาลระรานทำลาย * ผู้ใหญ่หลงลืมตัว น่ากลัวกว่าเด็กดื้อ * สัตว์ตายเพราะเหยื่อ คนถูกเบื่อเพราะอามิส
		๒๕๓๖
		* ขับรถซิ่่งชิ่งจะวิ่งไปตาย ขับรถมักง่ายจะตายฟรีฟรี * เห็นคนเมาเท่ากับเห็นคนบ้า เห็นคนขี้ยาเหมือนเห็นคนตาย * ถ้าไม่อยากยากจน อย่าทำตนเป็นคนมั่งมี * ถ้าอยากเป็นเศรษฐี ให้ทำทีเป็นคนจน * เมาสุราพาให้ประมาท เมาอำนาจพาชาติล่มจม * ความดังไม่คงที่ ความดีไม่เปลี่ยนแปลง * ไม่ระวังปาก ได้ศัตรู ไม่ระวังหู ขาดหมู่ญาติมิตร * ชีวิตจะผิดหวัง ถ้ามัวแต่นั่งนอนคอย
		๒๕๓๗
		* คนฉลาดที่ขาดคุณธรรม เป็นผุ้นำที่ดีไม่ได้ * ความหรูหราของชาวสังคม เป็นค่านิยมที่เสื่อม * พูดตั้งพันคำ สู้ทำให้ดูไม่ได้ * อย่าคบคนชั่วเป็นมิตร อย่าทำบัณฑิตให้เป็นศัตรู * ความงามอยู่ที่ความดี ความมั่งมีอยู่ทีความสันโดษ * แมลงวันชอบของเน่า คนโง่เขลาชอบทำบาป * การักษาศีลห้า ช่วยแก้ปัญหาโรคเอดส์
		๒๕๓๘
		* ถ้าไม่ทำความดี มีชีวิตอยู่ร้อยปีก็ไร้ค่า * ฟังมากได้ปัญญา ไม่ระวังวาจาได้โทษ * โอกาสที่ดีของคน ขึ้นอยู่กับความสนใจ * วิชาให้ความฉลาด ถ้าขาดธรรมก็ให้โทษ * คนฉลาดขาดความดี เป็นคนอัปรีย์สังคม * ถ้าจำทำตัวให้เหมือนเขา ให้ดูเงาตัวเราก่อน * ทุกสิ่งดูน่ารัก ถ้ารุ้จักดูส่วนดี
		๒๕๓๙
		* สุริยุปราคาพระอาทิตย์มืดมัว จะดีจะชั่วอยู่ที่ตัวเราเอง * เศษกองขยะเกะกะทั่วบ้าน เศษคนอันธพาลรำคาญทั่วเมือง * พูดให้เขารักยากนักยากหนา พูดให้เขาด่าว่าง่ายนิดเดียว * ติดคุกมีเวลาพ้นโทษ คนที่มักโกรธถูกทำโทษตลอดกาล * ความสุขมิได้อยู่ที่ความมั่งมี การทำใจให้พอดีคือยอดความสุข * คนดี ดีกว่าของดี มีคนดี ดีกว่ามีของดี อยากเป็นคนดี ต้องทำความดี
		๒๕๔๐
		* ชีวิตจะมีค่า เพราะทำเวลาให้มีคุณ * คุณสมบัติประจำชีวิต คือสุจริตประจำใน * ความเจริญทางวัตถุ ยั่วยุให้คนลืมตัว * อย่าเป็นทุกข์ในสิ่งที่เสียไป จงพอใจในสิ่งที่มีอยู่ * พระดังอาจจะไม่ดี พระดีอาจจะไม่ดัง * ความขยันเป็นคุณสมบัติของคน ความอดทนเป็นคุณสมบัติของพระ
		๒๕๔๑
		* มีเงินทองเต็มบ้าน สู้มีลูกหลานดีไม่ได้ * มีพระไม่ดีเต็มวัด สู้้พระปฎิบัติดีรูปเดียวไม่ได้ * มีเหรียญเต็มอก กันตกนรกไม่ได้ * มีลูกหลานชั่ว น่ากลัวกว่าผู้รัาย * มีครูประพฤติชั่ว น่ากลัวกว่ายาบ้า * ยอมรับสารภาพผิด ดีกว่าคิดแก้ตัว * ให้อภัยซึ่งกันและกัน ดีกว่าผูกพันด้วยความโกรธ
		๒๕๔๒
		* เมื่อหนีตายไม่พ้น ก็ขอตายเพราะหมดอายุ อย่าให้ตายทั้งๆ ที่มีชีวิตอยู่ * ถ้าทำผิดกฎหมาย จะถูกจำคุกเรือนจำ ถ้าทำผิดศีลธรรม จะถูกจำคุกเรือนใจ * ความสุอย่างต่ำ เป็นความสุขที่ได้จากตัณหา ความทะเยอทะยานอยาก * ความสุขอย่างสูง เป็นความสุขที่อยู่เหนือตัณหา ความทะเยอทะยานอยาก ความสุขอย่างต่ำ จะมีอาการเหมือนม้าจูงเราวิ่ง ความสุขอย่างสูง เหมือนเราขี่ม้า สามารถบังคับม้าได้
		๒๕๔๓
		* วิกฤติเศรษฐกิจ ถ้าไม่คิดช่วยกัน ปล่อยไปนานวัน จะเดือดร้อน * คนขยัน ผันทรัพย์เข้าบ้าน คนเกียจคร้าน คอยล้างผลาญสมบัติ * ขยัน ประหยัด เป็นคุณสมบัติของคนมั่งมี ซื้่อง่าย จ่ายสนุก เป็นควมสุขของคนยากจน * ใช้จ่ายแต่พอดี จะมั่งมีตลอดกาล ใช้จ่ายเกินประมาณ สร้างสะพานสู่ความทุกข์ * การปลูกจิตสำนึกที่ดี ให้แก่เด็ก ต้องเริ่มตั้งแต่เล็ก จึงจะได้ผล * หมั่นดูความผิดของตัว ดีกว่ามัวแต่มองความผิดของผู้อื่น * คิดและทำแต่สิ่งที่ดี จะทวีความสุข
		๒๕๔๔
		* ยิ้่มแย้มแจ่มใส เป็นหัวใจ แห่งความสุข * การเริ่มต้นที่ถูก เป็นการปลูกฝังชีวิตที่ดี * เร่าร้อนด้วยกิเลส เป็นการสร้างเหตุแห่งความทุกข์ * ตายเมื่อเป็น เหม็นมาก เป็นเมื่อจาก มากด้วยความดี * ไม่มีการงานใด เหลือวิสัยของคนที่มีความเพียร * โลกนำธรรม จะนำความเดือดร้อน * ธรรมนำโลก ทุกข์โศกจะหายไป
		๒๕๔๕
		* อยุ่อย่างจน ไม่มีวันจน * อยู่อย่างรวย ไม่มีวันรวย * ความดีคุ้มหัว ความชั่วทำลาย * จนเงินจนทอง อย่าได้จนปัญญา * ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้ ถ้าตั้งใจทำ * ความเกียจคร้าน เป็นโรงงานสร้างคนโง่ * เป็นอยู่ด้วยความไม่ประมาท จะพบโอกาสที่ดี
		๒๕๔๖
		* ถ้ายอมแพ้ด้วยปัญญา ทุกปัญหาจะหมดไป * ความสามัคคี มีวินัย คือหัวใจของความเจริญ * บ้านเรือนเป็นที่พักของร่างกาย ธรรมะเป็นอุบายที่พักของจิต * กฎหมายเป็นหลักปกครองบ้านเมือง ธรรมะเป็นหลักปกครองของชาวโลก * ความเป็นผู้ดีอยู่ที่ความสะอาด ความฉลาดอยู่ทีการปฎิบัติธรรม * เสื้อผ้าอาภรณ์เป็นเครื่องประดับกาย ธรรมะเป็นอุบายประดับใจ * เป็นบรรพชิตอย่าเกียจคร้านการปฎิบัติ เป็นคฤหัสถ์อย่าเกียจคร้้านการทำการงาน * คิดแต่เรื่องดี ทำแต่เรื่องดี พูดแต่เรื่องดี เป็นศักดิ์ศรีของชีวิต
		๒๕๔๗
		* ถุ้ารู้จักพอ เป็นคนจน ก็เหมือนเป็นคนมั่งมี ถ้าไม่รู้จักพอ ถึงเป็นคนมั่งมี ก็เหมือนเป็นคนจน * ไม่มีอะไรยาก สำหรับคนที่มีความเพียร ไม่มีอะไรง่าย สำหรับคนที่เกียจคร้าน * พิทักษ์คนพาล ระรานคนดี เป็นวิถีทางที่ผิด กำจัดคนพาล บริหารคนดี เป็นวิธีที่ถูก * คนอวดมั่งอวดมี อวดีอวดตน คือคนไม่จริง คนอวดดี คือคนไม่มีดีจะอวด * โลกนี้เป็นสวรรค์ ถ้าแบ่งปันน้ำใจ โลกนี้เป็นไฟ ถ้าหวังได้แค่เงิน * เป็นอยู่อย่างผุ้ใหญ่ ต้องใฝ่าคุณธรรม เป็นอยู่อย่างผุ้นำ ต้องทำเป็นแบบอย่าง * เป็นอยู่อย่างคนไท อย่าหลงไหลต่างชาติ เป็นอยู่อย่างฉลาด ต้องสะอาดกายใจ * อาชีพทำได้ตามกาลเวลา การศึกษาทำได้ทุกโอกาส ควายโง่ยัีงใช้งานได้ คนโง่ใช้อะไรไม่ได้เลย
		๒๕๔๘
		* อยากเป็นอย่างเขา ให้ดูเงาตัวเราก่อน ให้เอาเยี่ยงเต่า อย่าเอาอย่างกระต่าย * โลกนี้จะมืดมิด ถ้าจิตขาดธรรม โลกนี้ชื่นฉ่ำ ถ้าพระธรรมนำใจ * ดูตัวเรา เฝ้่าดูความผิด ดูญาติมิตร คิดแต่ส่วนดี * สว่างตา ด้วยแสงไฟ สว่างใจ ด้วยแสงธรรม * ปลาเป็นจะว่าย ปลาตายจะไหลตามน้ำ * ถ้าหลงรัก หลงรส จะลืมหมดทุกอย่าง * หลงทางกลับได้ หลงใจกลับยาก * ถ้ารักกัน ไกลเหมือนใกล้ ถ้าชังกัน ใกล้เหมือนไกล * อิมัง นอนๆ นั่งๆ ปะระมัง ทุกขัง ( อย่ามัวเอาแต่ความสุข)


	มงคลชีวิต ประสิทธิ์พร โดย พระพุทธพจนวราภรณ์ (จันทร์ กุสโล) วัดเจดีย์หลวงวรวิหาร จ.เชียงใหม่