สารศิลปยาไทย
ฉบับที่ ๓๔

 


ว่านมหากาฬ



    ชื่อวิทย์   Gynura  pseudochina DC.
    ชื่อวงศ์   COMPOSITAE
    ชื่ออื่น     ผักกาดกบ หนาดแห้ง


สมาคมผู้ประกอบโรคศิลปแผนไทย
เชียงใหม่



 

 



 

 


มือของผู้ให้
อยู่เหนือมือของผู้รับ




 

 

 


ว่านมหากาฬ

ชื่อวิทย์  Gynura  pseudochina DC.
ชื่อวงศ์   COMPOSITAE
ชื่ออื่น     ผักกาดกบ หนาดแห้ง




สรรพคุณ

ใบ


หัว

 

รสเย็น ตำกับสุรา พอกดับพิษฝี แก้หัวลำมะกอก แก้อักเสบ แก้ปวดแสบปวดร้อน

รสเย็น รับประทานดับพิษร้อน พิษกาฬ พิษไข้เซื่องซึม พิษอักเสบ แก้ระส่ำระสาย แก้พิษแมลงป่อง ตะขาบ

 





 

 




ความลับของว่านมหากาฬ




๑.   แก้ไข้ อออกหัด สุกใส ดำแดง  ใช้ว่านมหากาฬฝนกับน้ำซาว ข้าวให้กิน เพื่อดับพิษร้อน พิษมหากาฬ รักษาพิษไข้เซื่องซึม กระสับ กระส่าย รักษาพิษอักเสบได้ทั้งปวง แล้วใช้ใบตำผสมเหล้าโรง หรือน้ำ ซาวข้าว พอกบริเวณผื่น ตุ่ม ฝี

๒.   แก้ริดสีดวงทวาร  ใช้ใบว่านมหากาฬโขลกให้แหลก ผสมเหล้า ขาว ๒๘ ดีกรี พอให้เละๆ แปะตรงหัวริดสีดวงทวาร หรือทาทั่วๆยิ่งดี ในทันทีที่ทายา จะรู้สึกเย็นวาบสบาย หายคัน หายปวด หมั่นทา วันละ หลายๆครั้ง

๓.   แก้ิเริม งูสวัด  ใช้ใบว่านมหากาฬ ตำผสมน้ำซาวข้าว จะข่วยใ้ห้ รู้สึกเย็นแผลเร็วกว่า ดับพิษร้อนได้ดีกว่า พอกแผลหรือชุบสำลีแปะไว้

๔.   เป็นสิว  ใช้ใบว่านมหากาฬ กับน้ำซาวข้าว ปั่นให้ละเอียด แปะไว้ สักครู่ เช้า-เย็น อาการอักเสบของสิว จะลดลง และหายในที่สุด

๕.   เป็นฝี แผลพุพอง  ใช้หัวว่านมหากาฬ ตำพอก หรือฝนกับน้ำ ปุนใส ทาบริเวณที่เป็นฝี หรือแผลพุพอง

 




 

 





















 

 




ยาต้มแก้เบาหวาน

 

๑.   กำแพงเจ็ดชั้น
๒.   แซ่ม้าทะลาย
๓.   มะแว้งเครือ
๔.   ชะเอมไทย
๕.   เถามวกแดง
๖.   เถามวกขาว
๗.   รากลำเจียก
๘   รากคนทา

 








บาท
บาท
บาท
บาท
บาท
บาท
บาท
บาท

วิธีทำ

ขนาดรับประทาน

สรรพคุณ

ต้มน้ำรับประทาน วันละหลายๆครั้ง

ครั้งละ ๑/๒ แก้วถึง ๑ แก้ว

แก้เบาหวาน ปรับน้ำตาลให้ปกติ เป็นผลมา มากแล้ว

 

 





 

 





ของฝากจากครู มอ.ชอ.

 

    สวนแสงเทียน ๔
----------------------------------------------------------

ต่อดวงไฟ
ยื่นดวงไฟ
ให้ซบซับ
ให้ส่องขับ

เป็นประกาย
เป็นเปลวเพลิง
เป็นเปลวจ้า
เป็นเปลวนุ่ม

ต่อไป
ดวงสว่าง
เหงื่อเหงา
มายา

สายตา
พริ้วล้อ
ท้าโหม
นวลใย

ให้ดวงใหม่
ต่างบุปผา
ในเงาตา
ที่มารุม

ที่ร่าเริง
มรสุม
ให้โรมรุม
ในราตรี

 

 


 

 




เพียงไม่ท้อ

 

 

ชั่วโมงอันเจ็บปวด
ที่แสนจะยาวนานที่สุด
ก็เพียง ๖๐ นาทีเท่านั้น
ความสวยงามรอเรา
อยุ่เบื้องหน้าทุกวัน





HOME