|
Vietnam Savaşı sonrası... Evine dönmekte olan bir asker San
Francisco'dan ailesini aradı: "Anne, baba eve dönüyorum, ama sizden bir şey
rica ediyorum. Yanımda bir arkadaşımı da getirmek istiyorum." "Memnuniyetle,
Onunla tanışmak isteriz", diye cevapladılar. Oğulları "Bilmeniz gereken bir
şey daha var." diye devam etti. "Arkadaşım savaşta ağır yaralandı, bir
mayına bastı ve bir koluyla ayağını kaybetti. Gidecek hiçbir yeri yok ve
Onun gelip bizimle kalmasını istiyorum." "Bunu duyduğuma üzüldüm oğlum.
Belki Onun başka bir yer bulmasına yardımcı olabiliriz." "Hayır. Anne, baba
Onun bizimle kalmasını istiyorum." "Oğlum." dedi babası. "Bizden ne
istediğini bilmiyorsun. Onun gibi özürlü biri bize korkunç yük olur. Bizim
kendi hayatımız var ve bunun gibi bir şeyin hayatımıza engel olmasına izin
veremeyiz. Bence bu arkadaşını unutup eve dönmelisin. O kendi başının
çaresine bakacaktır." Oğlu o anda telefonu kapattı. Ailesi Ondan bir süre
haber alamadı. Ama birkaç gün sonra, San Francisco polisinden bir telefon
geldi. Oğullarının yüksek bir bina düşüp öldüğünü öğrendiler. Polis bunun
intihar olduğuna inanıyordu. Üzüntü dolu anne - baba hemen San Francisco'ya
uçtular ve oğullarının cesedini tespit etmek için şehir morguna
götürüldüler. Anne - baba oğullarını hemen tanıdılar yalnız bilmedikleri bir
şeyi de öğrenince dehşete düştüler: |