Kahin

İçi sıkılıyordu.  Anlayamadığı bir duygu içini Burkuyordu.  En iyisi ona gitmekti.  O yardımcı olabilirdi.  Telefon açtı kahine.  "imkansız, tam çıkmak üzereydim."  

"Lütfen" dedi kadın kendisini kıramayacağını  düşünerek....   Çok zengindi kadın, ülkenin en zenginlerinden.   Doğaüstü güçlere inanırdı  Ve kahinin müdavimlerindendi...   Tabii ki kahin böyle iyi bir müşterisini kıramamıştı.  Karşılıklı oturuyorlardı.  Önlerindeki suya baktı  Kahin, Kasları çatıldı, gözbebekleri büyüdü, alt dudağı düştü , Kafasını kaldırıp ona baktı
"Çok üzgünüm" dedi, durakladı, belli ki söylemek istemiyordu. 
"Ne?" dedi kadın ısrarla ve kahin söyledi :
"Suda yarını göremıyorum..."

Yıkılmıştı kadın.  Medyum bugüne kadar hiç yanılmamıştı.  Yarın olmadığına göre bu gece ölecekti.  Ne yapmalıydı?  Evine gitti, vasiyetini yazdı, biraz TV izledi .  Uykusu gelmişti.  Son gecesiydi ve ne yapacağını bilmiyordu.  En iyisi uyumaktı.  Böylece ölürken hiç bir şey hissetmezdi.  Yatağına uzandı, gözlerini kapattı ve..  Derin bir uykuya daldı.  Uyandığında güneş yeni doğmuştu, kus sesleri geliyordu.  "Cennette mıyım ?" diye düşündü.  Her şey gece bıraktığı gibiydi. 
Kalktı, sabahlığını gıydı, salona indi, her şey normal gözüküyordu. Kahin bu kez yanılmış mıydı acaba?  Masanın üstündeki gazeteye gözü ilişti... 

Manşette Söyle Yazıyordu :

"Ünlü kahın öldü..."