บันทึกการเดินทาง

เดือน กุมภาพันธ์ 2544

.........15 16 17 18 19 20 21 23 24 25 26 27 28

เดือน มีนาคม 2544

.........1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31

เดือน เมษายน 2544

.........1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30

เดือน กุมภาพันธ์ 2544

.........เราเดินทางมาถึงแม่สายในตอนเช้าของวันแห่งความรัก...แต่เป็นวันแห่งความรักที่เต็มไปด้วยทหารเราพักได้สักพัก .เราก็เริ่มเดินทางทันทีในวันแรกเราเดินได้ 20 กมไปพักที่ศูนย์อพยพโรงเรียนบ้านห้วยไคร้ได้มีโอกาศสนทนากับ..ผอ.ผ้าง พลชัยท่านจัดเตรียมที่พักให้พวกเราเป็นอย่างดีวันแรกพวกเราล้ามากนอนหลับสบายเพราะเหนื่อยมาก

........ในวันที่ 15 กุมภาพันธ์ เราออกเดินทางแต่เช้าพึ่งเดินได้ประมาณ สิบกว่ากม.ก็ได้พบกับพระครูอนุกูลวรกานต์ วัดมณีไพรสนท์ อ.แม่สอด จ.ตาก ท่านชวนพวกเราไปพักด้วยซึ่งท่านปักกลดอยู่ที่ป่าช้าในอำเภอแม่จันเราจึงได้ที่ซุกหัวนอนอีก 1 วัน

........วันที่ 16 กุมภาพันธ์ หลังจากรับประทานข้าวก้นบาตรเรียบร้อยเราก็ออกเดินทางสู่ตัวเมืองเชียงรายได้พบกับสาวเกาหลีที่แยกพ่อขุนเม็งรายมีนามว่าmiheeเธอเข้ามาทักเพราะนึกว่าเราเป็นชาวญี่ปุ่นหลังจากสนทนาได้สักพักเราก็ขอตัวหลังจากนั้นเราก็ไปพักกับพี่ออมซึ่งรู้จักทางicqได้รับการดูแลอย่างดีขอบคุณพี่ออมและครอบครัวกรีอุตมากครับ

.......วันที่ 17 กุมภาพันธ์ ไม่มีอะไรมากไปกว่าการได้นอนปั้มนํ้ามันเป็นครั้งแรกแปลกดีเหมือนกันแต่ต่อไปนี้คงจะได้นอนบ่อย ๆ เห็นไอ้บอลล์เจอคนรู้จักด้วยเห็นว่าเป็นเซลล์ซีพีชื่อต่ายเออพึ่งรู้โลกมันกลมจริงๆมาเดินถึงเชียงรายยังเจอคนรู้จักอีก

........วันที่ 18 กุมภาพันธ์ หลังจากเดินมา 4 วันเริ่มไม่ไหวแล้วครับวันนี้เราทั้ง 2 คนเลยจัดการกับสัมภาระบางอย่างส่งกลับกรุงเทพซะเลยหลังจากนั้นเดินเข้า อ.พาน นอนที่ศูนย์ปฏิบัติการจราจรสภ.อ.พาน จ.เชียงรายคุณอาตํารวจทุกคนใจดีมากตอนแรกพวกเรากะจะนอนบนดาดฟ้าสถานีซะหน่อยแต่สงสัยคุณอาตํารวจกลัวพวกเราจะหนาวเลยปลุกให้ลงมานอนในสถานีมีห้องว่างอยู่

........วันที่ 19 กุมภาพันธ์ ไม่มีเรื่องน่าสนใจนอกจากย้ายที่นอนจากปั๊มหนึ่งไปอีกปั๊มหนึ่งเนื่องจากทนไก่ปั๊มแรกไม่ไหวเยอะมากขอบอกกลัวว่านอนไปเดี๋ยวโดนไก่จิกย้ายดีกว่า

........วันที่ 20 กุมภาพันธ์ ถึงเมืองพะเยาว์เข้าร้านเน็ทส่งข่าวคราวความเคลื่อนไหว...หลังจากนั้นจะรีบออกเดินทางหาที่ซุกหัวนอนตอนนี้สี่โมงกว่าแล้วต้องขอตัวเดี๋ยวหาที่ไม่ได้

........เช้าวันที่ 21 กุมภาพันธ์ ออกเดินทางด้วยความอ่อนเพลียเจอทั้งอากาศร้อนฝุ่นควันเพราะกำลังทำถนนกันอยู่แต่ยังอุตส่าห์เป็นวันที่เราเดินได้เยอะที่สุด 36 กม. เหนื่อยฉิบหายได้นอนที่ศูนย์วัฒนธรรม อ.งาว เป็นหมู่บ้านที่มีการสอนการแกะสลักมีงานศิลปะมากมายเราถ่ายรูปมาด้วย

........วันที่ 23 กุมภาพันธ์ ออกเดินทางแต่เช้าเพราะต้องเดินให้ถึงบ้านแม่ตีบซึ่งอยู่บนเขางาว......ซึ่งเป็นต้นนํ้าของแม่นํ้ายมหนึ่งใน 4 ผู้ยิ่งใหญ่แห่งเจ้าพระยาได้พักกับชาวบ้านที่หมู่บ้านเจ้าของบ้านชื่ออาเทียมเปิดขายก๋วยเตี๋ยวอยู่ในหมู่บ้านมีข้าวเย็นให้กินข้าวเช้าก็มีให้กิน.แถมก่อนออกเดินทางยังเอาใส่กล่องมาให้กินกลางทางอีก..ก่อนนอนก็ยังได้กินเหล้าเถื่อนอีก ไทยทำ ไทยใช้ ไทยเจริญ เอิ้ก...

........วันที่ 23 กุมภาพันธ์ หลังซัดข้าวกล่องกลางทางเรียบร้อยเดินมาอีกนิดหน่อยเจอทางลัดครับท่าน แม่งโคตรดีใจเลยประหยัดได้ตั้ง 8 - 9 กม. แต่พอเดินจริงๆ ต้องเดินออกจากตัวอำเภออีก 6 กม. คิดไปคิดมาขาดทุนไป 2 - 3 กม. สบายไป..... ได้เจอคนแต่งเพลงของโลโซด้วยแต่จริงเท็จแค่ไหนคิดกันเอาเองแล้วกันได้นอนที่ป้อมตำรวจอ.สองรอดไปอีกวัน

........วันที่ 24 กุมภาพันธ์ ยังไม่เข็ดครับ ยังไม่เข็ด เจอทางลัดอีกแล้ววันนี้เป็นทางลัดเข้า อ.เมืองแพร่จริงๆ ตอนแรกว่าจะเดินแค่ 20 กว่ากม.ถึง อ.ร้องกวาง แต่พอเจอทางลัดมันอดใจไม่ไหวซัดไป 30 กว่ากม.ถึง อ.แพร่ เลยไม่ต้องผ่าน อ.ร้องกวางสบายไปนอนป้อมตำรวจสาขาทุ่งโฮ้งคุณอายุทธนายดาบตำรวจใจดีมากชวนกินข้าว ชวนกินเหล้า ...ผมขัดใครไม่เป็นอยู่แล้ว เลยซัดกันหมดขวด ยังเงี๊ยแหละครับซีแกรมเหล้านอกราคาเพื่อนฝูง เอิ๊ก

........วันที่ 25 กุมภาพันธ์ ลุงยุทธยังอุตส่าห์ซื้อกับข้าวมาให้กินด้วยมีแกงอ่อมกับแกงฮังเลเราก็ซัดซะพุงกางกลัวขัดศรัทธาพอเดินมาได้สัก 3 - 4 บ้านมีหมาเดินตามไอ้บอลล์มารู้ชื่อตอนหลังว่าชื่อโจอี้ แม่งเดินตามมาเกือบกม.สุดท้ายไอ้บอลล์ต้องเดินกลับไปส่งไม่งั้นคงต้องเดินไปด้วยถึงเบตงวันนี้นอนที่เขตเศรษฐกิจการเกษตรที่ 11 เนื่องจากพ่อไอ้บอลล์มันเส้นใหญ่เลยไม่ต้องไปเดินหาที่นอนให้เมื่อยได้กินยำไข่มดแดงอีกต่างหาก พี่ที่เป็นยามเค้าทำให้กิน

........วันที่ 26 กุมภาพันธ์ เดินขึ้นเขาพลึงอยู่ใน อ.เด่นชัย พอแวะกินข้าวที่จุดชมวิวเสร็จมีหมาตามมาอีกแล้วทั้งๆที่ไม่ได้ให้อะไรมันกินซะหน่อยตอนแรกว่าจะตั้งชื่อว่าเด้บบี้แต่ดูไปดูมาตัวผู้นี่หว่า...เลยตั้งชื่อว่ากำปั้นมันเดินตามมาจนถึงที่พักเป็นป้อมตำรวจบ้านไฮ่ฮ้าตอนเดินมามันก็บ่นตลอดทั้งลิ้นห้อยทั้งครางหงิง ๆ น่าสงสารจริงเลย

........วันนี้วันที่ 27 กุมภาพันธ์ เดินลงเขามาโดยไม่มีไอ้กำปั้นไม่รู้มันหายไปไหนแต่ก็ดีแล้วขืนมันเดินไปกับเราเดี๋ยวจะโดนรถชนตายกลางถนนเปล่าๆกว่าจะเข้าตัวเมืองอุตรดิตถ์ได้แทบละลายแม่งร้อนชิบหายข้างทางก็ไม่มีร่มไม้พอเข้าเมืองได้ก็ตรงเข้าร้านเน็ททันทีเสร็จแล้วว่าจะออกไปหาที่นอนต่อยังไม่รู้เลยจะไปนอนไหนเย็นแล้วด้วยเนี่ยอยู่ในเมืองยิ่งหายากอยู่ บอลล์พูด ยังไม่เห็นอัพเดทให้เลยอัพเดทให้ด้วยขอบใจว่ะ ติ๊กซ์พูด ชื่อเราใส่ซ์ให้ด้วยจะได้เท่ห์เราไม่เคยเจอนายเลยแต่ขอบใจมากหวังว่าหลังเดินทางเสร็จคงได้เจอกัน

........วันที่ 28 กุมภาพันธ์ เมื่อคืนไปดริ๊งค์มาที่คริสตัลปาล์ม อุตรดิตถ์แม่งโคตรแพงเลยเหมือนเที่ยวที่ กทม. แต่บรรยากาศสู้ไม่ได้เลยอย่างว่าง่ะแต่ก็มันส์ในระดับนึง ดีเจเข้ามานั่งคุยด้วยเปลืองเหล้าไป 3-4 แก้ว พอตื่นมาก็เกิดอาการเมาขำไม่ออกงงเป็นภาษา แถวนี้แปลว่าแฮงค์เลยเดินได้นิดเดียวได้นอนที่ป้อม ต.ดงช้างดี เป็นที่สังเกตว่าต่อไปนี้คงได้นอนกับตำรวจประจำเพราะส่วนใหญ่ใจดีทั้งนั้น ชอบจริงๆ เลยประโยคที่ว่าอีก 500 เมตรถึงหน่วยบริการประชาชน

เดือน มีนาคม 2544

........วันที่ 1 มีนาคม วันหวยออกแต่ก็ถูกแดกตามระเบียบแวะกินข้าวแกง 10 บาทข้างทางมีคนขับรถ 10 ล้อจำได้ด้วยเค้าบอกเห็นเราเดินอยู่แถวแพร่ แถมตอนเดินออกจากร้านข้าวยังมีรถทหารวิ่งสวนมาเปิดไฟให้แล้วยกนิ้วโป้งให้อีกต่างหากประมาณว่าจำได้เพราะอ่านปากออกว่าเยี่ยม ฮ่าสะใจโว๊ยมีคนจำได้ด้วยแถมเป็นวันแรกที่เดินมาแล้วมีรถเก๋งจอดรับด้วยเลยเอาเลขท้าย 3 ตัวหลังไปซื้อลอตเตอรี่ซะเลยฮ่ารวยแน่กู วันนี้นอนป้อมนาอิน อ.พิชัย อุตรดิตถ์

........วันที่ 2 มีนาคม เดินมา 15 กม. แม่งไม่มีร้านค้าเลยตำรวจบ้าแม่งบอกประมาณ 12 กม. คิดดูแล้วกัน 15 กม.ไม่ได้กินน้ำเลยไม่ได้พักด้วยเหนื่อยก็เหนื่อยร้อนก็ร้อนแต่อยู่ดี ๆ เราก็ได้รู้ว่าพระผู้เป็นเจ้าเป็นช่างซ่อมรถ คิดดูแล้วกันขับมาจอดข้างหน้าแล้วก็หยิบน้ำ 2 ขวดเดินดุ่ย ๆ ข้ามถนนเอาให้ แถมผ้าเย็น 4 ผืนกับมะปรางค์ 1 ถุงใหญ่เป็นไงเล่าบารมีของ 2 ผู้ยิ่งใหญ่วันนี้เดินได้เยอะสุด 40 กม.นอนปั๊มน้ำมันจริง ๆ เกือบได้นอนป้อมแล้ว แต่ดันเจอตำรวจส่วนน้อยที่ไม่อยากเจอโคตรขี้เก๊ก ไหว้ก็ไม่รับไหว้แถมท่าทางไม่ค่อยอยากพูดด้วยเท่าไหร่เลยไม่นอนดีกว่า ตอนเดินออกมายังเอาไฟฉายไปส่องดูข้างหลังอีกคงกลัวพวกเราขโมยของมั้งนอนปั๊มแม่งยุงโคตรเยอะเลยร้อนด้วยเลยนอนไม่ค่อยหลับ ขอสงวนชื่ออำเภอเนื่องจากตำรวจไม่เป็นที่พึงปรารถนา

........วันที่ 3 มีนาคม เนื่องจากเมื่อคืนแทบไม่ได้นอนเลยเดินมาได้แป๊บเดียวเจอศาลาน่านอนลมเย็นเลยใส่ซะเลยนอนเกือบ 2 ชั่วโมงค่อยเดินต่อ จุดหมายวันนี้อยู่ที่พิษณุโลกพอเดินมาถึงทางแยกเข้าเมืองแวะถามทางก็บารมีอีกแล้วได้กินสไปรท์ฟรี 2 ขวดนอนที่ห้องเช่ารายวันอยู่ใกล้กับขนส่งสภาพแย่มากร้อนชิบหาย ไม่มีหน้าต่างเลยคิดดูแล้วกันขนาดนอนเปิดพัดลมเบอร์ 3 ยังนอนเหงื่อแตกแทบนอนไม่หลับไอ้บอลล์ต้องลุกขึ้นมาอาบน้ำตอนดึกเสียดายตังค์ 150 บาทจริง ๆ

........วันที่ 4 มีนาคม เข้าไปไหว้พระพุทธชินราชแล้วถือโอกาศเสี่ยงดวงด้วยการซื้อลอตเตอรี่ซะเลยเลขท้ายทะเบียนรถเก๋งที่จอดรับ 090 นอนในป้อมเขตพิจิตร ต.ไหล่โก ตำรวจไปคุมงานแต่งงานกันหมดเราเลยยึดป้อมซะเลย

........วันที่ 5 มีนาคม ซวยแต่เช้าต้องรีบเดินสปีดหนีคนบ้าแม่งเดินตามมาทำไมก็ไม่รู้หนียังไงก็ไม่พ้นจนแวะกินข้าวมันก็เดินล่วงหน้าไปเลยเดินสบายใจหน่อยพอแวะกินไอติมข้างทางเท่านั้นแหละเป็นเรื่องเลยเดินออกมาแม่งนั่งรออยู่พอเราเดินแม่งก็เดินตามอีกจนสุดท้ายไม่รู้มันเลี้ยวไปทางไหนเลยคราดกันจนได้มานอนที่ป้อมทุ่งใหญ่เป็นตำบลนั่งคุยกับคุณอาตำรวจอยู่เห็นแม่งเดินมาอีกแล้วแถมได้ยินมันบ่นพึมพัมด้วยว่าพวกแม่งไปนอนไหนกันวะเลยชักใจไม่ดีแถมรู้สึกว่าป้อมนี้ผีดุด้วยเพราะข้างบนเป็นบ้านไไม้แต่ไม่มีคนนอนคิดดูแล้วกันแต่คุณอาตำรวจไม่ค่อยอยากพูดเท่าไหร่

........วันที่ 6 มีนาคม เมื่อคืนกว่าจะได้นอนครับ อาตำรวจคุยเก่งมากแถมใจดีต้มน้ำกระเจี๊ยบมาให้เรากินระหว่างทางด้วยอากเดินได้สักพักเราก็เจอเขาอีกแล้วครับวันนี้เขารอเราที่ศาลาแต่แปลกวันนี้ยิ้มให้เฉย ๆ แต่ไม่เดินตามแฮะวันนี้อากาศร้อนมากร้อนจริง ๆ โว้ยขอบอกวันนี้มานอนป้อม ต.หนองกลด ครับขออภัยตอนส่ง mail ไม่ได้เอาสมุดอีกเล่มมาเลยจำอำเภอไม่ได้

........วันที่ 7 มีนาคม ขณะนอนพักทีศาลาข้างทางหน้าวิทยาลัยเกษตรนครสวรรค์ก็ได้เจอกับชาย 1 หญิง 1 เดินเข้ามานั่งขณะที่พวกเรากำลังหลับสบาย ได้คุยกันนิดหน่อยก็ได้เบอร์โทรน้องไว้พอถึงตัวเมืองนครสวรรค์ขณะที่กำลังหาที่นอนไม่ได้เลยตัดสินใจโทรหาน้องนกเป็นผู้หญิงกะจะถามแค่ว่าจะไปนอนไหนได้แต่น้องเค้าดันบอกว่ามานอนห้องหนูก็ได้พี่ไม่เป็นไรเลยไปซะเลยดีไม่เสียตังค์ด้วยแถมได้ไกด์นำเที่ยวอีกต่างหากไปเดินตลาดริมน้ำของกินเพียบเลยเยอะมากเป็นเมืองใหญ่จริง ๆ หลังจากนั้นก็ตระเวณราตรีที่ ดีแอนด์ดีเธค การแสดงบนเวทีสุดยอดเครื่องเสียงดีมากสู้แดนซ์ฟีเวอร์ได้เลยแถมนักร้องน่ารักอีกต่างหากแต่ดันมาเสียที่ดีเจแม่งเปิดเพลงหมาไม่เห่าเลยเสียอารมณ์ดีว่าเหล้าไม่เสียค่าเปิดเลยไม่แพงสรุปก็โอเค

........บอลล์พูดไอ้หยุมวันนี้เอาแค่นี้ก่อนร้านจะปิดแล้วพิมพ์ไม่ทันทำเว็บได้ดีขึ้นว่ะะขอบใจเพื่อนกูเริ่มเดินวันที่ 14 โว๊ยไม่ใช่ 13 อย่าลืมอัพเดทให้นะคราวนี้ยังไม่มีรูปหมดม้วนแล้วจะส่งให้ทีนึงตอนนี้อยู่สุพรรณแล้ว ถึงราชบุรีจะส่งอีกทีไปนอนแล้วโว๊ย

........ติกซ์พูดขอบใจสำหรับทุกอย่างขอให้พระเจ้าและบารมีของเราทั้ง 2 คนคุ้มครองนาย อาเมน

........วันที่ 8 มีนาคม จำไม่ได้ว่าคราวที่แล้วส่งไปให้ถึงวันที่เท่าไหร่ถ้าหายไปก็ขอโทษทีรู้สึกจะวันที่ 8 มีนคมนี่แหละเมื่อคืนที่เที่ยวสุดยอดครับนักดนตรีเล่นดีมานักร้องก็เสียงดีโดยเฉพาะฉาวๆแต่เสียอย่างเดียวดีเจแม่งเปิดเพลงไม่ได้เรื่องเลยไม่รู้ไปสรรหาเพลงเก่าจากไหนมาเปิดพอตื่นมาก็มานั่งคิดกับไอ้บอลล์ว่าจะเดินต่อดีรึเปล่าห้องก็ไม่เสียตังค์แถมจะได้เข้าไปเที่ยวในเมืองด้วยแต่คิดไปคิดมาเดินต่อดีกว่าเกรงใจน้องเค้าถึงเค้าจะบอกว่าอยู่เถอะพี่เดี๋ยวก็ไม่เจอกันแล้วไม่เป็นไรครับขอบคุณมาก

........วันที่ 9 มีนาคม เมื่อคืนนอนป้อมตำรวจเป็นที่ๆโสโครกที่สุดตั้งแต่นอนมาไม่รู้เลี้ยงหนูไว้หรือไงเห็นเป็นล้านเลยนอนๆอยู่แม่งไต่ขามา2ทีเลยต้องขึ้นไปแย่งได้บอลล์นอนบนเตียงเดี่ยวเบียดกันไปร้อนก็ร้อนยุงเยอะอีกต่างหากดีว่าดึกหน่อยมีฝนตกแป๊บนึงเลยเย็นขึ้นมาหน่อยเช้ามาไอ้บอลล์บอกเมื่อคืนโดนผีอำด้วยวะแต่กูว่าไม่ใช่ผีอำหรอกสงสัยมึงจะโดนกูนอนทับมากกว่าวันนี้เดินถึงอ.มโนรมย์นั่งรอตำรวจตั้งนานกว่าจะมาไม่รู้ออกไปไหนกันตอนแรกคุณอาตำรวจบอกให้นอนข้างนอกไปก่อนเดี๋ยวหัวหน้ากลับไปจะปลุกให้เข้าไปนอนข้างในก็ไม่รู้ทำไมต้องรอหัวหน้ากลับไปก่อนแต่ท่าทางหัวหน้าเค้าก็ขี้เก๊กนิดนึง ตอนนอนอยู่ข้งนอกคุณอาตำรวจยังอุตส่าห์ปลุกขึ้นมากินข้าวคะน้าหมูกรอบตอนเที่ยงคืนอีกใจดีจริงๆวันนี้เลยได้นอนห้องแอร์สบายไป

........วันที่ 10 มีนาคม วันนี้เดินมาถึงอ.สรรคบุรีตอนแรกเกือบได้นอนปั๊มแล้วก็ไอ้บอลล์เดินไปคุยอะไรกับเค้าเรียบร้อยแล้วอยู่ดีๆไม่รู้มีอีอ้วนขี่จักรยานมาจากไหนก็ไม่รู้เข้ามาถามโน่นถามนี่พอรู้จุดประสงค์ของพวกเราเท่านั้นแหละก็บอกว่าไม่มีที่นอนจะนอนไหนละอ้าวพูดงี้ก็สวยเด่ะอีอ้วนกูจะได้นอนอยู่แล้วแม่งเอ๊ยสุดท้ายเลยต้องเดินต่อ ก็พอดีมีห้องเช่ารายวันไม่รู้เค้าเรียกว่าอะไรคล้ายมานรูดแต่ไม่มีม่านนะสภาพสุดยอดแต่ป้าเจ้าของใจดีบอกปกติค้างคืน150คิดแค่100เดียวดีจังแถมตอนเช้ายังแถมน้ำมา 1 ขวดขอบคุณมากครับ

........วันที่ 11 มีนาคม วันนี้ได้กินข้าวถูกที่สุดอาหารตามสั่ง 10 บาท คิดดูแล้วกันจะไปหากินที่ไหนในกทม.เดินถึง อ.สามชุก เดินวนไปวนมาหาที่พักไม่ได้ซะทีจนเจอป้อมตำรวจบอกให้ไปนอนที่โรงพักบอกไม่เป็นไรนอนได้ถ้าไปถึงเค้าไม่ให้นอนก็กลับมาหาพี่เดี๋ยวพี่ให้นอนที่นี่แหละโชคดีไปโรงพักไม่มีปัญหาอะไรสบายดีมีนักโทษอยู่ในคุกอยากสูบบุหรี่ตำรวจเลยวานไอ้บอลล์ให้ซื้อให้หน่อยเพราะเห็นจะออกไปข้างนอกวันนี้ไม่ได้อาบน้ำด้วยซวยจริงๆห้องน้ำมันไม่มีไฟเลยสบายตัวไป 1 วัน

ถึงหยุมบอลล์พูดช่วยแก้ไขรูปด้วยรูปแรกเป็นรูปกำลังจะขึ้นรถที่หมอชิต ช่วยเปลี่ยนรูปข้างหน้าหน่อยเพราะดูไม่น่าสนใจช่วยเอารูปที่บอลล์ส่งไปเอาแบบธรรมชาติ ๆ ดูแล้วน่าสนใจช่วยจั่วหัวด้วยว่าผู้ที่เข้ามาเยี่ยมชมกรุณาฝากข้อคิดเห็นไว้ด้วยพร้อมที่อยู่ที่สามารถติดต่อได้ ลงรูปเยอะๆ ด้วย ติ๊กซ์พูดขอบคุณสำหรับทุกอย่าง

........วันที่ 12 มีนาคม วันนี้ได้ถึงตัวเมืองสุพรรณครับ นอนแบบเสียตังค์ 200 บาท แพงสุดเท่าที่นอนมา แต่ก็สบายดี น่าเสียดายมาช้าไป 1 วัน ไม่ยังงั้นได้นอนดู liverpool ถล่ม tranmere ไปแล้ว พออาบน้ำเสร็จก็ลงไปหาอะไรกิน ส่ง net ไม่มีอะไรน่าสนใจเลย ง่วงแล้ว หาว!!!!!!!!!!!!

........วันที่ 13 มีนาคม กว่าจะตื่นก็รอไป 11 โมง ฝนนรกก็ยังตกกวนใจอยู่เหมือนเดิม มีทางลัดเข้า อ.สองพี่น้องด้วย ประหยัดได้ประมาณ 20 กม. แต่พอเดินเข้าไปได้ประมาณ 200 ม. ก็มองหน้ากับไอ้บอลล์ เฮ้ย!!!!!!!!!ทำไมบรรยากาศมาคุยังงี้วะมึง แม่ง!!โคตรเปลี่ยวเลยว่ะ เดินต่อไปสงสัยจะเป็นอันตรายต่อสุขภาพ เลยตัดสินใจเดินย้อนกลับมา เดินทางสายหลักอ้อมหน่อยแต่สบายใจดี เดินมาถึงอู่ทอง ได้นอนที่หน่วยกู้ภัยจักร์นารายณ์ หิวข้างแล้วอ่ะ จูรุด

........วันที่ 14 มีนาคม เมื่อเช้านี้เห็นอาการรักชาติสุดๆพอเพลงชาติกำลังขึ้นตำรวจเปิดไฟแดงทุกแยกเลยอ่ะ วันนี้เจอแดด สบายง่ามตีนแล้วครับผม!!!! เป็นวันแรกที่ได้ชื่อตำรวจยศ พ.ต.ท. โรงพัก สภ.ต.ทุ่งคอก ตำรวจฮาทุกคนเลย มีอยู่คนหนึ่งแนะนำว่า "เป็นผมนะจะออกบวชแล้วเดินธุดงส์พอถึงเบตงก็ออกเหรียญ" กูมาเกือบครึ่งประเทศแล้วโว้ย

........วันที่ 15 มีนาคม ตื่นเช้ามาโดนขัง เพราะว่าประตูล็อกข้างนอกเลยต้องให้ไอ้บอลล์ปีนออกทางหน้าต่าง ไปเข้าข้างหลัง (ไม่ใช่ตูดนะ) แล้วเปิดประตูให้ วันนี้มีรถตำรวจทางหลวงจอดถามเลยให้ลงชื่อในสมุดเลย พอเดินมาถถึงป้อมตำรวจทางหลวงเจอคุณอาคนเดิมเลยสบายใจเลยได้กินข้าวฟรีด้วยกับข้าวเต็มโต๊ะเลยฮ่าอิ่มจังตังค์อยู่ครบ

........วันที่ 16 มีนาคม วันนี้เดินมาเยอะที่สุดทั้งหมดประมาณ 49 กม.จากนครปฐมถึงราชบุรีก็มาถล่มบ้านรุ่นน้องที่รู้จักกันชื่อน้องออยครับรูปหล่อมากกำลังหาแฟนอยู่ประกาศให้ซะเลยนี่กะว่าจะอยู่ต่ออีกซักเดือนรอบ้านมันล่มจมก่อนค่อยเดินทางต่อ

........วันที่ 17 มีนาคม แหกขี้ตาตื่นแต่เช้าเพราะไอ้พี่หมูบอกว่ากูไม่ได้มาดูพวกมึงนอนนะกูมาตั้งไกล กูจะมาเที่ยวกับพวกมึงเลยต้องตามใจพี่เขาหน่อยทั้งที่อยากนอนจะตายห่าพอกินข้าวเช้าเรียบร้อยก็เข้าร้านเน็ทส่งข้อความจากนั้นก็ไปเที่ยววัดหนองหอยกับถ้ำเขาบินแวะกินข้าวเที่ยงให้น้องออยเป็นเจ้ามือเล่นเกือบล่มจมจากนั้นก็กลับบ้านนั่งเล่นสักพักก็ไปเดินเที่ยวตลาดเป็นเมืองที่เงียบมากแค่ทุ่มนึงก็ไม่มีคนแล้วมีแต่แถวตลาดถึงพอมีคนหน่อยจากนั้นก็กลับมากินข้าวที่บ้านน้องออยกินกันจนข้าวหมดบ้านเลยไอ้บอลล์น้ำหนักขึ้นมาเป็น46แล้วก่อนมาแค่42เองพอนั่งจุกกันอยู่สักพักก็นั่งดูชู้รักเรือล่มพร้อมกับซดเบียร์ไปด้วยดูไปร้องให้ไปเพราะไม่มีใครกินด้วยเลย

........วันที่ 18 มีนาคม กว่าจะได้ออกเดินก็เกือบบ่าย 2 เพราะรอส่งพี่หมูกลับบ้านหลังจากนั้นแวะที่ป้อมตำรวจป้อมหนึ่งให้เขาเซ็นชื่อเรียบร้อยพอเขาไปก็มานั่งถามกันเฮ้ยใช่ตำรวจรึเปล่าวะเครื่องแบบก็ไม่แต่งดูแล้วเด็กๆอีกตะหากแถมเขียนหนังสือผิดๆถูกๆเลยฉีกใบนั้นออกกลัวมีปัญหาทีหลังขนาดออกช้านะเนี่ยยังเดินมาตั้ง 20 กม.ถึงอ.ปากท่อก็ได้ที่พัก

........วันที่ 19 มีนาคม เมื่อคืนนอนไม่หลับเลยยุงเยอะมากแถมมีรถส่งหนังสือพิมพ์เข้าออกตลอดเลยกว่าจะนอนหลับก็ตี4 พอตี5 ฝนตกอีกต้องย้ายที่นอนเลยเหมือนไม่ได้นอนเลยพอตื่นมาเดินต่อแค่ 50 เมตรก็นอนต่อที่ศาลาข้างทางวันเดินถึงเพชรบุรีเลยกว่าจะถึงก็ 2 ทุ่มกว่าแต่รู้ว่ายังไงก็มีที่นอนแน่ก็บ้านลุงผมเองพอไปถึงก็นั่งรอเจ้ามือคือพี่ชายผมเองพาไปกินหมูกะทะจนพุงกางจากนั้นยังพาไปกินเหล้าอีกเป็นสวนอาหารแบบมีนักร้องให้คล้องมาลัยดูนักร้องไปอยากกินหมั่นโถไปเพราะเห็นขานักร้องเหมือนขาหมูเลยดีนะว่าบ้าเขาไม่ได้อยู่ตรอกซุงไม่งั้นคงไม่ได้เป็นนักร้องแน่นั่งอยู่ตั้งนานมีเร้าใจแค่มีน้อง ๆ นุ่งน้อยห่มน้อยมาเต้นท่ากระเด้าลมให้ดู เออ ค่อยครึกครื้นหน่อยกว่าจะได้กลับไปนอนก็เกือบตี3 ต้องอาบน้ำอีกกลับมายังไม่ได้อาบเลยพรุ่งนี้กะตื่นซักเที่ยง

........วันที่ 20 มีนาคม กว่าจะตื่นก็ 10 โมงกว่าตั้งแต่เดินมาเนี่ยสบายที่สุดแล้วจากนั้นก็พาไอ้บอลล์ไปไหว้ลุงกับป้าที่ร้านในตลาดซื้อขนมจีนทอดมันให้ไอ้บอลล์ลองกิน อะ งงละซิก็ที่เพชรบุรีนี่เขากินขนมจีนกับทอดมันแหละจากนั้นก็ออกไปส่งรูปแล้วก็ไปเดินเล่นบิ๊กซีให้มันรู้ซะมั่งว่าจ.กูก็เจริญเหมือนกันนะโว๊ยจากนั้นก็ไปนั่งกินคอหมูย่างเป็นมื้อเย็นเล่นเอาจุกอยู่พักใหญ่แล้วค่อยไปตั้งหลักที่บ้านดูว่าคืนนี้จะไปดริ๊งค์กันที่ไหนดี จนตกลงกันได้ว่า ไปผับกึ่งเธคชื่อโนฮาร์มโอ้สุดยอดไม่มีที่นั่งเลยมีแต่ที่นอนนั่งกันจนเกือบตี 2 คนยังไม่เต็มเลย กลับดีกว่า

........วันที่ 21 มีนาคม ตื่นมาก็เกือบเที่ยงก่อนออกฝนเสือกตกอีกคุยกันว่าเอาไงดีวะถ้าอยู่ต่อคืนนี้ไปเที่ยวที่เดิมแต่เป็นเลดี้ไนท์หญิงตรึมนะเว้ยแต่พอฝนหยุดก็เดินต่อดีกว่าอยากกลับเร็วๆวันนี้เดินถึงแยกเขื่อนเพชรพอตกดึกยังโทรหาพี่อยู่เลยเผื่อให้มันมารับไปเที่ยวแต่สุดท้ายก็แห้ว

........วันที่ 22 มีนาคม เมื่อคืนยุงเพียบเลยครับกว่าจะหลับตี3 ตอนเช้าฝนก็ตกกว่าจะได้ออกก็8โมงเช้ากว่าจะถึงชะอำก็เที่ยงพอดีวันนี้มีผู้หญิงขี่รถมอร์ไซตามด้วยคือแบบเขางงว่าเราเดินกันทำไมกว่าจะเจอป้อมก็หัวหินครับอาตำรวจใจดีมากเลยครับ

........วันที่ 23 มีนาคม เมื่อคืนหลับสบายมากครับวันนี้อากาศร้อนมากครับขอบอกวันนี้เราเดินมาถึงหนองตาแต้มครับตอนแรกจะไปนอนในวัดแต่ที่ๆ หลวงพี่พาไปมันฝุ่นมาจริงๆครับเราจึงตัดสินใจมานอนที่ศาลาดีกว่าแต่เราก็เตรียมพร้อมสำหรับยุงแล้วละครับ

........วันที่ 24 มีนาคม ตื่นเดินแต่เช้าครับวันนี้แวะกินข้าวที่สุภาพชนจานละ25บาทโครตแพงเลยครับเจอฝรั่งถอดเสื้อปั่นจักรยานด้วยโคตรเทห์เลยถ้าพวกเราหุ่นดีก็อยากถอดเสื้อเดินบ้างเหมือนกันเดินมาตอนเที่ยงกินข้าว20บาทครับอร่อยมากเยอะมาก ถุยสุภาพชนร้านอะไรวะโคตรแพงวันนี้นอนป้อมทางหลวงที่กุยบุรี

........วันที่ 25 มีนาคม วันนี้ตอนที่นอนที่ศาลาข้างทางขณะกำลังหลับสบายเพราะลมเย็นดีดันมีใครไม่รู้มายืนคุยกันเสียงดังชิบหายเลยต้องรีบตื่นพอเดินมาถึงประจวบก็แวะหาส่งข้อความนี่ยังไม่รู้เลยว่าคืนนี้จะนอนที่ไหนแต่กะว่ารร.แน่นอนเพราะไม่ได้ซักเสื้อเยอะแล้วว่าจะโทรหารุ่นน้องด้วยชื่อต้อมมันบอกว่ารอผลสอบออกก่อนถ้าจบมันจะมาเดินด้วยเมื่อวานซืนโทรหาไม่เจอตัวแต่เจอพี่มัน เค้าบอกว่าจบแล้วเลยต้องโทรตามซะหน่อยดูซิมันยังอยากมารึเปล่าจะบอกว่าไม่สนุกนะเว้ยร้อนด้วย ไปละเดี๋ยวหาที่นอนไม่ได้จะซวย

..........