Fenix

Bij dat held're ochtendgloren
Werd de Fenix weer herboren.
Hij werd terug wakker, vleugels wijd
Al over horizon gespreid.
Zijn vleugels goud, robijn zo rood
Zijn ziel een vlam voorbij de dood.
Zijn vlammenveren ruisen luid
Zijn vurig lijf dooft nooit niet uit.
Hij uit een schreeuw voorbij de dood
Een baken voor al wie in nood.
Hij is de Fenix 'n edel dier
Kwaad vlucht weg als hij is hier.
Maar is het kwaad een groot gevaar
Dan brengt de Fenix 'n offer zwaar.
De tol voor dit zijn levenslicht
Inferno vuur brand al het kwaad.
Als deze dag ten einde deint
En Zon weer in de zee verdwijnt.
Gedenken allen de vogel des vuur
De Fenix van vrede van liefde zo puur.
Als weer een eeuw voorbijgegaan
Dan zal hij uit zijn as opstaan.
Schreeuwend luid zijn hoogste noot
Want hij zal nimmer blijven dood.

D'99


back