Nieuwjaarsbrief 2003
|
Dit jaar voor jou een nieuwjaarsbrief en geen nieuwjaarsgedicht. Niet dat ik het niet schijven kon, niet dat ik ben gezwicht… Want zoals u, - en allen hier - Nu al kunnen merken… Heb ik t niet geschuwd om poëtisch te gaan werken. (Want) ’t is de inhoud die veranderd is, - zoals u weldra hoort - En niet de rijm, Alliteratie, Of ’t dichterswoord. (Vraag maar aan) mijn charmante, parmante, peter Piet. Want… Wie weet er nu beter dan mijn peter, Wat in mijn nieuwjaarsbrief staat… Geschreven, gelezen Gegeven en gebleven… In de binnenzak van zijn jas? Of de lade van zijn kast? En gehoopt - niet verwacht - dat…. Toen ik het bracht, in mijn voordracht, Voor al de mensen hier, Op dit kwartier, Nu! - niet morgen - Want dan is nieuwjaar voor jullie, en mij, voorbij En wordt mijn brief, de zoveelste op rij - of op een hoopje - In je binnenzak of kast. Ze even werd gehoord, - onverstoord - Gehoord en knikkend gekeurd. En ook dit jaar spoort ze aan, Voor mijn charmante, parmante, peter Piet, Voor Daan, -ik dus – Voor jullie, -mijn familie en vrienden - Om naar het nieuwe jaar te gaan. En om het net niet nieuw, nee nostalgisch te houden, Blik ik terug op een paar wijze woorden, Waar ik wel wat aan heb gehad. "Zoek geen excuus, Vindt een argument." "Zoek geen uitvlucht, vindt een reden." "Wees spontaan, zoals je bent." - en - "Pieker niet te veel, leef in het heden." D'01/01/2003 |
back