Fancy nr 6. Juni 2001

HONDERD PROCENT HUNK: TEUN KUILBOER

Een dik half uur te laat stormt Teun het Haarlemse cafe binnen. De wachtende fancy-reporter ("Grr…") stond al op het punt om hem te nomineren voor 100% voodoopop. Teun verontschuldigt zich en lacht zijn breedste lach. Mmm… Misschien is het toch een schatje?

Een dozijn stewardessen
"De eerste keer dat ik herkend werd, schrok ik. Wat is dit? Ik kwam van mijn werk, moest met de bus van de studio's in Aalsmeer naar Haarlem, mijn woonplaats. Onderweg stapten er vijfentwintig meiden in van het Nederlands Luchtvaart College, of zoiets - het waren stewardessen in opleiding. Eén meisje zag me, ze keek nog eens en toen was het ineens 'He man, dat is Job uit Goede Tijden'. Echt: al die meiden draaiden zich om en klommen over de banken heen. Vijfentwintig stuks! Ik werd bestookt met vragen. 'Vind je het leuk?' 'Hoeveel verdien je?' Het is ego-strelend, maar ik schrok er ook van. Tegenwoordig ga ik niet altijd meer mee als mijn vrienden ergens naartoe willen. Als ik ergens ga zitten heb ik binnen no time allemaal 16-jarige meiden om me heen: 'Handtekening?', 'Samen op de foto?', "Kwek, kwek, kwek.' ".
De auto van papa
"Het is leuk om Job te spelen, het is een beetje een slechterik, iemand die streken uithaalt. In zekere zin lijkt hij op me. Toen ik 15, 16 was, heb ik ook mijn streken uitgehaald. Op mijn zestiende vond ik het spannend om een keer helemaal alleen in de auto van min vader te gaan rijden. Dat is het ergste dat ik ooit heb gedaan. Ik had wel eens, met hem, op een parkeerplaats gereden, maar nooit alleen. En nee, ik heb niets geramd."
Techno & sprinkhanen
"Mijn vrienden zouden me omschrijven als een rustige, redelijk normale, niets-aan-de-hand-jongen. Ik houd van seks en feesten, haha, in die volgorde. Ik ben een feestbeest:ik kom graag op techno-feesten, zoals Innercity en Shockers. De vriend van mijn moeder heeft een eigen platenmaatschappij en neemt mij regelmatig mee naar grote, leuke feesten. Dat is erg grappig, op pad met je stiefvader!
Waar heb ik allemaal een hekel aan? In ieder geval aan vroeg op staan. En ik houd niet van de kermis. Het is er druk en er lopen allemaal rare mensen rond. Vaak hangt er een heel foute, agressieve sfeer. Maar waar ik helemaal een hekel aan heb, zijn sprinkhanen! Ze springen, dat vind ik eng. Dan sta jij ergens en die sprinkhaan twee meter verderop en dan springt hij en zit hij op je. Wegwezen!"
Anti Anita
"Ik heb niet veel harten gebroken. Ik zal nooit zomaar iemand zonder reden kwetsen, geen gemene acties van mijn kant dus. Het gemeenste dat een meisje mij heeft aangedaan, is met een andere jongen naar een feest gaan, terwijl ik de kaartjes had geregeld.! Ik heb haar de hele avond niet meer gezien! Ik zal het uitleggen: ik had een meisje gevraagd samen naar een feest te gaan. Ze wilde graag mee. Twee dagen voor we zouden gaan, belde ze dat ze met een bus mee kon rijden, dan had ze een rechtstreekse verbinding. Die en die ging namelijk ook mee. Toen heb ik haar haar kaartje gegeven en gezegd dat zij fijn met die en die in de bus moest gaan. Zoek het maar uit! Ik vind een meisje boeiend als ze met een heel sterk gesprek aan komt zetten. Een meisje met inhoud,dat vind ik leuk. Ik knap af op blond, gepermaneerd haar en dikke lagen make-up, de Anita's zeg maar."
Een moederskindje
"Mijn moeder en ik wonen bijna mijn hele leven al met zijn tweeen. Ze heeft wel een vriend, hij blijft af en toe slapen, maar woont niet bij ons. Vroeger wilde ik graag een broertje of zusje. Het leek me cool om een maatje te hebben dat er altijd zou zijn. Ik ben best wel een moederskindje: mijn moeder en ik hebben een sterke band, ze weet vrijwel alles van me. Ze is jong, een jaar of 35, en gek, we gaan soms samen stappen, maar ze staat ook sterk in haar schoenen. Ik heb heel veel respect voor haar: ze heeft het vroeger niet altijd even makkelijk gehad, moest mij alleen opvoeden, maar ze heeft het klaar gebokst."
Waggelend naar school
"Ik ben dyslectisch. Zolang ik niet hoef te schrijven, is het geen probleem - als ik moet schrijven maak ik veel schrijffouten. Het is ontdekt toen ik acht was. De leraren dachten dat ik lui en dom was, een probleemkind. Tot ze erachter kwamen dat ik dyslectisch was. Ik moest naar een speciale school, een Lom-school ( =school voor leerlingen met leer- op opvoedingsmoeilijkheden). Daar heb ik een tijde doorgesukkeld. Na de lagere school moest ik naar de middelbare Lomschool. Er waren leraren die zeiden dat ik nooit de Mavo zou halen, dat ik niet intelligent genoeg was. Ik zou het niet ver schoppen in mijn leven. Ik heb toen ontzettend mijn best gedaan en laten zien dat ik wel intelligent was en kwam uiteindelijk op een 'normale' Mavo terecht. Daar heb ik het helemaal verpest. Ik dacht dat ik het voor elkaar had, dat ik er wel doorheen zou fietsen, maar zo werkte het niet. Ik was een groot spijbelaar: ik lag lang in mijn bed, stond op als ik dat wilde en waggelde dan naar school. Daar hing ik wat rond en als ik het zat was, ging ik weer naar huis. Mijn vrienden waren allemaal van die waggelaars! Ik heb de middelbare school nooit afgemaakt. Ik ben er wel van overtuigd dat een diploma nodig is, ik heb gewoon veel geluk gehad. Het had ook anders met  me af kunnen lopen."


The Teun Fanpage http://www.teun.iscool.net


TERUG