“Als kind wou ik altijd al oliesjeik worden, of uitvinder… Uitvinder lag net iets meer voor de hand. Verder wil ik zoveel mogelijk pret beleven, innoveren, denken en mij nooit vervelen”, aldus Arne Pierloz in het Promotieboek 2003 van GROEP T. Dit citaat uit zijn c.v. typeert Arne helemaal : creatief, enthousiast, speels. Een portret van een ingenieur in spe die naar eigen zeggen geen minuut kan stilzitten.

Arne Pierloz, laatstejaars ingenieur Elektromechanica, circusartiest en creatieve duizendpoot. (Foto: Filip Van Loock).

Maandagavond : Argentijnse tango. Dinsdag-, woensdag- en vrijdagavond : lesgeven in de circusschool. Donderdagavond : scratchen. Zaterdag : samba-percussie volgen en optreden met de collega’s en leerlingen van de circusschool. Voeg daarbij nog eens de ingenieursstudie en een ondernemingsproject en je hebt zo ongeveer de agenda van Arne, laatstejaars ingenieursstudent Elektromechanica en creatieve duizendpoot met een haast onbegrensd interesse- en activiteitengebied.

Liever nadenken dan dom werk doen

Arne beschouwt zichelf in de eerste plaats als ‘uitvinder’. Gedreven door zijn nieuwsgierigheid weigert hij de zaken te accepteren zoals ze zijn. Bij alles stelt hij vragen en gaat spontaan op zoek naar alternatieve oplossingen of mogelijkheden. Zijn motto luidt dan ook “nadenken is plezanter dan dom werk doen”. Toen hij vorige zomer als jobstudent bij Radio 2 tonnen promotiemateriaal moest inpakken, begon hij niet onmiddellijk aan de karwei. Hij bedacht eerst een systeem om de klus beduidend sneller en efficiënter te klaren zodat er na afloop nog meer dan genoeg tijd over was om in de zon te liggen.
Ook in zijn ondernemingsproject (zo heet het eindwerk bij GROEP T) manifesteert Arne zijn uitvinderskwaliteiten. Voor Tabacofina-Vanderelst in Leuven ontwierp hij met medestudent Frank Matthijs een flavor machine. Ze optimaliseerden niet alleen een prototype om het uiteinde van de sigaren automatisch te zoeten, maar ontwikkelden ook een toestel dat een parallelle stroom van vier sigaren op een lopende band herschikt. Deze wisselaar hebben ze volledig zelf bedacht, berekend, uitgetekend zodat ze hun opdrachtgever een kant-en-klaar ontwerp kunnen afleveren.

Ingenieur in de circusschool

De grote passie van Arne is het circus. Sinds z’n veertiende is hij al bedrijvig in Circus in Beweging, de Leuvens circusschool, eerst als leerling en sinds vier jaar ook als lesgever. Arne geeft ‘jongleren’ voor beginners en gevorderden en verzorgt eveneens de multidisciplinaire training van een groep jongeren tussen elf en vijftien jaar.
“De multidisciplinaire training is eigenlijk de basiscursus voor al wie in de circusschool begint”, legt Arne uit. “In deze opleiding komt een brede waaier van technieken aan bod : diabolo, trapeze, steltlopen, jongleren, evenwichtskunsten, enz. De deelnemers maken kennis met een groot aanbod met de bedoeling dat ze zich na een tijdje gaan oriënteren op een paar technieken waarin ze zich dan verder kunnen bekwamen in meer gespecialiseerde cursussen.”
In de circusschool doet Arne overigens nog andere dingen. Hij volgt er lessen samba-percussie, speelt mee in de fanfare en treedt op met de productiegroep Contrast die bedrijfsfeesten of personeelsbijeenkomsten animeert. Drie jaar geleden opende Arne en zijn groep mee het academiejaar in de hogeschool : na de academische zitting waarden spookachtige creaturen op stelten door Campus Vesalius…


Voorstelling op het dorpsplein

Sinds twee jaar begeleidt Arne ook circusstages in Frankrijk. In de zomer trekt hij met een groep van 20 tot 25 jongeren naar een hoeve in de Dordogne waar ze verbroederen met de lokale jeugd. Samen creëren ze een volledige voorstelling die na afloop op het dorpsplein wordt opgevoerd. “Het is echt pakkend om te zien hoe jongeren die elkaar voordien niet kenden en konden verstaan op zo’n moment plots de pannen van het dak spelen”, zegt Arne.
De voorbije zomer begeleidde Arne een familiestage in Frankrijk. Voor ouders en kinderen waren er crea-cursussen en workshops, sommige gemeenschappelijk, andere apart. Ook deze stage culmineerde in een grote vertoning op het dorpsplein druk bijgewoond door de bevolking.
Je vindt Arne ook terug op de circusfestivals. Een paar keer per jaar komen jeugdcircussen van overal in Europa samen. Voor de gezelligheid uiteraard, maar ook om van elkaar te leren. Overdag zijn er workshops, ’s avonds wordt er opgetreden. “Twee jaar geleden organiseerden we zo’n festival in Leuven. Duitse, Engelse, Russische gezelschappen kwamen er op af. Sommigen hadden er een busreis van 120 uren voor over”, weet Arne te vertellen.


Coctailjuggling en capoeira

Arne is niet alleen een uitvinder, hij is ook een ontdekker. Elke dag opnieuw komt hij nieuwe en boeiende dingen op het spoor. Tot zijn jongste ontdekkingen behoren ‘coctailjuggling’ waarbij hij zijn goocheltruken kan uitproberen met glazen en flessen en ‘capoeira’, een Braziliaanse vechtsport. “Een echte vechtsport is het wel niet”, verduidelijkt Arne. “Het is veeleer een kunstzinnige combinatie van dans, acrobatie en zang. Oorspronkelijk gaat het terug op verweertechnieken van de zwarte slaven, maar nu is het een totaalspektakel met heel veel ritme. Voorlopig nog weinig of niet bekend in België, maar dit zal wel veranderen.”
“Gewoon” gaan werken na zijn ingenieursopleiding ziet Arne niet direct zitten. Verder studeren wel, filosofie bijvoorbeeld, want daar kun je veel nadenken. Ook ontwikkelingswerk spreekt hem aan : je als ingenieur nuttig maken in een Derde Wereldland. Anderzijds zou hij niet graag de circusschool opgeven… Z’n leven na GROEP T moet Arne duidelijk nog uitvinden. Als volleerd goochelaar tovert hij wel iets verrassends uit zijn hoed.

Yves Persoons