Als je van
Khorixas verder naar de kust rijdt moet je door het Skeleton
Coast Park. Dit is een onderdeel van het Namib Naukluft Park wat
een zeer droge en uitgestrekte woestijn is.
Skeleton Coast heet zo omdat er veel skeletten van schepen maar ook van mensen liggen. Door de onstuimige zee zijn er in het verleden en heden veel schepen gestrand. De opvarenden die de kust konden bereiken dachten gered te zijn want ze hadden immers vaste grond onder de voeten. Echter deze schipbreukelingen gingen allemaal dood van de dorst want ze waren beland op één van de droogste plekjes op aarde. De dichtsbijzijnde nederzetting is dan al gauw 200 kilometer ver.
Als je door
deze woestijn wilt gaan moet je je, zoals bij elk nationaal park,
inschrijven en een vergunning kopen. Het inschrijven heeft een
dubbele functie, niet alleen wil men weten wie in gaat maar ook
wie uit komt.
Het is verplicht om minimaal 1,5 liter water en eten voor een dag per persoon mee te nemen. Je kan immers pech krijgen en praatpalen om de wegenwacht te waarschuwen zijn er niet (de wegenwacht zelf is er ook niet). Gelukkig rijden er elke dag wel enkele auto's en rijden de parkwachters er ook.
Het park is honderden kilometers lang en ongeveer 50 kilometer breed. Het is gortdroog en er groeit er bijna niets; soms zie je een Welwitschia staan. Het zuidelijk deel is toegankelijk voor bezoekers terwijl het noordelijke deel afgesloten wildernis is. In het noorden leeft nog een groepje woestijnolifanten, een zeer bedreigde en zeldzame olifantsoort.
Veel
scheepswrakken hebben wij niet gezien omdat die grotendeels in
het noordelijke deel liggen en we hadden ook tijd te kort.
Vanwege de lange reis die dag over slechte tot zeer slechte
gravelwegen.
 |
|
 |
