|
BAHAR
GETIRDIM SANA
“Neyi ariyorsan
sen, O’sundur” der Mevlana..
Zulmün
pesindeysen zalimsin, aski ariyorsan asik....
Elinden tuttugumuz
her sevgili, bizi sürükleyip,
kendi iç
dünyamizin derinliklerinde bir kesif gezisine
çikarir.
Her iliski, benligimizde bir kazidir aslinda,
her sevda ruhumuzun
bir baska yüzü... Her askta
kendimizi arariz,
o yüzden bulduklarimiz benzerimizdir.
Resimlerini
yan yana koyun sevdiklerinizin ve
dikkatle bakin
yüzlerine, onlarin suretlerinden
kendi yüzünüz
bakacaktir size... Ask denilen
kaleydoskobun
buzlu camina gözünüzü dayadiginizda,
binbir cam rengarenk
isiklar saçarak döndügünde,
her seferinde
bambaska sekiller ördügünü görürsünüz.
Her camda, farkli
bir renginiz vardir; her sekilde
sizden bir parça...
Asklariniz hülasanizdir.
Sevdiginiz her
adam, begendiginiz her kadin
farkli ruh hallerinizi
ele verir; arada bir çevirdiniz mi
kaleydoskobu,
cam paralar yer degistirip yeni sekiller
alir; hepsi
siz... Sevgilinizin gözlerindeki dolunay,
sizdeki isigin
yansimasidir aslinda;
dilindeki sizin
ilhaminiz, tenindeki sizin yansimanizdir.
Yoksa halâ
bir sevdiginiz, o henüz kendinizi
bulamadiginizdandir...
Ask, narsizmdir.
Sevda, çevrildikçe
içinizin farkli isiklarini yakan
eglenceli bir
kaleydoskop gibi basimizi döndürüyor.
Ve biz, hep
bahari takip ederek dünyayi gezen bir
gezgin gibi
içimizdeki eski baharlari ariyoruz.
Narcissusu’u
bilirsiniz; Öyle heybetli ve güzelmis ki,
bakmaya dayanazmazmis
kendine... Gün boyu
ayna karsisina
geçip kara gözlerini, incecik burnunu,
dar kalçalarini,
kivircik saçlarini seyredermis
hayran hayran...
Bir gün irmak kenarinda gezinirken,
sudaki yansimasina
ilismis gözü. Uzanip, iyice
bakmak istemis.
Tam gördügünde kendisini,
dengesini kaybedip
düsüvermis irmaga,
kapilip gitmis
suya... Yeryüzünün en güzel insaninin
öldügünü
duyan Tanri, unutulmamasi için O’nu
her bahar açan
gözel kokulu bir çiçege dönüstürmüs,
Narcissus, nergis
olmus. Kissadan hisse, benden
size tavsiye,
taze bir nergis verin bugün sevgilinize...
Sonra da, nerede
baharsa mevsim, rotasini oraya
çevirip
içinizdeki eski baharlara kosan bir gezgin gibi
“Bahar getirdim
sana” deyin.
Baharin elinizde
oldugunu unutmadan..
Gözlerindeki
irmaga baktiginizda kendinizi göreceksiniz;
dikkat edin
de hayran olup düsmeyin...
Düsüp
bahar kokulu bir çiçege dönüsmeyin...
Can DÜNDAR