.... 
Dola. Çiftet e dashuruara 
putheshin qetësisht në park. 
Rendin rrugët e periferisë 
buzët të takonin me bulevardin e madh. 
Natë e bukur, çapitej ngadalë, 
diellin priste të puthej në mëngjes.                               
Qyteti përqafohej me mallin përballë 
pa asnjë llogari, pa asnjë interes.                                     

Natë e bukur tmerrësisht 
një natë a vetë jeta ish?! 

Jetë njerëzore-fytyrë dashurish. 

" Nata jeton me pasionin e agimit 
e sotmja ëndërron të nesërmen 
Vetë hapi i njeriut mbi tokën time 
trajektore e pasioneve te ndershme 
Nga pasione te bukura njerezore 
lindin, vdesin, rilindin miliona dashuri. 

Do te vdes nga pasioni per te qene njeri!"
" Te kam besur gjithmone si femija nenes,
ty, force e pamposhtur e njeriut te mire, 
çdo kohe fytyren e njeriut ka enderruar, 
koha ime ka fytyren e njeriut te lire. " 

...Kemi dashur shume, 
kemi urryer shume, 
S'kemi si vdesim, e shtenjta ime. 

 
"Vetem Itaka mbetet" 

Kane nderruar anijet. S'jane me si te 
Odiseut. 
Kane nderruar dashurite. S'jane me si te 
Menelaut. 
Kane nderruar grate. S'i ngjajne me 
Helenes. 
Dhe prape do te nderrojne ne shekujt 
praparendes 

Vetem Itaka mbetet 
Itaka te femija, Itaka te njeriu 
ajo e perjetshmja 

endrra, 
dashuria, 
jeta, 
vdekja. 

Itaka- vete njeriu. 

 "Eklips"

Ne nuk u pame nje dite te tere 
Bota rreth diellit u rrotullua normalisht 
Ndonese aparatet e fizikaneve nuk shenuan asgje 
Une e kuptova, kishte rene eklips. 

 

Nga poema "Dite njerzore" 

                                      "Ne nje dite njerzore jane te gjitha ditet 

                                 Jorge Louis Borges 

Nuk mesohem dot me ndarjen. 
Me ka marre malli per fjalen tende 
malli me ka djegur per heshtjen tende. 

Oh po cila dashuri nuk e ndjeu tristimin, 
cila dashuri nuk e ndjeu dhembjen? 

Dashurite e vockla fillojne e mbarojne te buzet 
vetem dashurire-komediane gjithe jeten qeshin. 
Dashurite e medha dine te lindin, 
dine te trishtohen 
te vdesin. 

Ne ndodhte te kalojme prane njeri tjetrit si te huaj 
koken mos e ul veshtrome ne sy: 
"I perjetshem qofte kujtimi yt dashuri!" 

Dhe ti dashuria ime nje dite mund te vdesesh, 
si nje vapor i rende i mbytur ne detin e kujteses. 
Dallge do te çosh, e dhimbshme e rende, 
dashuria ime, si burrat vdis ne kembe! 
Pa psheretima sentimentale, pa lamtumire qaramani, 
larg llogarive te vockla, larg loteve te komedianit. 
Dashuria ime, e bukur, hijerende 
ne u dashte te vdesesh, si burrat vdis ne kembe! 

Ti u trishtove? 
Dy tri lote hapesirave te syve te tu fshehtas shkane si meteore 

Qaj pra, 
keshtu je me njerzore. 

Po iki: 
Temperatureperflakur, 
plagerenduar. 
Asnje arme s'u shkreh 
e megjithate, dashuria mbeti e pergjakur. 

Po iki 
Fytyra jote me prin nga jugu 
fytyra jote me ndjell nga veriu. 
Ti me mesove te verteten e madhe: 
Dashuria eshte monument 
mbrohet nga njeriu