ค้าขาย

          วณิชชสูตร
          เล่มที่ ๒๑
          [๗๙] ครั้งนั้นแล ท่านพระสารีบุตรเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ ถวายบังคมแล้ว นั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง
          ครั้นแล้วได้ทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ อะไรหนอเป็นเหตุเป็นปัจจัยเครื่องให้บุคคลบางคนในโลกนี้ ทำการค้าขายขาดทุน
          อะไรเป็นเหตุเป็นปัจจัยเครื่องให้บุคคลบางคนในโลกนี้ ทำการค้าขายไม่ได้กำไรตามที่ประสงค์
          อะไรเป็นเหตุเป็นปัจจัยเครื่องให้บุคคลบางคนในโลกนี้
          ทำการค้าขายได้กำไรตามที่ประสงค์
          อะไรเป็นเหตุเป็นปัจจัยเครื่องให้บุคคลบางคนในโลกนี้ ทำการค้าขายได้กำไรยิ่งกว่าที่ประสงค์
          พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ดูกรสารีบุตร
          บุคคลบางคนในโลกนี้เข้าไปหาสมณะหรือพราหมณ์แล้ว ย่อมปวารณาว่า ขอท่านจงบอกปัจจัยที่ท่านประสงค์
          เขากลับไม่ถวายปัจจัยที่เขาปวารณา ถ้าเขาเคลื่อนจากอัตภาพนั้นมาสู่ความเป็นมนุษย์นี้
          เขาทำการค้าขายอย่างใด ๆ เขาย่อมขาดทุน
          อนึ่ง บุคคลบางคนในโลกนี้ เข้าไปหาสมณะหรือพราหมณ์แล้ว
          ย่อมปวารณาว่า ขอท่านจงบอกปัจจัยที่ท่านประสงค์
          แต่เขาถวายปัจจัยที่ปวารณาไว้ไม่เป็นไปตามประสงค์
          ถ้าเขาเคลื่อนจากอัตภาพนั้น มาสู่ความเป็นมนุษย์นี้
          เขาทำการค้าขายอย่างใด ๆ เขาย่อมไม่ได้กำไรตามที่ประสงค์
          อนึ่ง บุคคลบางคนในโลกนี้ เข้าไปหาสมณะหรือพราหมณ์แล้ว
          ย่อมปวารณาว่า ขอท่านจงบอกปัจจัยที่ต้องประสงค์
          เขาถวายปัจจัยที่ปวารณาไว้ตามที่ประสงค์
          ถ้าเขาเคลื่อนจากอัตภาพนั้นมาสู่ความเป็นมนุษย์นี้
          เขาทำการค้าขายอย่างใด ๆ เขาย่อมได้กำไรตามที่ประสงค์
          อนึ่ง บุคคลบางคนในโลกนี้ เข้าไปหาสมณะหรือพราหมณ์แล้ว
          ปวารณาว่า ขอท่านจงบอกปัจจัยที่ต้องประสงค์
          เขาถวายปัจจัยที่ปวารณาไว้ยิ่งกว่าที่ประสงค์
          ถ้าเขาเคลื่อนจากอัตภาพนั้น มาสู่ความเป็นมนุษย์นี้ เขาทำการค้าขายอย่างใด ๆ เขาย่อมได้กำไรยิ่งกว่าที่ประสงค์
          ดูกรสารีบุตร นี้แลเป็นเหตุเป็นปัจจัยเครื่องให้บุคคลบางคนในโลกนี้
          ทำการค้าขายขาดทุน นี้เป็นเหตุเป็นปัจจัยเครื่องให้บุคคลบางคนในโลกนี้
          ทำการค้าขายไม่ได้กำไรตามที่ประสงค์
          นี้เป็นเหตุเป็นปัจจัยเครื่องให้บุคคลบางคนในโลกนี้
          ทำการค้าขายได้กำไรตามที่ประสงค์นี้ เป็นเหตุเป็นปัจจัยเครื่องให้บุคคลบางคนในโลกนี้
          ทำการค้าขายได้กำไรยิ่งกว่าที่ประสงค์ ฯ
          จบสูตรที่ ๙


          ๗. วณิชชสูตร

          เล่มที่ ๒๒
          [๑๗๗] ดูกรภิกษุทั้งหลาย การค้าขาย ๕ ประการนี้ อันอุบาสกไม่พึงกระทำ ๕ ประการเป็นไฉน คือ
          การค้าขายศาตรา ๑
          การค้าขายสัตว์ ๑
          การค้าขายเนื้อสัตว์ ๑
          การค้าขายน้ำเมา ๑
          การค้าขายยาพิษ ๑
          ดูกรภิกษุทั้งหลาย การค้าขาย ๕ ประการนี้แล อันอุบาสกไม่พึงกระทำ ฯ จบสูตรที่ ๗