Mr.2
Face
By Jasmine
ฝนตกพร่ำๆเมฆเป็นสีเทาเหนือมหานครใหญ่
กระจกหน้าต่างของชั้นที่84 พราวไปด้วยหยดน้ำก่อนร่วงหล่นลงสู่พื้นล่าง
อากาศภายอกเย็นจัด เพียงแค่กระจกกั้นก็แตกต่างราวกับคนล่ะโลก ไฟในเตาพิงลุกโชกให้ความอบอุ่น
นอกจากแก้สที่ส่งความร้อนอย่างสม่ำเสมอแล้วยังมีฟืนสังเคราะห์ราคาแพง ที่ไม่เหลือเถ้าให้รำคาญใจ
เสียงไม้ลั่นเปรี้ยะได้สมจริง ให้ความรู้สึกว่านี่เป็นบ้านหลังใหญ่ ไม่ใช่ห้องบนตึกสูง
ฉันมีข้อเสนอแนะ
ชายหนุ่มเว้นช่วง ไม่รู้ว่าเราสนใจไหม
อะไรเหรอฮะ
ฉันคิดว่าให้เราเปล่าๆก็คงทำให้คิดมากนะ
เอาเป็นว่าฉันให้ยืม ไม่มีดอกเบี้ยก็แล้วกัน
ผมว่า..มันไม่สมควร
ฟังก่อนสิ ฉันมีเหตุผลที่เสนอแบบนั้น
เธอนั่งฟังเงียบๆแล้วคิดตาม ให้ฉันพูดให้จบก่อนถ้าเราไม่เห็นด้วยก็ค่อยค้านเถอะนะ
ข้อแรกฉันไม่ได้บอกว่าจะให้ฟรีๆ
แค่ให้ยืมไม่มีดอกเบี้ย เธอบอกทุกคนว่าเธอสอบได้ทุน หลังจากนั้น1สัปดาห์ก็เก็บของไปอยู่หอพักที่บอสตัน
แบบนี้ก็เท่ากับแบ่งเบาค่าใช้จ่ายของครอบครัวได้มากแล้ว
ข้อสอง เธอเรียนของเธอไป
ถ้าว่างหรือมีวันหยุดก็มาช่วยงานฉัน อย่างพวกเอกสารหรือบัญชี ถือว่าทำงานหักหนี้และได้ประสบการณ์ไปด้วย
นอกจากจะได้เรียนเปียโนแล้วก็ยังเรียนรู้เรื่องธุรกิจไปด้วย ไม่ดีหรือ
เหตุผลของเลโอเป็นเหมือนขอนไม้กลางทะเลที่มีพายุ
พอคว้าได้ก็รู้สึกว่ารอดแล้ว แต่แบบนี้ก็เท่ากับเขาโกหกทุกคนนะสิ
ผม
.ไม่แน่ใจ??
กลัวละสิ
เรานี่เป็นเด็กดีนะ
แต่ข้อเสนอของฉันก็เหมือนยืมอนาคตมาใช้ก่อน มันไม่ได้ผิดตรงไหน ฉันให้ยืม,เราทำงาน
ต่างก็เจ๊ากันไป ถูกไหม
.อย่าห่วงไปเลย ฉันจะ
.ช่วยเก็บเรื่องนี้ให้เป็นความลับระหว่างเรา
แล้วก็จะช่วยหางานให้เจสันด้วย
เลโอตะล่อมไม่ลดละ
ทำให้ดวงตาสีฟ้าใสคลายความกลัดกลุ้มได้ชะงักนัก เด็กหนุ่มชักคล้อยตาม เขาไม่ได้ทำอะไรผิดนี่
แค่ขอยืมเงินเรียนจากเลโอ และทำงานชดใช้ให้ นอกจากนั้นเขาอาจช่วยครอบครัวได้ไม่มากก็น้อย
ขอบคุณฮะ เลโอ
ตกลงแล้วนะ
อีกฝ่ายพยักหน้า
ชายหนุ่มรีบคว้าตัวมากอดหมับ!! อีกนิดเดียว
.อีกนิดเดียวขอให้ได้มาอยู่ด้วยกันก่อนเถอะ
แล้วฉันจะ
?? เขารู้สึกเปรี้ยวปากขึ้นมาตะหงิดๆ
ดีใจจัง ได้พบกับคุณนี่เป็นพรของพระเจ้าแน่ๆเลย
พรมลิขิตต่างหาก
ไม่ใช่พระเจ้าหรอก เลโอเถียง ไม่อยากให้พาดพิงถึงพระเจ้า เพราะพูดถึงทีไรเขาใจหายแวบทุกที
อื้อ..พรมลิขิตก็เป็นพระประสงค์ของพระเจ้าด้วย
เอฟรัม
ผมเชื่อเช่นนั้น
เด็กหนุ่มยิ้มละมัยเบิกบานสุดๆ ทำเอาอีกคนพูดไม่ออกเลย ทำไมคุณถึงดีกับผมนักนะ
คำถามนี้มาพร้อมกับดวงตาที่ใสกระจ่างและเทิดทูลจากหัวใจ
มันเหมือนมีหมัดฮุกเข้าที่ท้องเลโออย่างจังจนลมแล่นจากกระเพาะมาจุกที่คอหอย
อยากสำลักแทบตายก็ไม่ได้ แต่ทันทีที่ลมเฟ้อในกระเพาะลดลง หัวใจเขาก็เต้นแรงจังหวะเดียวกับกลองไซปัส
ตูม!! ขนลุกจากต้นแขนไล่ไปถึงปลายนิ้ว
ฉัน
.ฉันชอบเธอเขาพูดออกมาจนได้
ผมก็ชอบคุณครับ
เอฟรัมตอบรับทันควัน
ทำเอาชายหนุ่มสะอึกลมหายใจ เขาต้องหูฟาดไปแน่ๆ แต่พอเห็นสีหน้ากับแววตาแล้วก็เข้าใจ
คำว่า ชอบของเขาสองคนนั้นมันคนละความหมายกัน
เอฟรัม ไม่ใช่ความหมายนั้น
ไม่ใช่เพื่อน,พี่น้องหรือว่าญาติ
ฉันรักเธอต่างหาก เข้าใจไหม
แบบ..??
เขาอธิบายไม่ถูก
ขณะที่คนฟังสีหน้าที่เปี่ยมไปด้วยความสุขได้ไม่กี่นาทีก็ต้องเปลี่ยนไปช้าๆ
รอยยิ้มค่อยๆหุบลงราวกับดอกไม้เฉา สีหน้าผิดหวังก่อนร่างจะถอยห่างเล็กน้อย
ผม..??
ฉันรักเธอ
ไม่!!ผมไม่ได้รักคุณแบบนั้น
เอฟรัมปฎิเสธหนักแน่น
เรา
.ไม่คิด
จะรัก
หรือ
ชอบฉันสักนิด ชายหนุ่มถามขณะที่รู้สึกเหมือนจะขาดใจ เอฟรัมนิ่งเงียบแววตาครุ่นคิดถึงบางสิ่งบางอย่าง
ไม่คิด!! วันนี้ไม่
พรุ่งนี้ก็ไม่ เด็กหนุ่มย้ำเสียงแข็ง พยายามทำหน้าจริงจังแต่ไม่ถึงนาทีก็น้ำตาร่วงราวกับเขื่อนพังทะลาย
ร่างบางสั่นจนเขาต้องดึงมากอดแน่น
เอฟรัม
ผมรักเขาต่างหาก
พระเจ้า
ผมรักคนที่ไม่มีตัวตน ร่างในวงแขนสะอื้นเหมือนเด็กหวาดกลัวและหลงทาง
เขาต้องการคนที่ปกป้อง เลโอสับสนเล็กน้อย เอฟรัมหมายถึงใครกัน??
ใครกัน
.เขาเป็นใคร??
ผมไม่รู้ ผมไม่เห็นหน้า
เขาแตะต้องผมคืนนั้นที่โรงแรม ผม
.ลืมเขาไม่ลง ผมลืมเขาไม่ลง!!
พระเจ้า
..นี่เป็นบทลงโทษที่ร้ายกาจจริงๆ
เลโอหันไปมองท้องฟ้า นี่เขาจะบอกเอฟรัมยังไงว่านั้นเขาเอง นั้นคือเขา เขาๆๆๆ
ให้ตายสิ!! ชายหนุ่มขยับปากไม่ได้ พูดไม่ออก มันจุกอยู่ในคอว่าผู้ชายคนนั้นคือเขาเอง
คนที่ใช้เชือกมัด,คนที่เล่นพิเรน,คนที่ข่มขืน เขาเอง
..เขาเอง!! ได้ยินไหม
เลโอพูดไม่ออกจนเอฟรัมออกจากวงแขนของเขา ดวงตาสีฟ้าใสๆมองเขาแบบว่างเปล่า
เด็กคนนี้ไม่ได้รักเขา
.ไม่คิดจะรักด้วย แต่รักอีกคนต่างหาก เขาในตอนขี้เมา
.
พูดไปคุณต้องหัวเราะไม่ก็ต้องว่าผมบ้าแน่
ดีเลีย!!เตือนแล้วว่าอย่าใช้ห้องนั้นผมก็ไม่เชื่อ สุดท้ายถูกเขาหลอกจนพ่อ,แม่คิดว่าผมโดนผีเข้าถึงกับเชิญบาทหลวงมาไล่ผีเลย
ไล่ผี
บาทหลวง??
มัน
.มันเกี่ยวอะไรกัน ชายหนุ่มงง
เอฟรัม อธิบายใหม่สิ
ฉันงงไปหมดแล้ว
ผมถูกผีหลอก
.เขาที่ผมว่านั้น
เป็นแค่วิญญาณเท่านั้น
เหลวไหล จะเป็นผีไปได้ไง
ก็
!!
ผมก็คิดว่างั้น
แต่เขามีอยู่จริงนะฮะ ดวงตาสีฟ้าใสสบตาเขาอย่างมั่นใจเต็มเปี่ยม ชายหนุ่มพูดไม่ออกมันติดอยู่ที่ปลายลิ้น
เขาดันอุตริไปผูกผ้าปิดตาทำไมนะ มาถึงตอนนี้ก็ต้องนึกด่าตัวเอง
ฉันต่างหาก!!ผีเผอมีที่ไหนเขาเถียงในใจ
เขา
ทำให้ผมกลัว
มันเจ็บปวด
.แต่
.จำเขาได้ทุกครั้งที่หลับตา ผมไม่รู้ว่าทำไม ทั้งๆที่เขาร้ายกาจกับผมเหลือเกิน
เลโออยากลูบผมสีน้ำผึ้งนุ่มนิ่มนี้แล้วกระซิบบอกชัดๆสักครั้ง เขากำลังเอื้อมมือ
เสียงเครื่องอบผ้าดังกริ้งขัดจังหวะเสียก่อน
ขอบคุณนะฮะ ที่หวังดี
.ผมรับไม่ได้แล้ว
เอฟรัมลุกหนีไปยังห้องครัว
เอฟรัม ร่างสูงลุกตามมา
เด็กหนุ่มเปลี่ยนเสื้อผ้าได้ไวกว่าที่คิด เขาเอาเสื้อคลุมยัดใส่เครื่องซักผ้าต่อ
ผมคงทำให้คุณเสียเวลามากแล้ว
ผมกลับก่อนล่ะครับ
หยุดหนีเสียทีนะ
เลโอคว้าแขนเขาไว้
นาทีนั้นทั้งคู่หยุดชะงัก ชายหนุ่มรู้สึกอยากจะเอามือบีบคอบางๆนี้ให้ตายไปเลย
ถ้าเป็นอย่างนั้นเอฟรัมก็จะเป็นของเขาคนเดียว ถ้าไม่รัก
.ก็ตายเสียดีกว่า
พอคิดอย่างนี้ดวงตาเหลือบมองสูงสบตาสีฟ้าใส โอ้พระเจ้า
.เขาจะทำอย่างนั้นได้ยังไงเขาจะไม่มีโอกาสได้มองดวงตาสีเดียวกับท้องฟ้าอีก
เลโอ?
ขอโทษนะที่พูดอะไรบ้าๆไป
คิดว่าฉันไม่ได้พูดเถอะนะ
ฝนหยุดตกแล้ว
.ผมจะกลับบ้านแล้วครับ
ความรู้สึกเดิมๆจางหายไปมาก เหลือความกลัวที่ปรากฏให้เห็น ชายหนุ่มต้องข่มความผิดหวังเอาไว้อย่างสุดความสามารถ
เอฟรัม ขอเสนอเดิมยังอยู่นะ
ถ้าเธอต้องการ ฉัน
จะไม่พูดเรื่องอะไรที่เธอไม่ชอบอีก คิดว่าฉันเป็นเพื่อนก็ได้
ตกลงเถอะนะ ฉันจะไม่วุ่นวายกับเราอีก เขาอ้อนน้อยๆ ทำให้เด็กหนุ่มวางท่าทีไม่ถูก
คุณ
.เป็นคนดีนะฮะ
ทั้งเก่ง ทั้งรวย ทำอะไรก็ดูดีไปหมดแล้วคุณก็ดีกับครอบครัวผมมากด้วย
..เป็นคุณอาผมได้ไหมครับ
เลโอไม่รู้ว่าตัวเองทำหน้าแบบไหนออกไปบ้าง
รู้แต่ว่าในอกนั้นเย็นเฉียบ พระเจ้าเด็กหน้าตาน่ารักขนาดนี้ แต่ทำไมถึงพลังที่ทำร้ายจิตใจคนได้เจ็บลึกเหลือเกิน
 |