รักอลวนคนขี้แพ้
By jasmine
แอร์ส่งเสียงหึ่งเบาๆ
ส่งไอเย็นและกลิ่นหอมของน้ำหอมอบอวลทั่วห้องทำงานที่หรูหรา มันให้ความรู้สึกสดชื่นรื่นรมย์อย่างเป็นกลางในสภาวะของความขัดแย้งเฉกเช่นศัตรูของชายหนุ่ม
ถ้าต่อรองอย่างยุติธรรม ผมก็ไม่เกี่ยง สองแสนห้าเลย
คุณชิน!! ณัทเอ็ดใส่ลากแขนชายหนุ่มออกห่าง อย่าเล่นแบบนี้นะ คุณจะทำให้ผมแย่ไปด้วย
ทำไม ถ้าจะไม่ได้ล่ะ
ฉันไม่ชอบให้ใครมา กร่างใส่ฉันเขาหมายถึงนัทธ์ ยังโมโหไม่หายที่ชกหน้าเขา
ขอร้องล่ะ อย่าทำให้ผมเดือดร้อนได้ไหม
ฉันเอาจริงนะ
ณัท ชินธิปยืนยันหนักแน่น ณัทถึงกับอึ้งไม่เคยเห็นความจริงจังในตาของหนุ่มขี้เล่นคนนี้เลย
ที่ผ่านมาเขาเหมือนพี่ชายที่ปรึกษาได้เสมอ ชายหนุ่มไม่เคยเอาจริงนอกจากหยอกเล่นเท่านั้น
สามแสน
จู่ๆก็มีอีกคนเสนอขึ้นมา
ทำเอาทุกคนหันไปมองเป็นตาเดียว ณัทรู้สึกเหมือนฟ้ากำลังแกล้งเขาไม่เลิกรา
นี่มันอะไรกันอีกล่ะ?? ทัศไนยก้าวเข้ามาร่วมวงการสนทนาด้วย
ถ้าคุณเปิดโอกาสให้เขาสองคนได้
ผมก็ขอร่วมด้วยคน ว่าไง
ไม่ขัดข้องอยู่แล้ว
ธรณ์แทบกลั้นยิ้มไว้ไม่อยู่
คุณทัศ
ระหว่างชายหนุ่มทั้งสองมันมีความต้องการเอาชนะแทรกอยู่ทุกอณูความคิด
เขาเองก็เหมือนกันเรื่องฐานะเขาก็ไม่ด้อยกว่า ยิ่งมีตัวแปรอย่างณัทเป็นเดิมพนันด้วยล่ะก็
นัทธ์กับชินธิปไม่รู้จักกัน
แต่พวกเขาต่างเป็นเพื่อนของทัศไนยและรู้ดีว่าหากชายหนุ่มไม่พอใจใครก็เอาชนะให้ได้
ตกลงว่าเขาไม่พอใจใครกันแน่ ต่างฝ่ายต่างระแวงกันขึ้นมา
เอาเป็นว่าใครอยากจะเสนอราคาสูงกว่าสามแสนไหมครับ ธรณ์ว่า สองมือถูกันไปมาด้วยความตื่นเต้น
สี่แสน จู่ๆคนที่สี่ก็เสนอขึ้นมาอย่างไม่คาดคิด
ณัท?? หนุ่มเจ้าของผับทำหน้างง
ทำไมผมจะประมูลตัวเองไม่ได้
ถ้าผมมีปัญญาจ่าย แล้วพวกคุณ
เขาหันมาเท้าเอวเอาเรื่องกับชายหนุ่มทั้งสาม
กล้าดียังไงมาประมูลผมเหมือนไม่ใช่คน
ถ้าพวกคุณจะแข่งกันล่ะก็ผมจะสู้ราคา ต่อให้ต้องทำงานอีก10หรือ20ปี รึล้างส้วมผมก็จะทำ
อยากจะแข่งเพื่อความสะใจก็เอาเลย พวกคุณเห็นเงินเป็นเศษกระดาษอยู่แล้วนี่ณัทแดกดันทุกคน
ซึ่งเหมือนจะรู้สึกตัว พวกเขาพยายามข่มกันและกันโดยลืมความเป็นคนของใครคนหนึ่งไป
มันน่าละอายใจจนไม่กล้าสบตา
ฉันไม่ได้เห็นเงินเป็นเศษกระดาษนะ
มันช่วยเอาเราออกจากที่นี่ได้ ไม่ใช่ให้เราทนทุกข์กับมันต่อไป ให้ฉันพาเราออกไป
ณัท ชายหนุ่มดึงร่างเล็กออกห่างจากคนอื่นๆ
ผมไม่ต้องการเงินของคุณ
ไม่ต้องการอะไรจากคุณทั้งนั้น
ณัท อย่าคิดอะไรโง่ๆน่า
อย่าอยู่ที่นี่ไปจนวันตายหรือไง
แล้วไง คุณก็เลยอยากเป็นฮีโร่งั้นสิ
คิดว่ามันชดเชยความผิดคุณได้รึไง ไม่มีทางหรอก ผมไม่วันยกโทษให้คุณ สองคนเถียงกันไปมา
ทัศไนยและชินธิปก็พอเข้าใจได้เลาๆว่า พวกเขารู้จักกันมาก่อน อาจจะก่อนหน้าพวกเขาก็ได้
อย่าหัวแข็งหน่อยได้ไหม
นี่ชีวิตเราเองนะ!!!นัทธ์จับไหล่สองมือเขย่าแรงให้เศษขี้เลื่อยหล่นจากหัวบ้างจะได้คิดอะไรที่เป็นประโยชน์กับตัวเองบ้าง
เขาหวังดีขนาดนี้ยังต่อต้านด้วยความคิดโง่ๆอีก
หยุดนะ นัทธ์
ทัศไนยแทรกเข้ามาปัดณัทไปอยู่ข้างหลังตัวเอง นายทำอะไร
อย่ามายุ่งดีกว่า
คุณทัศ นี่ไม่เกี่ยวกับคุณ
ฉันจะยุ่ง ณัทเป็นเพื่อนของฉัน
เขาเป็นของผม
ชายหนุ่มประกาศก้องห้องทำงานกว้าง ด้วยความโมโห ผมรู้จักเขามาก่อนคุณ
เราพยายามตายพร้อมกันด้วยซ้ำ คุณไม่รู้อะไรก็อย่ามาแทรกดีกว่า เขาเป็นของผมได้ยินไหม
ณัทหลบอยู่ข้างหลังทัศไนยรู้สึกอยากให้แผ่นหลังกว้างนี้กั้นทุกอย่างได้จริงๆ
เขาไม่อยากได้ยินอะไรก็ตามที่หลุดจากปากอีกฝ่าย เขาไม่ได้เป็นของใคร ประโยคนั้นทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองผิดและโง่มากแค่ไหน
เขาขโมยล๊อคตารี่ผมไป
ชายหนุ่มปัดความผิดคืนให้อีกฝ่าย
ล๊อตตารี่อะไร??
ชินธิปถาม ยิ่งฟังเรื่องราวก็ยิ่งสับสน
ใช่!! ผมขโมยล๊อตตารี่ของณัท
ล๊อตตารี่ที่ถูกรางวัลที่2
. 3ล้าน ผมขโมยจากเขาแล้วทิ้งเขาไว้ในโรงแรม
นัทธ์ยอมรับตรงๆ เขารู้ว่าต้องมีสักวันที่ต้องสารภาพ แต่ไม่คิดว่าจะสารภาพต่อหน้าเพื่อนและเจ้าหนี้เงินกู้
แทนที่จะเป็นพ่อแม่ของณัท
คุณมัน
.ทุเรศจริงๆ
ชินธิปด่าว่า
ใช่
ทุเรศ แต่มีใครบ้างที่อยากตายล่ะ
ผมถึงต้องการชดเชยคืนทุกอย่างให้ณัท พวกคุณไม่รู้อะไร หรือเกี่ยวข้องอะไรด้วย
อย่ามาแทรกระหว่างเราได้ไหม
คุณจะชดเชยนั้นเป็นเรื่องที่ต้องทำอยู่แล้ว
แต่ถ้าเจ้าตัวไม่ต้องการคุณก็ไม่มีสิทธ์บังคับให้เขายอมรับนะ
หรือจะให้เขายอมรับเงินของคุณ
มันก็ไม่ต่างจากผมหรอกนะ ผมจ่ายค่าตัวเขาล้านหนึ่ง ถ้าคุณจะสู้ราคาก็ว่ามาเลย!!!
นัทธ์ทุบโต๊ะเปรี้ยง สองหนุ่มถึงกับอึ้ง ทัศไนยไม่ชอบวิธีการของชายหนุ่มนัก
แต่ในความเป็นจริงเงินล้านมันทำให้เขาคิดหนัก เขามีพันธะอีกหลายอย่างที่ต้องคำนึงถึง
ทางบ้านจะว่ายังไงถ้ารู้ว่าเขาซื้อผู้ชาย
ชินธิปก็เช่นกัน
ถึงอยากเอาชนะ แต่ก็ต้องทำให้ต้องคิดถี่ถ้วน เงินล้านใช่ว่าเขาไม่กล้าทุ่ม
ทว่าสำคัญที่เจ้าตัวไม่เคยพิศวาสหรือมองเขาในแง่อื่นเลยน่ะสิ หากได้ไปอย่างมากเขาก็ได้แค่ความเห็นใจ
หรืออาจกดดันณัทในฐานะเจ้าหนี้รายใหม่มากกว่า
ณัทรู้สึกได้ถึงลางแพ้
ความฮึกเหริมของชายหนุ่มทั้งสองลดลงจนรู้สึกได้ เขาไม่อยากถูกขาย ยิ่งกับชายหนุ่มที่สร้างบาดแผลให้เขามากมายไม่มีวันจบ
เขาไม่อยากแม้แต่เฉียดใกล้ ตราบใดที่ยังไม่เห็นอีกฝ่ายทุกข์ทรมานใจล่ะก็เขาไม่มีวันยกโทษให้แน่
 |