ผลงานทั้งหมดที่ลงอยู่ในหน้า Novel เป็นสิทธิส่วนตัวของผู้เขียน หากมีผู้ใดต้องการจะทำการคัดลอกหรือดัดแปลงผลงานบางส่วน หรือทั้งหมดเพื่อนำไปใช้ในการอื่น นอกจากอ่านเพื่อความบันเทิง กรุณาติดต่อเพื่อขออนุญาตจากผู้เขียนตาม e-mail ที่ให้ไว้เสียก่อน ขอบคุณสำหรับความร่วมมือค่ะ อีกประการหนึ่งนักเขียนทุกคนต้องการกำลังใจและคอมเมนท์(แม้ว่าบางคนจะไม่พูดออกมา)ไม่ว่าจะเป็นคำติหรือคำชมนะคะ เพราะฉะนั้นเมื่ออ่านแล้วชอบไม่ชอบยังไงไ ก็เมลไปคอมเมนท์ได้ตามอีเมลที่ให้ไว้ของแต่ละคน หรือไม่ก็โพสต์คำติชมไว้ในบอร์ดก็ได้ค่ะ

 

Lover's Diary

(Lover's entr'acte : scene 10)

by...nongrata


Scene 10 : รูมเมท


ไคน์รินน้ำชาให้พี่ชาย ให้ตัวเอง เขม่น 'เพื่อนร่วมห้อง' ก่อนรินให้เป็นคนสุดท้าย ไคน์ยืดตัวตรง เตะขาคู่อาฆาตใต้โต๊ะอีกนิด กระแอมอีกหน่อย แล้วถึงค่อยพูดออกมาได้

"แนะนำอีกทีนะฮะ นี่แมกซิมิเลียน เป็นรูมเมทของผม เราเป็นเพื่อนกัน พอ.. เอ่อ.. เกิดเรื่องผมเลยมาอยู่กับเขา"

"เรียกแมกซิมก็ได้ครับ" แมกซ์รีบส่งยิ้มเปี่ยมไมตรีจิตเพื่อทำคะแนน ทาคุยะยิ้มตอบ สำรวมแบบผู้ดีแต่ดูจริงใจทีเดียว แมกซ์แอบมองสำรวจ ต้องจ้องหาแทบตายกว่าจะเจอริ้วรอยเล็กๆแถวหางตากับมุมปาก ยืนยันว่าไคน์ไม่ได้โกหกตอนที่บอกให้ทำตัวสำรวมเวลาอยู่กับพี่ชายเพราะอย่างน้อยก็อายุมากกว่า แต่นั่นแหละ ลองมายืนเทียบกันแล้วให้คนเดินถนนทั่วไปมาชี้ว่าใครแก่กว่ากันร้อยทั้งร้อยก็ต้อง.. คงไม่ต้องบอกก็รู้คำตอบใช่ไหม

แมกซ์นั่งคิดเพลินจนรู้สึกเหมือนมีคนเรียกถึงค่อยรู้ตัว พอหันไปก็เจอทาคุยะกำลังทำหน้าเกรงใจ ถัดไปเป็นไคน์ที่กำลังแอบแยกเขี้ยว

"ขอโทษครับ" แมกซ์รีบนั่งตัวตรง เอามือวางบนหัวเข่า ประหม่าเล็กๆเพราะไม่คุ้นกับความสุภาพมีชาติมีตระกูลทุกกระเบียดนิ้วอย่างนี้เท่าไหร่ "ผมเหม่อไปเลยไม่ได้ฟัง เมื่อกี๊พูดอะไรเหรอครับ?"

"ขอเสียมารยาทนะครับ ไม่ทราบว่าคุณเป็นเพื่อนกับอากิระได้ยังไง? เพราะ เอ่อ.. อายุค่อนข้างจะห่างกัน"

ฉิบหาย แมกซ์อุทานในใจ ที่แย่คือดันรู้สึกอย่างนั้นจริงๆเพราะเมื่อกี๊ไม่ได้เตี๊ยมกันไว้

"แมกซ์เป็นโปรดิวเซอร์รายการที่เคยสัมภาษณ์ผม เราเจอกันที่สตูดิโอฮะ" ไคน์ตอแหลหน้าตาย ซึ่งจะว่าไปก็พอมีเค้าความจริงอยู่บ้างแม้เจ้าตัวจะไม่รู้ก็ตาม แมกซ์รีบรับมุข แต่ติดที่คนที่ตัวเองต้องแหกตาพูดขึ้นมาเสียก่อน

"จะว่าไปคุณเหมือนดาราคนนึงเลย ผมเคยดูหนังที่เขาเล่น แต่นึกชื่อไม่ออก.. นานหลายปีแล้วล่ะ ผมเองไม่ค่อยดูหนังเสียด้วย" คนพูดยิ้มให้ แต่ทำเอาอีกสองคนที่เหลือนั่งสะอึก

"อ๋อ หมอนี่มันพวกหน้าโหลน่ะฮะ เวลาไปไหนมีคนทักผิดเรื่อยเลย จริงไหม? แมกซ์"

"ใช่เลย" คนตอบจัดการเอาสีข้างเข้าไถ

"นึกออกแล้ว ชื่อแมกซิมิเลียน ชื่อเหมือนกันเลยนะครับ" ทาคุยะยิ้มอีก ดูไม่ออกเลยว่าไม่รู้จริงๆหรือแกล้งโง่

"โอย ชื่อนี่ยิ่งโหลเข้าไปใหญ่เลยครับ" แมกซ์โบกไม้โบกมือ "ผมเป็นลูกชายคนเดียว พ่อแม่เคยตั้งแต่ชื่อลูกสาว ไม่รู้จะตั้งชื่อลูกชายยังไงเลยเอาชื่อนี้" คนอธิบายไหลไปเรื่อย คนฟังมองตาปริบๆแต่ไม่พูดอะไรออกมา ไคน์ชักรู้สึกไม่ค่อยดีเลยหาทางเปลี่ยนเรื่อง

"พี่นอนห้องแมกซ์แล้วกันนะฮะ"

"ส่วนผมจะไปนอนห้องเดียวกับอากิระครับ" แมกซ์รับเป็นลูกคู่ ขยับเข้าไปโอบไหล่แต่ถูกเตะใต้โต๊ะอีกรอบ

"ผมว่ามันจะรบกวนคุณเกินไปมั้งครับ พี่ว่าอากิระมานอนกับพี่ดีกว่า" ประโยคหลังเจ้าตัวหันไปพูดกับน้องชาย ไคน์ยิ้มรับก่อนแอบหันมาแลบลิ้นใส่

"ไม่ได้รบกวนอะไรเลยซักนิดครับ" แมกซ์ยืนยัน จำได้ว่าเคยอ่านเจอว่าถ้าจะให้ของคนญี่ปุ่นต้องคะยั้นคะย้อหรือเค้นคอหลายๆรอบหน่อย ปรากฏว่าเจ้าตัวยังคงส่ายหัว พอจะออกตัวต่อก็โดนไคน์กระทืบเท้าจนน้ำตาเล็ด แมกซ์สูดปาก มองทาคุยะพลางคิดว่าต่อไปเห็นท่าจะต้องลุกขึ้นมาเค้นคออย่างที่หนังสือว่าจริงๆ

 



comment