|
ผลงานทั้งหมดที่ลงอยู่ในหน้า
Novel เป็นสิทธิส่วนตัวของผู้เขียน หากมีผู้ใดต้องการจะทำการคัดลอกหรือดัดแปลงผลงานบางส่วน
หรือทั้งหมดเพื่อนำไปใช้ในการอื่น นอกจากอ่านเพื่อความบันเทิง กรุณาติดต่อเพื่อขออนุญาตจากผู้เขียนตาม
e-mail ที่ให้ไว้เสียก่อน ขอบคุณสำหรับความร่วมมือค่ะ อีกประการหนึ่งนักเขียนทุกคนต้องการกำลังใจและคอมเมนท์(แม้ว่าบางคนจะไม่พูดออกมา)ไม่ว่าจะเป็นคำติหรือคำชมนะคะ
เพราะฉะนั้นเมื่ออ่านแล้วชอบไม่ชอบยังไงไ ก็เมลไปคอมเมนท์ได้ตามอีเมลที่ให้ไว้ของแต่ละคน
หรือไม่ก็โพสต์คำติชมไว้ในบอร์ดก็ได้ค่ะ
|
|
Lover's Diary (Lover's entr'acte : scene 8) by...nongrata Scene 8 : พี่จ๋า ไคน์ตื่นเช้าแบบที่ไม่เคยทำมาก่อน บรรจงอาบน้ำใส่เสื้อผ้ายังกับเตรียมตัวจะไปออกเดตก่อนเดินออกไปข้างนอก
เมื่อคืนนี้ซาช่าไม่กลับบ้านแถมยังเอาเสื้อผ้าติดไปด้วยหลายชุด คงเพราะเรื่องที่ไป
เอ่อ.. ขอร้องว่าอย่าเอาผู้ชายมานอนที่บ้านซักพักล่ะมั้ง (ไม่ได้บังคับจริงๆนะ)
แต่ไม่แน่หรอก บางทีช่วงนี้อาจต้องนอนโรงแรมตลอดเลยก็ได้ ถ้าเป็นอย่างนั้นซาช่าคงสบายขึ้นมาหน่อยล่ะมั้ง
อีกเกือบชั่วโมงต่อมา เสียงโทรศัพท์ดังทำเอาเจ้าของเกือบสะดุ้งก่อนจะกระวีกระวาดรับ "พี่ทาคุ! ตอนนี้พี่อยู่ไหน?" ไคน์ตะโกนแล้วเงยหน้าขึ้นมองไปรอบๆ เจอผู้ชายญี่ปุ่นตัวสูง ท่าทางสุภาพคุ้นตากำลังยิ้มให้ ไคน์เม้มปาก พยายามกลั้นน้ำตาก่อนวิ่งไปหาคนที่อ้าแขนรอรับ "พี่ทาคุ! พี่จ๋า พี่.." ทาคุยะกอดตอบ มือลูบไหล่อีกคนตรงหน้าเบาๆ "ไม่เอาน่า ร้องไห้ทำไม หือ? อากิระ" "ไม่ได้เจอพี่มาตั้งเกือบปี" ไคน์สูดจมูกฟืดฟาดก่อนจะเอื้อมมือไปดึงกระเป๋ามาช่วยถือ "พี่จะพักโรงแรมไหนเหรอ?" "พี่ว่าคราวนี้จะนอนที่บ้านของอากิระ" ทาคุยะตอบพลางเอาสัมภาระใส่หลังรถแท็กซี่ "พี่อยากเห็นว่าอากิระอยู่ยังไงหลังจาก เอ่อ.. เอาเถอะ เอาเป็นว่าคราวนี้ขอพี่สอดรู้สอดเห็นหน่อยละกัน ลำบากใจไหม?" ไคน์ส่ายหัวแล้วยิ้มให้ทั้งๆหน้าซีด เริ่มนึกถึงหลอดเจลหล่อลื่นกับถุงยางที่วางอยู่บนอ่างล้างหน้า เอาเหอะ.. อย่างน้อยซาช่าก็ทำตัวดีเวลาเห็นคนแปลกหน้า ก่อนอื่นต้องรีบเอาของพวกนั้นไปซ่อน ว่าแต่ซาช่าคงไม่เอาเซ็กซ์ทอยวางระเกะระกะไปทั่วห้องนะ... ไคน์จัดการให้พี่ชายนั่งพักบนโซฟาในห้องนั่งเล่นก่อนเดินไปชงชา ในห้องน้ำมีเสียงคนอาบน้ำ ไคน์แปลกใจนิดหน่อยเพราะซาช่ากลับมาเร็วเกินคาด ดูท่าคราวนี้ต้องให้ซาช่ามานอนด้วยกันแล้วมั้ง พี่จะได้นอนสบายๆ (ถึงจริงๆจะอยากอยู่ด้วยก็เถอะ) ว่าแต่ถ้วยกับกาน้ำชามันอยู่ไหนวะเนี่ย! "อากิระ เดี๋ยวพี่ทำเองก็ได้" ไคน์สะดุ้งก่อนยิ้มแหยๆ "ผมทำได้จริงๆนะ แต่ยังหากาน้ำชาไม่เจอ" ความทรงจำสุดท้ายที่นึกออกคือซาช่านอนกระดิกเท้าปาถุงชาลิปตันใส่ถ้วย กดน้ำร้อนใส่แล้วกระเดือกลงคอแบบทั้งช้อนทั้งถุงชายังคาอยู่ข้างใน เสื่อมสถาบันการดื่มชาสไตล์ผู้ดีอังกฤษอย่างแรง "พี่รู้" ทาคุยะหัวเราะเบาๆ "แต่อากิระน่ะเหมือนคุณอา คุณอาไม่ชอบทำเรื่องพวกนี้หรอก" "ผมเหมือนแม่เหรอ" ไคน์อึ้ง เกือบช็อคพอมีคนบอกว่านิสัยเหมือนแม่ ..คนอย่างแม่เนี่ยนะ...? "ใช่ แต่ก็มีส่วนเหมือนพ่อด้วย ไม่เชื่อเหรอ?" "ผมเชื่อทุกอย่างที่พี่พูด" ไคน์กระโดดจุ๊บแก้ม ร้องออกมาเบาๆเมื่ออีกฝ่ายยังรั้งเอวไว้จนเท้าลอยพ้นพื้น "พี่รู้จักผมดีกว่าพ่อกับแม่ แล้วก็รู้จักพ่อกับแม่ดีกว่าผม" "พูดจาเป็นผู้ใหญ่ขึ้นนะ" คนพูดเลิกคิ้ว "ตัวหนักขึ้นด้วย ปีนี้อายุเท่าไหร่แล้ว?" "ยี่ - สิบ - ห้า" ไคน์แกล้งลากเสียงก่อนเอาจมูกถูกับจมูกอีกฝ่าย "ผมโตแล้วเห็นมั้ย" ทั้งคู่ผลัดกันหอมแก้มซ้ายขวาก่อนจะได้ยินเสียงประตูห้องน้ำเปิด "รูมเมทผมเอง" "ไคน์! กลับมาแล้วเหรอ!?" ไคน์หันไปมองแล้วอ้าปากค้าง ได้แต่ยืนตะลึงปล่อยให้ 'รูมเมท' ที่ยังใส่เสื้อคลุมอาบน้ำเดินเข้ามาเขย่ามือเขย่าไม้พี่ชายสุดที่รักแบบร่าเริงสุดขีดเหมือนเพิ่งเล่นยามาสดๆร้อนๆ "คุณสินะทาคุยะ แหม! เป็นลูกพี่ลูกน้องที่หน้าตาไม่เหมือนกันเลยนะ ผมแมกซิมิเลียน เรียกแมกซิมก็ได้ แต่อย่าเรียกแมกซ์นะ นั่นไว้ให้ไคน์ เอ๊ย! อากิระเรียกคนเดียว เป็นรูมเมทของอากิระน้องชายคุณ เราเป็นเพื่อนสนิทกันม้ากมาก" แมกซ์ใส่เป็นชุดพลางตบหลังตบไหล่คนตรงหน้าเหมือนสนิทกันมาแต่ชาติปางก่อน มีไคน์ยืนช็อคอยู่ข้างๆ "นี่คงเหนื่อยมากใช่ไหมล่ะ ไม่พูดไม่จากันเลยทั้งสองคน เอ้า! ร่าเริงหน่อย" แมกซ์เอาปี่ที่เป็นของเด็กเล่นมาเป่าปรี๊ดใส่หน้า ไคน์รู้สึกชาไปทั้งตัวเหมือนเส้นเลือดฝอยในสมองจวนจะได้เวลาระเบิด "ทำบ้าอะไรของนาย" ไคน์เค้นเสียง ซึ่งจริงๆแล้วอยากกระโจนเข้าไปหักคอมากกว่าแต่ติดตรงมีพยานรู้เห็นเหตุการณ์อยู่ด้วย "ก็ต้อนรับนายกับพี่ไง" แมกซ์เป่าปี่อีกรอบ "ใครใช้แกวะ!!!?" ไคน์ตะโกน แมกซ์ถอยกรูดไปเป่าปี่ขอความช่วยเหลือ "อากิระ" เจ้าของชื่อหยุดกึกพร้อมกับแมกซ์หยุดเป่า ไคน์หลับตาสงบสติอารมณ์ก่อนเดินไปกระชากแขนคู่กรณีลากเข้าห้อง หันไปยิ้มให้พี่ชายก่อนปิดประตู "ผมขอคุยกับเพื่อนก่อนแป๊บนึงนะฮะ เรามีเรื่องเข้าใจผิดกันนิดหน่อย"
|