ผลงานทั้งหมดที่ลงอยู่ในหน้า Novel เป็นสิทธิส่วนตัวของผู้เขียน หากมีผู้ใดต้องการจะทำการคัดลอกหรือดัดแปลงผลงานบางส่วน หรือทั้งหมดเพื่อนำไปใช้ในการอื่น นอกจากอ่านเพื่อความบันเทิง กรุณาติดต่อเพื่อขออนุญาตจากผู้เขียนตาม e-mail ที่ให้ไว้เสียก่อน ขอบคุณสำหรับความร่วมมือค่ะ อีกประการหนึ่งนักเขียนทุกคนต้องการกำลังใจและคอมเมนท์(แม้ว่าบางคนจะไม่พูดออกมา)ไม่ว่าจะเป็นคำติหรือคำชมนะคะ เพราะฉะนั้นเมื่ออ่านแล้วชอบไม่ชอบยังไงไ ก็เมลไปคอมเมนท์ได้ตามอีเมลที่ให้ไว้ของแต่ละคน หรือไม่ก็โพสต์คำติชมไว้ในบอร์ดก็ได้ค่ะ

 

Lover's Diary

(Lover's First sight…)

by...nongrata

แทบทุกคนคิดว่าแมกซ์เจอไคน์ครั้งแรกในงานปาร์ตี้หรือจริงๆแล้วคือห้องน้ำที่ไคน์ไปพี้กัญชา ต่อจากนั้นทั้งคู่ก็มาอยู่ด้วยกันเพราะเกิดรักแรกพบ(?) ฟังดูก็โรแมนติกดี แต่อย่างที่เคยบอกนั่นแหละว่าแมกซ์สนใจไคน์มานานแล้ว อ้าว ถ้างั้น 2 คนนี้พบกันครั้งแรกที่ไหนล่ะ?

คำตอบคือห้องน้ำของสตูดิโอหลังทำงานเสร็จ ตอนนั้นไคน์อายุ 15 เพิ่งจะเปิดตัวเป็นนักร้องและถูกเชิญมาออกรายการเพลง ส่วนแมกซ์ซึ่งตอนนั้นยังเป็นดาราอยู่มาให้สัมภาษณ์เรื่องหนังใหม่ที่ตัวเองแสดง บังเอิญว่าห้องแต่งตัวของทั้งคู่ถูกจัดให้อยู่ติดกันเนื่องจากแมกซ์ไม่ถือเรื่องต้องมาอยู่ใกล้เด็กเพิ่งเดบิวต์ และก็บังเอิญอีกนั่นแหละที่ไคน์ดันเข้าห้องผิดเพราะกำลังเบลอจัด พอแมกซ์กลับเข้ามาเลยได้เห็นไคน์กำลังสูดโคเคนอยู่ แมกซ์ตกใจเล็กน้อยเพราะไคน์ดูไม่เหมือนพวกขี้ยาและยังดูเด็กอยู่มาก ไคน์สบตาแมกซ์แล้วทำหน้าเฉย ทำท่าจะเดินออกไปแต่โดนคว้าแขนไว้ก่อน

"เลือดไหลอยู่แน่ะ"

คนฟังเหมือนจะชะงักไปนิดหนึ่ง พอลองเอานิ้วแตะจมูกดูก็เห็นจริงอย่างว่าเลยงันไป แมกซ์ไม่รู้ว่าเพราะตกใจหรือว่าอะไรแต่ก็รีบล้วงผ้าเช็ดหน้าตัวเองมาชุบน้ำเย็นแล้วเอาโปะหน้าไคน์

"ใช้เยอะไปน่ะสิ" แมกซ์พูดเหมือนสอน มองตาสีน้ำตาลอมทองแล้วรู้สึกว่าสวยไม่ใช่เล่น

"ขอบคุณ..." ไคน์พึมพำเบาๆแต่ไม่ยอมพูดอะไรต่อจากนั้นอีก แมกซ์พาไปนอนบนโซฟา ไคน์นอนนิ่ง หลับตาอยู่พักหนึ่งแล้วค่อยๆหันมามองคนที่นั่งสูบบุหรี่อยู่ข้างๆ

"มาจูบกันไหม?" น้ำเสียงที่พูดติดจะอู้อี้เพราะมีผ้าปิดอยู่ คนฟังแทบสำลักควัน ถ้าเป็นปกติแมกซ์คงไม่รู้สึกอะไร แต่ไม่เคยมีเด็กอายุแค่นี้เป็นคนเอ่ยปากชวนมาก่อนเลย

"ฉันเป็นผู้ชายนะ.." แมกซ์พูดเสียงแผ่ว ไม่ยอมบอกว่าตัวเองเป็นเกย์เพราะยังไม่ไว้ใจ

"ผมรู้ ถึงได้อยากให้คุณจูบไง" ไคน์ดึงผ้าเช็ดหน้าออก พูดด้วยเสียงกระจ่างชัดที่บอกให้รู้ว่าเจ้าตัวยังเพิ่งจะพ้นวัยเด็กมาไม่เท่าไร "ผมเป็นเกย์"

แมกซ์เงียบอีกรอบ ประทับใจในความเข้มแข็งที่กล้าพูดออกมา แต่อาจเป็นเพราะยังเด็กอยู่ก็ได้.... เขามองริมฝีปากที่ยังแดงระเรื่องด้วยความเยาว์วัยแล้วก้มลงแนบจูบ ไคน์ยกแขนขึ้นโอบรอบลำคออีกฝ่ายแล้วพยุงตัวลุกขึ้นนั่งแต่ถูกกดให้ลงไปนอนเหมือนเดิม แมกซ์เอนตัวตาม ..ไม่เคยจูบใครได้นานขนาดนี้มาก่อนเลย...

ไคน์ครางเบาๆเมื่อมือที่ตอนแรกแตะอยู่ที่เอวตัวเองเริ่มเลื่อนไปวนเวียนแถวสะโพก "ผมให้คุณจูบอย่างเดียวนะ" แมกซ์สะดุ้งแล้วรีบชักมือออก รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นตาแก่ลามกลวนลามเด็กยังไงชอบกล ไคน์ยิ้มให้แต่ไม่ได้มีความสนุกหรืออะไรอย่างอื่นที่เรียกได้ว่าดีแฝงอยู่เลย เจ้าตัวเริ่มดูลอยๆซึ่งแมกซ์คิดว่าเป็นเพราะฤทธิ์ยา

"เลี้ยงข้าวหน่อยสิแล้วผมจะนอนด้วย" ไคน์กระตุกแขนเสื้อคนที่ยืนอึ้ง "เร็วสิ เดี๋ยวผู้จัดการผมเขาหาตัวเจอ"


ไคน์นอนหลับตาเงียบตลอดเวลาที่อยู่ในรถ ท่าทางไม่อยากให้ใครตอแยจนแมกซ์ไม่กล้ายุ่ง นึกสงสัยว่าตัวเองหรือแม้แต่คนอื่นก็เถอะ... จะนอนกับเด็กคนนี้ลงจริงๆหรือ? (แต่ไม่ได้คิดจะนอนด้วยนะ แค่พามาเลี้ยงข้าวเฉยๆ) ไคน์ตัวเล็กนิดเดียวแถมยังดูเด็กกว่าอายุจริงแบบชาวตะวันออก (ขอย้ำ! ไม่คิดจะนอนด้วยจริงๆ) อายุ 15 นี่มันยังผิดกฎหมายอยู่เลยไม่ใช่เหรอ?(ไม่ได้คิดเลยนะ) แต่เด็กคนนี้เป็นคนออกปากชวนเองนะ! (จริงๆนะ..)

แมกซ์ชักเครียด มั่นใจว่าตัวเองไม่ได้เป็นพวกชอบมีเซ็กซ์กับเด็ก แต่... โธ่เว้ย! ทำไมเด็กสมัยนี้ถึงได้ทำตัวแบบนี้กันนะ มั่นใจได้เลยว่าถ้าเอาเด็กคนนี้ไปปล่อยย่านโซโหล่ะก็ เจอกันอีกทีก็คงเดินขายตัวอยู่ตามถนนนั่นแหละ! ทำไมไม่หัดหาทำอะไรสนุกๆที่มันไม่เป็นพิษเป็นภัยกันบ้างนะ แมกซ์ชะงัก แต่คิดอีกที่ผู้ใหญ่อย่างพวกตัวเองนั่นแหละทำไมไม่หาอะไรสนุกๆให้เด็กทำ ดีแต่นั่งด่าแล้วก็พี้ยาให้เด็กเห็น โลกนี้ช่างน่าเบื่อ ของที่พอจะเข้าท่าก็มีแค่ยากับเซ็กซ์ แล้วเด็กคนนี้ต้องทำงานด้วยอีกต่างหาก... แมกซ์หันมองหน้าไคน์ ขนาดหลับอยู่คิ้วยังขมวดเลย นี่มันเด็กมีปัญหาชัดๆ ..แล้วก็.... น่าสงสารด้วย...

แมกซ์เอื้อมมือไปลูบแก้มคนข้างๆ สาบานได้ว่าไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเซ็กซ์เลยซักนิด แต่ไคน์กลับลืมตาทันทีที่ปลายนิ้วแตะผิวเนื้อ เล่นเอาแมกซ์รู้สึกกระดากขึ้นมาหน่อยๆเลยรีบชักมือกลับ

"เอ่อ... อยากทานอะไรเป็นพิเศษมั้ย?" แมกซ์รีบเบี่ยงประเด็น จริงๆแล้วตอนแรกแอบนึกถึงโรงแรมที่ตัวเองไปกินข้าวบ่อยๆ (ไม่ได้คิดจะพาไปทำอะไรอื่นจริงๆนะ) แต่ดูหัวงูยังไงชอบกลเลยคิดว่าไม่เอาดีกว่า

"พาผมไปโรงแรมแล้วสั่งรูมเซอร์วิสเถอะ" ไคน์พูดเนือยๆแต่ทำให้คนฟังเกือบเอาหัวโขกกระจก แมกซ์มองคนพูดแบบไม่อยากเชื่อสายตา แต่ในที่สุดก็ทำตาม

แมกซ์สวมเสื้อคลุมอาบน้ำตัวเดียวนั่งรออาหารที่สั่งให้ขึ้นมาส่ง เครียดผสมตื่นเต้นจนต้องควักบุหรี่ขึ้นมาสูบ ตัวปัญหากำลังอาบน้ำอยู่หลังบอกให้แมกซ์เข้าไปอาบก่อน... ตอนแรกไคน์ทำท่าจะถอดเสื้อผ้าตามความเคยชิน แต่พอเห็นแมกซ์มองแบบเผลอๆก็ชะงักไปนิดหนึ่งก่อนวิ่งเข้าไปถอดต่อในห้องน้ำซึ่งค่อยดูสมวัยขึ้นมาหน่อย แมกซ์เริ่มสองจิตสองใจ แต่ยังตั้งใจว่าจะเป็นผู้ใหญ่ที่ดี ไม่เอาเปรียบเด็กที่ยังด้อยวุฒิภาวะเด็ดขาด พอคิดได้อย่างนี้แมกซ์ก็เริ่มสบายใจ ถึงยังไงตัวเองก็ได้ชื่อว่าเป็นคนดีมาตลอด ผู้ชายที่ชื่อแมกซิมิเลียนคนนี้เคยบริจาคเงินทั้งหมดที่ได้จากหนังหนึ่งเรื่องให้มูลนิธิที่ทำงานด้านสิทธิและปัญหาเด็กจนถูกเสนอชื่อให้เป็นกรรมการด้วยซ้ำไป แมกซ์ยิ้มออกมาอย่างสุขใจเมื่อหาคำตอบให้ตัวเองได้สำเร็จ ใช่แล้ว พอเด็กออกมาก็เอาข้าวเอาน้ำให้กินแล้วก็พาไปส่ง สั่งสอนซักหน่อยว่าเป็นเด็กเป็นเล็กไม่ควรทำตัวอย่างนี้ เท่านี้ก็จะเป็นการช่วยเด็กมีปัญหาคนหนึ่งจากการกระทำที่อาจเป็นตราบาปที่ทำให้ต้องเสียใจไปตลอดชีวิต...

เสียงเปิดประตูห้องน้ำดังขึ้นจากเบื้องหลัง แมกซ์หันไปยิ้มให้ด้วยรอยยิ้มของนักบุญแต่ถูกประกบปิดด้วยริมฝีปากของลูกแกะหลงทางที่สวมแค่เสื้อคลุมบางๆ แมกซ์ตั้งใจจะดันร่างของเด็กมีปัญหาที่น่าจะจับส่งองค์กรให้ช่วยบำบัดออก แต่สมองเขาอาจส่งกระแสประสาทผิดไป ไม่ก็อวัยวะทำงานไม่ประสานกับสมอง พอรู้ตัวเด็กถึงได้ถูกผลักลงไปนอนแอ้งแม้งบนเตียงโดยมีตัวเองนอนทับอยู่อย่างผิดหลักวิทยาศาสตร์เป็นที่สุด

แมกซ์พยายามเตือนสติตัวเอง ดูได้จากหลักฐานที่เจ้าตัวทำแค่ก้มลงมองหน้าอีกฝ่ายอย่างตกตะลึง ไม่ได้เด็ดขาดนะโว้ย แมกซิมิเลียน! ดูซิ เด็กมันกลัวจนสั่นไปหมดแล้ว อย่าลืมว่าแกมีชื่ออยู่ในองค์กรที่ทำงานเกี่ยวกับเด็กด้วยนะ แมกซิมิเลียน!!!

ไคน์นอนหอบน้อยๆ พอเห็นคนตรงหน้ายังเฉยอยู่ริมฝีปากแดงจัดเลยยื่นออกไปแตะเบาๆที่ปลายคางด้วยอาการกึ่งกล้ากึ่งกลัวซึ่งทำให้แมกซ์ได้คำตอบในที่สุด

ช่างหัวไอ้แมกซิมิเลียนเฮงซวยนั่นมันเถอะวะ!

แมกซ์กดจูบหนักหน่วงแบบตั้งใจจะสอนเด็กให้รู้โลก ไคน์พยายามจูบตอบแต่ยังรู้สึกได้อยู่ดีว่าปลายลิ้นนั้นสั่นระริก แมกซ์รู้สึกเหมือนถูกคลื่นยักษ์ทซึนามิที่ถล่มหมู่เกาะฮาวายในวันเอพริลฟูลปี 1946เหวี่ยงเข้าไปอยู่ในใจกลางภูเขาไฟกรากาตัวของอินโดนีเซียในปี 1883 ลาวาส่งทะยานลงไปเผชิญกับแผ่นดินไหวในโกเบเมื่อปี 1995 ธรณีแยกลงไปรับมือกับวิสุเวียสในปอมเปอีก่อนจะสะดุดเปลือกกล้วยหน้าโรงแรมลื่นหกล้มหัวทิ่มไม่เป็นท่าเมื่อรูมเซอร์วิสส่งมาถึงห้อง

ทั้งคู่นั่งกินข้าวด้วยกันบนเตียงโดยต่างยังสวมแค่เสื้อคลุมตัวเดียว ต่างคนต่างเงียบเพราะไม่รู้จะพูดอะไรดี แมกซ์กึ่งเขินกึ่งอาย รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเฒ่าหัวงูทั้งที่อายุยังไม่ถึง 30 ไคน์ยังไม่พูดอะไรเลยเหมือนเดิม แต่หน้าตาดูสดชื่นขึ้นพอมีของตกถึงท้อง แมกซ์จิบกาแฟพลางลอบมองอีกฝ่ายที่กำลังนั่งละเลียดไอศกรีมที่ละลายไปกว่าครึ่ง นึกอยากสูบบุหรี่ขึ้นมาอีกแต่คิดว่าไม่ควรทำต่อหน้าเด็กเลยยังรั้งๆรอๆ พอดีไคน์เงยหน้าขึ้น ดวงตาสบกันแล้วไคน์ก็เผลอทำไอศกรีมหกราดตัวเอง ถ้วยแก้วกลิ้งตกลงไปบนพื้นพรม ครีมสีขาวหยดเปื้อนเป็นดวงแต่ยังดีที่ไม่เปื้อนเตียง แมกซ์รีบก้มลงเช็ดก่อนหันมาทางคนที่มีไอศกรีมเลอะต้นขา...

ไคน์ถลกเสื้อคลุมขึ้น ชันเข่าก่อนก้มตัวลง แต่ท่าทางยังไม่ถนัดเลยต้องดึงเข้ามากอดไว้แนบอกแล้วเริ่มเลีย ปลายเท้าข้างหนึ่งเหยียดแตะโคนขาของอีกฝ่ายโดยไม่รู้ตัว แมกซ์ถือผ้าค้าง มองนิ้วเท้าที่กระดิกน้อยๆบนผิวตัวเอง ศีรษะที่ปกคลุมด้วยผมสีน้ำผึ้งทองขยับเป็นจังหวะเดียวกับปลายลิ้น ครู่ใหญ่เจ้าตัวถึงเงยหน้าขึ้น พอรู้ว่าถูกจ้องผิวหน้าขาวเผือดกลับแดงระเรื่อ รีบดึงชายเสื้อคลุมลงมาปิดด้วยอาการประหม่า แมกซ์รู้ว่าเสียมารยาทแต่ก็ไม่อาจเลิกมองได้ ไคน์อึกอักอยู่พักหนึ่งจึงค่อยพูดขึ้นมาด้วยท่าทางขัดเขิน

"ผมไปอาบน้ำอีกรอบดีกว่า"

แมกซ์จำไม่ได้ว่าตัวเองตอบรับหรือทำอะไรออกไปบ้างหรือเปล่า จำได้เพียงเกือบจะคว้าร่างของคนพูดที่เดินก้มหน้างุดเข้าห้องน้ำมาเหวี่ยงขึ้นเตียง โถมตัวตามลงไปแล้วทำทุกอย่างที่อยากทำซึ่งสามารถส่งตัวเองให้เข้าไปอยู่ในคุกได้ภายในชั่วพริบตา แมกซ์รีบจุดบุหรี่มือไม้สั่น ความมั่นใจก่อนหน้านี้หมดเกลี้ยงไม่เหลือหลอ ทางออกเดียวที่สามารถทำได้คือพาตัวเองออกไปให้ไกลจากห้องนี้ให้มากที่สุด!

แมกซ์ลุกจากเตียง ตั้งท่าจะเดินออกไป แต่กลับได้ยินเสียงเปิดประตูห้องน้ำเลยหันไปมองโดยอัตโนมัติ

ไคน์ยืนเปลือยทั้งตัว หยดน้ำเกาะพราวบนผิวเนียนดุจแพร เจ้าตัวหน้าแดงอีกรอบก่อนวิ่งตื๋อมากระโดดขึ้นเตียงทั้งเนื้อตัวเปียกโชก ไคน์ดึงผ้าห่มขึ้นคลุมโปงโผล่ออกมาแค่ใบหูกับหลังคอที่แดงจัด ปลายนิ้วค่อนข้างสั่นเอื้อมมาสะกิดเอวอีกฝ่าย แมกซ์กลั้นหายใจก่อนพูดเสียงรัวเหมือนลิ้นพันกัน

"ฉันว่าฉันก็น่าจะอาบน้ำอีกรอบ!" แมกซ์คว้าโทรศัพท์มือถือแล้วตะบึงเข้าห้องน้ำ แน่ใจว่าขืนอยู่ต่อต้องกลายเป็นอาชญากรข่มขืนเด็กอายุต่ำกว่า 18 ร้อยล้านเปอร์เซ็นต์

แมกซ์โทรหาลูกพี่ลูกน้องที่สนิทกันเหมือนพี่ชายแท้ๆชื่ออัลเลสซานโดร เป็นไบผู้ผ่านประสบการณ์เซ็กซ์มาแล้วทุกรูปแบบ ทำงานเป็นนักศิลปะอยู่ที่อิตาลีบ้านเกิดและเป็นคนที่คอยช่วยเหลือแมกซ์มาตลอด พออัลเลสซานโดรรับสายแมกซ์จึงรู้สึกเหมือนสวรรค์โปรด

"ไง! แมกซิมิเลียน ไอ้น้องชาย สบายดีเรอะ" แมกซ์แทบเห็นภาพคนพูดนั่งกระดิกเท้าสูบซิการ์อย่างสบายอารมณ์ ข้างๆมีสาวๆไม่ก็หนุ่มๆประกบติดเป็นแซนด์วิช แต่เจ้าตัวยืนยันว่ากำลังนั่งสูบซิการ์พร้อมดูถ่ายทอดสดฟุตบอลอยู่ต่างหาก

"น้องเอ๋ย พี่ชายคนนี้ 30 แล้วนะ ยังไงมันก็ต้องมีเบื่อกันบ้าง" อัลเลสซานโดรให้เหตุผล แต่คนฟังรู้ดีว่าพรุ่งนี้หมอนี่ก็จะทำตัวเหมือนเดิม "ว่าแต่มีธุระอะไรล่ะ? เดือดร้อนอะไรขึ้นมาล่ะสิ ไอ้นิสัยมีปัญหาแล้วต้องวิ่งหาพี่ชายคนนี้นี่ไม่เคยเปลี่ยนเลยนะ"

แมกซ์เล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง ได้ยินเสียงค้นอะไรกุกกักจากปลายสาย

"รอแป๊บนะ แมกซิมิเลียน" แมกซ์ได้ยินเสียงเพลงที่จำได้ลางๆว่าไคน์เป็นคนร้อง "เด็กที่ว่าน่ะคนนี้รึเปล่า? โอ้ว หนูจ๋า ยิ่งดูยิ่งน่ารัก"

"ใช่" แมกซ์ชักทะแม่งๆยังไงชอบกล

"นั่นแหละจ้ะ หนูน้อย อ้าปากกว้างๆหน่อยสิจ๊ะ"

แมกซ์มองโทรศัพท์แล้วตะโกนลงไป "อัลเลสซานโดร!"

"รู้แล้วน่า อย่าอารมณ์เสียสิ แมกซิมิเลียน" อัลเลสซานโดรเป็นคนเดียวที่จะเรียกชื่อเต็มๆของแมกซ์เสมอ เป็นคนขี้เล่นที่บางครั้งแมกซ์รู้สึกว่าเกินไปหน่อย "ฉันลงทุนนั่งอัดวีดีโอไว้เชียวนะ เด็กคนนี้แจ๋วไปเลย อายุเท่าไรนะ? 12?"

"สิบห้า! หน้าเด็กขนาดนั้นถึงได้ยิ่งรู้สึกผิดไงล่ะ แต่ถึงจะ 15 ก็ยังผิดกฎหมายอยู่ดี"

"โอเค พี่ชายจะบอกวิธีแก้ปัญหาให้ ตอนนี้อยู่ที่โรงแรมใช่ไหม?"

"ใช่"

"ข้างล่างมีกล้องขายมั้ย? แบบใช้แล้วทิ้งก็ได้"

"กล้อง???" แมกซ์งงสุดขีด "เอามาทำอะไรได้?"

"ทำได้สิ แกจับหนูคนนั้นถ่ายรูปเด็ดๆไว้ก็จบเรื่อง ถ้าล็อกไว้ได้จนถึงบ่ายพรุ่งนี้พี่ชายคนนี้จะไปร่วมด้วย"

"อัลเลสซานโดร!!!"

เจ้าความคิดหัวเราะคิกคัก "อ้าว เด็กคนนั้นเพิ่งเดบิวต์ ไม่มีทางอยากให้อนาคตตัวเองดับวูบหรอก เท่านี้ก็ไม่กล้าทำอะไรแล้ว"

"ฉันไม่อยากติดคุกนี่หว่า!"

"กำไรจะตายไป คิดดูสิ ถ้าไปอึ๊บเด็กอายุ 12 เข้าจริงๆน่ะติดคุกหัวโตไม่รู้กี่ปี แกอุตส่าห์จะได้อึ๊บเด็กอายุ 15 ที่รูปร่างหน้าตาอย่างมากก็ 12 ต่อให้พระเจ้าบนสวรรค์ก็เอาผิดแกไม่ได้"

"ฉันเครียดจริงๆนะโว้ย!"

"โอเค" อัลเลสซานโดรทำเสียงจริงจัง "สรุปคือตอนนี้มีเด็กคนนึงนอนอยู่บนเตียงรอให้แกอึ๊บ เด็กคนนี้สวยน่ารัก ผิวเนียนเหมือนเหมือนแพร มีเสน่ห์ลึกลับแบบตะวันออก เนื้อตัวก็หอมน่าดมไปซะทุกส่วน ฉันพูดถูกมั้ย?" แมกซ์ยอมรับ อดคิดไม่ได้ว่าบรรยายได้ดียังกับเจอเอง "ส่วนปัญหาของนายก็คืออยากอึ๊บใจจะขาดแต่ดันรู้สึกผิด ไม่รู้ว่ามันจะเป็นประสบการณ์ที่น่าประทับใจหรือสร้างตราบาปให้เด็ก โอเค! ฟังให้ดีนะ แมกซิมิเลียน นี่คือคำแนะนำจากพี่ชายผู้แสนดีคนนี้" แมกซ์กลั้นหายใจ บรรยากาศเงียบจนได้ยินเสียงพากษ์บอลดังเข้าหู

"ทะลวงเข้าไปเลย! ทำประตูให้ได้ อย่าให้เสียชื่อกองหน้าชาติอิตาลีเชียวนะ!!"

อัลเลสซานโดรหัวเราะก่อนวางโทรศัพท์


แมกซ์อาบน้ำอีกรอบ ตัดสินใจเด็ดขาดแล้วว่าจะไม่ยอมให้เด็กเสียใจโดยจะทำตามคำขอ แมกซ์ยืนสำรวจตัวเองหน้ากระจก สองจิตสองใจว่าควรจะใส่เสื้อคลุมหรือเดินออกไปทั้งอย่างนั้นเพราะเมื่อกี๊อีกฝ่ายเดินเปลือยออกมา ในที่สุดก็ตัดสินใจสวมเสื้อคลุมเพราะไม่อยากให้ดูเป็นพวกหัวงูเตรียมพร้อมเผด็จศึก แมกซ์เปิดประตู เห็นไคน์ยังนอนคลุมโปงนิ่ง แมกซ์นั่งลงบนเตียง ค่อยๆดึงผ้าห่มออก แปลกใจนิดๆว่าไม่มีอาการขัดขืนเลย

ไคน์หลับสนิท ขดตัวเหมือนแมวซึ่งทำให้คนมองรู้สึกว่าเจ้าตัวยังเด็กอยู่มากจริงๆ อากาศในห้องเย็นจัดเพราะแอร์ถูกปรับจนสุด ร่างเปลือยขยับเข้าซบตักแมกซ์ ใบหน้ายามหลับดูสวยมากและซอกคอกับหัวไหล่ก็มีเสน่ห์เย้ายวน แมกซ์ถอนหายใจ ห่มผ้าให้ก่อนล้มตัวลงนอนข้างๆ เขาดึงร่างนั้นเข้ามากอด ความคิดอยากมีเซ็กซ์ด้วยเหือดหายไปแล้ว แมกซ์เริ่มง่วง นึกถามตัวเองก่อนหลับสนิทว่ารู้สึกสงบและอบอุ่นขนาดนี้ครั้งสุดท้ายเมื่อไร

พอตื่นขึ้นมาตอนเช้าไคน์ก็หายไปแล้ว แมกซ์เกือบจะคิดว่าฝันไปถ้าไม่เห็นถ้วยไอศกรีมตั้งอยู่ รู้สึกเสียดายนิดหน่อยแต่ไม่ใช่เรื่องเซ็กซ์เลยพาให้วันนี้ดูเซ็งๆอย่างบอกไม่ถูก ขนาดลืมเอาของออกจากกระเป๋ากางเกงตอนส่งซักด้วยซ้ำ ตกบ่ายแมกซ์ดูทีวีพลางนั่งเช็คบัตรกับข้าวของที่เปียกน้ำ ภาพข่าวเกี่ยวกับคอนเสิร์ตที่แสดงวันนี้ของไคน์โผล่ขึ้นมาตอนกำลังโยนเศษกระดาษที่ยับเยินจนดูไม่ออกว่าเป็นอะไรลงถังขยะ แมกซ์กดเพิ่มเสียงแต่ต้องรีบหรี่เพราะโทรศัพท์ดัง

"ไง แมกซิมิเลียน ผู้ร้ายอึ๊บเด็ก! สุขสุดๆไปเลยล่ะสิ"

"สุขบ้าอะไรกันล่ะ" แมกซ์เข่นเขี้ยว "ใครจะไปทำลง หน้าตอนหลับยังกับเด็ก 5ขวบอย่างนั้น"

"หมายความว่าไม่ได้ทำ!?"

"ก็ใช่น่ะสิ ทำไม? อัลเลส" แมกซ์เรียกเพราะอีกฝ่ายเงียบไปนานผิดสังเกต

"จะบอกอะไรให้นะ แมกซิมิเลียน" อัลเลสซานโดรพูดด้วยน้ำเสียงที่แสดงชัดว่าไม่ได้ล้อเล่น

"อะไร?"

"แกหลงรักเด็กคนนั้นแล้วว่ะ" อัลเลสซานโดรวาง
หูทันทีที่พูดจบ ทิ้งให้แมกซ์นั่งอึ้งมองภาพคอนเสิร์ตอยู่อย่างนั้น ไคน์กวาดสายตาไปรอบๆเวทีเหมือนกำลังหาใครอยู่ แมกซ์รู้ดีว่าตัวเองคิดไปเอง แต่.....

แมกซ์ปิดทีวี ไม่กล้ามองอะไรก็ตามที่เกี่ยวกับไคน์ไปหลายวัน


comment